คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : DBS :: 08 - DO YOU WANT SOME TEA?
“เอ่อ ...”
“หือ?”
“ดึกมากแล้ว ... คุณชานยอลพักผ่อนเถอะครับ ผมกลับก่อนดีกว่า”
คนขี้อายที่แบกหัวคุมะอันเบ้อเริ่มเกาแก้มตัวเองก่อนค่อยๆคลายมือนุ่มนิ่มให้หลุดจากการเกาะกุม ... คริสได้แต่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกเมื่อได้มองใบหน้ากลมๆของคนตรงหน้า
... โชคดีเหลือเกินที่ได้ปาร์คชานยอลเป็นแฟน
คนถูกจ้องกลอกตาไปมาราวกับกำลังครุ่นคิดก่อนตัดสินใจคว้าท่อนแขนแกร่งไว้เมื่อเห็นคริสทำท่าจะหันหลังเดินกลับไป
“อืม ... ไหนๆก็ดึกแล้ว ...”
“ครับ?”
“... เข้ามาดื่มชาซักแก้วให้ตัวอุ่นก่อนแล้วค่อยกลับดีกว่า ... นะ”
...
...
“เมี้ยว~”
“ฮะๆ”
นัยน์ตากลมลอบมองคนตัวสูงที่ตอนนี้นั่งเล่นกับเจ้าไมเคิลและมิเชลอยู่บนพื้นระหว่างรอชามะลิที่เจ้าของห้องภูมิใจนำเสนอ ความจริงก็ไม่ได้ซื้อเองแต่พอดีว่ามีคนเอามาเป็นของฝากจากจีน ...
มือใหญ่ลูบหัวเล็กๆที่ปกคลุมไปด้วยขนสีขาวนุ่มฟูอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนที่เจ้าตัวแสบจะยกอุ้งเท้าขึ้นมาแปะไว้บนหลังมือพลางหลับตาเคลิ้มเมื่อถูกเขาเกาคางให้
ชานยอลแอบอมยิ้มกับความอบอุ่นของผู้ชายตรงหน้าจากหลังเคานท์เตอร์ครัวระหว่างรอน้ำเดือด อดเขินไม่ได้เมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำไว้บนนัมซานทาวเวอร์หลังจากถูกคริสขอเป็นแฟน ...
... ให้ตายเถอะ เราจูบกันแล้ว
... แถมผมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอีกต่างหาก
มือเรียวยกขึ้นทาบสองแก้มกลมร้อนผ่าวเหมือนจะเป็นไข้ก่อนประคองถ้วยชาสีขาวนวลไปที่โต๊ะญี่ปุ่นตัวเล็กกลางห้องอย่างใจลอย มองใบหน้าคมๆที่หันมามองพลางส่งยิ้มอ่อนตรงหน้า
พรืด!
“ระวังครับ!!!”
“เฮ้ย!”เสียงทุ้มห้าวร้องลั่นเมื่อสะดุดเข้ากับขากางเกงชุดนอนลายคุณหมีที่ยาวรุ่มร่ามของตัวเองจนน้ำชาสีเหลืองใสกระฉอกออกมานอกแก้วซะเกือบครึ่งแก้ว คริสพุ่งเข้าไปใช้มือบังปลายเท้าของชานยอลไว้เพื่อไม่ให้ถูกน้ำชาร้อนๆลวกเอา ... แต่ตัวเองโดนลวกแทบทั้งหลัง
“คริส! เอามือมาบังทำไม!”คนตากลมรีบทิ้งทุกอย่างในมือไว้บนพื้น คว้ามือหนาที่บัดนี้เริ่มแดงพองน้อยๆขึ้นมาดูขณะโวยวายเสียงดัง คิ้วเรียวขมวดมุ่น นัยน์ตากลมจ้องมองอีกฝ่ายราวกับกำลังดุเด็กน้อยเล่นซน
“ก็ผมไม่อยากให้คุณชานยอลโดนลวก ...”พอถูกว่าเข้า คนตัวสูงก็พูดเสียงอ่อย ทำหน้าจ๋อยพลางก้มหน้านิ่งไม่ยอมสบตา จนคนว่าเองนึกสงสาร ที่ว่าไม่ใช่เพราะโมโหอะไร ... แค่โกรธตัวเอง
