444CITY เรื่องเล่าของนครมรณะ

เมื่อความตายไม่ใช่สัจธรรมอันแน่นอนอีกต่อไป

ก็แล้วคนที่จะตายก็ไม่ตาย จะเป็นก็ไม่เป็นอย่างเขาควรจะไปอยู่ที่ไหนดี

-...-...-...-...-…-…-…-…-…-…-…-…-

เรื่องราวในเมืองของคนตายที่ตั้งอยู่บนทวีปหมายเลข4 ประเทศหมายเลข4 และเมืองหมายเลข4 ที่ได้ชื่อเล่นอย่างไม่เป็นทางการว่า “นครมรณะ”

โดยมีตัวเอกเป็นเด็กหนุ่มผู้กลายเป็นผีดิบโดยไม่รู้ตัว

เจ้าเมืองไร้เพศผู้ที่มีสมองพังๆและตรรกะพังๆ

เสริมด้วย นางเงือกเอ๋อๆ ฆาตกรโรคจิตผู้แสนดี หมอเทวดาสองหน้าและท่านแม่ทัพที่เกลียดเจ้านายตัวเอง

หลังจากใช้ชีวิตตบตีกับการบ้านมาตั้งแต่อนุบาลยันมหาวิทยาลัย ดูเหมือนพระเอกของเราจะได้งานใหม่เป็นการตบตีกับคนป่วยๆรอบตัวแทนเสียแล้ว

.

.

      “ตายแล้วไปไหน” คือคำถามที่ถามไปก็คงไม่มีวันได้รับคำตอบกลับมา เพราะคนเป็นก็ไม่รู้ ส่วนคนตายก็คงฟื้นขึ้นมาตอบไม่ได้(หรือต่อให้ลุกขึ้นมาตอบได้จริงๆก็คงไม่มีใครอยู่นั่งฟังแน่ๆ)

            เรื่องราวต่อไปนี้คือคำตอบของคำถามนั่น(เพราะมันถูกเขียนขึ้นโดยคนตายอย่างผม) แต่ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นคำตอบแบบที่พวกคุณหวังให้เป็นซักเท่าไหร่หรอกนะ....

            ---- ปี๊บบบบบบ ----

            “หงฮัว!!! ทำไมคอมพิวเตอร์ผมถึงดับอีกแล้ว!! ไม่สิ! ทำไมไฟในจวนถึงได้ดับอีกแล้ว!!! คุณไม่ได้ไปจ่ายค่าไฟอีกแล้วใช่มั้ย!!!!”

            “....การตบตีกับการไฟฟ้าประจำนครมรณะมันเป็นหน้าที่ข้าเรอะ”

        “ช่องชื่อเจ้าของบ้านในทะเบียนบ้านมันใส่ชื่อใครไว้ก็คนนั้นแหละที่ต้องไป!!!”

            “....อ้าว มันเป็นชื่อข้าหรอกเรอะ ข้าหลงนึกว่าเป็นชื่อเสี่ยวไป๋ซะอีก”

            “มันจะเป็นชื่อเสี่ยวไป๋ได้ยังไงก็ในเมื่อตัวคุณน่ะคือเจ้าเมือง!!!!”

            ครับ ชีวิตหลังความตายก็เป็นแบบนี้นั่นแหละ มันไม่ได้สวยหรูอย่างที่คุณๆจินตนาการไว้หรอก

“ชีวิตมนุษย์นั้นเปราะบางไม่ต่างจากบุปผา สายลมพัดผ่านเพียงหนึ่งวูบก็โรยราตายจากไป สำหรับพวกเขาแล้วความตายก็คงเป็นสิ่งที่แน่นอนที่สุดของโลกอันเรรวนใบนี้

แต่กับเราผู้มีชีวิตใกล้เคียงเคียงนิรันดร์แล้ว...มันไม่ใช่”

หงฮัว....เจ้าเมืองนครมรณะ

** นิยายอัพอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ถ้าเบนิยุ่งจะเหลืออาทิตย์ละครั้ง ถ้าเบนิอู้จะดอง--- **