SINS - กรรมนี้ฉันก่อ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #2 : SINS - กรรมนี้ฉันก่อ ตอนที่ 2

2

 

“เออ กูเอง ตกใจมากเลยเหรอวะ” ซีวอนพูดพลางเหยียดยิ้มให้

 

 

“หึ กูไม่คิดว่ามึงจะกล้ามางานนี้แค่นั้นเอง เพราะยังไงรางวัลที่กูได้รับ มึงก็ไม่มีวันได้” คำพูดยียวนของคยูฮยอนทำให้ซีวอนที่ยืนฟังอยฤู่หงุดหงิดไม่น้อย

 

 

“ถ้ากูจะได้ กูต้องได้มาด้วยความสามารถของกูเอง ไม่ใช่เอาเส้นพ่อมาใช้!” 

 

 

“มึงจะมากไปละนะไอ้ซีวอน อิจฉากูเหรอวะ ที่มึงเป็นได้แค่นักร้องกระจอกๆ เติบโตมาจากตระกูลที่ไร้สกุลอะ ฮ่าๆ” คยูฉุนเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ก็ยังไงสงบสติอารมณ์ได้มากพอที่จะกวนประสาทซีวอนต่อไป จนซีวอนหมดความอดทน

 

 

“มึง.. ไอ้คยู!!” เมื่อเรียกชื่อคนตรงหน้าเสร็จ แขนแกร่งของซีวอนก็กำปั้นหนักๆแล้วต่อยลงไปที่หน้าของคยูฮยอนทันทีอย่างสุดแรง

 

 

 

 

พลั่ก!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้สัด! มึงต่อยกู!!” คราวนี้ความอดทนของคยูฮยอนขาดผึง เมื่อความเจ็บจากบริเวณที่โดนต่อยมันแล่นไปทั่วทั้งใบหน้า มือหนากำไว้แน่นเพื่อเตรียมจะเอาคืน

 

 

 

แต่ก็เกิดสิ่งที่ทั้งคู่ไม่คาดคิดขึ้น เมื่ออยู่ดีๆก็มีหญิงสาวหน้าตาและทรวดทรงนั้นจัดว่าเซกซี่มากคนนึงเปิดประตูเข้ามาในห้องแต่งตัวผู้ชาย ทำเอาคยูกับซีวอนต้องหยุดชะงักศึกไปชั่วคราวและเพ่งมองผู้หญิงคนนี้อย่าพิเคราะห์ว่าเธอเป็นใคร เขเามาทำอะไรในนี้ และที่สำคัญ .. เธอสวยมาก

 

 

 

 

“อุ้ย! ขอโทษจริงๆนะคะ เข้าผิดห้องน่ะค่ะ คือจองอาไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษที่เข้ามารบกวนนะคะ” หญิงสาวคนนั้นเอ่ยคำขอโทษพลางส่งยิ้มให้ชายรูปงามทั้งสองคนอย่างหว่านเสน่ห์ ก่อนจะค่อยๆปิดประตูห้องช้าๆ

 

 

แต่เนื่องจากจองอาเป็นคนสวย และคยูก็เป็นคนเจ้าชู้ที่สาวหลายๆคนที่คอยเสนอตัวให้กับเขาตลอด และมีเหรอที่หญิงคนนี้จะหลุดมือคยูฮยอนไปได้?

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนครับน้องจองอา” เสียงทุ้มของคยูฮยอนเรียกเอาไว้ ก่อนจะวิ่งไปตรงประตู ทำให้ผู้ถูกเรียกต้องหันกลับมาอย่างดีใจ

 

 

“คะ?”

 

 

“น้องชื่อจองอาใช่ไหมครับ?”

