ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ฉันอยากจะช่วยมินจี
หลังจากที่แยกจากบอมมี่และมินจีมาแชรินกับฉันก็ขึ้นรถตรงกลับบ้านทันที วันนี้แชรินมาส่งฉันที่บ้านตามเคย นั่งรถได้ไม่นานนักรถก็มาจอดอยู่หน้าบ้านฉัน ฉันเปิดประตูลงจากรถ แล้วเเชรินก็ลงรถตามมา เเล้วรถก็วิ่งออกไป
"ดาร่าออนนี"แชรินจับแขนฉันไว้ก่อนที่ฉันจะไปเปิดประตู
"ว่าไง แชริน"ฉันหันไปมองหน้าแชริน
"ดาร่าออนนีคงจะรู้แล้วว่ามินจีชอบบอมออนนี"แชรินพูดด้วยเสียงจริงจัง
"ฉันพอจะดูออก"
"แล้วบอมออนนีเหมือนจะชอบดาร่าออนนีอยู่ ฉันอยากจะรู้ว่า ดาร่าออนนีชอบบอมออนนีรึปาว"ชอบรึปาวงั้นหรอ ฉันรู้สึกดีกับบอมมี่นะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยล่ะ
"ฉันชอบบอมมี่นะ บอมมี่น่ะเป็นเพื่อนที่ดีเลยล่ะ"
"หมายความว่าไง"แชรินทำหน้างงนิดหน่อย
"ฉันชอบบอมมี่แบบเพื่อนมากกว่า"ฉันอธิบายกับเเชรินเพิ่ม
"ฉันเข้าใจแล้ว"
วันนี้ฉันตื่นแต่เช้า ทำไมน่ะหรอ วันนี้ต้องไปโรงเรียนน่ะสิ วันหยุดทั้งทีก็แทบจะไม่ได้นอนไม่ได้พักเลย ช่วนฉันไปเที่ยว ไปนู้นไปนี่ได้ทุกวัน
"หนูไปแล้วนะคะแม่"
ฉันเปิดประตูบ้านออกมาก็พบกับบอมมี่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะเนีย
"อาว บอมมี่ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะเนี่ย"
"อรุณสวัสดิ์ดาร่า ฉันมารอเธอไปโรงเรียนพร้อมกันน่ะ"วันนี้บอมมี่ดูหน้าสดใสผิดปกตินะ
"แหม.. ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้นะบอมมี่ ไปโรงเรียนก็ได้เจอกันเเล้ว"
"ก็ฉันอดคิดถึงเธอไม่ได้น่ะสิ"บอมมี่พูดจบก็เอาแขนมากอดคอฉันแล้วเราก็เดินไปพร้อมกัน
"ฉันมาสายไปหรอเนี่ย"ระหว่างทางที่เรากำลังเดินไปนั้น แชรินก็โผล่มาจากไหนไม่รู้
"หวัดดีแชริน"ฉันกับบอมมี่ทักแชริน
เราสามคนเดินไปโรงเรียนพร้อมกันระหว่างทางก็คุยกันเล่นกันจนถึงหน้าโรงเรียน
"ฉันฝากดูแลดาร่าออนนีด้วยนะบอมออนนี" แชรินยิ้มให้ฉันแล้วหันไปบอกกับบอมมี่
"ฉันจะดํูแลเป็นอย่างดีเลยล่ะ"บอมดึงฉันเข้าไปกอด
"งั้นเจอกันตอนเย็นนะ ดาร่าออนนี"แชรินพูดจบแล้วก็จุ้บปากฉันเบาๆ ทำให้ฉันยืนตัวเเข็งอยู่อย่างนั้น
"แชริน"บอมมี่คงจะตกใจกับการกระทำของแชริน
"ฉันไปละนะ"แล้วเธอก็แยกไปยังห้องเรียนของเธอ
บอมมี่กับฉันก็เดินเข้าห้องเรียน ระหว่างที่เรียนเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ วันนี้เรียนอะไรก็ไม่รู้ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย ในหัวฉันมัวแต่คิดเรื่องอะไรอยู่นะ มันคิดไปเรื่อยเลย ตั้งสติหน่อยสิดาร่า
"เลิกเรียนจ้า พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะนักเรียน"หะ อะไรนะ เลิกเรียนเเล้วหรอ วันนี้ไม่มีอะไรเข้าหัวฉันเลย
"ดาร่า เราไปกันเถอะ"บอมมี่สกิดฉัน
"อ่า ได้ได้"
[2NE1 room]
