[2NE1][MINZY Part] ความสัมพันธ์อันตราย ตอน กงมินจี

ลำดับตอนที่ #3 : ::3::

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณป้า"
"ตื่นแต่เช้าเลยนะ แล้วจะไปไหนแต่เช้าล่ะนั่นน่ะ"คุณป้าถามหลังจากที่เห็นฉันใส่ชุดวอร์มเดินลงมาจากห้อง
"หนูจะออกไปวิ่งสักหน่อยน่ะค่ะ"
"ดีจังเลยนะ วันหลังก็ชวนบอมมี่ด้วยสิลูก ป้าไม่เคยเห็นเขาออกกำลังกายสักที"
"เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะ  หนูขอตัวไปวิ่งก่อนนะคะ"
"จ้าา"คุณป้าส่งยิ้มให้ฉันก่อนที่ฉันจะออกจากบ้านไป
ฉันวิ่งมาเรื่อยๆตามเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยสักเท่าไหร่ แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้ชอบมันขึ้นมาซะอย่างนั้น  อาจจะเป็นเพราะถนนเส้นนี้เป็นถนนที่เงียบสงบ ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านไปมาสักเท่าไหร่ บรรยากาศรอบๆยังเป็นใจให้กับการออกกำลังกายตอนเช้าอีกด้วย เพราะอากาศดีแบบนี้คุณตาคุณยายหลายท่านก็ออกมารับอากาศ ยืดเส้นยืดสายกันอยู่หน้าบ้านของท่าน  เห็นแบบนี้เเล้วรู้สึกดีจัง  
ฉันออกมาวิ่งได้เกือบชั่วโมงร่างกายก็เริ่มเหนื่อย เหงื่อก็ผุดออกมาทั่วร่างกาย เริ่มอยาจะอาบน้ำแล้วสิ ฉันหยิบผ้าผืนเล็กที่พาดอยู่ที่บ่าขึ้นมาเช็ดเหงื่อที่อาบไปทั่วใบหน้า แต่ฉันก็ต้องตกใจอยู่ดีๆก็มีหญิงสาวร่างเล็กผมยาวมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของฉันก่อนจะหยิบผ้าของเธอมาเช็ดเหงือที่หน้าของฉันก่อนที่ฉันจะเช็ดมันออกหมด เธอค่อยๆซับเหงือที่ใบหน้าของฉันไปเรื่อยๆโดนไม่สนใจว่าตอนนี้ฉันกำลังยืนอึ้งอยู่กับสิ่งที่เธอทำ
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ"เธอทักทายก่อนจะส่งยิ้มอย่างอายๆให้ฉัน
"ค่ะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ"
"อิอิ  ออนนีตลกจัง" ตลก??  ฉันตลกยังไงงั้นหรอ
"คะ????"
"ก็หน้าออนนีตอนที่ฉันเช็ดเหงื่อให้มันตลกอ่ะ ออนนีดูช็อคมาก ฮ่าๆ" ไม่ให้ช็อคได้ไง อยู่ดีๆก็มีใครก็ไม่รู้เดินเข้ามาเช็ดเหงื่อให้เเบบนี้
"ฮ่าๆๆ ก็ฉันตกใจนี่คะ"
"พูดธรรมดากับฉันก็ได้ค่ะ  ฉันเป็นรุ่นน้องออนนีที่โรงเรียนและ..."
"หื้มม  และอะไร??"
