ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
พักกลางวัน.
(I PART)
อืมม.. พักกลางวันแล้วหรอเนี่ย ทำไมรู้สึกมันเร็วๆจังนะ เปิดเทอมวันแรกไม่ค่อยได้เรียนอะไรเลย ก็แค่แนะนำตัวจนจบคาบเช้าก็แค่นั้นเอง ทุกคนก็เคยเป็นใช่ไหมคะ? -.-
"(ชื่อคุณ) ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวแล้ว"
เฮ้อออ ตลอดเลยสิน้าเพื่อนคนนี้ เวลาหิวก็ชอบพาฉันไปกินข้าวอยู่เรื่อยเลย พวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ ป.6 แล้วล่ะ จนตอนนี้ ม.5 แล้ว ก็ยังอยู่ห้องด้วยกันเหมือนเดิมเลย โชคดีใช่ไหมล่ะ
"อืมม งั้นไปกัน"
ฉันกับเพื่อนเดินมาที่โรงอาหารเพื่อนที่จะมากินข้าว แต่ทำไมคนเยอะจังเลย สงสัยเด็กใหม่คงเห่อโรงอาหาร -0-
"คนเยอะจังเลยอ่ะ T^T ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ"
"เดี๋ยวฉันไปซื้อให้แล้วกัน รอแปปนะ"
ฉันเดินไปซื้อข้าวให้เพื่อน แล้วหาร้านที่คนน้อยๆ แต่ที่ดูๆแล้วไม่มีร้านน้อยเลยสักร้าน ฉันจึงเดินไปเรื่อยๆ แล้วไปเจอกับ เจโล่..
"อ้าว (ชื่อคุณ) มาแล้วหรอ เธอกินข้าวหรือยัง"
"ยังเลย กำลังเดินหาร้านอยู่"
"คนเยอะมากวันนี้ ให้ฉันซื้อให้ไหม"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวซื้อเอง ขอบใจมาก"
พูดจบฉันก็เดินหาร้านต่อไป จนไปสะดุดกับเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนมองที่ฉัน แล้วด้วยใบหน้าที่อยากจะถามอะไร ฉันจึงเดินเข้าไปหา
"มีอะไรหรือเปล่า มองหาพี่หรือเปล่า"
"ใช่ค่ะๆ! ออนนี่คะ ผู้ชายที่มากับออนนี่เมื่อเช้าเค้าเป็นแฟนออนนี่หรือเปล่าคะ"
"ไม่ใช่หรอก เพื่อนน่ะ ทำไมหรอ ชอบหรือไง?"
"ระ..รู้ได้ไงคะ คือ..... อยากให้ออนนี่เอานี่ให้พี่เค้าหน่อยน่ะคะ ได้ไหมคะ"
เด็กคนนั้นยื่นกล่องเล็กๆมาให้ฉัน ฉันจึงรับมันมาแล้วพยักตอบรับว่า 'ได้' แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น แล้วรีบเดินไปหาเจโล่ทันที ตอนนี้หัวใจฉันเหมือนแตกออกเป็นเสี่ยงๆยังไงไม่รู้ เฮ้ออ แต่ก็ชินแล้วล่ะนะกับการที่เจโล่ถูกลายล้อมไปด้วยผู้หญิงมากมาย ไม่ว่าจะข้างนอกหรือข้างในโรงเรียน เค้าฮอตนี่นะ ใครๆก็ชอบเค้าทั้งน้นแหละ แล้วฉันล่ะ จะเอาอะไรไปสู้กับคนพวกนั้นได้
"เจโล่"
"ว่าไง"
"มีคนเอาของมาให้" ฉันยื่นกล่องเล็กๆให้เจโล่แล้วชี้ไปที่เด็กคนนั้น
"อ้อ ฝากบอกด้วยนะว่าขอบคุณ"
"นายนี่ฮอตจังเลยนะ มีคนมาสารภาพรักกับนายตั้งเยอะ ไม่คิดจะคบกับใครเลยหรอ"
"ไม่รู้สิ เออนี่แล้วซื้อข้าวได้หรือยัง"
"ยังเลย เดี๋ยวไปซื้อ"