... ถ้าไม่ซุ่มซ่ามคริสก็คงไม่ต้องมาเจ็บตัวเพราะผมอีก
“ตามมา”ชานยอลบอกเสียงเรียบก่อนผุดลุกขึ้นเดินดุ่มๆเข้าไปในห้องนอน คริสลุกขึ้นเดินตามอย่างว่าง่าย ถือโอกาสสำรวจห้องไปด้วยในตัว
เตียงเดี่ยวขนาดกลางปูผ้าปูสีนอนสีน้ำตาลคลุมทับด้วยผ้านวมสีครีมหนานุ่มตั้งเด่นอยู่ตรงกลาง ส่วนมุมห้องประกอบด้วยโต๊ะอ่านหนังสือเล็กๆและตะกร้าบุนวมสีหวานสำหรับแมว ตกแต่งด้วยของ DIY กระจุกกระจิกพวกกระดาษโอริงามิรูปคนจับมือกันโดยมีรูปถ่ายโพลารอยด์ใบเล็กถูกหนีบไว้แขวนเรียงบนผนังสีน้ำเงินเข้มดูสวยเรียบไปอีกแบบ
“อ่ะนี่”เจ้าของห้องแก้มป่องยื่นผ้าขนหนูสีขาวผืนใหญ่กับเสื้อยืดตัวโคร่ง กางเกงผ้าฝ้ายส่งให้อีกฝ่ายที่กำลังยืนดูรูปเขาพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คนตัวสูงเลิกคิ้วน้อยๆก่อนจะยอมรับพวกมันมาไว้ในอ้อมแขนงงๆเมื่อเห็นชานยอลเอามือเกาแก้มอย่างเก้อเขินตรงหน้า
“รีบไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวจะทายาให้”
“อ่า ... ไม่เป็นไรหรอกครับเดี๋ยวผมจัดการเองดีกว่า”
“... จะเอาไม่เอา”นัยน์ตากลมโตหรี่ลงอย่างเอาเรื่อง กลีบปากอิ่มเม้มเข้าหากันจนแก้มยิ่งป่องออก ทำให้คริสต้องรีบพยักหน้าเร็วๆเพราะไม่อยากจะทำให้คนน่ารักอารมณ์เสีย ... จะอะไรก็อยาก ‘เอา’ ทั้งนั้นล่ะครับ
...
“งั้นคืนนี้ก็ค้างที่นี่แหละ ตกลงแล้วนะ”
...
...
ชานยอลนั่งหาวหวอด อ้าปากกว้างขณะนั่งๆนอนๆดูซีรีย์ในโน๊ตบุ๊คเครื่องเล็กที่อุตส่าห์เก็บหอมรอมริบกว่าจะได้มาด้วยดวงตาปรือปรอยอย่างง่วงงุน ... นี่คริสเข้าไปผลิตเครื่องสุขภัณฑ์ใหม่ในห้องน้ำ? ทำไมไม่ออกมาซักที
“เครสอู๋~ เสร็จรึยาง~”มือน้อยจัดการเคาะลงไปบนประตูเพื่อเรียกคนข้างในด้วยเสียงยานคาง แนบหัวกลมๆค้ำไว้กับผนังพลางหลับตาพริ้มใกล้จะเคลิ้มหลับเต็มทน ยังดีที่เจ้ามิเชลแมวจอมหยิ่งเดินมางับขากางเกงคล้ายจะบอกคนขี้เซาให้ไปนอนดีๆบนเตียง
“ส ... เสร็จแล้วครับ”เสียงทุ้มห้าวตอบกลับมาอ้อมแอ้ม ประตูถูกแง้มออกมาทีละนิด ชานยอลปรือตาขึ้นอย่างเกียจคร้าน นัยน์ตากลมโตกวาดมองคุณแฟนสุดหล่อในชุดนอนเสื้อเชิ้ตแขนยาวกางเกงขายาวด้วยรอยยิ้มหวาน ก่อนสะดุดเข้ากับบางอย่าง ...
... ตรงกลางเป้ากางเกง
... ภายใต้แสงไฟนีออนสีขาวนวลทำให้ชานยอลมองเห็นสิ่งนั้นนูนเด่นขึ้นมาเป็นแท่งใต้เนื้อผ้ากางเกงสีขาวบางๆ แก้มขาวเริ่มขึ้นสีแดงจัด เม้มกลีบอิ่มแน่นแต่กลับไม่ยอมละสายตา จ้องเอาๆจนคริสรู้ตัวรีบตะครุบของหวงไว้แทบไม่ทัน
... นั่นมัน ... แบล็คแมมบ้ารึเปล่าครับ ._.
