คุณอาที่รัก

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ 100%

บทที่5 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ

คริส  เรย์เลอร์ ดำรงเกียรติ  ไม่เคยคิดเลยว่าการแกล้งคนปากไม่ตรงกับใจจะเป็นอะไรที่น่ารื่นรมย์ได้ถึงขนาดนี้  เค้ารู้จักเทพเทวินทร์มานานทำไมจะไม่รู้ว่าเพื่อนคิดอะไรบางอย่างอยู่  ปากว่าหลานแต่คำพูดการกระทำนี่กันท่าเค้าชัดๆ  ดูท่าการกลับมารับช่วงธุรกิจสิ่งพิมพ์ต่อจากบิดาจะไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิด  อีกทั้งตัวของเค้าเองก็มีบริษัทเกี่ยวกับโมเดลลิงเป็นของตัวเองที่ขยายสาขามายังประเทศไทยให้ต้องดูแลอีกด้วย 

“ มีอะไรให้ทำเยอะโดยเฉพาะการแกล้งคนหน้านิ่ง  ฮึฮึฮึ ”  แค่คิดก็มีเฮแล้วงานนี้

ดังนั้นทุกเย็นที่บ้านไตรทศจะมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเสนอตาแสนหล่อเหลามาทานข้าวเย็นด้วยทุกวัน โดยอ้างว่าไม่มีที่ไปบ้าง ไม่คุ้นเส้นทางบ้าง ไม่มีเพื่อนทานด้วยบ้าง และเหตุผลอีกร้อยแปดพันประการที่ยกขึ้นมาอ้าง

 และสิ่งที่แปลกไปอีกอย่างก็คือ เทพเทวินทร์ที่งานยุ่งตลอดไม่ค่อยได้มีเวลาว่างทานข้าวเย็นที่บ้านกับอาริสาก็นั่งโดดเด่นเป็นสง่าเป็นประธานหัวโต๊ะทุกวันด้วยเช่นเดียวกัน

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในบ้านไตรทศนี้ทุกคนสัมผัสได้ รวมทั้งอาริสาเอง  สาวน้อยไม่ทราบเลยว่าตัวเองได้กลายเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เหล่านี้ขึ้น

ภาพสองหนุ่มหล่อและหนึ่งสาวน้อยนั่งรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน โดยที่หนุ่มหล่อลูกครึ่งคอยบริการตักโน่น ตักนี่ให้สาวน้อยที่มีรอยยิ้มบางๆ คำกล่าวขอบคุณเป็นระยะๆ และหนุ่มเจ้าของบ้านที่นั่งทานเงียบๆแต่คอยจับจ้องทุกการกระทำของหนุ่มลูกครึ่งอยู่ตลอดและก็แผ่รังสีแห่งความน่ากลัวออกมาทุกครั้งที่มีการบริการตักอาหารให้แก่สาวน้อย กลายเป็นสิ่งคุ้นตาไปแล้วตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา

หลังจากทานอาหารในวันนี้เสร็จคริสก็ยังไม่ยอมกลับเพราะกำลังคุยกับอาริสาอยู่ที่ห้องนั่งเล่นโดยมีเทพเทวินทร์นั่งฟังอยู่เงียบๆและแทรกขึ้นมาบางครั้ง

“ อาคริสมีบริษัทโมเดลลิงด้วยหรือค่ะดีจังเลย ” ทั้งสองกำลังคุยถึงเรื่องงานของคริสอยู่

“เหมย...พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เรียกอา! ให้เรียกพี่ เข้าใจมั๊ยครับ” คริสบอกกับอาริสา

“ ตำแหน่งคุณอา เหมยยกให้ไอ้เทพมันเถอะ อีกอย่างพี่ไม่อยากแก่ครับ ให้ไอ้เทพแก่ไปคนเดียว ” คริสแอบแขวะเพื่อนเบาๆหนึ่งดอก

เมื่อคนอยากเป็นพี่ไม่อยากเป็นอาว่ามาดังนั้นสาวน้อยก็หันหน้าไปมองอาเทพของเธอว่าชายหนุ่มจะว่าอย่างไรบ้างก็เห็นนั่งเงียบๆแต่หน้านิ่งสุดๆทำให้เธอตัดสินใจ