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปซื้อข้าวอีกทีหนึ่ง ตอนนี้คนเริ่มน้อยลงแล้ว แต่ว่าคำถามที่ฉันถามเจโล่ไปเมื่อกี้มันทำให้ฉันเจ็บไม่น้อยเลยล่ะ ยิ่งคิดอะไรแบบนี้ก็ยิ่งเจ็บ ฉันสู้ที่จะเก็บมันไว้เป็นความลับวาฉันรักเค้า.. ถ้าถึงเวลาฉันจะบอกเค้าไปเอง ตอนนี้ฉันเลือกที่จะเงียบมันไว้ เพราะตอนนี้เค้าคือ 'เพื่อน' คนหนึ่งของฉัน
"มาแล้วๆ"
"นานจัง T3T ฉันรอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ไม่ต้องมาบ่น ฉันก็หิวเหมือนกัน รีบๆกินแล้วจะได้รีบไปเรียนคาบต่อไป"
"จ้าสุดสวย -3-"
หลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันกับเพื่อนก็เดินเล่น เพื่อให้อาหารมันย่อย พอเดินไปถึงลานกว้าง ฉันก็เห็นเจโล่กับพวกอปป้าและเพื่อนๆของเค้า เล่นสเก๊ตบอร์ดกันอย่างสนุกสนาน พวกอปป้าก็พากันเล่นฟุตบอล มีเด็กผู้หญิงมากมายต่างกันกรี๊ดความหล่อของพวกเค้า ฉันว่าจะเข้าไปทัก แต่มีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งเดินมาหาฉันกับเพื่อน
"เธอ ใช่เพื่อนเจโล่หรือเปล่า" หนึ่งในนั้นถามฉัน
"ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า"
"เจโล่ ชอบผู้หญิงแบบไหน เธอรู้หรือเปล่า"
ฉันจะไปรู้ไหมล่ะยะ -___-;;
"ไม่ทราบค่ะ"
"อะไรกัน นึกว่าจะรู้ เธอนี่โง่จริงๆ เป็นเพื่อนเจโล่จริงป่ะเนี่ย"
อ้าว! -0- ไม่รู้ก็ผิดหรอ ยัยอกตูม
"อยากรู้ก็ไปถามเจโล่สิคะ - -!" เพื่อนฉันตอบมั่ง
"-*- ถ้าฉันกล้า ฉันคงถามไปนานแล้วย่ะ ตกลงพวกเธอรู้ไหม!!"
"ไม่รู้!!" ฉันกับเพื่อนตอบพร้อมกัน
"ฉันจะบอกเธออีกอย่างหนึ่ง ห้ามเธอใกล้ชิดเจโล่เกินไปนะฉันขอเตือนไว้เลย ถึงเธอจะชอบเจโล่หรือไม่ ฉันก็ขอห้ามเธอไว้เลย เพราะคนอย่างเจโล่ไม่มีทางชอบคนอย่างเธอ แน่นอน ดูอย่างพวกฉันสิ สวยจนหนุ่มๆหลงกับเกือบทั้งโรงเรียน ถ้าหนุ่มๆ 6 คน อย่าง บังยงกุก คิมฮิมชาน จองแดฮยอน ยูยองแจ มุนจงออบ และเจโล่ หลงรักพวกฉันขึ้นมา ฉันนับว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยล่ะ :) ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน"
จุกเลยสิคะ. พูดเหมือนมั่นมากเลยนะ ความสวยของพวกหล่อนน่ะ เหอะ! ไม่รู้ผู้ชายเกือบทั้งโรงเรียนหลงรักพวกหล่อนได้ยังไง
"อย่าคิดมากเลยนะ ยังไงเจโล่คงไม่ตกหลุมรักพวกนั้นหรอก เชื่อฉันสิ ^^"
"ขอบใจนะ" ฉันยิ้มบางๆให้เพื่อน พร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า ไม่ใช่เพราะฉันร้องไห้เรื่องเมื่อกี้หรอกนะ ฉันร้องไห้กับความรักของฉันยังไงล่ะ จะมีสักวันไหมนะ ที่ฉันจะยิ้มให้กับความรัก...
