ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เฟิร์สคิส
พอแชรินตอบตกลงฉันก็เปิดประตูให้เธอเข้าบ้านไป พอเดินเข้าไปถึงในตัวบ้านก็เจอกับแม่ของฉัน
"สวัสดีค่ะ คุณแม่"แชรินเอ่ยทักแม่ของฉัน
"สวัสดีจ๊ะ"แม่ฉันตอบกลับ แล้วก็ยิ้มให้
"แม่คะ นี่ลีแชริน เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนค่ะ วันนี้จะมากินข้าวกับเรานะคะ"ฉันแนะนำแชรินให้กับแม่ฉันได้รู้จัก
"ดีเลย แม่ทำของกินไว้เยอะแยะเลย มากินด้วยกันนะ"
"ขอบคุณนะคะคุณแม่"แชรินโค้งให้แม่ฉันแล้วก็พูดขอบคุณไปด้วย แล้วเธอก็หันมายิ้มให้ฉัน ยิ้มอีกแล้ว น่ารักจัง รู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นอีกแล้ว
"เดี่ยวแม่ขอตัวไปทำกับข้าวต่อก่อนนะ "
"มีอะไรให้หนูช่วยมั้ยค่ะ"แชรินเสนอตัวอยากจะช่วย
"งั้นดีเลยจ๊ะ"แม่ฉันยิ้มให้กับแชริน ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆสองคนนี้
"งั้นหนูขอตัวเอาของไปเก็บก่อนนะคะ"ฉันขอตัวออกมาจากตรงนั้น แล้วก็เดินขึ้นห้องไป
พอฉันขึ้นบนห้องก็เอากระเป๋าเก็บเเล้วก็ไปหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อจะอาบน้ำ
อาบน้ำเสร็จรู้สึกสดชื่นจัง ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็พบผู้หญิงผมบรอนนั่งอยู่บนเตียงฉัน แล้ะนั่งดูอะไรสักอย่างอยู่
"แชริน เธอเข้ามาได้ไงเนี่ย"
"คุณแม่ของออนนีให้มาตามไปกินข้าว เห็นออนนีขึ้นเอาของมาเก็บซะนานเลย"
"อ อ อ๋อ"
"ดาร่าออนนีตอนเด็กน่ารักจัง หน้าไม่เปลี่ยนเลยนะเนี่ย"พูดเสร็จเธอก็เอารูปมาเทียบกับหน้าของฉัน
"แสดงว่าตอนนี้ฉันก็น่ารักน่ะสิ"ฉันหันไปยิ้มให้เธอ
"แต่ฉันว่า ตอนนี้น่าเกลียดกว่าตอนเด็กเยอะเลย ฮ่าๆ ออนนีไม่น่าโตเลยจรืงๆ"
"ย๊าาา..."
"คุณแม่ของดาร่าออนนี น่ารักดีนะคะ ฉันชอบจัง"อยู่ดีๆก็เปลี่ยนเรื่องซะงั้น
"ฉันก็น่ารักเหมือนแม่นี่แหละ"ฉันยิ้มแบบภูมิใจ แม่ของฉันน่ารักจริงๆแหละ
"รู้มั้ยว่าคุณแม่ของออนนีบอกฉันว่าอะไร"พูดเสร็จเธอก็เดินเข้ามาใกล้กับฉันมากขึ้น มากขึ้นเลื่อยๆ จนฉันถอยหลังไปติดกับกำแพง
"อ อ อะไรหรออ"
"ฝากให้ฉันดูแลออนนี "พูดเสร็จเธอก็ประทับริมฝีปากลงมายังปากของฉัน มันดูนุ่มนวน ไม่เหมือนแชรินที่ฉันเคยรู้จัก เราอยู่แบบนั้นได้ไม่นานนัก ฉันก็ผลักเธอออก
"ฉันดูแลตัวเองได้น่า"ฉันพูดแล้วก้มหน้าลง เพราะรู้สึกว่าหน้าตัวเองต้องแดงแน่ๆ เพราะตอนนี้รู้สึกร้อนที่หน้า ร้อนมากกว่าที่ผ่านๆมา ใจฉันก็เริ่มจะเต้นแรงกับรสจูบของแชริน
"ลงไปกินข้าวกันเถอะ คุณแม่ของออนนีรอนานเเล้ว"พูดเสร็จเธอก็ดึงมือฉันเดินลงไปข้างล่าง
[หลังทานข้าว]
"ดึกแล้ว หนูขอตัวกลับก่อนนะคะคุณแม่"แชรินบอกลาแม่ฉัน
"วันหลังมาอีกนะหนูแชริน "แม่ฉันดูหมือนจะชอบแชรินนะ ท่าทางออกชัดเจนมาก
