[2NE1][Dara Part] ความสัมพันธ์อันตราย ตอน ซานดาร่า ปาร์ค

ลำดับตอนที่ #9 : คิดอะไร

"สวัสดีค่ะ พวกเรามาเยี่ยมบอมมี่ค่ะ" ฉันสวัสดีคุณแม่ของบอมมี่ ตอนนี้เราอยู่ที่บ้านบอมมี่เเล้วล่ะ 
"บอมอยู่ข้างในบ้านน่ะลูก "
"ขอบคุณค่ะ"
"อ้าาาาา  พวกเธอมาได้ยังไงเนี่ยย" พอคุณแม่ของบอมมี่พาเรามาหาบอมมี่ บอมมี่ก็ทำเหมือนตกใจว่าพวกเรามาได้ยังไง
"ก็ออนนีป่วยไม่ใช่หรอ พวกเราเลยมาเยี่ยม"มินจีบอกกับบอมมี่
"ไอกู.. ขอบคุณนะ"
"มีของมาฝากออนนีด้วยนะ"มินจีพูขึ้น พร้อมโชว์ของให้ดู
"ว้าวววว ขอบคุณนะ"พอบอมมี่พูดเสร็จ ก็กระโดดกอดมินจีทันที
"ออนนีอ่าา ปล่อยได้เเล้ว"ฉันรู้สึกว่ามินจีจะหน้าแดงนะ เธอเขินบอมมี่หรอเนี่ยย
"บอมออนนีไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม"แชรินถามขึ้นมา
"ก็เเค่เป็นหวัดนิดหน่อยเอง ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก"
"เท่าที่เห็นเเล้ว ก็ไม่น่าจะเป็นอะไรมากนะ ฮ่าๆ"ฉันพูดขึ้น แล้วเดินเอามือไปแตะที่หน้าผากของเธอ
"ดาร่าอ่า ก็ฉันดีใจนี่ที่พวกเธอเป็นห่วงฉัน"บอมมี่พูดเสร็จก็กอดฉันอย่างรวดเร็ว สงสัยจะชอบกอดนะ ตั้งแต่มานี่กอดไปทั่วเลย
"บอมออนนี เดี่ยวหวัดก็ติดดาร่าออนนีหรอก ตัวยิ่งเล็กๆอยู่"แชรินดึงฉันออกจากบอมมี่ แล้วไปอยู่ในอ้อมกอดของเธอเเทน 
"ย๊าา ตอนฉันกอดมินจี ไม่เห็นเธอหวงแบบนี้เลย"
"ก็.. มินจีสุขภาพแข็งเเรงอยู่เเล้ว ออนนีก็รู้ว่ามินจีชอบออกกำลังกาย"แชรินพยายามหาเหตุผล
"หวังว่าเธอคงไม่ได้คิดอะไรกับดาร่าหรอกนะ"บอมมี่พูดแบบนิ่งๆ 
"ก็.. ไม่รู้สิ"แชรินตอบบอมมี่ พร้อมโอบไหล่ฉันแน่นขึ้น
"ดาร่าออนนีเรากลับกันเถอะ วันนี้มีนัดทานข้าวกับคุณแม่ดาร่าออนนีไม่ใช่หรอ เดี่ยวท่านจะรอนะ บอมออนนีพวกเรากลับเเล้วนะ มินจีกลับพร้อมกันมั้ย"ไม่รู้เเชรินจะรีบกลับไปไหนเนี่ย 
"ออนนีกลับกันก่อนเลย ฉันว่าอยู่ต่ออีกหน่อยเดี่ยวค่อยกลับ"
"ฉันกลับแล้วนะบอมมี่  หายเร็วๆนะ"ฉันบอกลาบอมมี่ แล้วเดินเข้าไปกอดเธอ
"กลับแล้วนะบอมออนนี"แชรินพูดจบ แล้วดึงฉันออกไปทันที

[ระหว่างทาง]
"แชริน  หมายความว่าไงที่คุยกับบอมมี่น่ะ"ฉันถามแชรินเรื่องนั้นระหว่างที่เดินไปบ้านฉัน 
"เรื่องอะไร"เธอหันมามองน่าฉัน  ทำเป็นจำไม่ได้ วันนี้ก็คุยกันไม่กี่เรื่องมั้ย เรื่องที่น่าจะมีคำถามก็ไม่กี่เรื่องมั้ย
"ก็ที่บอมมี่ถามเธอว่า เธอคงไม่ได้คิดอะไร แล้วว.."ฉันอธิบายเรื่องที่ฉันจะถามเธอ
"อ๋อออ  เรื่องนั้นน่ะหรอ ก็ไม่มีไรหนิ สงสัยไรอ่ะ"
"คิดอะไรนี่ มันหมายถึงคิดอะไร" พอฉันพูดจบเธอก็ดึงแขนฉันไว้
"อยากรู้จริงๆหรอ"เธอดึงฉันเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น 
"ไม่อยากรู้เเล้ว ไม่อยากรู้แล้ว" ฉันผลักเธอออกห่าง ฉันว่าฉันรู้เเล้วล่ะ  แล้วที่เธอตอบว่าไม่รู้ล่ะ หมายความว่าไง จะถามเธออีกดีมั้ยนะ
"สงสัยอะไรอีก ดาร่าออนนี"สัหน้าฉันมันชัดขนาดนั้นเลยหรอ
"แล้วที่เธอตอบบอมมี่ไปว่า ไม่รู้ มันหมายความว่าไง"ฉันตัดสินใจถามเธอไป  ฉันไม่อยากให้มันค้างคาอยู่ในใจนี่นา
"ก็อย่างที่ตอบไป  ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"ฉันมองหน้าแชริน รู้สึกเหมือนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วเธอก็เดินนำฉันไปอย่างรวดเร็ว

"ฉันกลับแล้วนะดาร่าออนนี"หลังจากที่กินข้าวเสร็จเธอก็ขอตัวกลับทันที ฉันเดินออกมาส่งเธอที่หน้าบ้านเหมือนเดิม
"ระวังตัวด้วยนะ แชริน"ฉันยิ้มให็เธอ
"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"เธอยิ้มตอบฉัน แล้วฉันก็โบกมือบ้ายบายเธอ เธอเดินไปพร้อมโบกมือบ้ายบายตอบ
พอส่งแชรินเสร็จฉันเข้าบ้าน แล้วก็ตรงขึ้นห้องทันที วันนี้มีเรื่องให้คิดอีกแล้วหรอเนี่ยย