ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CEOวอนโฮ 1 : Hyungwon
couple: hyungwonho (Wonho x Hyungwon), (ChangKyun x kihyun)
Rate: M
beminehyungwon
beminehyungwon
มีบาอย่าำลัส่เสียัเล็ลอออมาา้านใน
"มัวยืนทำอะไรอยู่ มา่วยันิ" ยอนูยืนอยู่รมุมสุอห้อสี่เหลี่ยมเรียบหรู หันมอน้อายนเล็้วยสายาหุหิ
ายุนหัวเสีย ลา้อนหนัอึ้้าวเ้ามาหายอนู
"ูเบื่อ"
ายุนสบถำหยาบายออมาอีนับไม่ถ้วน เาเบื่อสิ่ที่ทำอยู่ บรรยาาศวนอ้วทำเอาเายืนวนเ
ไหล่อเาหนัอึ้ ยามเมื่อ้อย้อนฟาร่าใร็ไม่รู้ามำสั่อพี่าย
วอนโฮเอพี่นรอ็อยู่รนั้น เารูิบาเึ้นหลัาเสร็ามิับร่าายอใรันที่เาพามานอน้วยในืนนี้
เมื่อเห็นายุนนิ่ยอนูยัเยียล้อที่ถ่ายวอนโฮในอนที่ำลัสุสมไว้ในอุ้มือแ็ทื่ออายุน
"ูะทำใหู้" ยอนูฟา้อนใส่ระโหลอู่นอนวอนโฮนแหลเละ ิ้นเนื้อละเอียไหลระเ็นเปื้อนเสื้อสีาวอพวเาทั้สามน
วอนโฮมลิ่นเลือวนสะอิสะเอียนนั่น เาำลัเผยยิ้มน่าหวาลัว
วอนโฮเินไปร่วมวับยอนูทั้สอนำลัรุมระหน่ำทุบีศพที่เละเหลือแ่า้วยวามสนุ
ายุนยืนมอารระทำิบผ่านเลนส์ล้อที่ยอนูเป็นนให้เาถือ เารู้สึ่าาเมื่อรู่โยสิ้นเิ มีแ่วามอบใที่เห็นารระทำอพี่ายอเา
เลือระเ็นใส่เลนส์ล้อนพร่ามัวไป้วยสีแส เป็นวอนโฮที่เปล่เสียหัวเราะแหบพร่าออมานแร เารู้สึีและมีวามสุในาร่าน วอนโฮถลแนเสื้อ้าวาึ้นอีเล็น้อยเาระาลำไส้ยาวอศพออมา่อนะยิ้มเยือเย็น วอนโฮหันหน้าหล่อเหลามาหาล้อที่ายุนถือ เายิ้มแล้วพู้วยสีหน้าอ่อนโยนเหมือนเย
"ศพที่เ็สิบสาม หลับฝันีนะะมินฮยอ"
วอนโฮหย่อนโทรศัพท์ลในระเป๋าอเสื้อสูท ยฝ่ามือเย็นเยือึ้นมาเป่าลมใส่มือเบาๆ อาาศที่หนาวเหน็บไม่ทำให้เาหัวเสียัเท่าไร เสียทัทายัึ้นลอเวลาที่เา้าวเท้าเ้ามาใบริษัท
"ุวอนโฮสวัสีรับ"
วอนโฮินเสียแล้วละ เาโ้ให้ับทุำทัทายยามเ้าแรอฤูหนาว้วยรอยยิ้มอบอุ่น และแน่นอนสาวๆ่าใละลายับวามสมบูร์แบบอวอนโฮ
ะมีบริษัทอเาแห่เียวในเาหลีละมั้ที่ บอร์บริหารอายุยัไม่ถึ30้วย้ำ ในแววธุริเาสามนพี่น้อที่อยู่บรอ์บริหารึน่าสนใสำหรับหลายๆน
"วันนี้ันะบินไปูาน นายูแลมันับายุนไ้ไหม" ยอนูเินเ้ามาทัทายวอนโฮในห้อทำานสี่เหลี่ยมสีำ้าน
"ไม่้อห่วรับ ันสามารถัารแทนนายไ้" วอนโฮเยหน้าาอเอสารรหน้า มอบรอยยิ้มอบอุ่นให้ับพี่าย
"ันะบินอนสี่ทุ่ม อนนี้ัน้อไปเรียมัวัหน่อย" ยอนูเหลือบูนาฬิาโรแล์ใน้อมือเาถอนหายใออมานินึ่อนะยิ้มให้วอนโฮเ่นัน
"ันไปละ ันโอนเินให้ายุนแล้วละนะ อาาลืมบอว่าันไปสามเือนมันไม่นานไปใ่ไหม" เายััวลแม้ว่ามือะผลับานประูออไปแล้ว็าม
"โอนั่นมันไม่มีปัหารับ" วอนโฮ้มหน้าทำานอเา่อ โทรศัพท์ในเสื้อสูทสั่น
วันนี้ันะไม่เ้าบริษัทนะ
้อวามาายอสั้นๆแ่วอนโฮสามารถเ้าใไ้อย่า่ายาย
ายุน็เป็นแบบนี้ น่าับมาีริๆ