ต่างคนต่างเงียบ หันหน้าหนีกันไปคนละทางด้วยความเก้อเขิน ก่อนฝ่ายเจ้าของห้องจะกระแอมไอขึ้นมาเบาๆแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป ปล่อยให้คนตัวสูงยืนกุมเป้าอยู่คนเดียว
พอไม่มีอะไรทำแล้วคริสก็เดินหนีบๆไปนั่งแปะบนโซฟานุ่มหน้าทีวีโดยมีทั้งเจ้ามิเชลและไมเคิลเข้ามาคลอเคลียไม่ห่าง มือใหญ่ลูบไปตามขนสีขาวฟูฟ่อง ขยี้หัวเล็กๆนั่นอย่างหมั่นเขี้ยว ... ใจจริงก็อยากจะยืม ... อืม กางเกงในจากคุณชานยอลนะครับ
... แต่ผมว่ามันคงเล็กไป
นัยน์ตาคมจับจ้องจอโทรทัศน์เครื่องกระทัดรัดที่กำลังฉายหนังฝรั่งท่าทางเรตอย่างเลื่อนลอย ... ในหัวมันจินตนาการไปไกลว่าจะเกิดอะไรขึ้นในคืนนี้ หูก็ฟังเสียงน้ำกระทบพื้นที่ดังลอดประตูมาเบาๆ ...
... สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าผู้ชายถึงจะเป็นสุภาพบุรุษขนาดไหนแต่ถ้าได้อยู่ใกล้คนชอบแล้วจะไม่คิดอะไรก็คงเป็นไปไม่ได้
หม๊าว~
“ร้องทำไมครับ หืม”คริสพูดเสียงนุ่มพลางก้มลงไปสบตากลมแป๋วแหววของเจ้าไมเคิลที่ส่งเสียงร้องเหมือนจะบอกว่า ‘เล่นกับผมหน่อยๆ’ แถมยังเอาอุ้งเท้าน้อยๆทั้งสองข้างวางแปะท่อนแขนคนตัวโตอีกต่างหาก
มือหนาช้อนเจ้าตัวเล็กขึ้นมาฟัดกอดเบาๆพอให้มีเสียงร้องเมี้ยวหม๊าวชอบอกชอบใจดังขึ้น พุงกลมๆที่ปกคลุมไปด้วยเส้นขนสีขาวนุ่มถูกคริสใช้จมูกโด่งๆซุกไซ้ด้วยความหมั่นเขี้ยว
“อ๊าาา อย่าทำผมเลยค้าบ จั๊กจี๋ค้าบบบบ”เสียงทุ้มๆติดทะเล้นที่มาพร้อมกับท่อนแขนเรียวโอบรัดลำคอแกร่งทำให้คริสหยุดการกระทำทุกอย่างเมื่อรู้ว่าใบหน้าน่ารักนั้นอยู่ห่างจากเขาไปไม่ถึงคืบ
“แค่ฉันคนเดียว เจ้าไมเคิลก็แทบพุงช้ำแล้วล่ะ มีคริสอีกคน มันคงได้จั๊กจี๋ตายเข้าซักวัน ฮะๆ”ชานยอลว่าพลางหัวเราะคิกคัก คางมนวางเกยบนไหล่หนา ... เขาชอบที่จะสัมผัสตัวคริสเพราะมันอบอุ่น เนื้อตัวอุ่นๆกอดทีไรก็มีความสุข ... ถ้าได้กอดกันทุกวันก็คงจะดี
“อุ่นจัง”หัวกลมๆซุกเข้ากับซอกคอของอีกฝ่ายที่นั่งเป็นตุ๊กตาตัวโตให้คนน่ารักได้โอบกอด กลุ่มผมสีน้ำตาลเปียกหมาดส่งกลิ่นหอมจางๆที่ระข้างแก้มทำให้คริสดึงแขนชานยอลให้ทรุดตัวลงนั่งบนพื้นข้างหน้าตรงกลางหว่างขาก่อนลงมือขยี้ผมเส้นเล็กด้วยผ้าขนหนูลายหมีน่ารัก
“อย่าปล่อยให้ผมเปียกแบบนี้สิครับ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”กระแสความห่วงใยที่เจอมาในน้ำเสียงนุ่มถูกส่งผ่านให้คนไม่ค่อยดูแลตัวเองได้อมยิ้มจนแแก้มกลม หลับตาพริ้มให้เขานวดขมับ แต่ด้วยความที่คริส ... เอ่อ ... ไม่ได้ใส่กางเกงใน ชานยอลจึงรู้สึกถึงสิ่งนั้นดุนดันอยู่ตรงกลางท้ายทอยเล่นเอาทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งนิ่งๆเป็นเด็กดี
มือหนาสางกลุ่มผมนุ่มเบาๆด้วยความทะนุถนอมขณะแอบลอบมองนัยน์ตากลมโตคู่นั้นกำลังจ้องเป๋งไปที่จอทีวีซึ่งฉายเข้าพระเข้านางกันอย่างเผ็ดร้อน
“อ่าาาา อื้อ อย่าค่ะ”
“ผมรักคุณ”
“อ๊าาา”
... เฮ้ย! หนังแบบนี้ผ่านกองเซนเซอร์ได้ไงเนี่ย!
