ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ต้องการเธอผู้เดียว

    ลำดับตอนที่ #1 : ch. 1*

    • อัปเดตล่าสุด 26 ธ.ค. 48


    \"เราเลิกกันเถอะ\" อายูมิ เด็กสาววัย 16 ที่มีผมดำเงางามซอยยาวลงมาถึงเอว นัยตาสีออกเทาๆประกายเหมือนเพชร ผิวที่เหมือนน้ำผึ้ง เอ่ย



    \"O_O ทะ...ทำไมล่ะ?! ฉันทำอะไรให้เธอไม่พอใจเหรอ? บอกได้นะ?!\" จิกะคุง หนุ่มรุ่นพี่อายุ 17 ปี ซึ่งอยู่โรงเรียนเดียวกัน แล้วก็ได้คบกับเธอมาประมาณ 2 อาทิตย์ถามด้วยความมึนงง



    \"ก็ยูมิเบื่อ ไม่เข้าใจเหรอไง\" อายูมิถอนหายใจดังเฮือกพร้อมกับเดินจากไป



    -----------------



    ::ในห้องเรียนชีวะ::



    \"เอาอีกแล้วนะ ยัยอายูมิ\" เด็กหญิงรุ่นเดียวกันกับอายูมิพูดขึ้น เธอมีตาสีน้ำตาลอ่อน ผิวขาวอมชมพู ผมหยิกลงมาที่ไหล่สีน้ำตาลเข้ม



    \"อะไรอีกล่ะ มิกะ\" อายูมิถามเพื่อนซี้ตั้งแต่สมัยประถมของเธอ



    \"ก็เธอหักอกรุ่นพี่ จิกะ แล้วล่ะซิ คนที่เท่าไหร่ของปีนี้แล้วเนี่ย?!\"



    อายูมินิ่งเฉย พร้อมกับเอาสมุดจนโน้ตของห้องชีวะสุดเรียบร้อยของเธอออกมา แล้วเธอก็เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างของเธออีกครั้งเพื่อที่จะเอาสมุดจดโน้ตสีชมพูที่มีผีเสื้ออยู่บนปกออกมาไว้บนโต๊ะ เธอเปิดมันออก พลิกหน้าไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าที่เธอต้องการ แล้วก็เอาปากกาติ๊กไว้เล็กๆบนหน้านั้น พอเสร็จภารกิจอันน้อยนิดของเธอแล้ว เธอเงยหน้ามอง มิกะ ที่กำลังรอคำตอบจากเธอ



    \"คนที่ 10 เอง...\" เธอตอบ



    \"O_O!! 10!? นี่ยังไม่ถึงเทอมนึงเลยนะ แก!? ไม่คิดจะจริงจังบ้างเหรอไง?\" มิกะตกใจเมื่อได้ยินคำตอบ



    \"คิดซิ ใครว่าไม่คิด แต่พวกนั้นมันเป็นพวกกลุ่มคนน่าเบื่อ พูดง่ายๆ ฉันมันโง่เองที่หลงไปคบพวกนั้น\" อายูมิยังทำหน้านิ่งเฉย



    \"จะบ้าเหรอไง?! คนที่แกคบแต่ละคนนะ มีแต่ผู้หญิงเค้าต่อแถวรอกัน แล้วอยู่ดีๆแกโผล่มา พวกเค้าเลือกแก แล้วแกก็หักอกพวกเค้าเนี่ยนะ?\"



    \"....\"



    \"ฟังฉันพูดบ้างเหรอเปล่า?!\" มิกะถาม



    \"เฮ้อ~! เธอจะบ่นอะไรนักหนา เธอก็มีแฟนที่ถูกใจของเธออยู่แล้วนี่ แต่ฉัน ยังไม่เจอคนที่ถูกใจ ก็แค่นั้นเองจ๊ะ ^^\" อายูมิยิ้มแล้วก็หันไปจดโน้ตจากบนบอร์ดต่อ



    \"ฉันจะบ้าตาย ผู้ชายพวกนั้นมันไม่ดีตรงไหนกัน?! หา?!\" มิกะนั่งลงบนที่นั่งข้างๆอายูมิ



    อายูมิหันมา พร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย



    \"คนที่หนึ่ง รุ่นพี่อาสึชิ เสือผู้หญิงประจำโรงเรียน โทรมาได้ทุกคืน บ่นๆเรื่องผู้หญิงคนโน้นคนนี้ ทำยังกับว่าฉันจะหึงมากงั้นแหละ หลงตัวเองซะไม่มี คนที่สอง ไอ้หลงตัวเองเรื่องผู้หญิงยังไม่ค่อย นายฮาซึ คนนี้ ไปเดทกันที่ไหร่ ต้องคอยเช็คหน้าตาตัวเองบนกระจกข้างทุกร้านที่ผ่าน เห็นแล้วรำคานมากเลย แก!! คนที่สาม ตาบ้า เกจิ น่าจะเป็นเกย์สมชื่อ จะมาลวนลามฉันให้ได้ ฉันเลยได้เตะส่วนสำคัญของตานั้นไป คงแปลกเพศเรียบร้อย คนที่ สี่...\"