“ ก็ได้ค่ะ....เอ่อ..อ.พี่คริส ” เมื่อเธอเรียกไปแล้วก็แอบกลืนน้ำลายและก็เหลือบไปมองหน้าอาเทพนิดหนึ่ง ตอนนี้ถ้าอาริสามีตาทิพย์ก็คงจะมองเห็นก้อนเมฆดำทะมึนลอยอยู่รอบๆเทพเทวินทร์เป็นแน่ แต่เมื่ออาริสามองไม่เห็นจึงแค่รู้สึกว่าสายตาของเทพเทวินทร์มีร่องรอยของความไม่พอใจให้เห็นนิดๆ แต่ก็จากหายไปอย่างรวดเร็ว

“ ต้องอย่างนี่ซิ่...  น้องเหมย....ของพี่...” คริสลากเสียงตรงคำว่าน้องเหมย และ คำว่า ของพี่ เท่านั้นยังไม่พอ ยังขยับมานั่งใกล้อาริสาแล้วยกแขนขึ้นโอบไหล่เธอไว้ด้วย

อาริสาทำหน้าตกใจตาโตและขยับออกอีกนิดแต่ก็ไปไหนได้ไม่มากเพราะติดพนักของโซฟาที่นั่งอยู่

“ แกกลับบ้านไปได้แล้วไอ้คริส ” เทพเทวินทร์ลุกขึ้นยืนและพูดด้วยเสียงที่เรียบๆแต่เพื่อนที่คบกันมานานอย่างคริสนั้นรู้ว่า ตัวเองเล่นแรงไปแล้ว

“ ถ้างั้นพรุ่งนี้เจอกันนะน้องเหมยคนสวย....ของพี่คริสสสสส ” คริสบอกลาอาริสาแต่เสียงตอนท้ายตั้งใจก่อกวนเพื่อนโดยเฉพาะ  “ ไอ้เทพมันจะรู้ตัวมั๊ยนะว่ามัน อาการหนัก ฮึฮึฮึ ”

.....................................................................................................................

เมื่อแขกประจำของบ้านกลับไปแล้วเหลือเพียงอาริสาและเทพเทวินทร์ที่ยังนั่งอยู่ในบรรยากาศการที่ชวนให้อึดอัด คล้ายๆจะทำให้อาริสาไม่กล้าหายใจ

“งั้นเหมยขอตัวก่อนนะค่ะอาเทพ” อาริสากล่าวเพื่อทำลายความเงียบ

“อย่าเข้าใกล้มันมาก” เทพเทวินทร์พูดขึ้นลอยๆ

“ค่ะ” อาริสายังงงๆ

“อย่าเข้าใกล้ไอ้คริสมันมากไป เราเป็นผู้หญิงนะ” เทพเทวินทร์กล่าวตักเตือน

“เหมยเปล่านะค่ะ อาเทพก็เห็นว่าพี่คริส เข้ามาใกล้เหมยเอง” อาริสาบอก แต่อาริสาไม่รู้เลยว่าคำว่าพี่คริสที่ออกจากปากของเธอสร้างความไม่พอใจให้เทพเทวินทร์เป็นอย่างมาก

“หรือชอบที่มันเข้าใกล้...” เทพเทวินทร์มองหน้าอาริสาแล้วเหยียดยิ้มที่มุมปากนิดๆ

“.....” เหมยกำลังจะปฏิเสธแต่เทพเทวินทร์ก็พูดแทกขึ้นมาว่า

“แล้วแต่เหมยเถอะ...โตแล้วนิ่” พูดจบก็เดินขึ้นห้องไปเลย ปล่อยให้อาริสา ยืนงงอยู่กับที่อย่างไม่เข้าใจเทพเทวินทร์

เอ้....คล้ายๆว่าเหตุการณ์ทำนองนี้จะเคยเกิดขึ้นนะ  คุ้นๆ

อ๊ะ...ใช่แล้ว

เหมือนคราวของบอลเลย

อะไรของอาเทพหว่า

หรือว่า....อาเทพ.....หึง

อ้ายยยยยใช่เปล่าหว่า    โอ๊ย! ยิ่งคิดยิ่งงง

เห็นที่ต้องพึ่งตัวช่วยเสียแล้ว

.....................................................................................................................