"หวัดดีทุกคน"ฉันเปิดประตูเข้าไป เห็นมินจีกำลังนั่งคุยกับแชรินอยู่
"อาวดาร่าออนนีมาแล้วหรอ"มินจีวิ่งเข้ามากอดฉัน
"..."ส่วนอีกคนไม่ได้พูดอะไร แค่หันหน้ามาเเล้วยิ้มให้
"แล้วบอมออนนีล่ะ ดาร่าออนนี"ถามหากันจังเลย
"ฉันอยู่นี่"แล้วบอมมี่ก็เปิดประตูเข้ามา
"หวัดดีค่ะ บอมมี่ออนนี"มินจีเปลี่ยนจากกอดฉันแล้ววิ่งไปกอดบอมมี่แทน แต่ว่าบอมมี่วิ่งหนีมินจี
"สองคนนร้เล่นกันอีกละ"ฉันหันไปมองตนที่พูด แล้วเดินไปนั่งข้างๆเธอ
"แน่จริงจับให้ได้สิ"บอมมี่ท้าทายมินจี
"จะเอาแบบนี้ใช่ไหม"มินจีวิ่งตามบอมมี่จนทัน แล้วก็กอดบอมมี่ไว้แน่น
"ย๊า ฉันเจ็บนะยัยมินจีจอมพลัง ปล่อยได้เเล้ว"บอมมี่พยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดนั้น
"ดาร่าออนนีออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย"แชรินกนะซิบบอกฉัน
"ไปไหนอ่ะ"
"ฉันกับดาร่าออนนีออกไปข้างนอกแปปนึงนะ"แชรินไม่ได้ตอบฉัน แต่บอกกับสองคนที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่แทน แชรินดึงแขนฉันออกไปทันทีหลังจากพูดจบ
แชรินพาฉันมายังที่ที่นึง ที่ที่ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเท่าไหร่
"มีอะไรหรอ แชริน"หลังจากที่แชรินปล่อยแขนฉัน ฉันก็ถามเธอทันที
"ฉันอยากจะช่วยมินจี"แชรินหันมาบอกฉัน
"ช่วย ช่วยอะไร"
"ทำให้สองคนนั้นได้เดทกัน"แชรินพูดแบจริงจัง
"แล้วต้องทำยังไง"
"ก่อนอื่นต้องทำให่บอมออนนีตัดใจจากดาร่าออนนีก่อน"
"ตัดใจจากฉัน ยังไง"
"เรามาออกเดทกันเถอะออนนี"
"ถ้าฉันออกเดทกับเธอ จะทำให้บอมมี่ตัดใจจากฉันได้ยังไง"
"ถ้าบอมออนนีรู้ว่าเราเดทกันอยู่ บอมออนนีก็ต้องเข้าใจ"
"เราไม่ได้ออกเดทกันจริงๆใช่มั้ย"
"มันก๋็แค่..แค่การเล่นละครเท่านีี้น" ฉันรู้สึกเจ็บจี้ดที่หน้าอกนิดหน่อยหลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น
"โอเคค"
หลังจากที่ตกลงกันเสร็จฉันกับแชรินก็เดินกลับเข้าห้องไป ในห้องนั้นก็เห็นบอมมี่กำลังร้องเพลงอยู่ ส่วนมินจีก็นั่งเล่นเกมในไอแพดของเธอ
"พวกออนนีหายไปไหนกันมาตั้งนาน"มินจีวางไอแพดลง แล้วหันมาถามฉันกับแชริน
"นั่นสิ หายไปไหนกันมาตั้งนาน"บอมมี่ก็หันมาถามอีกคน
"ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอสองคน"แชรินพูดพร้อมโอบไหล่ฉัน
"อะไรคะ แชรินออนนี"มินจีถามอย่างสนใจ บอมมี่ก็หันมาเหมืนอยากจะรู้เหมือนกัน
"เมื่อกี้ฉันกับดาร่าออนนี ได้ตกลงจะออกเดทกัน"แชรินพูดเเล้วหันมามองหน้าฉัน
"ครั้งนี้มันก็เป็นการล้อเล่นอีกใช่มั้ยดาร่า"บอมมี่พูดกับฉัน หน้าเธอดูจริงจังมาก
"ครั้งนี้เรื่องจริง บอมมี่"ฉันตอบบอมมี่แบบรู้สึกผิด ฉันขอโทษนะบอมมี่ที่ต้องโกหกเธอ
"ฉันยินดีกับออนนีทั้งสองนะ"มินจีเดินมาจับมือฉันกับแชริน
"ขอบใจนะมินจี"แชรินยิ้มให้มินจี
