UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #2 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 2 จูบแรก

UNDETERMIND 2 
.. จูบแรก ..
 

“ช้าจังนะ มัวทำอะไรอยู่วะเนี่ย” คยูฮยอนมองนาฬิกาข้อมือตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าพลางบ่นอยู่คนเดียวเงียบๆ ทั้งๆที่เขานัดซองมินไว้แล้วแท้ๆแต่ซองมินกลับยังไม่มา ปล่อยให้เขายืนรอตั้งแต่สองโมง จนตอนนี้เกือบหนึ่งทุ่มแล้ว

“โหยคยูยังรออยู่เหรอเนี่ย โทษทีนะพอดีได้รับงานจัดวิทยุกับเรียวอุคน่ะ มันกะทันหันเลยไม่ได้บอก จะไปกันเลยป้ะล่ะ?” ซองมินที่เลิกเรียนแล้วเห็นคยูยืนอยู่ก็รีบวิ่งเข้ามาถามคนตรงหน้าที่ทำหน้าบูดได้ที่เลยอยู่ตอนนี้

“ไม่ไปละ หมดอารมณ์ .. กลับห้องกัน” ร่างสูงย้ายที่วางแขนตัวเองจากที่เคยเอาล้วงกระเป๋ากางเกงตอนนี้แขนนั้นกลับไปโอบไหล่ซองมินเป็นที่เรียบร้อย ทั้งคู่เดินกันไปเรื่อยๆ จนซองมินคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา

“ที่ห้องยังมีไวน์เหลือมั้ยนะ”

"ทำไมล่ะ?”

"ก็คยูจะพาไปไหนล่ะตอนแรกอ่ะ ตอนนี้ก็ไม่ไปแล้วเพราะไม่มีอารมณ์ แล้ว.."

"ก็เลยจะเอาไวน์ให้ผมดื่ม ผมจะได้มีอารมณ์งั้นดิ?" ซองมินยังพูดไม่ทันจบแต่คยูก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนแบบกวนๆ

"ไอ้บ้า ทะลึ่งเหรอห้ะ โหยก็นึกว่ากำลังอารมณ์เสีย จะได้ชวนกินให้อารมณ์ดี งี้ไม่ต้องกินแล่ว!" ซองมินค้อนใส่นิดๆก่อนจะเอามือหนาที่โอบไหล่ตัวเองอยู่ออก แล้วเดินนำหน้าคยูฮยอนไป คยูมองตามแล้วหัวเราะใส่นิดๆ

"นี่! รอด้วยสิพี่ซองมิน"



"..."


"แค่นี้ทำงอนน่า แต่เมื่อกี้ผมรอพี่จนอารมณ์เสียจริงๆนะ งั้นเดี๋ยวถึงห้องแล้วเปิดไวน์กันดีกว่า"


กึก.. ซองมินหยุดเดินแล้ว ได้ผลจริงๆด้วยแฮะวิธีนี้ ..


"ก็ดูอารมณ์ดีแล้วนี่ ไม่ต้องเปิด เสียดาย" ซองมินหันมาทำหน้างอใส่


"ก็ใครบอกว่าผมอยากกินให้อารมณ์ดี" ร่างสูงที่เอามือข้างนึงล้วงกระเป๋ากางเกงนักศึกษาส่วนมืออีกข้างก็หิ้วกระเป๋าหนังสือ ค่อยๆเดินเข้าไปหาร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าไม่ไกลมากนักจนเข้าไปประชิดตัว แล้วละมือข้างที่ล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่มาโอบไหล่ร่างเล็กนั้นทันที


"..."


"ผมอยากกินให้มีอารมณ์มากกว่า" คยูพูดพลางทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ซองมินแบบไม่วางตาทำเอาคนตรงหน้าหน้าแดงไม่แพ้มะเขือเทศเลยตอนนี้


"ทะลึ่ง" ซองมินพูดกับคยูอย่างเอือมระอา เพราะคยูมักจะพูดอะไรแนวๆนี้ใส่ซองมินเสมอ ตอนแรกๆก็เขินอยู่หรอก แต่ช่วงนี้เริ่มชิน เพราะคยูน่ะเอาแต่พูด ..


.. แต่ไม่ยอมทำจริงๆซักที ..

--------------------------------------------------------------------------------------

กริ๊ก.. เกือบสองทุ่มแล้ว ร่างสูงเปิดประตูแล้วก้าวเข้ามาในห้องที่เขาและซองมินคุ้นเคยเป็นอย่างดี เมื่อหลายเดือนก่อนพวกเขาอยู่กินและนอนด้วยกันที่ห้องนี้ แต่พอปิดเทอมก็แยกย้ายกันกลับไปนอนบ้านของตัวเอง เพิ่งได้กลับมาห้องนี้ก็เมื่อสามวันที่แล้ว ห้องเลยดูรกหน่อย .. มือหนาเอื้อมไปเปิดสวิซท์ไฟข้างประตูห้อง ซักพักห้องก็สว่างขึ้น คยูฮยอนเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อเช็คดูจำนวนขวดไวน์ทันที คืนนี้เขาจะเปิดซักกี่ขวดดีนะ ...


