ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Reporter Fantasia

    ลำดับตอนที่ #25 : แอบรัก ?!~

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 50





    12.00 pm
    ณ. ห้องนอนหญิง


    "เตย น้องเตย เจ๊ไปอบคุ้กกี้มาให้ ทานซะหน่อยนะ"

    "ขอบคุณคะเจ๊"

     




    12.30 pm
    ณ. ห้องอาหาร

    "เตยยย เจ๊ตักข้าวให้แล้วนะคะ"

    "เอ่อะ ... ขอบคุณคะเจ๊"

     

     

    14.00 pm
    ณ. ห้องแห่งความลับ


    "น้องเตยยย เดี๋ยวเจ๊จะรายงานสดแทนให้นะ วันนี้"

    "ฮืม ... จะดีเหรอเจ๊"

    "ดีสิคะ ไม่เป็นไร"

    "อ้ะ ก็ได้คะ"

     

     

    16.00 pm
    ณ. ห้องอาหาร (อีกครั้ง)

    "เตยยย มา มา เดี๋ยวเจ๊ล้างจานให้นะ วางไว้"

    "..." 

     


    เตยหันไปมองเจ๊ ครุ่นคิดด้วยความสงสัย

     




    'มันเกิดอะไรในใจระหว่างเรา~  อะไรทำให้เจ๊เปลี่ยนไปกับเราได้ถึงขนาดนี้'

    'โอ้ววว ... หวังว่าคงไม่นะ'

    เตยเริ่มกระสับกระส่าย  เหงื่อเริ่มไหลออกมาตามหน้า ตามตัว

     

    'หรือเจ๊จะชอบเรา???'

    เตยได้แต่คิดไป คิดมา คิดมา คิดไป ไปไปมามา มามาไปไป


     


    "พี่เตย !!! เป็นไรเปล่าพี่"

    "พี่เตย !"

    "พี่เตยยย !!!!!!"  เมื่อเรียกหลายครั้งแล้วไม่ได้ยิน มิ้นท์จึงไปตะโกนใส่หูพี่เตยซะเลย

     

    "อะ ... ค๊ะ?"



    "พี่เตยยืนนิ่งๆ ตรงนี้ มา 15 นาทีแล้วนะคะ"


    "อ่อ พี่คิดอะไรเพลินๆอยู่หนะ"

     






    เตยมองหน้ามิ้นท์อย่างพินิจพิจารณา ก่อนจะมองไปรอบๆห้อง
    เมื่อเห็นว่าปลอดคน...........
    จึงรีบกระชากน้องเข้าห้องน้ำไป.........

     



     

    16.30 pm
    ในห้องน้ำหญิง มุมลึกสุดใจ (เหมือนจะ)ไร้กล้อง

     

    "มิ้นท์ ... คือ ... พี่ มี เรื่อง จะ ถาม"  เตยพูดแต่ไม่กล้าสบตาผู้เป็นน้อง

    "หืมมม" คนน้องเหมือนจะเก่ง จ้องตา แต่ใบหน้าระเรื่อไปด้วยสีชมพู

    "คือ ... มิ้นท์ว่าพี่เป็นยังไง"

    "ฮ๊ะ ... ก็ดีนิพี่" คนน้องตอบแบบเขินๆ

    "อืม ... แล้วมิ้นท์คิดว่า คนอย่างพี่ สมควรที่ใครสักคนจะมาทำดีด้วยมั้ย"

    "ก็...อาจจะนะพี่" จิตใจของมิ้นท์หวั่นไหวไปหมดแล้ว

    "แล้วพี่เชื่อใจมิ้นท์ได้ใช่มั้ย"

    "อืม ได้สิคะ"
    ใจมิ้นท์เต้น ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก แทบหลุดออกมาข้างนอกกันเลยทีเดียว

     


    "คือ ....... คือ พี่ .....  คิดว่า "

     







     

    "เจ๊จะชอบพี่หวะ!"

     




     

    "เย้ยยยยยยย" มิ้นท์ตะโกนดังลั่นห้องน้ำ แต่ในใจกลับคิดว่า

    'โถววว ไอ้เราก็นึกว่าจะบอกรักเรา ตกใจหมดเลย'

     

     


    --------------------------------------------------------------------------------------------------

     




     

    เตยเดินตามทางเงียบๆ พยายามรวบรวมสติเพื่อที่จะคุยกับเจ๊ให้รู้เรื่อง

    ถึงเตยจะเข้าใจเจ๊ แต่ยังไง ,,เราก็รักกันไม่ได้,,

    มันยังไม่ถึงเวลา ... มันจะเหมาะหรือ กับการที่เข้ามาเป็นนักล่า นักล่าฝัน

    แต่ต้องมารักกันเอง  ... เตยทนไม่ได้ ที่จะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีต่อเยาวชน!!!