 

 

“ค่ะ พี่คยูฮยอน..” จองอาพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวนพลางส่งยิ้มให้ด้วยความเขินอาย ซึ่งนั่นทำให้ถูกใจคยูฮยอนอยู่ไม่น้อย

 

 

“พี่ว่าน้องจองอามายืนอยู่หน้าห้องแต่งตัวผู้ชายแบบนี้จะดูไม่ดีนะครับ เราออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่าไหม พี่ชื่อซีวอนครับ ชเว ซีวอน” ร่างสูงโปร่งของซีวอนเดินเข้าไปใกล้จองอาบ้าง และดูเหมือนจองอาก็ถูกใจซีวอนไม่น้อย ทำให้คยูที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก 

 

 

“งั้นก็ได้ค่ะ ชื่อจองอานะคะ ลี จองอา เป็นเด็กเทรนของค่ายเดียวกับพวกพี่มานานแล้ว แต่ผู้ใหญ่เพิ่งจะพามาออกงาน ได้เจอพี่คยูกับพี่ซีวอนก็ดีใจสุดๆแล้วค่ะ นักร้องในดวงใจของจองอาเลย”

 

 

“พี่โชคดีนะครับ ที่ได้คนสวยๆอย่างน้องมาปลื้มเนี่ย” คยูฮยอนพูดพลางใช้สายตาโลมเลียฝ่ายหญิงจนเธอทำอะไรไม่ถูก ทั้งคู่ได้แต่มองตาและส่งยิ้มให้กันเท่านั้น

 

 

“จองอาว่า จองอาไปก่อนดีกว่านะคะ อย่างที่พี่ซีวอนบอกนั่นแหละ มันคงดูไม่ดี..”

 

 

“น้องเชื่อคำพูดไอ้นี่เหรอ” คยูถามก่อนจะขำขึ้นมานิดๆ

 

 

“ดีแล้วครับจองอา น้องออกไปรอพี่ข้างนอกก่อนนะ พี่มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย โอเคไหม?” ซีวอนใช้สายตามองเป็นการบอกเป็นนัยๆว่าต้องการสานความสัมพันธ์กับฝ่ายหญิงต่อมากแค่ไหน ซึ่งดูเหมือนจองอาก็ไม่ปฎิเสธ

 

 

“โอเคค่ะ งั้นน้องไปนะคะ แล้วเจอกัน” จองอาส่งยิ้มให้คยูและซีวอนก่อนจะเดินออกไป

 

 

“รอพี่ก่อนครับน้องจองอา!” คยูฮยอนกำลังจะวิ่งตามจองอาออกไป แต่ทว่ามีคนเรียกไว้ซะก่อน

 

 

 

 

 

“คุณคยูครับ!!” เสียงเรียกนั้นทำให้คยูต้องมองตามจองอาที่กำลังเดินออกไปอย่างเสียดาย และหยุดหันไปหาต้นเสียงทันที

 

 

“อะไรของมึงวะ!!”

 

 

“คุณหญิงท่านให้มาตามครับ ท่านจะกลับแล้ว” คิม คิบอม ผู้จัดการส่วนตัวของคยูฮยอนพูดก่อนจะส่งยิ้มให้ 

 

 

 

 

“มึงอาจจะชนะกูแค่เรื่องรางวัล แต่เรื่องผู้หญิง.. กูไม่มีวันแพ้มึงแน่ ไอ้คยู” ซีวอนส่งเสียงกระซิบที่ข้างหูของคยูฮยอนก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่งตัวอย่างรู้สึกมีชัย ทำให้คยูเดาได้ไม่ยากเลยว่าซีวอนต้องไปหาจองอาแน่ๆ

 

 

 

 

“เออ กลับก็กลับวะ” คยูหันมาพูดกับคิบอมที่กำลังยืนรออยู่ แต่ก็ไม่วายหันหน้าไปทางที่ซีวอนเดินออกไปเมื่อกี้แล้วกำหมัดไว้แน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างมึง ใครเค้าจะอยากได้วะ ให้ตายมึงก็สู้กูไม่ได้หรอก คอยดู..”