"ไวน์ยังเหลืออยู่กี่ขวดอ่ะ" ซองมินที่ปิดประตูและล็อคห้องเป็นที่เรียบร้อยหันมาถามคยูฮยอนพลางดึงเสื้อนักศึกษาออกนอกกางเกงปลดเข็มขัดออกและปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาสามเม็ดแรกออกเพื่อความสบายตัว


"สี่" คยูตอบสั้นๆก่อนจะหยิบขวดไวน์สองขวดออกมาจากตู้เย็นแล้วเดินไปหยิบแก้วไวน์ออกมาวางบนโต๊ะที่ทั้งสองคนคุ้นเคยเป็นอย่างดี "เปิดเลยป่ะ?" คยูฮยอนหันไปถาม


"แล้วแต่ ละจะไม่อาบน้ำก่อนเหรอ นี่ไปอดอยากไวน์มาจากไหนเนี่ยหื้ม" ซองมินพูดปนขำๆ แล้วเดินไปเปิดทีวี ก่อนจะนั่งลงตรงโซฟาข้างๆกับร่างสูงพลางกดรีโมทหาช่องดฃรายการโทรทัศน์ที่ถูกใจดู


"ก็ดื่มกับใครก็ไม่มีความสุขเท่ากับพี่ไง เลยรอให้ถึงวันนี้ วันที่เรามาดื่มไวน์ด้วยกันอีกอ่ะ" ร่างสูงปากพูดไปมือก็หยิบทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะมาเช็ดแก้วไวน์ไป โดยที่ไม่รู้เลยว่าร่างเล็กที่อยู่ข้างๆเขานั้น หน้าแดงอีกแล้ว


"เป็นไร คิดว่าผมล้อเล่นเหรอ ผม.. คิดถึงพี่จริงๆนั่นแหละ" คยูฮยอนพูดพลางรินไวน์อย่างใจเย็น


"..............."


"พี่ล่ะ?" คยูฮยอนถามซองมินบ้าง ก่อนจะยื่นแก้วไวน์ที่รินเรียบร้อยแล้วให้


"อ่ะ..ห้ะ ห้ะ .. อะไรนะ?" ร่างเล็กตกใจเหมือนตื่นจากภวังค์ความเขินที่ร่างสูงพูดเมื่อกี้ ก่อนจะยื่นมือเล็กนั้นรับแก้วไวน์มาถือไว้อย่างเบามือ

"ผมถามว่าพี่น่ะ .. คิดถึงผมบ้างมั้ย ?" คยูฮยอนนั่งนิ่งรอฟังคำตอบจากคนตรงหน้า


"เอ่อะ ... เอออออออออคิดถึงสิ แหม่อยู่ด้วยกันมาปีกว่า ห่างกันทำไมจะไม่คิดถึงล่ะเนาะ ฮ่าๆ" ..คยูฮยอนตอนนี้สายตาจริงจังจังเลย รู้สึกใจเต้นเลยแฮะ..

"....." คยูฮยอนยิ้มให้แล้วยกไวน์ขึ้นจิบอย่างช้าๆ สายตาก็มองไปที่ทีวีที่ซองมินเปิดทิ้งไว้เมื่อกี้ เขาดูไปเรื่อยๆ และไม่มีเสียงตอบรับใดๆให้ซองมินได้รับรู้เลย..




23.40pm. 


เกือบสี่ชั่วโมงแล้วที่คยูและซองมินดื่มไวน์ด้วยกันจนลืมเวลา ทั้งคู่ต่างพากันคุยเรื่องสรรพเพเหระ ทั้งช่วงปิดเทอมไปทำอะไรที่มาบ้าง เรื่องสมัยเด็ก ความฝันในอนาคตต่างๆนาๆ หรือแม้กระทั่งเรื่องแฟน..



