[2NE1][Dara Part] ความสัมพันธ์อันตราย ตอน ซานดาร่า ปาร์ค

ลำดับตอนที่ #22 : ยัยกระต่ายป่า VS ยัยหมูกระต่าย

"เธอหมายความว่าไง" ฉันติดใจกับประโยคนั้นที่แชรินพูด
"ไม่มีอะไรหรอก"แชรินยิ้มอีกครั้ง แล้วก็ยื่นช้อนนั้นมาให้ฉันอีกครั้ง ฉันหันไปมองหน้าแชรินอีกครั้ง แล้วก็มองมาที่ช้อนแล้วฉันก็จับที่มือแชรินที่ถือช้อนอยู่เอามันเข้าปาก
"เป็นไงบ้าง"ขณะที่ฉันกำลังเคี้ยวมันอยู่แชรินก็ถามแบบสงสัย
"อื้มม  อร่อยย"ฉันยกนิ้วโป้งให้เธอ"ดาร่าออนนีโทรหาบอมออนนีกับมินจีเลย ใกล้จะเสร็จแล้ว"แชรินหยิบโทรศัพท์ให้ฉันฉันรับโทรศัพท์จากแชรินแล้วเดินมานั่งที่โซฟาสีดำหน้าทีวี  แล้วก็จัดการโทรหาสองคนนั้นทันที ดูเหมือนสองคนนั้นกำลังจะกลับมาพอดี หวังว่าพวกเธอจะยังไม่ได้กินอะไรมานะ
"ดาร่าออนนี สองคนนั้นใกล้มาถึงยัง ฉันจัดโต๊ะเสร็จเเล้วนะ"แชรินตะโกนมาจากห้องครัว
"ใกล้ถึงเเล้วล่ะ"ฉันวิ่งเข้าไปหาแชริน แล้วคืนโทรศัพท์เธอไป แชรินที่กำลังเทน้ำใส่แก้วน้ำเธอดูน่ารัก น่าหลงใหลจริงๆ
"ดาร่าออนนี  หน้าฉันมีอะไรรึเปล่า"ฉันเผลอมองหน้าแชรินตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ฉัน..
"ฉันอยากจะอยู่แบบนี้นานๆจัง"ฉันกระโดดกอดแชริน
"ดาร่าออนนี"แชรินกอดฉันตอบอย่างอบอุ่น
"ฉันรักเธอนะ  แชริน"แชรินผละออกจะการกอดของเรา แล้วเธอก็ช้อนคางฉันขึ้นให้มองหน้าเธอแล้วเธอก็ค่อยๆประทับริมฝีปากบางสวยของเธอลงมายังปากของฉันอย่างแผ่วเบา
ปัง
เสียงประตูหน้าห้อง บ่งบอกว่ามีคนพึ่งจะกลับเข้ามา ฉันกับแชรินรีบผละตัวออกจากกันก่อนที่พวกเธอสองคนจะเห็น
"เมื่อกี้ออนนีทำอะไรกันน่ะ"มินจีมองพวกเราสองคนอย่างสงสัย
"มีอะไรหรอมินจี"แล้วบอมมี่ก็เดินตามมินจีเข้ามา แล้วก็ถามมินจีอย่างสงสัยเหมือนกัน
"ก็เมื่อกี้ฉันเห็นออนนีทั้งสองคนน่ะ เขากำลัง.."
"ไม่มีอะไรหรอกบอมออนนี"แชรินเดินเข้าไปคว้าตัวมินจีเเล้วก็จับปิดปากก่อนที่มินจีจะพูดมันจบ
"เรามากินข้าวกันเถอะ ก่อนที่มันจะเย็นหมด"
"ทำตัวน่าสงสัยนะเนี่ย"บอมมี่มองแชรินอย่างสงสัย ก่อนจะยอมนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
"มินจีก็กินข้าวได้เเล้วนะ  ทีหลังก็อย่าพูดอะไรไร้สาระล่ะ"แชรินปล่อยมินจี แล้วจับตัวมินจีนั่งลงข้างๆบอมมี่
"แชรินออนนีใจร้าย  บอมมี่ออนนีดูสิ หน้าฉันเป็นรอยหมดเลย"ทันทีที่แชรินเดินออกห่างมินจี  มินจีก็หันไปฟ้องบอมมี่ทันที
"ดาร่าออนนีนั่งก่อนสิ"แชรินเลื่อนเก้าอี้ให้ฉันนั่ง แล้วหันไปมองมินจีด้วยสายตาพิฆาต  แล้วมินจีก็หลบสายตาแชรินทันที
"ฉันกินเเล้วนะคะ" มินจีรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่เธอจะโดนไปมากกว่านี้
"เมื่อคืนน่ะ เธออุ้มฉันเข้าห้องรึปาวมินจี"ระหว่างที่กินข้าวกันอยู่ ฉันก็นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าขึ้นมา"ฉันปาวนะ  ฉันตื่นมาก็เห็นดาร่าออนนีนอนอยู่ที่เตียงเเล้ว
"ไม่ใช่มินจี แล้วเป็นใคร"หรือว่าเป็นเธอแชริน
"ฉันหันไปถามแชรินที่นั่งอยู่ข้างๆ และกำลังอมยิ้มอยู่"ฉันก็ปาวเหมือนกัน  ดาร่าออนนีละเมอเดินไปนอนเองรึปาว"แชรินพูดเสร็จก็ขำออกมา
"ฉันไม่เคยนอนละเมอนะ ยัยแชรินบ้า"ฉันตีแชรินรัวและแรง
"ไอกู ฉันเจ็บนะยัยกระต่ายป่า"แชรินจับมือทั้งสองข้างของฉันไว้
"ใครเป็นกระต่ายป่ากัน ยัยหมูกระต่าย"ฉันพยายามดึงมือกลับแต่ไม่สำเร็จ อีกสองคนที่นั่งตรงข้ามฉันก็ไม่คิดจะช่วยฉันเลย ได้แต่มองอย่างเดียวเลย
"ดาร่าออนนีไง  เหมือนกระต่ายจะตาย ไม่งั้นฉันไม่ทำทัมทัมให้ดาราาออนนีหรอก"
"ชิส์ ปล่อยได้เเล้วฉันเจ็บ"แล้วแชรินก็ยอมปล่อยฉันแต่โดยดี
"แล้วสรุปดาร่าออนนีเข้าไปนอนได้ยังไง"มินจีถามอีกครั้ง
"ไม่รู้สิ ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากรู้เเล้ว"ฉันตักข้าวเข้าปากอย่างไม่สนอีกเเล้วว่าเข้าไปนอนได้ยังไง
หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จพวกเราก็พากันมานั่งดูทีวีกันยกเว้นเเชรินที่ขอตัวไปนอนเพราะเมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอนเลย ก็ใช่สิเล่นหายไปไหนก็ไม่รู้ทั้งคืน