"ไม่มีอะไรค่ะ  ฉันชื่อจีซูนะคะ"
"ฉันมินจี  เธอก็คงจะรู้อยู่เเล้วล่ะมั้ง  ไม่งั้นคงไม่เข้ามาทำแบบนี้กับฉัน ใชมั้ย??"หลังจากที่ยืนคุยกันมาสักพักเราก็เริ่มเดินคุยกันมาเรื่อยๆ
"บ้านออนนีไม่ได้อยู่ซอยนี้นี่คะ  ทำไมมาวิ่งไกลจัง"
"อ๋อ  พอดีว่าฉันมาอยู่บ้านเพื่อนที่น่สักพักนึงน่ะ  แล้วเธอรู้จักบ้านฉันด้วยหรอ"
"ก็....เอ่ออ....ก็.....ก็เคยผ่านไปแถวบ้านพี่น่ะ ก็เลยรู้"
"เเล้วนี่เราจะไปไหนงั้นหรอ"ฉันถามหลังจากที่สงสัยมานานว่าเธอกำลังจะไปไหน ทำไมถึงได้เดินมากับฉันเรื่อยๆแบบนี้
"กลับบ้านค่ะ เนี่ยใกล้ถึงเเล้ว"เธอชี้ไปข้างหน้าที่มีบ้านถัดไปอีกสองสามหลัง
"อ๋ออ  แล้วเราไปไหนมาแต่เช้าเนี่ย"
"ทำธุระนิดหน่อยค่ะ ถึงบ้านฉันแล้วฉันขอตัวนะคะออนนี"เราเดินมาหยุดอยู่หน้าบ้านที่เธอชี้ให้ดูก่อนหน้านี้
"จ้ะ"ฉันยิ้มให้เธอ
"บ้าย บายค่ะ"เธอโบกมือพร้อมกับมอบรอยยิ้มที่แสนน่ารักนั้นมาให้  ฉันโบกมือให้กับเธอก่อนจะเดินจากเธอมาหลังจากที่แยกจากน้องคนนั้นฉันก็เดินต่อมาเรื่อยๆจนมาถึงบ้านบอมออนนี ฉันเปิดประตูเข้าไปในบ้านก็เห็นคุณป้ากำลังจัดเตรียมโต๊ะอาหารอยู่ในครัว และมีคนที่พึ่งตื่นและคาดว่าน่าจะพึ่งอาบน้ำเสร็จเพราะผมเธอยังคงเปียกอยู่เลย เธอกำลังเดินลงมาจากข้างบนห้องและได้แต่มองฉันอย่างอารมณ์เสีย
"กลับมาเเล้วหรอมินจี ป้าทำอาหารเสร็จแล้ว ไปอาบน้ำไปจะได้มาทานข้าวกัน"เป็นคุณป้าที่ทักฉันก่อน ส่วนอีกคนก็ได้เเต่มองอย่างเดียว
"ค่ะ"
หลังจากที่ฉันขึ้นไปอาบน้ำบนห้องเสร็จ ฉันก็เดินลงมาข้างล่างก็เห็นคุณป้ากับบอมมี่ออนนีกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่
"เสร็จแล้วหรอลูก มานั่งตรงนี้มา"
"ค่ะ" ฉันเดินไปนั่งตรงที่คุณป้าบอก คุณป้านั่งอยู่หัวโต๊ะ ส่วนบอมมี่ออนนีนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามฉัน และยังนั่งกินแบบไม่สนใจใครอีกด้วย
"แม่คะ  วันนี้หนูไปช้อปปิ้งกับเพื่อนนะ"
"ฉันไปด้วยได้มั้ย" คิดจะทิ้งฉันไว้ที่บ้านคนเดียวงั้นหรอไม่มีทางหรอก
"ไม่!!!" เธอหันมาทำตาโตใส่ฉัน
"พาน้องไปด้วยสิ แค่ไปช้อปปิ้งไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนี่" ขอบคุณค่ะคุณป้าที่ช่วยหนู
"แต่แม่คะ   หนูไปกับเพื่อนนะ"
"จะให้น้องอยู่บ้านคนเดียวรึไง"
"โตเเล้วนี่ อยู่คนเดียวได้อยู่เเล้ว" เธอชายตามามองฉันเล็กน้อย ไม่ให้ไปจริงๆสินะ
"ฉันอยู่บ้านคนเดียวก็ได้ค่ะ" ฉันแกล้งทำเสียงอ่อนตีหน้าเศร้าเผื่อเธอจะสงสารฉันบ้าง
"ก็ดี!!  หนูอิ่มเเล้ว ขอตัวไปเตรียมตัวนะคะ" และแล้วเธอก็ยังคงปฏิเสธ เธอวางช้อนก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นไปข้างบนบ้าน และแล้วการที่เราที่ทำตัวหน้าสงสารมันไม่ได้มีผลอะไรกับเธอเลย

ติ้ง ต่องง ~~~
"ใครมานะ??"เสียงออดดังขึ้นในระหว่างที่เรากำลังทานข้าวกันอยู่
"เดี๋ยวหนูไปเปิดให้เองค่ะ"
"จ้ะ" ฉันเดินไปยังประตูหน้าบ้านเพื่อเปิดประตูต้อนรับคนที่พึ่งมาใหม่
"สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายหญิงสาวที่พึ่งมาใหม่
"เอ่ออ  บอมมี่อยู่มั้ยคะ ฉันเป็นเพื่อนบอมมี่น่ะ" เธอยิ้มให้กับฉันก่อนจะถามหาบอมมี่ออนนี เพื่อนบอมมี่ออนนีสินะ
"อยู่ค่ะ  เชิญข้างในก่อนสิคะ" ฉันผายมือเข้าไปในบ้านเพื่อบ่งบอกให้เธอเข้ามาข้างใน
"สวัสดีค่ะคุณแม่"  เพื่อนของบอมมี่ออนนีทักทายคุณป้าที่โต๊ะอาหาร
"อินนา  ทานข้าวรึยัง มาทานด้วยกันมั้ย"
"ขอบคุณนะคะ หนูทานมาเรียบร้อยเเล้วล่ะคะ"
"เดี๋ยวหนูไปเรียกบอมมี่ออนนีก่อนนะคะ"
"ขอบคุณนะ" เธอหันมายิ้มให้ฉันฉันเดินขึ้นมาบนห้องของบอมมี่ออนนีเพื่อมาตามเธอให้กับเพื่อนของเธอที่กำลังรออยู่ข้างล่าง ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบกับ
"บอ....." เอ่อออ...ร่างกายที่ขาวเนียนที่อยู่ข้างหน้ากำลังพยายามเอาเสื้อผ้าปกปิดมันไว้ เธอใส่กางเกงขาสั้นเพื่อเปิดเผยขาที่เรียวสวยของเธอ
"มองอะไรของเธอหะ" บอมมี่ออนนีหันมาตวาดฉันที่ยังยืนอึ้งอยู่หน้าประตูห้อง
"..."