(I PART)
อืมม.. พักกลางวันแล้วหรอเนี่ย ทำไมรู้สึกมันเร็วๆจังนะ เปิดเทอมวันแรกไม่ค่อยได้เรียนอะไรเลย ก็แค่แนะนำตัวจนจบคาบเช้าก็แค่นั้นเอง ทุกคนก็เคยเป็นใช่ไหมคะ? -.-
"(ชื่อคุณ) ไปกินข้าวกันเถอะ ฉันหิวแล้ว"
เฮ้อออ ตลอดเลยสิน้าเพื่อนคนนี้ เวลาหิวก็ชอบพาฉันไปกินข้าวอยู่เรื่อยเลย พวกเราเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ ป.6 แล้วล่ะ จนตอนนี้ ม.5 แล้ว ก็ยังอยู่ห้องด้วยกันเหมือนเดิมเลย โชคดีใช่ไหมล่ะ
"อืมม งั้นไปกัน"
ฉันกับเพื่อนเดินมาที่โรงอาหารเพื่อนที่จะมากินข้าว แต่ทำไมคนเยอะจังเลย สงสัยเด็กใหม่คงเห่อโรงอาหาร -0-
"คนเยอะจังเลยอ่ะ T^T ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ"
"เดี๋ยวฉันไปซื้อให้แล้วกัน รอแปปนะ"
ฉันเดินไปซื้อข้าวให้เพื่อน แล้วหาร้านที่คนน้อยๆ แต่ที่ดูๆแล้วไม่มีร้านน้อยเลยสักร้าน ฉันจึงเดินไปเรื่อยๆ แล้วไปเจอกับ เจโล่..
"อ้าว (ชื่อคุณ) มาแล้วหรอ เธอกินข้าวหรือยัง"
"ยังเลย กำลังเดินหาร้านอยู่"
"คนเยอะมากวันนี้ ให้ฉันซื้อให้ไหม"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวซื้อเอง ขอบใจมาก"
พูดจบฉันก็เดินหาร้านต่อไป จนไปสะดุดกับเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนมองที่ฉัน แล้วด้วยใบหน้าที่อยากจะถามอะไร ฉันจึงเดินเข้าไปหา
"มีอะไรหรือเปล่า มองหาพี่หรือเปล่า"
"ใช่ค่ะๆ! ออนนี่คะ ผู้ชายที่มากับออนนี่เมื่อเช้าเค้าเป็นแฟนออนนี่หรือเปล่าคะ"
"ไม่ใช่หรอก เพื่อนน่ะ ทำไมหรอ ชอบหรือไง?"
"ระ..รู้ได้ไงคะ คือ..... อยากให้ออนนี่เอานี่ให้พี่เค้าหน่อยน่ะคะ ได้ไหมคะ"
เด็กคนนั้นยื่นกล่องเล็กๆมาให้ฉัน ฉันจึงรับมันมาแล้วพยักตอบรับว่า 'ได้' แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น แล้วรีบเดินไปหาเจโล่ทันที ตอนนี้หัวใจฉันเหมือนแตกออกเป็นเสี่ยงๆยังไงไม่รู้ เฮ้ออ แต่ก็ชินแล้วล่ะนะกับการที่เจโล่ถูกลายล้อมไปด้วยผู้หญิงมากมาย ไม่ว่าจะข้างนอกหรือข้างในโรงเรียน เค้าฮอตนี่นะ ใครๆก็ชอบเค้าทั้งน้นแหละ แล้วฉันล่ะ จะเอาอะไรไปสู้กับคนพวกนั้นได้
"เจโล่"
"ว่าไง"
"มีคนเอาของมาให้" ฉันยื่นกล่องเล็กๆให้เจโล่แล้วชี้ไปที่เด็กคนนั้น
"อ้อ ฝากบอกด้วยนะว่าขอบคุณ"
"นายนี่ฮอตจังเลยนะ มีคนมาสารภาพรักกับนายตั้งเยอะ ไม่คิดจะคบกับใครเลยหรอ"
"ไม่รู้สิ เออนี่แล้วซื้อข้าวได้หรือยัง"
"ยังเลย เดี๋ยวไปซื้อ"
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปซื้อข้าวอีกทีหนึ่ง ตอนนี้คนเริ่มน้อยลงแล้ว แต่ว่าคำถามที่ฉันถามเจโล่ไปเมื่อกี้มันทำให้ฉันเจ็บไม่น้อยเลยล่ะ ยิ่งคิดอะไรแบบนี้ก็ยิ่งเจ็บ ฉันสู้ที่จะเก็บมันไว้เป็นความลับวาฉันรักเค้า.. ถ้าถึงเวลาฉันจะบอกเค้าไปเอง ตอนนี้ฉันเลือกที่จะเงียบมันไว้ เพราะตอนนี้เค้าคือ 'เพื่อน' คนหนึ่งของฉัน