"หนูขอมาทุกวันเลยได้มั้ยคะ"
"ดีเลย มาทุกวันยิ่งดีเลย"เข้ากันดีจริงๆ
"เดี่ยวฉันเดินออกไปส่ง"ฉันรีบตัดบทการคุยอย่างสนุกสนานของทั้งสองคน ก่อนที่จะไม่ได้กลับกันบ้านกันพอดี
"สวัสดีค่ะ คุณแม่"แชรินบอกลาแม่ฉันอีกครั้ง
"ดาร่าออนนีส่งฉันแค่หน้าบ้านก็พอ ฉันกลับเองได้"พอเดินออกมาจากบ้านเธอก็หันมาพูดกับฉัน
"แต่มันดึกแล้วนะ"
"ก็เพราะมันดึกไง ถึงให้ส่งแค่ตรงนี้"พูดเสร็จเธอก็ยื่นหน้าเข้ามา"ฉันสัญญากับคุณแม่ออนนีเเล้วว่าจะดูแลออนนี ฉันก็จะดูแลออนนีอย่างดีเลย"แล้วเธอก็จุ้บแก้มของฉัน ดีนะที่มันมืดแล้ว ไม่งั้นเธอคงเห็นว่าหน้าฉันแดงมากๆแน่ๆ ทำไมแชรินชอบทำให้ฉันเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ บอมมี่ก็อีกคนสองคนนี้ชอบทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ประจำเลย
"งั้นก็ กลับบ้านดีๆนะ แชริน"ฉันยืนส่งเธอที่หน้าบ้าน
"ฉันไปละ พรุ่งนี้เจอกัน ออนนี"เธอยิ้มให้ฉันเเล้วก็เดินจากไป
วันนี้แชรินจูบฉัน วันนี้แชรินจุ้บแก้มฉัน จูบของฉัน จูบแรกของฉัน ไม่นะ จูบแรกของฉันเป็นของแชรินงั้นหรอ
"สวัสดีค่ะ คุณแม่"แชรินเอ่ยทักแม่ของฉัน
"สวัสดีจ๊ะ"แม่ฉันตอบกลับ แล้วก็ยิ้มให้
"แม่คะ นี่ลีแชริน เป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนค่ะ วันนี้จะมากินข้าวกับเรานะคะ"ฉันแนะนำแชรินให้กับแม่ฉันได้รู้จัก
"ดีเลย แม่ทำของกินไว้เยอะแยะเลย มากินด้วยกันนะ"
"ขอบคุณนะคะคุณแม่"แชรินโค้งให้แม่ฉันแล้วก็พูดขอบคุณไปด้วย แล้วเธอก็หันมายิ้มให้ฉัน ยิ้มอีกแล้ว น่ารักจัง รู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นอีกแล้ว
"เดี่ยวแม่ขอตัวไปทำกับข้าวต่อก่อนนะ "
"มีอะไรให้หนูช่วยมั้ยค่ะ"แชรินเสนอตัวอยากจะช่วย
"งั้นดีเลยจ๊ะ"แม่ฉันยิ้มให้กับแชริน ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆสองคนนี้
"งั้นหนูขอตัวเอาของไปเก็บก่อนนะคะ"ฉันขอตัวออกมาจากตรงนั้น แล้วก็เดินขึ้นห้องไป
พอฉันขึ้นบนห้องก็เอากระเป๋าเก็บเเล้วก็ไปหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อจะอาบน้ำ
อาบน้ำเสร็จรู้สึกสดชื่นจัง ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็พบผู้หญิงผมบรอนนั่งอยู่บนเตียงฉัน แล้ะนั่งดูอะไรสักอย่างอยู่
"แชริน เธอเข้ามาได้ไงเนี่ย"
"คุณแม่ของออนนีให้มาตามไปกินข้าว เห็นออนนีขึ้นเอาของมาเก็บซะนานเลย"
"อ อ อ๋อ"
"ดาร่าออนนีตอนเด็กน่ารักจัง หน้าไม่เปลี่ยนเลยนะเนี่ย"พูดเสร็จเธอก็เอารูปมาเทียบกับหน้าของฉัน
"แสดงว่าตอนนี้ฉันก็น่ารักน่ะสิ"ฉันหันไปยิ้มให้เธอ
"แต่ฉันว่า ตอนนี้น่าเกลียดกว่าตอนเด็กเยอะเลย ฮ่าๆ ออนนีไม่น่าโตเลยจรืงๆ"
"ย๊าาา..."