"เข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อน"
"เคาะทำไม  ถ้าเคาะฉันจะได้เห็นมั้ย" ฉันยิ้มกรุ้มกริ่มแล้วมองไปตามเรือนร่างของเธอ
"เห็นอะไร  เธอเห็นอะไร"
"เห็นอะไรล่ะ ถ้าเห็นก็ดีสิ น่าเสียดายน่าเข้ามาให้เร็วกว่านี้"
"ยัยเด็กบ้า!!" บอมมี่ออนนีใช้มือฟาดเข้ามาที่ตัวฉัน
"โอ้ยย..เจ็บนะ"
"ดี  หื่นดีนัก"
"ชิ.."
"แล้วเข้ามามีอะไร"
"เพื่อนของออนนีมารออยู่ข้างล่างน่ะ"
"ทำไมไม่รีบบอกล่ะ" พูดเสร็จบอมออนนีก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างทันที
ฉันเดินตามลงไปข้างล่างแล้วไปช่วยคุณป้าเก็บโต๊ะอาหารที่พึ่งกินเสร็จไป ส่วนสองสาวนั้นก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนานที่ห้องนั่งเล่น ฉันช่วยคุณป้าล้างถ้วยล้างจานจนเสร็จก่อนจะเดินเข้าไปหาสองสาวนั้น
"มาพอดีเลย" อยู่ดีๆบอมมี่ออนนีก็เดินมากอดคอฉัน
"ค่ะ??" ฉันมองหน้าบอมมี่ออนนีด้วยความตกใจ แต่ฉันก็ชอบมันนะ
"อินนานี่มินจีนะ  มินจีนี่อินนาเพื่อนฉันเอง"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"วันนี้ไปไหนรึป่าว ไปช้อปปิ้งกับพี่มั้ย"
"ไปได้หรอคะ อินนาออนนีถามเพื่อนออนนีแล้วหรอคะ ว่าอยากให้ฉันไปด้วยมั้ย" ฉันชายตาไปมองคนที่ห้ามนักห้ามหนาไม่อยากให้ฉันไปเนี่ย
"ใช่ ฉันไม่ให้เธอไป" นั่นไง
"บอมมี่ก็  พาน้องไปด้วยน่ะดีเเล้ว น้องอยู่บ้านคนเดียวน่าเบื่อจะตาย" คุณป้าที่พึ่งเดินเข้ามาก็ร่วมบทสนทนากับพวกเราด้วย ทำไมชีวิตฉันมัน ดี๊ดี!!!
"แม่อ่ะ"
"สรุปมินจีว่ายังไงคะ  ไปกับพวกพี่นะ" อินนาออนนีหันมาอ้อนฉัน
"คะ  บอมมี่ออนนีให้ฉันไป ฉันก็จะไปค่ะ" 
"อื้ม จะไปก็ไป งั้นไปกันเถอะ" บอมมี่ออนนีเดินออกจากบ้านเป็นคนเเรก
"หนูไปก่อนนะคะคุณแม่ สวัสดีคะ  ไปกันเถอะมินจี" อินนาออนนีกอดแขนฉันเเล้วลากฉันไปตามบอมมี่ออนนีที่เดินออกไปแล้ว
"ไปก่อนนะคะคุณป้า"










**********************************************************************
ดองไว้นาน และแล้ววันนี้ก็ได้ฤกอัพ