หลังจากที่เราประกาศว่ากำลังเดทกันอยู่ บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป ฉันรู้สึกผิดกับบอมมี่จัง ฉันขอโทษจริงๆนะบอมมี่ ฉันแค่อยากให้เธอตัดใจจากฉัน เพื่อที่จะได้ไปเจอคนที่ดีกว่าฉันอย่างมินจีไงล่ะ
"ดาร่าออนนี"แชรินจับแขนฉันไว้ก่อนที่ฉันจะไปเปิดประตู
"ว่าไง แชริน"ฉันหันไปมองหน้าแชริน
"ดาร่าออนนีคงจะรู้แล้วว่ามินจีชอบบอมออนนี"แชรินพูดด้วยเสียงจริงจัง
"ฉันพอจะดูออก"
"แล้วบอมออนนีเหมือนจะชอบดาร่าออนนีอยู่ ฉันอยากจะรู้ว่า ดาร่าออนนีชอบบอมออนนีรึปาว"ชอบรึปาวงั้นหรอ ฉันรู้สึกดีกับบอมมี่นะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงเลยล่ะ
"ฉันชอบบอมมี่นะ บอมมี่น่ะเป็นเพื่อนที่ดีเลยล่ะ"
"หมายความว่าไง"แชรินทำหน้างงนิดหน่อย
"ฉันชอบบอมมี่แบบเพื่อนมากกว่า"ฉันอธิบายกับเเชรินเพิ่ม
"ฉันเข้าใจแล้ว"
วันนี้ฉันตื่นแต่เช้า ทำไมน่ะหรอ วันนี้ต้องไปโรงเรียนน่ะสิ วันหยุดทั้งทีก็แทบจะไม่ได้นอนไม่ได้พักเลย ช่วนฉันไปเที่ยว ไปนู้นไปนี่ได้ทุกวัน
"หนูไปแล้วนะคะแม่"
ฉันเปิดประตูบ้านออกมาก็พบกับบอมมี่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะเนีย
"อาว บอมมี่ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะเนี่ย"
"อรุณสวัสดิ์ดาร่า ฉันมารอเธอไปโรงเรียนพร้อมกันน่ะ"วันนี้บอมมี่ดูหน้าสดใสผิดปกตินะ
"แหม.. ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้นะบอมมี่ ไปโรงเรียนก็ได้เจอกันเเล้ว"
"ก็ฉันอดคิดถึงเธอไม่ได้น่ะสิ"บอมมี่พูดจบก็เอาแขนมากอดคอฉันแล้วเราก็เดินไปพร้อมกัน
"ฉันมาสายไปหรอเนี่ย"ระหว่างทางที่เรากำลังเดินไปนั้น แชรินก็โผล่มาจากไหนไม่รู้
"หวัดดีแชริน"ฉันกับบอมมี่ทักแชริน
เราสามคนเดินไปโรงเรียนพร้อมกันระหว่างทางก็คุยกันเล่นกันจนถึงหน้าโรงเรียน
"ฉันฝากดูแลดาร่าออนนีด้วยนะบอมออนนี" แชรินยิ้มให้ฉันแล้วหันไปบอกกับบอมมี่
"ฉันจะดํูแลเป็นอย่างดีเลยล่ะ"บอมดึงฉันเข้าไปกอด
"งั้นเจอกันตอนเย็นนะ ดาร่าออนนี"แชรินพูดจบแล้วก็จุ้บปากฉันเบาๆ ทำให้ฉันยืนตัวเเข็งอยู่อย่างนั้น
"แชริน"บอมมี่คงจะตกใจกับการกระทำของแชริน
"ฉันไปละนะ"แล้วเธอก็แยกไปยังห้องเรียนของเธอ
บอมมี่กับฉันก็เดินเข้าห้องเรียน ระหว่างที่เรียนเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ วันนี้เรียนอะไรก็ไม่รู้ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย ในหัวฉันมัวแต่คิดเรื่องอะไรอยู่นะ มันคิดไปเรื่อยเลย ตั้งสติหน่อยสิดาร่า
"เลิกเรียนจ้า พรุ่งนี้เจอกันใหม่นะนักเรียน"หะ อะไรนะ เลิกเรียนเเล้วหรอ วันนี้ไม่มีอะไรเข้าหัวฉันเลย
"ดาร่า เราไปกันเถอะ"บอมมี่สกิดฉัน
"อ่า ได้ได้"
[2NE1 room]
"หวัดดีทุกคน"ฉันเปิดประตูเข้าไป เห็นมินจีกำลังนั่งคุยกับแชรินอยู่
"อาวดาร่าออนนีมาแล้วหรอ"มินจีวิ่งเข้ามากอดฉัน
