ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณอาที่รัก

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 4 ตัวกระตุ้น 100%

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 58


    บทที่ 4 ตัวกระตุ้น

     

    บรรยากาศในห้องนั่งเล่นที่มีเพียงเทพเทวินทร์และอาริสานั่งอยู่นั้นให้ความรู้สึกเป็นส่วนตัวจนไม่มีใครกล้ามาขัดจังหวะ 

    อาริสาเหม่อมองใบหน้าอาเทพของเธอ ถึงอาเทพไม่พูดอะไรกับเธอและทำหน้านิ่งเฉยขณะดูข่าวอยู่นั้นเธอรู้ว่าอาเทพไม่ได้รำคาญเธอ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เธอไม่ได้อยู่กับอาเทพแบบนี้....มีความสุขที่สุดเลย

    ตั้งแต่เด็กเธอมีอาเทพเป็นฮีโร่ในดวงใจ...แต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ความรู้สึกของเธอเริ่มเปลี่ยนไป...เธอเริ่มใจเต้นแรงเมื่อเจออาเทพ...เธอเริ่มเก็บเอาอาเทพไปฝันหวาน...และเธอมีความสุขอย่างที่สุดเมื่อได้อยู่กับอาเทพอย่างนี้...

    “ ช่วงนี้เหมยไม่ค่อยได้เจออาเทพเลยนะคะ ” เมื่อเห็นอาเทพไม่พูดอะไรเธอชวนคุยก่อนก็ได้

    “ อืม...งานอายุ่ง ” อาเทพตอบขณะเอื้อมมือปิดรีโมทโทรทัศน์

    “ เพื่อนที่มาวันนี้ดูสนิทกันดีนะ ”  อาเทพถามแบบนี้แสดงว่าสนใจเรื่องของเธอใช่มั๊ย...

    “ ค่ะ..สนิทกันตั้งแต่ย้ายโรงเรียนใหม่เลยค่ะ ” เธอย้ายโรงเรียนตอนย้ายมาอยู่บ้านหลังนี้ใหม่ๆ

     “ ทุกคนเลยเหรอ ” อาเทพถามพลางจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เธอไม่เข้าใจว่าอาเทพไม่พอใจอะไร

    “ ค่ะทุกคนเลย เราอยู่กลุ่มเดียวกันตลอดตั้งแต่ประถม จนถึงตอนนี้เลยค่ะ ” เหมือนสิ่งที่เธอตอบจะยิ่งเพิ่มความนิ่งในใบหน้าของอาอย่างนั้น

     “ รวมถึงเด็กผู้ชายคนนั้นด้วย ? ”

    “ บอลหรือค่ะ พวกเราสนิทกันมากเลยค่ะบอลเรียนเก่งมากด้วยนะค่ะ เหมยให้บอลช่วยติวบ่อยๆค่ะ ” เธออธิบายให้อาเทพฟัง

    “ อืม...เหมยโตแล้วจะคบใครอาไม่ว่าหรอกแต่ก็ดูดีๆแล้วกัน ” อาเทพพูดจบก็เดินขึ้นข้างบนไปโดยไม่มองเธออีกเลย

    นี่อาเทพเข้าใจว่าเราคบกับบอลเหรอ....ตายแล้วยัยเหมย

    อาริสานั่งไม่ติดเธอต้องอธิบายให้อาเทพฟังว่ามันไม่ใช่อย่างที่อาเข้าใจอาเทพเข้าใจผิด สาวน้อยรีบวิ่งตามอาเทพขึ้นไปและวิ่งไปทันอาหนุ่มที่ตรงหน้าห้องของเทพเทวินทร์พอดี

     “ เดี่ยวค่ะอาเทพ ” เธอพูดในขณะที่ยังหอบหายใจอยู่  อาเทพเดินเร็วยังกับเหาะดีที่วิ่งมาทัน

    “ เหมยกับบอลเราเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดานะค่ะ ” เธอรีบอธิบายเสียงรัวๆกลัวอาเทพไม่ฟัง

    “  ....  ” อาเทพมองเธอนิ่ง  ทำให้เธอใจเสีย เธอทำใจกล้าเอื้อมมือไปเกาะกุมแขนของอาเทพเอาไว้

