คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [OS] To My Hyung .
Title : TO MY HYUNG.
Pairing : Krisyeol
Author : Smirnoff.
Note : เรื่องนี้แต่งขึ้นจากมูลความจริงแต่ไม่ใช่ทั้งหมด กรุณาเสพด้วยสตินะคะ ... อาจจะออกมาไม่ดีเท่าไหร่ ยังหยาบๆเพราะแต่งไปร้องไห้ไป แต่ก็อยากให้ทุกคนได้อ่านค่ะ
... ผมเรียก 'เขา' ว่า 'ฮยอง'
... ซารังฮานึลคริสฮยอง (พี่คริสผู้เป็นที่รัก)
.
.
"อันยองฮาเซโย"
... ผมยังจำได้ดีถึงช่วงเวลานั้น ตอนที่ 'เรา' เจอครั้งแรกที่บริษัท เขาเข้ามาทักทายผมและเซฮุนซึ่งเป็นเทรนนี่ฝึกหัดด้วยสำเนียงเกาหลีเปร่งๆ นั่นทำให้ผมรู้ว่าเขามาจากประเทศจีนและเขากำลังมาทำตามความฝันของตัวเองให้เป็นจริงไม่ต่างจากผม
"คริสฮยอง วันนี้ไปกินต๊อกโบกีเจ้าประจำกันเถอะ"
... ผมไม่เคยรู้ตัวเลยว่าเมื่อเวลาผ่านไป พวกเราจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ
... เขาเป็นคนที่น่ารัก ถึงภายนอกจะดูเย็นชาและอ่อนไหวเอามากๆ ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่เขาทำท่าดีใจเหมือนเด็กๆหรือหันมาส่งยิ้มให้ ... แม้บางครั้งผมจะมองเห็นหม่นเศร้าในดวงตาคู่นั้น ... พวกเราเป็นเด็กเทรนกันมานานพอสมควรจะก็ยังไม่มีวี่แววจะได้เดบิวต์ ... เป็นเรื่องธรรมดาที่จะทำให้ความท้อเข้ามาเกาะกุมจิตใจ
"คริสฮยองฮะ เราไปซ้อมเต้นกันต่อเถอะ พรุ่งนี้อาจจะมีเรื่องดีๆเข้ามาก็ได้นะ"
ผมพูดกับเขาเสมอว่าสักวันที่เป็นวันของเราจะต้องมาถึง คริสฮยองชอบหมกตัวอยู่ที่มุมๆหนึ่งของห้อง นั่งกอดเข่าตัวเองไว้และร้องไห้ออกมาเบาๆ ... ภาพนั้นยังติดตาผมมาจนถึงวันนี้ นั่นทำให้ผมรู้ว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของคริสฮยองคือ ... คุณแม่
"สนิทๆกันไว้นะ พวกนาย ... มีกันอยู่ 12 คนคงจะวุ่นวายไปหน่อยแต่ก็พยายามเข้าแล้วกันนะ"
... ในที่สุดวันที่พวกเรารอคอยก็มาถึง พวกเราได้เดบิวต์ในนามของ EXO ซึ่งมีการแบ่งโปรโมตและทำกิจกรรมเป็นฝั่ง M และฝั่ง K ... ถึงจะได้อยู่อยู่คนละยูนิตแต่ผมก็ดีใจที่ได้เห็นรอยยิ้มของเขา
... ช่วงอัลบั้ม MAMA พวกเราฝ่าฟันอุปสรรคด้วยมามากมายโดยมีแฟนๆคอยเป็นกำลังใจให้ มีบางโอกาสที่พวกเราทั้ง 12 คนได้ไปออกรายการด้วยกัน ผมมักจะเผลอมองเขาด้วยความชื่นชมทุกครั้งเมื่อเรายืนบนเวทีด้วยกัน ...
... คริสฮยองที่อยู่ข้างบนนั้นช่างเปล่งประกายงดงามราวกับดวงดาว
... บ่อยครั้งที่พวกเรามีปัญหากันนิดหน่อยเรื่องแฟนๆที่มารอรับกันที่สนามบินแต่ผมก็ยังมีความสุขอยู่เสมอเพราะผมมีองค์ครักษ์ประจำตัวล่ะ (เห็นแฟนๆเขาเรียกกันแบบนั้น) ... คริสฮยองเอาตัวเข้าบังผมจากฝูงชนที่โถมตัวเข้ามาเพื่อจะสัมผัสพวกเราใกล้ๆ นั่นทำให้ผมยิ่งถลำลึกไปกับความคิดของตัวเอง ...
