zผจญภัยแดนสามก๊ก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5ความในใจของอาซาโยะผู้อ่อนโยน

เมื่อพวกฉวินไฉ ซ่งหยินและซงเยินจากไป  ทุกคนจึงไปเก็บเกี่ยวประสบการเกี่ยวกับการใช้เวทมนต์ว่าจามีเวทมนต์ออกมาได้อย่างไร  ทุกคนจึงรองไปปรึกษาท่านเซียนดู  ท่านเซียนจึงพูดขึ้นว่า “ตั้งใจให้มั่นร่ายคาถาออกมาแต่ถ้าเจ้าโดนบังคับให้ร่ายออกไปคาถานั้นจะไม่สำเร็จทันที ยกเว้นแต่พลังที่บังคับเรานั้นจะมีความรุนแรงมากจึงจะสำเร็จ แต่ถ้าพวกเจ้าจิตใจเข้มแข็งต่อให้พลังนั้นแรงยังไงก็ไม่สามารถทำให้พวกเจ้าร่ายคาถาออกไปได้ เพราะฉะนั้นพวกเจ้าจะต้องมีจิตใจเข้มแข็งเป็นหลัก” เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้นจึงลองพยายามทำอย่างที่ท่านเซียนสั่งดูก็ไม่สำเร็จ  เพราะทุกคนขาดความมั่นใจว่าจะร่ายคาถาได้หรือไม่  เมื่อเวลาผ่านไป 2ชั่วโมงเต็มอาซาโยะก็สามารถร่ายคาถาได้  เมื่อทุกคนเห็นดังนั้นจึงต่างพากันไปถามอาซาโยะว่า “เพราะเหตุใดเธอจึงสามารถร่านคาถาได้พวกเราอยากรู้จริงๆ”  เมื่ออาซาโยะเห็นทุกๆคนมารุมตื้อเธออเช่นนั้นเธอจึงคิดว่าตนเองมีค่ามากทุกคนจึงมาตื้อเธอเช่นนั้น  แต่ในความเป็นจริงเธอก็ไม่ได้มีอะไรมากซักเท่าไหร่  และเนื่องจากการที่พึ่งเจอกันมาเป้นครั้งแรกจึงทำให้เธอไม่ค่อยไว้ใจคนอื่น  แต่เธอก็คิดที่จะแกล้งทุกคน  โดยเฉพาะมิยูกิ  เพราะว่ามิยูกิเป็นผู้หญิงเหมือนกันกับอาซาโยะ  อาซาโยะคิดในใจว่า “ถ้าไม่มีมิยูกิสักคนผู้ชายทั้งกลุ่มก็ต้องมาตามตื้อเราแน่ๆเลย”  ด้วยความคิดเช่นนี้อาซาโยะจึงพูดออกไปโดยไม่คิดอะไรเลยว่า “ถ้าพวกเจ้าอยากให้ข้าบอกก็ทำตามที่ข้าสั้ง”  (เริ่มทำตัวพยองแล้วเจ้าค่ะ) ทุกคนจึงถามว่า “เธอจะให้พวกเราทำอะไร” อาซาโยะจึงบอกว่า “กราด้อนและมาซาโตะมาเป็นทหารคอยป้องกันข้า ราเชมาเป็นคนที่คอยไปส่งข่าวให้แก่ข้า  มิยูกิเป็นทาตุรับใช้ข้า”  กราด้อนได้ยินเช่นนั้นจึงพูดออกไปว่า “มันจะมากไปแล้วนะมิยูกินะมาที่นี่ก่อนเธอซะอีก  แล้วก็ยังไงพวกเราก็จะไม่ทำตามเด็ดขาดถ้าเธอไม่เห็นพวกเราเป็นเพื่อนเธอก็แยกทางกับพวกเราไปเลยนะ  