    “ เราเป็นเพื่อนกันจริงๆค่ะเหมยไม่มีแฟน ไม่มีใครจริ่งๆนะคะ เหมยมีแต่...อาเ... ”  เธอยังพูดไม่ทันจบอาเทพก็แทรกขึ้นมา

    “ ไม่ต้องอธิบายหรอกอาเข้าใจแล้ว ” อาเทพวางมือข้างที่เหลือไว้บนศีรษะของเธอแล้วลูบเบาๆ ไล้ปลายนิ้วมาลูบแก้มแล้วเชยคางเธอขึ้นให้สบตาของอาเทพ ทำให้เธอรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบและใจก็เต้นแรง อาเทพไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลย

    “ ไปนอนเถอะสาวน้อยของอา ” อาเทพพูดแค่นั้นแล้วก็เข้าห้องไปปล่อยให้เธอยืนอึ้งอยู่หน้าห้อง ตอนนี้สมองเธอหยุดสั่งงาน และไม่รู้ว่าตังเองกลับมาถึงห้องได้อย่างไรแต่ที่แน่ๆคืนนี้เธอคนนอนหลับฝันหวานแน่  อ้ายยย...สาวน้อยของอาเธอชอบจังเลยคำๆนี้

     

    .............................................................................................................

                 
     
     เช้าวันเสาร์วันแห่งการพักผ่อนร่างกายที่ตรากตรำมาทั้งอาทิตย์และวันนี้เทพเทวินทร์ ก็อยู่บ้าน ชายหนุ่มตัดสินใจแล้วว่าเค้าจะไม่หนีความรู้สึกของอาริสาอีก หลังจากที่เห็นแววตาที่ตามมาอธิบายเรื่องเพื่อนในกลุ่มเมื่อคืน

    ถึงเทพเทวินทร์จะรู้สึกว่ามันไม่ควรเพราะตัวเค้าและอาริสา อายุห่างกันพอสมควร  แต่เรื่องความรู้สึกคงไม่มีใครบังคับใครได้

    และตัวเทพเทวินทร์เองก็รู้ตัวเองดีแล้วว่าความรู้สึกที่มีให้อาริสาก็เปลี่ยนไปแล้วเช่นกันมันไม่ใช่แค่ต้อง ปกป้อง ดูแล เอ็นดู  แต่...ชายหนุ่มเริ่มหวง

    เทพเทวินทร์หวงอาริสา แบบไม่ชอบใจที่มีผู้ชายคนอื่นมาเข้าใกล้ .....

    อาจเป็นเพราะ....อาริสายังเด็กไป

    อาจเป็นเพราะ....อาริสาอยู่ในความดูแลของเทพเทวินทร์

    อาจเป็นเพราะ....เริ่มรู้สึกพิเศษ .........................ก็เป็นได้

    แต่เทพเทวินทร์ก็บอกกับตัวเองว่า................ยังไม่ใช่   ความรัก

    “ เราคงไม่รักเด็กสาวอายุ 15 แบบหนุ่มสาวหรอก ”  เทพเทวินทร์สรุปให้ตัวเอง

     

    .........................................................................................................................................

     

    อาริสาลงมาจากชั้นบนเห็นเทพเทวินทร์จิบกาแฟอยู่ที่โต๊ะอาหารก็รีบมานั่งที่เก้าอีกข้างๆ วันนี้เป้นเช้าที่เธอตื่นขึ้นมามีความสุขสุดๆ เพราะเมื่อคืน.......อ้ายยยยยยฝันถึงอาเทพด้วยอะ   แค่คิดก็ปรากฏริ้วสีแดงๆบนหน้า

    “ ดีใจจังเลยค่ะวันนี้ อาเทพอยู่บ้านด้วย ” อาริสาเอ่ยขึ้นในขณะที่มือก็คนข้าวต้มให้คลายร้อนไปด้วย 

     อาเทพเพียงหันมามองแล้วยกยิ้มมุมปากนิดๆ  เกิดอะไรขึ้นเนี่ย  อาเทพยิ้ม...ดีจังนานๆจะเห็นครั้ง

    “ แล้ววันนี้อาเทพไม่ไปไหนใช่มั๊ยค่ะ  เอ่อ...หมายถึงว่าทั้งวันเลยใช่มั๊ยคะ ” อาริสาถามพลางมีแผนสำหรับวันนี้ นานๆอาเทพจะว่างสักครั้งเธอจะใช้เวลาอยู่กับอาเทพทั้งวันเลย

