[2NE1][Dara Part] ความสัมพันธ์อันตราย ตอน ซานดาร่า ปาร์ค

ลำดับตอนที่ #5 : หวั่นไหว

ฉันตื่นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุก  เช้าเร็วจัง เหมือนกับยังไม่ได้นอน  เมื่อคืนนี้ก็กลับดึก ดีที่บ้านแชรินมาทางเดียวกัน เธอก็เลยมาส่งฉันถึงบ้านเลย ไม่งั้นคงโดนฉุดไปแล้วสวยขนาดนี้น่ะ ฮ่าๆ หลงตัวเองได้อีก ก็ฉันออกจะน่ารักจริงๆนะ
"ดาร่า สายเเล้วนะลูก ตื่นรึยีัง"แม่ฉันตะโกนถามอยู่นอกห้อง
"ตื่นเเล้วค่ะ เดี่ยวหนูลงไปนะคะ"หลังจากตอบแม่เสร็จฉันก็รีบลุกจากที่นอนแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองทันที

"แม่คะ หนูไปก่อนนะคะ สายเเล้ว"ฉันมองนาฬิกาเเล้วรีบบอกลาแม่
"อาว ไม่กินอะไรสีักหน่อยหรอ เอาแซนวิชไปกินก็ได้  เดี๋ยวมันจะหิวเอานะลูก"ฉันรีบไปหยิบแซนวิชมาแผ่นนึงแล้วบอกลาแม่อีกครั้ง
"ไปแล้วนะคะแม่" ฉันรีบวิ่งมาโรงเรียน พอถึงหน้าโรงเรียนก็เล่นเอาซะหอบเลย 
"ดาร่า พึ่งมาถึงหรอ"ฉันหันไปตามเสียง
"อาว  บอมมี่ พึ่งมาเหมือนกันล่ะสินะ ^^"จากที่มองเเล้ว สภาพเธอไม่ต่างจากฉันเลย คงวิ่งมาเหมือนกันล่ะสินะ 
"เข้าห้องเรียนกันเถอะ ปะ อะโก่โกโก้"พอเธอพูดเสร็จก็เดินมากอดคอฉัน ฉันหันไปมองหน้าบอมมี่นิดหน่อย ฉันไม่ค่อยชินกับการทำแบบนี้เท่าไหร่ แล้วเราก็เดินไปด้วยกัน  ทำแบบนี้ฉันหวั่นไหวนะบอมมี่  ทำไมช่วงนี้หวั่นไหวกับผู้หญิงง่ายจัง ม่ายนะม่ายยย
ฉันกับบอมมี่เดินมาถึงห้องเรียนก็พากันเข้าไปนั่งที่โต๊ะประจำของเรา บอมมี่มองสำรวจไปรอบๆห้องแล้วเธอก็ฟุบลงกับโต๊ะ
"ดาร่า ถ้าอาจารย์ปลุกฉันด้วยนะ"บอมมี่บอกกับฉันก่อนจะหลับตาลง  ตอนนี้อาจารย์ยังไม่เข้าสอนปล่อยให้เธอหลับสักพักก็เเล้วกัน
"วันนี้ช่วงเช้าพวกเราว่าง ไม่มีอาจารย์เข้าสอนนะ"อยู่ดีๆก็มีเพื่อร่วมห้องคนนึงวิ่งเข้ามาแล้วตะโกนบอกพวกเรา
"เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นอ่ะ ดาร่า"บอมมี่สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาถามฉัน
"วันนี้เธอหลับได้สบายเลยล่ะ ช่วงเช้าอาจารย์ไม่เข้าสอนน่ะ"ฉันบอกบอมมี่แบบยิ้มๆ
"จริงหรอ ดีจัง"แล้วบอมมี่ก็เอนตัวมาพิงฉันแทน 
"บอมมี่จัง"ฉันใช้มือลูบหัวเธอเบาๆ
"เมื่อยก็บอกนะ แต่ฉันขออยู่แบบนี้สักพักนึงได้มั้ย"บอมมี่กระซิบบอกฉันเบาๆ

[หลังเลิกเรียน ณ ห้อง 2NE1]
ฉันเข้ามาในห้องก่อนบอมมี่ตามเคย ฉันเปิดประตูเข้ามาก็พบกับแชริน  ที่อยู่ในโลกส่วนตัวของเธออีกแล้ว ฉันเดินไปนั่งที่เดิมของฉัน ในใจก็อยากจะทักทายเธอเหมือนกันนะแต่คิดดูแล้วก็ไม่ดีกว่า  ไม่อยากไปรบกวนเธอเท่าไหร่
"ไม่คิดจะทักทายกันหน่อยหรอ  ออนนี่"เธอออกมาจากโลกส่วนตัวเธอแล้วสินะ 
"หวัดดี แชริน พอใจรึยังคะ คุณลีแชริน  ก็ฉันเห็นเธอฟังเพลงอยู่ เลยไม่อยากรบกวน พอฉันพูดมากไปเธอก็ว่าฉันอีก ไอกู... "ฉันร่ายยาวบอกเธอ แต่สิ่งที่ตามมาคือเธอลุกขึ้นเเล้วเดินมานั่งข้างฉัน แล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ  ฉันเริ่มถอยห่างออกจากเธอ แต่เธอก็จับฉันไว้ แล้ววก็ขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ใจฉันเริ่มเต้นแรง เธอจะทำอะไรฉัน แชริน
"เมื่อกี้น่ะ พูดมากอีกแล้วนะ เคยเตือนเเล้วไม่ใช่รึไง ถ้ามีอีกเธอโดนแน่"เธอพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเเล้วเดินออกไปข้างนอกห้อง  ปล่อยฉันนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม  แล้วโดนแน่เนี่ย มันโดนอะไรงั้นหรอ  ช่างมันเถอะ ต่อไปจะระวังละกัน  กันไว้ดีกว่าแก้ ไฟท์ติ้ง