     


     


    เตยดันประตูห้องนอนก่อนจะก้าวเข้าไปอย่าง เงียบๆ


     

    "อ้าวเตย..."

    "อ้าวเจ๊..."

     




    ทั้งสองคนต่างเงียบกันไป

    เตยสังเกตุว่าตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในห้องเลย

     

    'ได้การหละ!'

     

    ระหว่างที่เดินไปที่นอนของตัวเอง เค้าก็เห็นเจ๊กำลังพยายามยัดอะไรสักอย่างในมือ ใส่กระเป๋าอย่างลับๆล่อๆ


    'คงจะเป็นจดหมายหรืออะไรที่เขียนระบายความในใจหละมั้ง' เตยคิดในใจ

     


     

    "เตยมีเรื่องจะบอกเจ๊..."

    "เจ๊มีเรื่องจะบอกเตย..."



     

    ทั้งสองพูดขึ้นมาพร้อมกัน (อีกแล้ว)






    "เจ๊พูดก่อนสิ"





     

    "อะ ... ก็ได้  


    คือว่า ที่ผ่านมาเจ๊ก็เป็นพี่ที่ดีของน้อง ใช่มั้ยคะ"




    "แล้วแบบ คือว่า... เจ๊ก็คิดมาเสมอว่า เตยเป็นน้องที่ดีของเจ๊คนนึง"

     




    'เตยเข้าใจเจ๊ เตยเข้าใจ โถว เจ๊ ... ไม่น่ามาชอบเตยเลย'  เตยคิดพร้อมขยับเข้าไปใกล้เจ๊

     



     

    "คือ เจ๊ก็อยากจะเป็นพี่ที่ดีของน้อง แต่เจ๊ทำไม่ได้"

     




     

    'เตยขอโทษเจ๊ เตยผิดเองที่ไปใกล้ชิด ?~ เจ๊ (เมื่อไหร่วะคะพี่ -*- )'  เตยขยับเข้าไปอีก

     





    "คือ เจ๊คงต้องบอกเตยแล้วหละ ไม่งั้นมันอัดอั้น ... เจ๊รู้ว่าเตยอาจจะรับไม่ได้ แต่เจ๊ต้องบอกแล้วหละ"

     





    "ไม่ต้องบอกแล้วเจ๊ เตยรู้หมดแล้ว เตยเข้าใจทุกอย่างดี"  เตยบอกเจ๊พร้อมกับกอดเจ๊เบาๆ

     




    "เตยไม่โกรธเจ๊เหรอ!!!"  เจ๊พูดอย่างตกใจ




     

    "ไม่หรอกเจ๊ เตยเข้าใจ"





     

    "แล้วเตยก็ไม่คิดตังค์เจ๊ด้วยได้มั้ย"

     







    เตยผงะออกมาจากอ้อมกอด ทำหน้าสงสัยสุดขีด






    "ก็นาฬิกาของเตย ที่เตยหาอยู่อะ เจ๊ทำมันตกลงไปในโถส้วมตอนเจ๊ไปถ่ายหนัก
    เจ๊ไม่เห็น  เลยกดน้ำไป  หันมาอีกทีก็ เห็นนาฬิกาหมุนติ้ว ๆๆ  ลงคอห่านไปเลยอะเตย"




     

    "แล้วทีนี้ ถึงเจ๊จะเก็บมาทัน เจ๊ก็ไม่รู้จะเอากลิ่นออกยังไง เพราะฉะนั้น เจ๊เลยไว้อาลัยให้มันไปแล้ว"

     





     


    "..................  งั้นที่เจ๊ทำดีกับเตย"

     

     






    "ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ  เจ๊ดีใจที่เตยเข้าใจเจ๊นะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
    แค่ ... นี้ ... นะ ...."

     

     

     


    เจ๊พูดทิ้งท้าย ก่อนจะหัวเราะอย่างบ้าพลัง

    เดินออกจากห้องไปอย่างไม่เหลือเยื่อใย

    ทิ้งความสงสัยให้กับเจ้าของนาฬิกาเรือนหรู




    และใครอีกคนที่แอบดูสถานการณ์อยู่ไกลๆ ...

     


    -----------------------------------------------------------------------------------------------

     

    พี่เตยป๊อปโพดๆ 55555555555555 ......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×