ชานยอลที่เริ่มหันซ้ายหันขวาทำตัวไม่ถูกกบฉากวาบหวิวตรงหน้าและบรรยากาศก็แสนจะเป็นใจแทบอยากจะวิ่งหนีเข้าไปในห้องนอน ... ไม่ได้รังเกียจนะครับ
... แค่ยังไม่พร้อม -/-
“คุณชานยอลอย่าซนสิครับ”ดวงหน้าหวานถูกสองมือแกร่งยึดไว้จนแหงนขึ้นทำให้คริสได้เห็นริ้วสีแดงๆบนแก้มขาวได้ชัดเจน นัยน์กลมใสคู่นั้นไหวระริกยามเขาจ้องลึกลงไป กลีบปากอิ่มเม้มสลับคลายราวกับกำลังกลัวบางอย่าง ...
... ไม่รู้เลยรึไงว่ามันน่ารัก!
คริสประคองใบหน้าของชานยอลไว้มั่นพลางก้มลงไปใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆรดอยู่บนแก้ม คนขี้แกล้งที่บัดนี้ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะขยับเพราะถูกดวงตาคมคู่นั้นดึงดูดไว้ค่อยปิดเปลือกตาลงช้าๆตามระยะห่างที่เริ่มลดน้อยลงเรื่อยๆ ...
... เรียวปากหยักทาบลงบนกลีบปากสีแดงฉ่ำอย่างอ่อนหวาน ค่อยๆบดคลึงดูดเลียซึบซับความนุ่มนวลไว้แต่ไม่ได้รุกล้ำให้อีกฝ่ายได้ตกใจแม้แต่น้อย แนบกดค้างไว้แล้วผละมาจุ๊บเบาๆที่มุมปาก ระเรื่อยมายังข้างแก้มกลมๆที่ขึ้นชมพูน่าฟัด ทั้งหอมทั้งกดจูบด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนวกกลับไปยังกลีบปากอิ่มอีกครั้งอย่างหลงใหล
“อือ”ชานยอลเริ่มส่งเสียงประท้วงในลำคอเบาๆเมื่อคริสเอาแต่ดูดดึงกลีบปากล่างจนแดงเจ่อจึงดันตัวขึ้นไปงับคืนบ้าง ทั้งดูดทั้งเลียจนคนตัวโตเบิกตาค้าง กว่าทั้งสองจะผละออกจากกันก็เล่นเอาหอบเพราะหายใจไม่ทัน
“เอ่อ / เอ่อ”
จู่ๆก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน ทั้งคริสและชานยอลเลยหลุดหัวเราะออกมาเบาๆทั้งที่หน้าแดงก่ำพอกัน คนตัวเล็กกว่ายืดขึ้นมานั่งตรงๆเพราะทนจ้องตาไม่ไหว ส่วนคริสยังยิ้มกริ่มจ้องหน้าอีกฝ่ายไม่ละสายตา
“อะแฮ่ม ... ฉันว่าเราไปนอนกันเถอะ”
“จะขึ้นเตียงเลยเหรอครับ ...”ชานยอลหันควับไปส่งค้อนให้ทีนึง ไหน ... คนขี้อายคนเดิมหายไปไหน ทำไมตอนนี้เหลือแต่คนหื่น เอาคริสขี้อายคนเดิมคืนมา!