                     เย็นวันศุกร์ คริสก็ยังมาเป็นทานข้าวที่บ้านของเทพเทวินทร์เหมือนเดิม แต่วันนี้ คริส กะเวลามาเร็วกว่าเดิมและก็เป็นเวลาที่เทพเทวินทร์ยังไม่กลับมาจากที่ทำงาน ซึ่งคริสแค่อยากจะรู้ว่าหากเทพเทวินทร์มาเจอ เพื่อนนั่งคุยอยู่กับหลานสาวสุดหวงเพียง สองต่อสองจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

หนุ่มลูกครึ่งนั่งรออยู่ที่สวนหย่อมริมสระน้ำ สักครู่อาริสาก็เดินมากับตาลแม่บ้านสาวที่เดินตามหลังมาเสิร์ฟน้ำและของว่าง จากนั้นก็ปล่อยให้คริสและอาริสาอยู่ด้วยกันสองคนเพราะเห็นว่ามาได้น่าเกลียดอะไรเพราะยังไม่มืดค่ำ

“ สวัสดีค่ะพี่คริส วันนี้มาแต่วันเลยนะค่ะ ”

“ งานพี่ไม่ยุ่งมาก..ไม่เหมือนงานอาเราหรอกเหมย ”

“ พี่คริสลองชิมคุกกี้ ซิค่ะ เหมยทำเองเลยนะ ” อาริสาอวดคุกกี้ที่เธอทำและเลื่อนจานไปตรงหน้าของคริสอีกนิด

“ อืม...อร่อยดี เก่งนะนี่ ” คริสชม อาริสาหยิบแก้วน้ำของเธอขึ้นมาดื่มบ้างในตอนนั้นเอง..ที่คริสพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาจนทำให้เธอสำลักน้ำหวาน ไอโขลกๆจนหน้าแดง

“ เหมยกะจะฝึกไว้เป็นแม่บ้านให้ไอ้เทพใช่มั๊ยครับ ” คริสพูดพร้อมกับยิ้มให้และจ้องหน้าอาริสานิ่งเหมือนอยากรู้คำตอบ

อาริสาก้มหน้านิ่งแล้วเงยหน้าขึ้นมาและพูดว่า

“ อาการของเหมยดูออกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอค่ะ ”  อาริสาถามคริสด้วยความไม่เข้าใจว่าขนาดคริสรู้จักเธอไม่นานยังรับรู้ถึงความรู้สึกของเธอ แล้วอาเทพที่อยู่กับเธอมาเกือบทั้งชีวิตของเธอจะรู้ด้วยหรือเปล่า

“ พี่แค่แซวเล่นนะเหมย ” คริสบอกเพราะไม่อยากให้อาริสารู้สึกไม่ดี การที่เราชอบใครสักคนแต่ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้ก็คงจะยากอีกอย่างอาริสาก็ยังเด็กนักเมื่อเทียบกับเทพเทวินทร์แถมมีคำจำกัดความว่า อา กับ หลาน ขีดเส้นไว้อีกก็คงจะทำให้ทั้งเพื่อนของเค้าและสาวน้อยคนนี้ต่างก็แสดงความรู้สึกออกมาไม่ได้

“ แล้วพี่คริส คิดว่า อาเทพจะรู้หรือเปล่าค่ะ ” อาริสาถามเสียงติดเศร้าๆ

“ ถ้าพี่รู้ แล้ว เหมย คิดว่าไอ้เทพจะรู้มั๊ยล่ะ ”

“...” คำตอบที่อาริสาได้ก็คือ  อาเทพรู้ อาเทพรู้ว่าเธอ...แอบหลงรัก  และเพราะ อาเทพรู้ว่าเธอรัก ก็เลยพยายามเว้นระยะห่างออกจากเธอ  ใช่มั๊ย...ใช่มั๊ย

ความคิดของอาริสาตอนนี้ตีกันวุ่นไปหมดในขณะนี้ น้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลออกมาแค่คิดได้คำตอบของคำถามของตัวเองว่า...อาเทพคงรำคาญเธอที่รู้ว่าเธอแอบรักและ อาเทพคงบอกให้รู้ด้วยการกระทำว่า ไม่ได้รักเธอในแบบที่เธอรัก  อาเทพเลยไม่พูดออกมา

คริสเห็นอาริสาร้องไห้ก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็เข้าไปโอบไหล่ของอาริสาไว้เบาๆ