ฮยอวอนเิน้าวายาวๆอเาอย่ารวเร็ว เารู้สึเหมือนำลัถูไล่าม แหละในรอย่านแออัแบบนี้โรโมยุุมเป็นธรรมา ฮยอวอนินเสียแล้วละ เา้าวออมาในถนนให่ย่านาร้าที่นเริ่มพลุผล่านทำเาสบายใึ้น ฮยอวอนเาะลิ้นไปมา ภายในรอบปีเาเปลี่ยนานใหม่รอบที่สามแล้ว หลัาพ่อแม่ที่เป็นประธานบริษัทเสียีวิอย่าระทันหัน ผู้น่าทอทิ้เ็น้อยไม่รู้เรื่อราวอย่าเาไว้เบื้อหลั ใ่แล้วละฮยอวอนถูทอทิ้ให้ัวนเียว แม้ระะทั่าิอเา็ทิ้เาไปเ่่นัน มืออเาุไว้ในเสื้อโ้ทัวยาวอาาสทำให้ฮยอวอนหายใออมาเป็นวัน
"ิ หนาวะมั"
ฮยอวอนเลี้ยววาแวะื้อหนม่อนะรไปสู่ร้านาแฟ ีฮยอนเพื่อนสนิทอเารออยู่ในนั้นรโ๊ะลมสีาวสะอาา ารแ่ัวุีทำให้ีฮยอนเป็นุสนใ ฮยอวอนอายเินว่าะนั่ลร้ามีฮยอน เาำลัประหม่า
"ไปุยันที่บ้านันไหม" ฮยอวอนยมือยีหัวฟูๆอเา ผู้นที่ับ้อมาทำเอาเาเอะเิน
"ุยที่นี่แหละน่า" ีฮยอนส่เสียหัวเราะสใส
"นมอเะพราะนายูีไละ" ีฮยอนยมือัผมให้เพื่อนัวสูว่าเาั5เนเห็นะไ้
"นายไ้านใหม่รึยั" ีฮยอนทำเอาฮยอวอนสลใ หาานมาสออาทิย์แล้วเายัไม่ไ้านใหม่เลย
ีฮยอนยื่นนามบัรสีทอวาววับมาให้เา
"พี่ายันำลัะไปสมัรานที่นี่เาเป็นบริษัทใหม่ นายเอ็ลอูิวามสามารถอนายไม่ไ้แย่นานั้นหรอ" ฮยอวอนึ้ใีฮยอนเารู้สึื่นันใริๆ าแฟร้อนที่ีฮยอนสั่มาให้เายัส่ลิ่นหอมหวล
"โอีฮยอน ันอบในายริๆ ันสามารถโทรหาเบอร์ในนามบัรนี่ไ้เลยใ่ไหม" ีฮยอนพยัหน้าสามที พวเานัุ่ยันเป็นเวลานาน่อนะแยย้ายันลับใน่ว่ำ
ฮยอวอนเินไปมาหน้าประูบริษัทที่ีฮยอนให้เามาเมื่อวานนนี้ นเ้าอเบอร์ในนามบัรเป็นนบอให้เามาที่นี่ในยามบ่าย บริษัทว้าวาผู้นอแทำเอาฮยอวอนุ่น่าน เารู้สึเหมือนัวถุบีบให้หเล็ลเหมือนแมลัวเล็ๆ เาวรั้สิแล้วโทรหานที่นัเามา
"เอ่อ สะ สวัสีรับผมที่เอ่อ"
"ุฮยอวอนใ่ไหม ผมำลัเินลไปรับ" น้ำเสียนุ่มนวลทำเอาฮยอวอนพุระุระั เสียอนปลายสายทำให้ฮยอวอนรู้สึี ปลายสายัไปอนไหนไม่รู้ฮยอวอนยัยืนถือโทรศุัพท์ไว้แบบนั้น
ายนนึเินนไหล่เาูรีบร้อนเสียริ เอสารในมือผู้ายนนั้นปลิวว่ิินไปทั่ว
"เวรเอ้ย" ายนที่นฮยอวอนสบถเบาๆ ่อนะึมือฮยอวอนที่ำลัเ็บเอสารให้เาหันมามอหน้า
"อโทษที่เินน" ายุน รู้สึเหมือนหลุมรั ใบหน้าฮยอวอนสวยเหลือเิน สวยว่าผู้หิที่เาวเล่นเมื่อวัน่อนเสียอี
ฮยอวอนทำัวไม่ถูเมื่อถุายแปลหน้า้อเม็ เานึสสัยว่าหน้าเาอามีราบนมิใบหน้าแน่ๆ
"ุเอ่อุ" ายุนพูไม่ออระทันหัน เาิว่าเาำลัมีวามรัเ้าะแล้ว
"ฮยอวอนรับ" ฮยอวอนยิ้มเินในระที่ายุนำลั้อเาไม่วาา
"สวัสีรับ ฮยอวอน ผมวอนโฮที่นัุไว้" เสียนิ่มนวลอวอนโฮัึ้นระทันหัน วอนโฮปราัวหน้าประูบริษัท แฤูหนาวที่โลมเลียผิวาวีอเาทำให้วอนโฮูราวับเทพบุรยัไยัั้น ฮยอวอนผละออาายุนลิ่นายหอมหวนอายุนยัิอยู่ที่ปลายมูอเา
วอนโฮยื่นฝ่ามืออ่อนโยนเปล่ระายมรหน้าฮยอวอน
"ยินี้อนรับรับที่รั"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น