"..."ส่วนอีกคนไม่ได้พูดอะไร แค่หันหน้ามาเเล้วยิ้มให้
"แล้วบอมออนนีล่ะ ดาร่าออนนี"ถามหากันจังเลย
"ฉันอยู่นี่"แล้วบอมมี่ก็เปิดประตูเข้ามา
"หวัดดีค่ะ บอมมี่ออนนี"มินจีเปลี่ยนจากกอดฉันแล้ววิ่งไปกอดบอมมี่แทน แต่ว่าบอมมี่วิ่งหนีมินจี
"สองคนนร้เล่นกันอีกละ"ฉันหันไปมองตนที่พูด แล้วเดินไปนั่งข้างๆเธอ
"แน่จริงจับให้ได้สิ"บอมมี่ท้าทายมินจี
"จะเอาแบบนี้ใช่ไหม"มินจีวิ่งตามบอมมี่จนทัน แล้วก็กอดบอมมี่ไว้แน่น
"ย๊า ฉันเจ็บนะยัยมินจีจอมพลัง ปล่อยได้เเล้ว"บอมมี่พยายามดิ้นออกจากอ้อมกอดนั้น
"ดาร่าออนนีออกไปข้างนอกกับฉันหน่อย"แชรินกนะซิบบอกฉัน
"ไปไหนอ่ะ"
"ฉันกับดาร่าออนนีออกไปข้างนอกแปปนึงนะ"แชรินไม่ได้ตอบฉัน แต่บอกกับสองคนที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่แทน แชรินดึงแขนฉันออกไปทันทีหลังจากพูดจบ
แชรินพาฉันมายังที่ที่นึง ที่ที่ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเท่าไหร่
"มีอะไรหรอ แชริน"หลังจากที่แชรินปล่อยแขนฉัน ฉันก็ถามเธอทันที
"ฉันอยากจะช่วยมินจี"แชรินหันมาบอกฉัน
"ช่วย ช่วยอะไร"
"ทำให้สองคนนั้นได้เดทกัน"แชรินพูดแบจริงจัง
"แล้วต้องทำยังไง"
"ก่อนอื่นต้องทำให่บอมออนนีตัดใจจากดาร่าออนนีก่อน"
"ตัดใจจากฉัน ยังไง"
"เรามาออกเดทกันเถอะออนนี"
"ถ้าฉันออกเดทกับเธอ จะทำให้บอมมี่ตัดใจจากฉันได้ยังไง"
"ถ้าบอมออนนีรู้ว่าเราเดทกันอยู่ บอมออนนีก็ต้องเข้าใจ"
"เราไม่ได้ออกเดทกันจริงๆใช่มั้ย"
"มันก๋็แค่..แค่การเล่นละครเท่านีี้น" ฉันรู้สึกเจ็บจี้ดที่หน้าอกนิดหน่อยหลังจากที่ได้ยินประโยคนั้น
"โอเคค"
หลังจากที่ตกลงกันเสร็จฉันกับแชรินก็เดินกลับเข้าห้องไป ในห้องนั้นก็เห็นบอมมี่กำลังร้องเพลงอยู่ ส่วนมินจีก็นั่งเล่นเกมในไอแพดของเธอ
"พวกออนนีหายไปไหนกันมาตั้งนาน"มินจีวางไอแพดลง แล้วหันมาถามฉันกับแชริน
"นั่นสิ หายไปไหนกันมาตั้งนาน"บอมมี่ก็หันมาถามอีกคน
"ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอสองคน"แชรินพูดพร้อมโอบไหล่ฉัน
"อะไรคะ แชรินออนนี"มินจีถามอย่างสนใจ บอมมี่ก็หันมาเหมืนอยากจะรู้เหมือนกัน
"เมื่อกี้ฉันกับดาร่าออนนี ได้ตกลงจะออกเดทกัน"แชรินพูดเเล้วหันมามองหน้าฉัน
"ครั้งนี้มันก็เป็นการล้อเล่นอีกใช่มั้ยดาร่า"บอมมี่พูดกับฉัน หน้าเธอดูจริงจังมาก
"ครั้งนี้เรื่องจริง บอมมี่"ฉันตอบบอมมี่แบบรู้สึกผิด ฉันขอโทษนะบอมมี่ที่ต้องโกหกเธอ
"ฉันยินดีกับออนนีทั้งสองนะ"มินจีเดินมาจับมือฉันกับแชริน
"ขอบใจนะมินจี"แชรินยิ้มให้มินจี
หลังจากที่เราประกาศว่ากำลังเดทกันอยู่ บรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป ฉันรู้สึกผิดกับบอมมี่จัง ฉันขอโทษจริงๆนะบอมมี่ ฉันแค่อยากให้เธอตัดใจจากฉัน เพื่อที่จะได้ไปเจอคนที่ดีกว่าฉันอย่างมินจีไงล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น