“ อะไรกันสาวน้อยของพี่ขี้แยจังนะเรา ”  ถึงจะถนัดเรื่องปลอบสาวๆแต่คริสก็รู้ดีว่าอาริสาคงไม่อยากให้ตัวเองปลอบ ได้แต่โอบอาริสาไว้นิ่งๆอย่างนั้น

โดยที่ทั้งสองไม่รู้เลยว่ามีใครอีกคนที่กลับมาจากที่ทำงานแล้ว

ใครคนนั้นที่เป็นสาเหตุให้อาริสาร้องไห้

ใครคนนั้นที่เข้ามาเห็นตอนที่คริสโอบอาริสาพอดี

ใครคนนั้นที่ตอนนี้กำหมัดแน่นและความไม่พอใจก็พุ่งทะยานขึ้นมา

และใครคนนั้นคือ  เทพเทวินทร์

“ไอ้คริสแกทำบ้าอะไร” เทพเทวินทร์ตวาดเพื่อน และ ผลัก คริสให้ออกจาก อาริสาดโดยเร็ว และเปลี่ยนเป็นโอบกอดอาริสาเอาไว้เอง

ซึ่งใครที่มีตาก็ดูออกว่าเทพเทวินทร์แสดงอาการหวงอาริสาสุดๆ

ยกเว้นอาริสาที่ตอนนี้อยู่ในอารมณ์น้อยใจที่คิดว่าเทพเทวินทร์ไม่รักก็เลยสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดที่เธอปรารถนาตลอดมา แล้วเดินไปดูคริสที่ถูกผลักออก

“พี่คริสเป็นอะไรบ้างค่ะ” ด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงนั่นทำให้เทพเทวินทร์ยิ่งเดือดดาล

“พี่คริสไม่ได้ทำอะไรนะคะอา” อาริสายังแก้ตัวให้อีกฝ่าย

ตอนนี้สีหน้าเทพเทวินทร์จะฆ่าคนได้อยู่แล้วแต่คริสไม่สนชายหนุ่มอยากรู้ว่าเพื่อนของเค้าจะทำอย่างไรต่อ จึงพูดเสียงหวานๆกับอาริสา

“ พี่ไม่เป็นไรหรอกค่ะเหมย ” พูดโดยไม่มองหน้าเทพเทวินทร์

“ตกลงวันเสาร์นี้พี่มารับไปเที่ยวนะ” คริสบอกกับเหมยที่งงๆอยุ่เพราะไม่ได้ตกลงอะไรกันเอาไว้  แล้วก็ขยิบตาให้ครั้งนึง อาริสางงๆว่าคริสต้องการอะไรกันแน่ แต่ในเมื่อชายหนุ่มส่งสัญญาณมาเธอก็ได้แต่ตอบรับอย่างง

“ค่ะ” อาริสารับคำ

“ถ้างั้นกูกลับก่อนดีกว่าไอ้เทพ” พูดกับเทพเทวินทร์เสร็จก็หันมาบอกอาริสาว่า

“พรุ่งนี้เจอกันนะเหมย” คริสเดินออกไปแต่ได้ทิ้งบรรยากาศอึมครึมไว้เบื้อหลัง

เทพเทวินทร์ที่ตอนนี้โกรธจนหูอื้อไปหมดแล้วมองหน้าอาริสา

“ไม่ให้ไป” เทพเทวินทร์พูดเสียงเย็น

“แต่เหมยตกลงกับพี่คริสไว้แล้วนะคะอาเทพ” อาริสาแย้งเสียงเบา

“ไม่ให้ไป”เทพเทวินทร์ยังยืนยันคำเดิม

“แต่...” เหมยจะแย้งแต่ก็พูดไม่ออกเมื่อเห็นแววตาของเทพเทวินทร์

“ไม่มีแต่ ถ้าจะไป เดี๋ยวอาพาไปเอง” พูดจบเทพเทวินทร์เดินขึ้นห้องไปเลย

ปล่อยๆให้อาริสายืนอึ้งๆอยู่ตรงนั้น

หรือว่าที่พี่คริสบอกจะเป็นจริง

..........................................................................................................................

เป็นไงค่ะ อาเทพเผด็จการไหมเอ่ยยย

แล้วพี่คริสบอกอะไรน้องเหมยน้า