[คืนวันนั้น]
คืนนี้พวกเรามีซ้อมทั้งคืน เพราะพรุ่งนี้พวกเราต้องเตรียมขึ้นเวทีเดบิวส์กันเเล้ว พวกเราซ้อมกันหนักทั้งคืนเพื่อให้โชว์ออกมาดีที่สุด ฉันรู้สึกตื่นเต้นที่สุดเลย พรุ่งนี้เเล้วสินะ สิ่งที่ตั้งใจทำมาทั้งหมดก็เพื่อวันพรุ่งนี้เเละวันต่อๆไป  คืนนี้ฉันกลัวจะนอนไม่หลับจริงๆ
"วันนี้พอแค่นี้แหละ พรุ่งนี้ให้เต็มที่กับมันนะ"
"ค่ะ ขอบคุณนะคะ"พวกเราทั้งสี่คนโค้งให้กับครูที่สอนเต้นพวกเรา
"เรากลับกันเถอะ พรุ่งนี้ต้องตื่นกันแต่เช้านะ"แชรินหันมาบอกกับพวกเรา แล้วพวกเราก็เก็บของกลับหอพักกันอย่างรวดเร็ว เพราะเหลือเวลานอนให้พวกเราไม่กี่ชั่วโมงเอง 






#####
ระหว่างที่รอดาร่าพาร์ทไปอ่านแชรินพาร์ทรอก่อนนะ  ถ้าใครอยากรู้ว่าที่ผ่านมาแชรินคิดอะไรอยู่ 


****
อ่านเเล้วคอมเม้นให้หน่อยนะ จะได้มีกำลังใจลงตอนต่อไป  ทุกครั้งที่ได้อ่านคอมเม้นมันจะเผลอยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย รู้สึกมีความสุข ^^