UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN)

ลำดับตอนที่ #1 : UNDETERMIND - ไม่บริสุทธิ์ใจ (KYUMIN) ตอนที่ 1 เปิดเทอม

                               

                                    

UNDETERMIND 1
.. เปิดเทอม ..
 

!! กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!

เสียงนาฬิกาปลุกที่ดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่ระหว่างเตียงนอนสองเตียงภายในห้องที่ไม่ใหญ่มาก เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าชายสองคนที่นอนอยู่ควรจะลุกขึ้นมากดปิดมันแล้วอาบน้ำแต่งตัวไปมหาลัยได้แล้ว

แล้วก็ได้ผลจริงๆ ชายร่างเล็กงัยเงียลุดขึ้นมากดปิดเสียงนาฬืกาปลุก ในขณะเดียวกันชายร่างสูงกว่าที่สะลึมสะลืออยู่บนเตียงข้างๆเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปเหยียบเท้าคนตัวเล็กกว่าเข้าจังๆ

“โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย คยูฮยอน! เจ็บนะเนี่ยโหยเหยียบมาได้” คนตัวเล็กสบถอย่างหัวเสีย

“ก็พี่มัวแต่สนใจนาฬิกาปลุกไม่สนใจหลบเท้าผมเองอ่ะ” ร่างสูงพูดจางัยเงียพลางเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไปอย่างเซไปเซมาเพราะความง่วง

“หูย เมื่อไหร่จะชินกับนิสัยขี้เซาของไอ้เด็กบ้านี่ได้ซักที” คนตัวเล็กบ่นก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วนอนรอคนที่เพิ่งเข้าห้องน้ำไปเมื่อกี้อาบน้ำเสร็จ เขาจะได้ไปอาบต่อ

วันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนปีการศึกษาใหม่ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงโซล นักเรียนอาจารย์เดินกันให้ทั่วมหาลัยเพื่อจะไปยังห้องเรียนและที่พักของตัวเอง

เช่นเดียวกับ “คยูฮยอน” นักศึกษาปี 2 สาขานิเทศศาสตร์ เอกการร้องเพลง ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ตาคม จมูกโด่ง ริมฝีปากหนาได้รูป จัดว่าหล่อมากเลยทีเดียว เดินเข้ามหาลัยมาพร้อมๆกับ “ซองมิน” นักศึกษาปี 4 สาขานิเทศศาสตร์ เอกโทรทัศน์และการสื่อสาร ชายหนุ่มร่างเล็ก กินเก่ง ตาสวย ริมฝีปากหยักได้รูป น่ารักยิ่งกว่าผู้หญิงหลายๆคนซะอีก

“เมื่อไหร่ผู้หญิงพวกนี้จะเลิกมองเราแบบนี้ซะทีนะ น่าเบื่อชะมัด” ซองมินบ่นอุบอิบอย่างไม่พอใจ เมื่อสาวๆในมหาลัยจ้องมองมาทางเขาอย่างคิดวิเคราะห์อะไรบางอย่าง

“ยังไม่ชินอีกเหรอ ทำใจหน่อยน่า เดินมากับคนหล่อก็งี้แหละ” คยูพูดพลางหัวเราะ

“แหม่ พวกนั้นอาจจะมองว่าพี่หล่อขึ้นก็ได้นะ” ซองมินพูดประชดเพราะหมั่นใส้กับตาคนหล่อนี่เหลือเกิน แต่ที่จริงที่ซองมินโดนมองนั่นก็เพราะเดินคู่กับคยูฮยอนนี่แหละ บ้างก็คิดว่าเป็นแฟนกัน บ้างก็คิดว่าตามจีบคยูอยู่ ซองมินรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ได้เห็นสายตาเหล่านี้ “ถ้าพี่ไม่เป็นรูมเมทนาย พี่อาจจะไม่โดนมองขนาดนี้ก็ได้เนาะ” ซองมินพูดกับตัวเองเบาๆ

“อย่าเลย พี่น่ะเหมาะจะเป็นรูมเมทผมที่สุดละ ช่างหัวคนมองเหอะน่า” คยูพูดเสียงดุก่อนจะจับข้อมือซองมินแน่นแล้วเดินไปอาคารเรียนแบบหัวเสียนิดๆ ซองมินก็ได้แต่เดินตามไปแบบงงๆ

“นี่คยูฮยอน พี่อ่ะเรียนห้องนี้ นายอ่ะเรียนห้องนู้่น ปล่อยได้แล้วน่า” ซองมินสะบัดมือออก

“งั้นเลิกแล้วรออยู่ที่นี่นะเดี๋ยวผมมาหา จะพาไปเปิดหูเปิดตาช่วงเปิดเทอม” ร่างสูงพูดก่อนจะยิ้มกว้างๆให้คนตรงหน้าแบบเจ้าเล่ห์สุดๆ

“ไอ้บ้า จะพาไปไหนอีก นี่พี่นึกว่าเราเที่ยวมาหมดทุกที่ในโซลแล้วนะ” ร่างเล็กถามพลางขำนิดๆกับท่าทางที่ทะลึ่งของคยูฮยอนตอนนี้ ช่วงปิดเทอมนี่เขาไมได้เห็นท่าทางอะไรแบบนี้เลย เพราะต่างคนก็ต่างกลับไปนอนพักที่บ้าน รู้สึกคิดถึงคยูฮยอนชะมัด..

“นั่นมันแต่ก่อนนน ตอนนี้ทุกที่ที่เราเคยไปคงเปลี่ยนไปบ้างแหละ โอเคตามนี่้นะครับ” มือหนาหยิกแก้มคนตรงหน้าให้หน้าแดงเล่นก่อนจะเดินเข้าห้องเรียนตัวเองไป ปล่อยให้ซองมินยืนเขินอยู่แบบนั้น

 

นายจะไปพาพี่ไปไหนกันนะ คยูฮยอน ..