คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [OS] :: คริสยอลอินค่ายธรรมมะ 50%
Title :: คริสยอลอินค่ายธรรมมะ
Note :: อย่างที่ได้แจ้งไว้ว่าเบลไปค่ายธรรมมะมาเลยได้ไอเดีย (แน่ใจว่าไปปฏิบัติธรรม -_-;) มาแต่ง os สั้นๆ อ่านกันขำๆแก้เซ็ง คั่นเวลาระหว่างรอเรื่องหลัก ที่แต่งสดปราศจากการแต่งตุนแต่อย่างใด (บ่งบอกความขี้เกียจ)
*** ขอขมาพระอาจารย์นะเจ้าคะ ศิลย์ไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด เพียงอยากให้ความบันเทิงเท่านั้น สาธุ๊~ ***
…
…
… ที่นี่คือที่ไหน?
คำถามแรกฝุดขึ้นในหัวของผมก่อนที่คำถามอื่นๆจะตามมาเต็มไปหมด ทัศนีย์ภาพเบื้องหน้าเป็นพื้นที่โล่งกว้างขนาดมโหฬารและสิ่งก่อสร้างต่างๆเรียงรายกันเป็นแถว
สายลมหอบเอากลิ่นหญ้า กลิ่นดินอ่อนๆเจืออากาศหนาวเย็นในยามเช้าตรู่พัดมากระทบผิว ผมสูดหายใจรับเอาออกซิเจนบริสุทธิ์เข้าเต็มปอด ... สดชื่นสุดๆ
“รีบๆมาเอากระเป๋าของตัวเองไป แล้วตั้งแถวให้เรียบร้อย”
เสียงดังจ้อกแจ้กวุ่นวายขณะที่พวกผม คณะห้องม. 5/11 กำลังรวมพลอยู่ข้างรถบัสแบบทัวร์นกกระจอก สัมภาระของแต่ละคนก็ไม่ธรรมดาครับ บางคนเอากระเป๋ามาใบเดียว แต่บางคนนี่แบกชุดเครื่องนอนมาพร้อมสรรพกะอยู่กินที่วัดกันเลยทีเดียว
“ยอล มึงเอาไรมาเยอะแยะวะ”ไอ้ดำจงอินมันถามผมพลางเหล่ตามองกระเป๋าเดินทางแบบมีล้อลากสีดำขนาดกลางๆกับกระเป๋าเป้อีกใบของผม ... เนี่ยเหรอเยอะ ผมว่านี่น้อยแล้วนะ
“แล้วมึงอ่ะเอาไรมา น้อยชิบหาย ขาดอะไรไม่ต้องมาเผือกยืมกูเลยนะ”ผมว่ามันกลับบ้างเพราะสัมภาระของไอ้ดำมีแค่เป้ปีนเขาใบไม่ใหญ่มากใบเดียวเท่านั้น
... เดี๋ยวกูจะคอยดูตอนมึงอาบน้ำ
“โห่ไอ้กาง มึงก็รู้ว่ากูขี้เกียจแบก แบ่งๆกันใช้ดิ ขากลับเป๋าจะได้เบาๆ”ผมบึนปากใส่หน้าดำๆที่พยายามจะอ้อนใส่ ... อ้อนตีนมากกว่าน่ะครับ
“สองคนนั้นมาเข้าแถวได้แล้ว”
“คร้าบๆ หัวหน้าคริส”
พวกผมรีบกุลีกุจอลากกระเป๋าใบยืนอยู่ในแถวก่อนที่คุณลีดจะพิโรธ ... ความจริงแล้วหัวหน้าคริสแก่กว่าพวกผมปีนึงเพราะว่าเพิ่งย้ายมาจากจีน แต่เพื่อความสนิทเลยทำเหมือนเป็นรุ่นเดียวกันจะดีกว่า ...
... มีอยู่เรื่องเดียวที่ชานยอลคนนี้ไม่ค่อยเข้าใจคือทำไมต้องชอบมาเพ่งเล็งเขาด้วย
เจ้าของส่วนสูงเกือบ 190 เซนเดินนำชาวคณะห้อง 11 เข้าไปเก็บสัมภาระในห้องพักขนาดใหญ่นอนรวมกัน 3 ห้องเรียน รวมๆแล้วก็เกือบ 150 กว่าคน ผมกับจงอินและชาวแก๊งค์อันประกอบด้วยเซฮุน คยองซู แบคฮยอนรีบวิ่งสู้ฟัดประหนึ่งเฉินหลงเพื่อจองที่ติดกำแพงซึ่งได้คิดมาเป็นอย่างดีว่าน่าจะนอนสบายที่สุดอย่างไวว่อง
“ยอล กูนอนตรงกลางนะ โด้มันกลัวผี”ป๋าแบคของน้องโด้รีบออกตัวแรงก่อนเป็นคนแรก ผมจึงต้องระเห็จตัวเองมานอนตรงริมสุดเพราะจงอินกับเซฮุนนอนดิ้นชิบหาย กลัวว่าตื่นเช้ามาจะได้มีศพกองของเพื่อนซักคนกองอยู่ข้างๆ แต่สุดท้ายตรงที่ข้างๆเขาก็เหลือที่ว่าง 1 ที่อยู่ดี ...
“ตรงนี้มีคนจองหรือเปล่า”เสียงทุ้มๆดังขึ้นเหนือหัว ทำให้ผมที่กำลังรื้อเสื้อขาว กางเกงวอร์มออกจากกระเป๋าต้องเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมของหัวหน้าคริส ...