"มาแล้วๆ"
"นานจัง T3T ฉันรอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"ไม่ต้องมาบ่น ฉันก็หิวเหมือนกัน รีบๆกินแล้วจะได้รีบไปเรียนคาบต่อไป"
"จ้าสุดสวย -3-"
หลังจากที่กินข้าวเสร็จฉันกับเพื่อนก็เดินเล่น เพื่อให้อาหารมันย่อย พอเดินไปถึงลานกว้าง ฉันก็เห็นเจโล่กับพวกอปป้าและเพื่อนๆของเค้า เล่นสเก๊ตบอร์ดกันอย่างสนุกสนาน พวกอปป้าก็พากันเล่นฟุตบอล มีเด็กผู้หญิงมากมายต่างกันกรี๊ดความหล่อของพวกเค้า ฉันว่าจะเข้าไปทัก แต่มีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งเดินมาหาฉันกับเพื่อน
"เธอ ใช่เพื่อนเจโล่หรือเปล่า" หนึ่งในนั้นถามฉัน
"ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่า"
"เจโล่ ชอบผู้หญิงแบบไหน เธอรู้หรือเปล่า"
ฉันจะไปรู้ไหมล่ะยะ -___-;;
"ไม่ทราบค่ะ"
"อะไรกัน นึกว่าจะรู้ เธอนี่โง่จริงๆ เป็นเพื่อนเจโล่จริงป่ะเนี่ย"
อ้าว! -0- ไม่รู้ก็ผิดหรอ ยัยอกตูม
"อยากรู้ก็ไปถามเจโล่สิคะ - -!" เพื่อนฉันตอบมั่ง
"-*- ถ้าฉันกล้า ฉันคงถามไปนานแล้วย่ะ ตกลงพวกเธอรู้ไหม!!"
"ไม่รู้!!" ฉันกับเพื่อนตอบพร้อมกัน
"ฉันจะบอกเธออีกอย่างหนึ่ง ห้ามเธอใกล้ชิดเจโล่เกินไปนะฉันขอเตือนไว้เลย ถึงเธอจะชอบเจโล่หรือไม่ ฉันก็ขอห้ามเธอไว้เลย เพราะคนอย่างเจโล่ไม่มีทางชอบคนอย่างเธอ แน่นอน ดูอย่างพวกฉันสิ สวยจนหนุ่มๆหลงกับเกือบทั้งโรงเรียน ถ้าหนุ่มๆ 6 คน อย่าง บังยงกุก คิมฮิมชาน จองแดฮยอน ยูยองแจ มุนจงออบ และเจโล่ หลงรักพวกฉันขึ้นมา ฉันนับว่าเป็นเรื่องที่ดีเลยล่ะ :) ฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน"
จุกเลยสิคะ. พูดเหมือนมั่นมากเลยนะ ความสวยของพวกหล่อนน่ะ เหอะ! ไม่รู้ผู้ชายเกือบทั้งโรงเรียนหลงรักพวกหล่อนได้ยังไง
"อย่าคิดมากเลยนะ ยังไงเจโล่คงไม่ตกหลุมรักพวกนั้นหรอก เชื่อฉันสิ ^^"
"ขอบใจนะ" ฉันยิ้มบางๆให้เพื่อน พร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า ไม่ใช่เพราะฉันร้องไห้เรื่องเมื่อกี้หรอกนะ ฉันร้องไห้กับความรักของฉันยังไงล่ะ จะมีสักวันไหมนะ ที่ฉันจะยิ้มให้กับความรัก...
____________________________________________
จบแว้ว
- ตอนที่ 1 จบแล้ว เฮ้อออ
- เรื่องนี้ไรท์แต่งใหม่ ติดตามกันด้วยน้าา
- 1 เม้น = 1 กำลังใจ ♥
จบแว้ว
- ตอนที่ 1 จบแล้ว เฮ้อออ
- เรื่องนี้ไรท์แต่งใหม่ ติดตามกันด้วยน้าา
- 1 เม้น = 1 กำลังใจ ♥
Shira
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น