"คุณแม่ของดาร่าออนนี น่ารักดีนะคะ ฉันชอบจัง"อยู่ดีๆก็เปลี่ยนเรื่องซะงั้น
"ฉันก็น่ารักเหมือนแม่นี่แหละ"ฉันยิ้มแบบภูมิใจ แม่ของฉันน่ารักจริงๆแหละ
"รู้มั้ยว่าคุณแม่ของออนนีบอกฉันว่าอะไร"พูดเสร็จเธอก็เดินเข้ามาใกล้กับฉันมากขึ้น มากขึ้นเลื่อยๆ จนฉันถอยหลังไปติดกับกำแพง
"อ อ อะไรหรออ"
"ฝากให้ฉันดูแลออนนี "พูดเสร็จเธอก็ประทับริมฝีปากลงมายังปากของฉัน มันดูนุ่มนวน ไม่เหมือนแชรินที่ฉันเคยรู้จัก เราอยู่แบบนั้นได้ไม่นานนัก ฉันก็ผลักเธอออก
"ฉันดูแลตัวเองได้น่า"ฉันพูดแล้วก้มหน้าลง เพราะรู้สึกว่าหน้าตัวเองต้องแดงแน่ๆ เพราะตอนนี้รู้สึกร้อนที่หน้า ร้อนมากกว่าที่ผ่านๆมา ใจฉันก็เริ่มจะเต้นแรงกับรสจูบของแชริน
"ลงไปกินข้าวกันเถอะ คุณแม่ของออนนีรอนานเเล้ว"พูดเสร็จเธอก็ดึงมือฉันเดินลงไปข้างล่าง
[หลังทานข้าว]
"ดึกแล้ว หนูขอตัวกลับก่อนนะคะคุณแม่"แชรินบอกลาแม่ฉัน
"วันหลังมาอีกนะหนูแชริน "แม่ฉันดูหมือนจะชอบแชรินนะ ท่าทางออกชัดเจนมาก
"หนูขอมาทุกวันเลยได้มั้ยคะ"
"ดีเลย มาทุกวันยิ่งดีเลย"เข้ากันดีจริงๆ
"เดี่ยวฉันเดินออกไปส่ง"ฉันรีบตัดบทการคุยอย่างสนุกสนานของทั้งสองคน ก่อนที่จะไม่ได้กลับกันบ้านกันพอดี
"สวัสดีค่ะ คุณแม่"แชรินบอกลาแม่ฉันอีกครั้ง
"ดาร่าออนนีส่งฉันแค่หน้าบ้านก็พอ ฉันกลับเองได้"พอเดินออกมาจากบ้านเธอก็หันมาพูดกับฉัน
"แต่มันดึกแล้วนะ"
"ก็เพราะมันดึกไง ถึงให้ส่งแค่ตรงนี้"พูดเสร็จเธอก็ยื่นหน้าเข้ามา"ฉันสัญญากับคุณแม่ออนนีเเล้วว่าจะดูแลออนนี ฉันก็จะดูแลออนนีอย่างดีเลย"แล้วเธอก็จุ้บแก้มของฉัน ดีนะที่มันมืดแล้ว ไม่งั้นเธอคงเห็นว่าหน้าฉันแดงมากๆแน่ๆ ทำไมแชรินชอบทำให้ฉันเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเลยนะ บอมมี่ก็อีกคนสองคนนี้ชอบทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ประจำเลย
"งั้นก็ กลับบ้านดีๆนะ แชริน"ฉันยืนส่งเธอที่หน้าบ้าน
"ฉันไปละ พรุ่งนี้เจอกัน ออนนี"เธอยิ้มให้ฉันเเล้วก็เดินจากไป
วันนี้แชรินจูบฉัน วันนี้แชรินจุ้บแก้มฉัน จูบของฉัน จูบแรกของฉัน ไม่นะ จูบแรกของฉันเป็นของแชรินงั้นหรอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น