    \"อ่ะๆ พอได้แล้ว!! ถ้าฉันฟังถึง สิบ คน มีหวัง ฉันได้เกลียดผู้ชายแน่ๆเลย แกเอ๋ยยย\"



    \"ฮ่าๆๆ\" อายูมิหัวเราะ \"แต่รู้อะไรมั้ยแก ฉันยังไม่เคยจูบเลยว่ะ\"



    \"เหอๆ ตลกมาก ฉันเชื่อแกตาย\" มิกะทำหน้าเซ็ง



    \"เฮ้ย ฉันพูดจริง ทำไงเหรอ? ใช้ลิ้นยังไง? ปากยังไง? ฉันไม่รู้หรอก ฮ่าๆๆ\" อายูมิแลบลิ้น



    \"แกมีแฟนนับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยเนี่ยนะ?...\"



    \"ก็เออดิ ฉันจะรอคนที่ใช้ไงยะ แต่ยังหาไม่เจอ เซ็งชิ...\"



    \"เชื่อแกเลย แล้วแกเล็งใครไว้เนี่ย ตอนนี้?\"



    \"ฉันเคยเล็งผู้ชายที่ไหนกันจ๊ะ ความรักน่ะ ให้มันเข้ามาหาฉันจะดีกว่า~\"



    อ๊อดดดดดดด~~~~

    เสียงกริ่งคาบสุดท้ายดังขึ้น



    \"แล้วนี่มิกะจะไปไหนหลังเลิกเรียนวันนี้เนี่ย\" อายูมิถาม



    \"ก็ไปเที่ยวกับ คันจัง ของฉันไง~\" มิกะตอบ



    ทันใดนั้น ก็ มีผู้ชาย รูปร่างสูง หุ่นดี ผิวคล้ำ ผมสี่ดำมีไฮไลท์สีทอง มาโอบกอดร่างของมิกะเอาไว้



    \"ว้าย คันจัง ทำอะไรน่ะ อายคนอื่นเค้ามั้งซิ\" มิกะพูดขึ้น พร้อมกับหันไปมองหน้าแฟนสุดที่รักของเธอ



    \"ก็คันจังคิดถึงมิกะนี่หน่า~\" คันจังอ้อนมิกะจนทำให้คนรอบข้างเลี่ยนไปตามๆกัน โดยเฉพาะ อายูมิ



    \"แล้วคริสมัสต์นี้พวกนายจะไปไหนกันน่ะ\" อายูมิถาม



    \"ไปเล่นน้ำตก!! >0


    \"ไปด้วยกันมั้ย? ยูมิ? ^^?\" มิกะหันมาถามเพื่อนสุดที่รัก



    อายูมิพอสังเกตุว่าคันจังที่โอบอยู่ข้างหลังมิกะได้มีสีหน้าน้อยใจเล็กน้อย เธอพอเข้าใจความรู้สึกของคู่รักที่ไม่อยากให้มีก้างขวางคอ โดยเฉพาะที่ก้างขวางคอคนนั้นก็คือ เธอ



    \"ฮึ จะบ้าเหรอไง ไปฉลองกับแฟนสุดที่รักของเธอสองคนเถอะย่ะ เดี๋ยวฉันจะหาคนฉลองด้วย\" อายูมิพูดพร้อมกับตบไหล่ข้างนึงของมิกะ



    \"ง่า ใช่ซิ เธอไม่มีวันโสดแน่ๆเลย งั้น พวกเราไปก่อนนะ ^^\" มิกะพูดพร้อมกับโบกมือ



    \"จ๊ะๆ บาย~\" เธอโบกมือกลับ



    ระหว่างที่ ทั้งสองกำลังเดินจากไป คันจังได้หันมาทาง อายูมิแล้วก็พูดว่า \"ขอบใจนะ\" เบาๆ



    อายูมิยิ้มเบาๆ พร้อมกับคิดว่า จะขอบใจอะไร ก็เธอผิดเองที่ตอบแทนความรู้สึกดีๆที่คันจังมีให้เธอไม่ได้ ในเมื่อเพื่อนสุดที่รักของเธอสองคนมีความสุขกัน เธอก็ควรที่จะผลักดันพวกเค้าให้เข้าหากันมากขึ้น เพราะเธอเอง ก็ไม่อยากจะให้มิกะมานั่งเสียใจกับเรื่องแบบนี้เลย...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×