    “ ใช่วันนี้อาว่างทั้งวัน ” เทพเทวินทร์ตอบแล้วยกหนังสือพิมพ์ขึ้นอ่าน

    “ ถ้างั้นวันนี้ อาเทพก็มีเวลาสอนเหมยว่ายน้ำนะซิค่ะ ” อาริสาได้ทีทวงสัญญาแต่เก่าก่อนที่เทพเทวินทร์เคยให้ไว้กับเธอ

    “......”

    “ ก็อาเทพเคยสัญญากับเหมยว่าจะสอนว่ายน้ำให้เมื่อนานมาแล้วไงค่ะ   อาเทพเบี้ยวสัญญาเหมยมาเป็นปีแล้วนะ ” อาริสาทำตาออดอ้อนเทพเทวินทร์สุดชีวิตเมื่อชายหนุ่มวางหนังสือพิมพ์ลงแล้วมองหน้าเธอที่กำลังทวงสัญญากับตัวเองอยู่

    “ ก็ได้...วันนี้อาจะสอนว่ายน้ำให้แต่ต้องรอสายๆหน่อย เช้าๆน้ำเย็นเดี่ยวจะป่วยเสียก่อน ” เทพเทวินทร์รับคำทำให้ใบหน้าอาริสาตอนนี้ประดับไปด้วยรอยยิ้มกว้างที่บ่งบอกว่าเจ้าตัวกับลังมีความสุขอย่างที่สุด

    “ ถ้างั้นเดี๋ยวเหมยไปเตรียมตัวดีกว่า ” อาริสาบอกอย่างตื่นต้น

    “ เดี๋ยว...” เทพเทวินทร์รั้งอาริสาเอาไว้

    “ ทานให้หมดก่อนเหมย ”

    “ ค่ะ ”  อาริสารีบทานข้าวต้มสมองก็คิดอย่างด่วนจี๋ว่าเธอต้องเตรียมอะไรบ้าง  โดยเฉพาะชุดว่าน้ำที่ซื้อมาเก็บไว้เป็นปีๆแล้ว เธอจะยังใส่ได้ไหมหว่า  กินไปยิ้มไป  มองอาเทพไป สุขใจวันเสาร์อิอิ

     
    ............................................................................................................................

                   
                  
    ตอนสายอาริสาก็พร้อมทีจะเรียนว่ายน้ำเด็กสาวอยู่ในชุดว่ายน้ำแบบทูพีทสีชมพูทั้งชุด ท่อนบนเป็นบราแบบมีสายคล้องคอที่มีระบายเป็นชั้นๆที่อก  ส่วนท่อนล่างเป็นแบบกระโปรงน่ารักอวดหน้าท้องขาวผ่อง ที่ทำให้คนมองอย่างเทพเทวินทร์มองนิ่งๆแบบคาดเดาอารมณ์ไม่ออกแต่ทำให้คนถูกมองมีสีชมพูแต้มอยู่ที่ใบหน้าแข่งกับสีของชุดที่ใส่อยู่เสียแล้ว

    จะไม่ให้เทพเทวินทร์มองได้อย่างไรในเมื่อชุดที่อาริสาใส่นั้นมันเป็นชุดที่สาวน้อยซื้อมันมาเป็นปีแล้วและสะรีระตอนนี้ของเธอมันก็เติบโตตามวัย และการเรียนว่ายน้ำวันนี้ก็กะทันหันทำให้อาริสาต้องใส่ชุดนี้ไปก่อนแม้หน้าอกจะล้นออกมาบ้างก็ตาม

    เทพเทวินทร์เองก็ใส่กางเกงว่ายน้ำสีเข้มเพียงตัวเดียวเผยให้เห็นเรือนร่างที่แข็งแรงสมบูรณ์แบบมีเสน่ห์ให้อาริสาใจเต้นเบาๆ เมื่อเริ่มเรียนเทพเทวินทร์ให้อาริสาหัดลอยตัวและตีขาโดยที่เอามือจับขอบสระเอาไว้เพื่อฝึกการทรงตัวและพลังขาก่อน