“โอ้ยๆ เจ็บนะครับ”คริสร้องโอดโอยเมื่อโดนหยิกเข้าที่น่องแต่ก็ยังไม่หุบยิ้ม ก็คนมันมีความสุขจะให้ทำหน้าบึ้งเหรอครับ อีกอย่างตอนคุณชานยอลเขินน่ะ น่ารักมากๆเลยครับ
“แล้ว ... ให้ผมนอนบนเตียงจะดีเหรอครับ”
“ฉันเชื่อใจคริส นอนด้วยกันนี่ล่ะ ไม่เป็นไรหรอก”ว่าแล้วก็จูงมือคนตัวโตให้เดินตามเข้าไปห้องนอนโดยไม่ลืมที่จะปิดทีวีปิดไฟ ส่วนเจ้าตัวยุ่งทั้งสองก็กลับเข้าตะกร้านอนหลับปุ๋ยไปเรียบร้อยแล้ว
ชานยอลบอกตามตรงว่าตอนนี้ลังเลนิดหน่อยเพราะเริ่มรู้สึกว่าคริส ... อืม ... เริ่มหื่นขึ้น แต่ก็ยอมให้อีกฝ่ายนอนในห้องเพราะมีผ้าห่มแค่ผืนเดียว อากาศข้างนอกก็หนาว กลัวว่าจะไข้จับไปซะก่อน
ทั้งสองแทรกตัวเข้าไปในผ้านวมผืนนุ่มเงียบๆ ร่างโปร่งนอนตะแคงข้างอย่างเคยชินก่อนหลับตาพริ้มเข้าสู่ห้วงนิทราไปอย่างรวดเร็วเพราะเหนื่อยมาทั้งวัน
“คุณชานยอลครับ”
“อืม”
“นอนแล้วเหรอครับ”
“...”
คริสชะโงกหน้าข้ามฝั่งไปมองดวงหน้าขาวนวลกำลังหลับใหลอย่างเป็นสุขด้วยรอยยิ้ม มือใหญ่สอดเข้าโอบรัดเอวคอดให้หันหน้ามาทางตัวเองช้าๆจนใบหน้าของชานยอลแทบจะมุดหายเข้าไปในแผ่นอกกว้าง
“งืมม”คนน่ารักส่งเสียงครางในลำคอก่อนยกแขนมากอดก่ายลำตัวหนาไว้พลางซุกตัวหาความอบอุ่น อมยิ้มน้อยๆราวกับกำลังฝันดี
ริมฝีปากหยักกดจูบบนหน้าผากเกลี้ยง เกลี่ยปอยผมที่ปรกตาเบาๆพลางกระชับอ้อมแขนให้ร่างกายได้สัมผัสกันเต็มที่พร้อมเสียงกระซิบที่ริมหู ...
“ฝันดีนะครับที่รัก”
... ดูเหมือนคืนนี้คงจะเป็นคืนที่ดีที่สุดในชีวิตของคริสอู๋เลยล่ะ :D
TBC.
- ไรท์คัมแบ็ค อ่ะฮ่า อัพให้ 100 เปอร์รวดไม่กั๊ก นี่เพิ่งปั่นเสร็จร้อนๆ
- คือแบบฉากนั้นก็อดใจกันก่อน เพิ่งคบกันวันเดียวจะให้ซั่มกันเลยมันก็โหดสัสไปนะเคอะ
- ติดคำว่าแบล็คแมมบ้ามาจากฟิคคริสยอลหลายๆเรื่อง xD
- สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณทุกคนนะที่ยังติดตาม จะพยายามมาอัพให้สม่ำเสมอขึ้นค่ะ เลิฟ~
- ติดต่อที่เดิม @BELLKYULO96
- ใครแท็กเรายอมให้เอาชานยอลไปฟัด 1 คืน #คริสขี้อาย
ปล. เอาจริงๆนะ คือชอบพระเอกฟิคตัวเอง ชอบผู้ชายรักสัตว์ ตัวอุ่นๆ อกกว้างๆ กอดแล้วเหมือนตุ๊กตาหมี แอร้ย -//-
ความคิดเห็น