... ผมจะเรียกมันว่าความรักก็แล้วกัน
... หลังจากอัลบั้มเต็มและรีแพ็คเกจของพวกเราได้รับการตอบรับอย่างอบอุ่นจากแฟนๆ ผมก็พยายามตั้งใจโชว์เสน่ห์พร้อมกับมอบความรักให้พวกเธอมากขึ้นในมินิอัลบั้มต่อมา overdose ของพวกเรา
"คริสฮยอง ..."
ผมเรียกเขาในเย็นวันหนึ่งที่พวกเราซ้อมกันอยู่ที่บริษัท ใบหน้าที่ทุกคนยอมรับว่าหล่อเหลาราวกับหลุดออกมาจากการ์ตูนเต็มไปด้วยคราบน้ำตาและซีดเซียว ... ความจริงผมก็พอจะรู้ว่าช่วงนี้คริสฮยองไม่ค่อยสบายแต่ผมก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเป็นห่วง ...
"... ชานยอลอ่า"
ผมชอบชื่อของตัวเองในยามที่เขาเรียกมันด้วยสำเนียงเพี้ยนๆแต่ก็ดูน่ารัก เดินเข้าไปเช็ดน้ำตาให้เขาลวกๆด้วยชายเสื้อและกอดเขาไว้แน่นๆให้เขาได้รู้ว่ายังมีผมอยู่ตรงนี้อยู่อีกคน ... เหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก คริสฮยองอาจจะกำลังคิดถึงคุณแม่ที่ไม่ได้พบกันมาหลายเดือนก็เป็นได้
... แต่ผมกลับคิดผิด
... วันนี้ EXO-K มีอัดรายการ M-Countdown แต่กลับมีข่าวแปลกๆขึ้นมาตั้งแต่เช้าหลังจากที่สมาชิกฝั่ง M ได้เดินทางกลับจากเมืองจีน ... แต่คริสฮยองไม่ได้กลับมาด้วย ... พวกเรา exo -k ได้แต่เก็บความสงสัยไว้และตั้งใจซ้อมก่อนขึ้นเวที
... แต่สุดท้ายผมก็ทนไม่ไหว ผมเปิดไอจีขึ้นดู พบว่ามีข้อความมากมายส่งมาถึงผมในภาพที่ผมเพิ่งโพสท์ไปล่าสุด ... สิ่งที่พวกแฟนๆพูดกัน ... คือสิ่งที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ามันจะเกิดขึ้น
"ชานยอลลี่ ดูอะไรอยู่"แบคฮยอนเดินเข้ามาคว้าโทรศัพท์ของผมไปดู ตาตี่ๆของเขาเบิกกว้างขึ้นอีกนิดก่อนจะรีบวิ่งตื๊อไปบอกเมมเบอร์คนอื่นๆ ... ซูโฮฮยองหน้าซีดเผือด เซฮุนช็อคไปอย่างเห็นได้ชัด ... แต่ก่อนที่พวกเราจะได้พูดอะไร สต๊าฟที่คอยควบคุมการทำงานก็จัดการริบโทรศัพท์ของพวกเราไปทั้งหมดยกเว้นแบคฮยอนที่โกหกว่าลืมโทรศัพท์ไว้ที่หอ ...
... นี่เป็นครั้งแรกที่ผมไม่มีสมาธิในการแสดงเลย รอยยิ้มที่เป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของผมเหมือนถูกดูดให้หายไปในเหวลึก ... ดูเหมือนเมมเบอร์ทุกคนก็คงจะคิดไม่ต่างกัน
... เพื่อไม่ให้แฟนๆจับได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา ทีมงานจึงตัดสินใจให้ซูโฮฮยองขึ้นไปรับรางวัลเพียงคนเดียวเพราะเขาฝึกมานานที่สุด น่าจะสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีที่สุดในบรรดาพวกเราที่เซฮุนดูเหมือนจะเริ่มร้องไห้ออกมาแล้ว
"คยองซูฮยอง ... ฮึก ... คริสฮยองจะ ... จะทิ้งพวกเราไปจริงๆเหรอครับ"น้ำตาของน้องเล็กทำให้พวกเราที่พยายามสกัดกั้นอารมณ์ทนต่อไปอีกไม่ไหว แม้แต่คยองซูที่ว่าร้องไห้ยากยังน้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบๆ พร้อมกับลูบหลังปลอบเซฮุนไปด้วย
... คริสฮยองคนนั้น คนที่ผมรู้จัก
... เป็นคนที่ผมชื่นชมด้วยใจจริง ถึงจะชอบทำตัวแปลกๆไปบ้างแต่เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่าทั้งหมดที่พวกเราทำ ที่พวกเราชอบแกล้งฮยอง
... เป็นเพราะว่าพวกเราทุกคน 'รัก'
... อยากเห็นฮยองยิ้ม อยากเห็นฮยองหัวเราะ
... อยากเล่น อยากทำอะไรด้วยกันอีกตั้งมากมาย
... แต่วันนี้ฮยองบอกว่าจะไป ผมก็คงจะต้องเคารพการตัดสินของฮยองถึงแม้หัวใจมันจะเจ็บปวดกับการจากลาครั้งนี้
... จะผิดมั้ยที่ผมอยากเห็นแก่ตัว อยากรั้งฮยองไว้ไม่ให้ไป ...