    เมื่ออาริสาเริ่มทรงตัวและตีขาได้แล้วเทพเทวินทร์จึงให้อาริสาเปลี่ยนจากจับขอบสระมาเป็นจับมือเทพเทวินทร์แทน โดยที่ยังให้อาริสายังตีขาอยู่

    “ อาเทพ...อย่าเดินซิคะเดี๋ยวเหมยจม ”  เธอร้องออกมาเมื่ออาเทพเริ่มพาเธอเดินในขณะที่เธอยังตีขาอยู่

    “ ไม่จมหรอกแล้วน้ำตรงนี้ก็ไม่ลึกด้วยนะเหมย ” ถึงอาเทพจะบอกอย่างนี้แต่เธอก้กลัวนี่นา

    “ แฮกๆๆ...อาเทพ..เหมยเหนื่อยจังเลย ” เธอไม่ได้บ่นนะ...แค่อยากอ้อน

    “ เหนื่อยแล้วเหรอเหมย ”  อาเทพถามอย่างห่วงๆ

    “ ไม่เหนื่อยค่ะอาเทพ  แค่เมื่อขาค่ะ ” เธอบอกอาเทพพร้อมเหลือบตาขึ้นมองตาอาเทพเมื่อเธอสบตาของอาเทพที่วันนี้มันไม่มีความเคร่งเครียด  แต่มันมีแต่ความอ่อนโยน และถ้าหากเธอไม่คิดไปเองมันมีแววหวานอยู่ในนั้น ก็ยิ่งทำให้เธอหน้าแดง และใจเต้นโครมครามจนกลัวว่าอาเทพจะได้ยิน สมาธิที่เธอจดจ่ออยู่กับการทรงตัวก็พลันหมดลงส่งผลให้ร่างกายจมลงใต้น้ำ แต่อาเทพคว้าตัวเธอเอาไว้ทัน

    “ ตึกตักๆๆ....ตึกตักๆๆๆ ” เสียงหัวใจของเธอดังขึ้นจนจะเป็นจังหวะสามช่าอยู่แล้วเพราะ

    ....ตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดของอาเทพ อ้อมกอดจากแขนแกร่งที่แข็งแรงและมีมัดกล้ามอย่างผู้ชายที่ใส่ใจสุขภาพ อ้อมกอดที่เธอใฝ่ฝันถึง

    การแนบชิดนี้ไม่เพียงแค่เธอที่ใจเต้นแรง....ในเมื่อร่างกายแนบชิดกันขนาดนี้ก็ทำให้เธอได้ยินเสียงหัวใจของอาเทพที่ดูเหมือนจะเต้นแรงขึ้นเหมือนกันถึงจะไม่แรงเท่าของเธอก็ตาม

    “ เธออยากยืดเวลาตอนนี้ออกไปอีกนิด ” คิดอย่างสุขใจและมองหน้าอาเทพที่อยู่ห่างแค่คืบ

    “ อาเทพ ”

    “ อาว่าเราพักกันก่อนก็ได้นะ ” เทพเทวินทร์บอกเพราะบรรยากาศระหว่าง เค้าและอาริสาดูเหมือนจะใกล้กันเกินไปแล้ว

     

    แต่ก่อนที่ทั้งสองจะขึ้นจากน้ำก็มีแขกไม่ได้รับเชิญมาเยือน

    “ เล่นน้ำสนุกเลยนะไอ้เทพ ” แขกที่ไม่ได้รับเชิญเอ่ยทักเทพเทวินทร์อย่างสนิทสนม

    “ ไอ้คริส....แก่กลับจากต่างประเทศตั้งแต่เมื่อไหร่ ” เทพเทวินทร์ทักผู้มาใหม่ในขณะที่ขึ้นจากน้ำและไปนั่งยังโต๊ะริมสระว่ายน้ำ อาริสาก็หยิบเสื้อคลุมมาสวม

    แขกที่มาเยือนนั้นก็คือ  คริส  เรย์เลอร์ ดำรงเกียรติ เป็นเพื่อนสนิทกับเทพเทวินทร์แต่ย้ายไปอยู่กับมารดาที่ต่างประเทศตั้งแต่จบชั้นมัธยมแต่ก็ไม่ได้ขาดการติดต่อกัน คริส เป็นหนุ่มลูกครึ่งอิตาเลี่ยน ที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ตัดผมเกรียนแบบสกินเฮทสุดเท่ห์ นัยน์ตาสีเขียวและมีใบหน้าที่คมสันชนิดที่นายแบบดังๆชิดซ้ายตกเวที

