ผมเป็นคนธรรมดาครับ ธรรมดาจริงๆน่ะ มีพ่อ มีแม่ มีพี่ชาย มีน้องสาว เคยมีคนบอกผมว่าลูกคนกลางมันจะสับสนกับชีวิต ตอนแรกผมก็ไม่ค่อยเข้าใจซักเท่าไหร่ แต่ผมเริ่มมาเข้าใจตอนผมอายุ 20 ปีพอดีครับ ผมไม่เคยคิดในแง่นี้มาก่อนเลย นั่นสินะ แล้วเราสำคัญกับคนรอบข้างแค่ไหนน่ะ พ่อกับแม่ก็มีลูกชายคนโตที่น่าภาคภูมิใจ ลูกสาวคนเล็กที่แสนขี้อ้อนน่ารัก ลูกคนกลางที่ไม่ได้ฉลาดเป็นกรดหรือเก่งเลิศแบบพี่คนโต ไม่ได้น่ารักขี้อ้อนเหมือนลูกสาวคนเล็ก คนที่ไม่มีความสำคัญไปมากกว่าเป็นลูกชายคนที่สอง... หรือแม้กระทั่งกลุ่มเพื่อนที่ไม่ได้เป็นเดือดเป็นร้อนว่าเราจะมาหรือเปล่า เป็นได้แค่ของประดับกลุ่ม อ๋อ ก็เป็นเพื่อนกันแต่ก็แค่นั้น อืมนั่นสิน่ะ แล้วผมน่ะสำคัญยังไงน่ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น