... ไม่ไปได้มั้ยครับ
.
.
ผมขอกลับมาที่หอพักก่อนเพียงคนเดียวเพราะทีมงานเห็นว่าตาของผมบวมเป็นลูกมะกรูดจึงยอมอนุญาติ ระหว่างทางผมเลื่อนดูอินสตาแกรมที่จื่อเทาเพิ่งอัพเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วด้วยความรู้สึกหน่วงในอก ... น้องคงโกรธมาก เพราะจื่อเทายังเด็ก จากบ้านมาไกลเพื่อตามหาความฝันของตัวเอง พี่ชายคนนี้เป็นคนที่จื่อเทาไว้ใจและสนิทด้วยที่ ที่ทำลงไปก็เป็นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ คงรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง ...
... ในวันนี้เวลาช่างผ่านไปอย่างเชื่องช้า ผมก้าวเท้าไปตามทางเดินอย่างไม่เร่งรีบแต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าประตูห้องถูกเปิดไว้ ... และมีใครบางคนยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกระเป๋าใบใหญ่
"คริสฮยอง"
ผมไม่รู้ว่าเสียงของตัวเองในตอนนั้นเป็นอย่างไร แต่ใบหน้าที่คุ้นเคยนั้นกลับพร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตา ... เขาก้าวเข้ามาใกล้ ใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาออกจากแก้มของผม แต่ดูเหมือนยิ่งเช็ดมันก็ยิ่งไหลออกมาไม่หยุดจนเขาต้องยกปลายเสื้อขึ้นมาเช็ดให้เหมือนที่ผมเคยทำกับเขา ...
"เด็กขี้แย เดี๋ยวปวดตานะครับ"
... ตอนนี้ผมเกลียด
... เกลียดทุกครั้งที่เขาเข้ามาทำให้หวั่นไหว
... เกลียดที่เขากำลังจะจากผมไป
... เกลียดตัวเองที่เห็นแก่ตัว
"ชานยอลอ่า ... ฮยองจะไม่อยู่แล้ว ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ เวลาอยู่บนเวทีอย่าซนนักล่ะ ขยันๆซ้อมเต้นด้วย ... แล้วก็ ..."
ยังไม่ทันที่คริสฮยองจะพูดจบผมก็โถมตัวเข้าสวมกอดร่างสูงๆนั้นไว้แน่นราวกับเขาจะหลุดลอยหายไปหากผมคลายมือออกเพียงนิด ...
... แล้วใครจะคอยดุผมเวลาผมเล่นซนบนเวทีล่ะ
... แล้วใครจะคอยกันผมไม่ให้ได้รับบาดเจ็บที่สนามบินล่ะ
... แล้วใครจะอยู่ให้ผมอ้อน เอาคางไปเกยไว้บนไหล่ล่ะ
... แล้วใครจะคอยแปลภาษาจีนให้ผมเวลาไปอัดรายการที่จีนล่ะ
... ฮยองไม่อยู่แล้วผมจะรักใครได้อีกล่ะครับ
... ผมกลืนคำพูดทั้งหมดลงในใจ ผมไม่อยากเกลียดตัวเองไปมากกว่านี้ ... การที่คริสฮยองตัดสินใจแบบนี้แสดงว่ามันเป็นทางที่เขาเลือกแล้ว ... ผมไม่ควรจะเห็นแก่ตัวด้วยการรั้งเขาไว้อีก ...
"โชคดีนะครับคริสฮยอง ... ไปแล้ว .. ฮึก ... ต้องกลับมาเยี่ยม ... ชา ...นยอลบ้างนะครับ"
... ลาก่อน
... คริสฮยองของผม
กรุณาติดแท็ก #KY_ถึงคริสฮยองที่รัก
ความคิดเห็น