    “ ไอ้เทพเดี๋ยวนี้แกกินเด็กหรือวะ ” แค่ประโยคแรกของคริสก็ทำให้เทพเทวินทร์และอาริสาอึ้งนิดๆ

    “ ไอ้คริส!....นี่เหมย ” เทพเทวินทร์ไม่แก้ความเข้าใจผิดนั่นเพราะรู้ดีว่าเพื่อนของตัวเองนั้นเจ้าชู้แค่ไหน

    อาริสาทำเพียงยกมือไหว้และยิ้มให้แล้วของตัวขึ้นไปข้างบนเพราะดูจากสายตาของเทพเทวินทร์แล้วไม่อยากให้เธออยู่ตรงนี้สักเท่าไหร่

    หลังจากคล้อยหลังอาริสาแล้ว  เทพเทวินทร์ก็หันมาพูดคุยกับคริสด้วยความที่ไม่ได้เจอกันมานาน

    “ เหมยอยู่ที่นี่ ” เทพเทวินทร์บอกคริสที่ดูว่ามีท่าทีสนใจเหมย

    “ เลี้ยงต้องหรือวะ..ไอ้เทพ..กูพึ่งรู้ว่ามึงเปลี่ยนไปชอบเด็ก ” คริสยังพูดต่อไปโดยที่ไม่ดูเลยว่าเทพเทวินทร์เริ่มที่จะไม่พอใจ ชายหนุ่มไม่อยากให้ใครพูดถึงอาริสาในทางที่ไม่ดี

    “ เหมยเป็นหลาน..แกอย่าพูดอย่านี้อีก ” เทพเทวินทร์ทำเสียงเครียดๆให้คริสรู้ตัว

    “ น่ารักวะ...ถ้าเป็นหลานมึง..งั้นกูจีบนะ ” คริสพูดแบบทีเล่นทีจริง

    คำพูดของคริสทำให้เทพเทวินทร์กำมือแน่นขึ้นอย่างสงบอารมณ์บางอย่างที่ตีขึ้นมาในความรู้สึก แต่ทำได้เพียงสะกดอารมณ์ไว้แล้วพูดด้วยเสียงเย็นๆเหมือนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือว่า

    “ เหมยยังเด็ก ”  ใช่..ในความคิดของเทพเทวินทร์เหมยยังเป็นเพียงเด็กแม้อาจจะปฏิเสธไม่ได้ว่า เด็กอย่างอาริสาจะทำให้ตัวของเทพเทวินทร์ต้องคอยหนีความรู้สึกบางอย่างก็ตาม

    “ เฮ้ย!....ไม่เด็กแล้วล่ะเป็นสาวแล้วและสวยด้วย กูจะจีบ ” คริสยังไม่สนใจ

    “ เหมยยังเด็กแค่ 15 ” เทพเทวินทร์ยังว่าต่อตอนนี้มือที่กำเอาไว้แน่นขึ้นอีกจนเห็นเส้นเลือดได้ชัดเจน

    OK...งั้นอีกไม่กี่ปีก็เป็นสาว กูจีบนะบอกมึงจองไว้ก่อนเลย ” คริสเห็นอาการของเทพเทวินทร์แล้วอยากแหย่เพิ่มชายหนุ่มไม่เคยเห็นเพื่อนแสดงอาการหวงใครอย่างนี้มาก่อนเลย  แค่คิดก็ชักสนุก

    “ งั้นมึงข้ามด่านกูให้ได้ก็แล้วกัน ” อันที่จริงเทพเทวินทร์อยากจะใช้คำว่า ข้ามศพ แต่แค่นี้คริสคงจะรู้แล้วล่ะว่า ดอกเหมยดอกนี้เจ้าของ  หวง


    """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
    ตอนแรกกะว่าค่ำๆ แต่พี่ล่อมาเสียดึกเลย  พี่ขอโทษน้าาา
    อ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรกันบ้างบอกพี่ด้วยนะ......
    รักนักอ่านทุกคน 

      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×