“อ่า ... ไม่มีๆ นอนได้เลย”
“ขอบใจนะ”หัวหน้าคริสส่งยิ้มหล่อให้ผม ... ชักเริ่มแปลกๆละ
ผมไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้านิดหน่อยแล้วกลับมาสนใจกับเสื้อผ้าที่ต้องเปลี่ยนต่อ หันซ้ายหันขวาก็เจอแต่กล้ามอก กล้ามท้อง ... เฮ้อ ทำไมผมถึงไม่มีแบบไอ้จงกัมบ้างนะ ตัวผอมแห้งเหลือเกิน
ผมจัดการถอดเสื้อนักเรียนออกโชว์หุ่นก้างๆของตัวเองก่อนหยิบเสื้อยืดสีขาวตัวบางขึ้นมาจากกระเป๋า แต่เมื่อหันไปทางขวาก็พบว่าคุณหัวหน้าคริสกำลังจ้องมองผมชนิดตาไม่กระพริบ
“เฮ้ หัวหน้า ... เป็นไรเปล่าเนี่ย”มือเรียวโบกไปมาตรงหน้าคนเหม่อ หัวหน้าคริสสะดุ้งน้อยๆก่อนจะรีบเบนหน้าหนี ผมก็เลยไม่สนใจรีบเปลี่ยนเสื้อแล้ววิ่งไปสมทบกับเดอะแก๊งค์ที่ยืนรออยู่ข้างนอกทันที
...
... หัวหน้าคริสเป็นอะไรหว่า ?
…
…
ตอนนี้พวกผมกำลังวิ่งเล่นกันในทุ่งหญ้าสีเขียวขจีประหนึ่งเทเลทับบี้ได้กลับบ้านเกิด แต่ความจริงแล้วท่านพระอาจารย์สั่งให้มาเดินทัวร์สังเวชนีย์สถานต่างหาก ... ก็นะ ขอแหกกฏนิดนึง
วิ่งไปวิ่งมาชักจะคอแห้งเลยหยิบขวดน้ำที่พกมาออกจากกระเป๋า ดื่มไปได้อึกนึงก็มีคนมาสะกิดที่หัวไหล่เบาๆ
... หัวหน้าคริสอีกแล้ว
ผมทำหน้าป่วยๆกลับไปให้เขา แต่คนตัวสูงกลับยิ้มบางๆพลางชี้นิ้วมาทางขวดน้ำที่ผมถืออยู่ ...
“ชานยอลอ่า ... พี่ขอกินน้ำด้วยได้มั้ย”โอ้โห ... เสียงนุ่มได้อีก อ้อนขนาดนี้ไม่ให้ก็คงใจร้ายเกินไป แต่ว่าตอนนี้ปากขวดมันเต็มไปด้วยน้ำลายผมเลยนะ (ผมชอบอมปากขวด ขนาดเดอะแก๊งค์ยังไม่กล้ากินด้วยเลยครับ)
“เอ่อคือ ... มัน ...”
“ไม่เป็นไร พี่ไม่รังเกียจ”พูดจบก็คว้าของกลางไปกระดกดื่มอึกๆแล้วยังมีหน้ามายีผมเขาจนฟูฟ่องเป็นรังนกจากเดิมที่หยอยอยู่แล้ว
“ขอบใจนะ ชานยอลอ่า”
“อือ”ผมตอบกลับไปสั้นๆ ขณะที่มือใหญ่ๆนั้นยังไม่ละไปจากหัว ข้อนิ้วเรียวสางเส้นผมที่พันกันยุ่งเหยิงออกให้เบาๆ ... ผมจะพูดได้มั้ยนะว่ามันค่อนข้าง ... อ่อนโยน
... เฮ้ย นี่พวกมึงมาค่ายธรรมมะนะ!
…
…
...
… ผมกำลังตกที่นั่งลำบาก
“เฮ้ย ยอล กูอาบน้ำกับฮุนนะ มึงอาบคนเดียวไปละกัน”ไอ้ดำจงอินมันรีบตะโกนบอกผมจากหน้าห้องน้ำห้องหนึ่งที่มันรีบวิ่งมาจองไว้ ส่วนไอ้แบคกับคยองก็คงสวีทกันอยู่ในห้องไหนซักห้อง ...
... เวรละ ผมกำลังจะไม่ได้อาบน้ำ
ใช่แล้ว ... ตอนนี้ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการจองห้องน้ำเดี่ยวสำหรับทำธุระส่วนตัวเพราะห้องอาบน้ำรวมแทบจะระเบิดเพราะจำนวนนักเรียนที่มีเยอะเกินไป ... แล้วผมจะทำไงดีเนี่ย ...
...
...
“อาบน้ำกับพี่มั้ย ... ชานยอล”
TBC.
- คือบรั่บ ... มันไร้สาระ แค่สนองนิ้ดอ่ะนะ สนองนิ้ด ใครรู้สึกว่ามันง่อยๆก็ไม่ต้องอ่านก็ได้นะ เพราะมันไร้แก่นสารมากๆ การบ้านเยอะ TwT
- ช่วยเม้นให้กำลังใจไรท์ทีว่ามันไม่บาป ... ไม่บาป ... ไม่บาป (สะกดจิต)
- แล้วเจอกันอีก 50%
- ติดต่อทวงฟิคได้ที่ @BELLKYULO96
- แท็ค #คริสยอลค่ายธรรมมะ
ความคิดเห็น