"ห๊าา พี่ยังไม่เคยมีแฟนน? หู่ยเป็นไปไม่ได้อ่ะน่ารักซะขนาดนี้" คยูฮยอนพูดพลางหยิกแก้มซองมินด้วยความหมั่นใส้ เพราะปกติจากที่ซองมินหน้าตาน่ารักอยู่แล้ว ยิ่งมีแอลกอฮอล์เข้าไปผสมอีกหน่อยยิ่งน่าฟัดเข้าไปใหญ่



"เออเด่ะ ก็เพราะมีแต่คนว่าพี่น่ารักแบบนี้ไง เลยไม่มีสาวๆมาจีบพี่ซ้ากคน" ซองมินก็ตอบแบบมึนๆ และทั้งคู่ที่ต่างคนต่างก็เริ่มเมาก็เลยคุยกันไปเรื่อยๆ

"แล้วไมพี่ไม่ไปเข้าไปจีบเค้าก่อนอะ"



"พี่ก็ไม่ได้กล้าและมั่นหน้ามากขนาดนายหนิคยูฮยอน แหม่ ถ้าพี่หล่อได้เท่านายอะนะจะไม่ว่าซั้กคำ" ซองมินพูดประชดอีกแล้ว



"ใครบอกว่าผมไปจีบคนอื่นก่อน มีแต่คนอื่นอ่ะเข้ามาหาผม มันน่าเบื่อจะตาย ตอแยกันจังเลยหละพวกนั้นน่ะ" คยูฮยอนพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายก่อนจะรินไวน์ลงไปในแก้วแล้วยกขึ้่นดื่มเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ "ถ้าพี่ไม่เคยมีแฟน งั้นพี่ก็ .. ไม่เคยจูบกับใครอ่ะดิ?"



"..................................." ซองมินแทบสะอึกเมื่อได้ยินคำถามที่คยูฮยอนถามเมื่อกี้



"เหอะน่าพี่ มันไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าเราไปจูบกับคนที่ไม่ใช่แฟนสิแปลก ฮ่าๆ"



"เลิกดื่มได้แล้วคยูฮยอน นายเมามากแล้วล่ะ" มือเล็กเอื้อมไปหยิบแก้วไวน์ออกจากอีกคนแล้ววางแก้วนั้นลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว ตัวซองมินเองก็คงจะเริ่มเมาแล้ว ครั้งนี้เขาดื่มกันนานเกินไปจริงๆ "เป็นอะไรก็ไม่รู้นะ พูดเรื่องแบบนี้กับคยูฮยอนแล้วใจเต้นทุกที.." เขาพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะยันตัวลุกขึ้นยืนจากโซฟาที่เขานั่งอยู่นาน



"แต่ผมอยากลองดูบ้างนะ" มือหนาจับข้อมือเล็กรั้งไว้ให้นั่งลงก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ



"......"



"อยากลอง ..เป็นจูบแรกของพี่"



"!!!!!!!!!!!" ซองมินเอาแต่นั่งอึ้งกับสัมผัสที่เกิดขึ้นตรงริมฝีปากของเขาที่ไม่เคยได้รับมาก่อน มือหนาประคองใบหน้าเล็กขึ้นมาเล็กน้อยก่อนค่อยๆส่งลิ้นร้อนเข้าไปชิมหวานในโพรงปากของคนตรงหน้า 



"อือ..อื้มม" ซองมินเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว เพราะจูบที่ร่างสูงส่งมานั้นมันทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เขาหลับตาลงแน่น มือเล็กเกาะไหล่ของคนตรงหน้าเอาไว้ ลิ้นร้อนเกี่ยวกวัดกับลิ้นเล็กไปมาจนรสชาติของไวน์ที่ทั้งคู่ดื่มกันมาเมื่อกี้คละคุ้งปนกับความหวานของจูบที่ทั้งคู่ส่งให้กันเป็นอย่างดี ซองมินที่ยังไม่ประสาเรื่องจูบนักก็ยังพยายามเล่นลิ้นกับร่างตรงหน้าอยู่เหมือนกัน คยูฮยอนเอียงคอปรับองศาบนใบหน้าให้จูบได้ลึกขึ้น ก่อนจะเลียริมฝีปากบางของร่างตรงหน้าเก็บความหวานเอาไว้แล้วถอนจูบออกมา 



"................."



".........................."



ไม่มีคำพูดใดๆที่เล็ดลอดออกจากปากของทั้งสองคน ภายในห้องเงียบสงัดได้ยินเพียงเสียงลมหายที่สั่่นเครือของทั้งคู่ราวกับว่าแค่นี้มันยังไม่พอ 



..ทำไมนะ ทั้งๆคยูฮยอนเป็นผู้ชายแท้ๆ นายเองก็เป็นผู้ชายนะซองมิน
แต่ทำไมเราถึงได้ทำอะไรแบบนี้ ทำไมฉันกลับต้องการ .. เพราะฤทธิ์ของไวน์ เพราะอารมณ์ชั่ววูบ
หรือเพราะอย่างอื่น .. คยูฮยอน นายจะคิดเหมือนที่พี่คิดตอนนี้มั้ยนะ ..

----------------------------------------------------------------------------------------------