แล้วก็ไม่ต้องกลับมาให้เห็นอีก” อาซาโยะจึงพูดโต้ตอบไปว่า “ถ้าเจ้าไล่ข้าข้าก็จะไปพวกเจ้าจะไม่รู้วิธีร่ายคาถาแน่ๆ555+”  เนื่องจากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้มิยูกิกดดันมาก เพราะมิยูกิคิดภายในใจของตนเองว่า เพราะเราแท้ๆเลยทำให้อาซาโยะต้องแยกทางออกไป  แต่ว่ามิยูกิจะกดดันเพียงใดก็ไม่เคยเปิดเผยให้เพื่อนๆรู้เด็ดขาด  เช้าวันต่อมาก็ได้ยินข่าวกันว่ามีคนตายเป็นผู้หญิงโดนโจรใจโหดฆ่าตาย  มิยูกิตกใจเอามากๆเพราะว่ากลัวคนคนนั้นจะเป็นอาซาโยะจึงชวนทุกคนไปดูกัน  แต่กลับไม่มีใครไปดูกับเธอ  เธอจึงตัดสินใจพูดกับทุกคนว่า “ ที่จริงอาซาโยะเป็นคนนิสัยดีน่ารักแจ่มใสมาก  แต่อาซาโยะก็อาจจะมีความร้ายอยู่ภายในตัว  แต่ที่จริงอาซาโยะไม่ได้อยากทำเลยเพียงนิด  ที่อาซาโยะทำไปก็เพราะว่าอยากที่จะมีเพื่อนมากขึ้นจึงทำไปเช่นนั้น”  เมื่อทุกคนได้ยินที่มิยูกิพูดจึงเข้าใจความรู้สึกของอาซาโยะ  ทุกคนจึงลองไปดูว่าคนที่ตายนั้นคือใคร  พอทุกคนไปถึงจึงยิ้มออกว่าคนนั้นไม่ใช่อาซาโยะ  ทุกคนจึงออกตามหาอาซาโยะ  ทุกคนไปทุกที่ก็ไม่พบอาซาโยะ  ทุกคนจึงตัดสินใจไปหาท่านเซียน  เมื่อทุกคนไปถึงก็ได้เห็นท่านเซียน  ทุกคนจึงถามท่านเซียนว่า “ ท่านเซียนท่านเห็นอาซาโยะไหมค่ะ”  ท่านเซียนจึงตอบว่า “เห็นสิเมื่อวานนี้อาซาโยะได้มาหาข้าแล้วบอกข้าว่าเพื่อนๆทุกคนทิ้งข้าไปแล้ว  ข้าจึงให้อาซาโยะพักอยู่ในกระท่อมหลังนั้น  ตอนนี้อาซาโยะก็ยังอยู่ในกระท่อมพวกเจ้ารีบไปหาสิ”  ท่านเซียนยกนิ้วแล้วชี้ไปทางกระท่อม  เมื่อทุกคนเข้าไปในกระท่อมก็ได้เห็นว่า  อาซาโยะนั้งร้องไห้อยู่  ทุกคนค่อยๆย่งเข้าไปแล้วตะโกนขึ้นพร้อมกันว่า “อาซาโยะเรามาหาเธอแล้ว!” อาซาโยะตกใจเงยหน้าขึ้นก็เห็นทุกคน  อาซาโยะจึงพูดขึ้นว่า “พวกเธอมาหาชั้นทำไมชั้นไม่ใช่เพื่อนเธอชั้นมันคนเลวเลวมากฮือ~~~”  มิยูกิจึงถามอาซาโยะว่า “ทำไมเธอถึงคิดเช่นนั้น  พวกเราทุกคนรักเธอ”  มิยูกิเข้าไปกอดอาซาโยะอย่างช้าช้า”  อาซาโยะพูดขึ้นมาว่า “มิยูกิชั้นขอโทษนะที่ทำกับเธอเช่นนั้นเธออย่าโรธชั้นนะ”  มิยูกิพูดขึ้นว่า “ใครจะไปโกรธเธอได้ลงละ เพราะเราเป็นเพื่อนกันนะ