ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
กริ๊งๆๆๆ
เสียงนาฬิกาปลุกในยามเช้าเป็นอะไรที่รำคาญที่สุด คุณทุบมันไปหนึ่งทีแล้วลุกขึ้นจากที่นอน บิดซ้ายบิดขวาบิดหน้าบิดหลัง (บิดเยอะไปละ -_-) คุณคว้าผ้าเช็ดตัวมาหนึ่งผืนแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ซ่า!
เสียงน้ำจากฝักที่ไหลมากระทบร่างของคุณ ทำให้คุณสดชื่นขึ้นมาหน่อย เพราะอาการง่วงของคุณยังไม่หายไปเลย เพราะเมื่อคืนคุณมัวแต่ดีใจที่โรงเรียนเปิดเทอมใหม่ กว่าจะนอนได้ก็ปาไปตี 3 แล้ว
"อื้มมมมมม กี่โมงแล้วเนี่ย"
คุณเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ซึ่งเวลาบนโทรศัพท์ของคุณทำให้คุณตาโตเท่าไข่ห่านแล้วทำให้คุณสร่างขึ้นมาทันที
"ห้ะ!! 07.30 น. แล้วหรอเนี่ย! ตายแน่ๆ เปิดเทอมวันแรกก็ไปสายแล้ว ต้องรีบๆ"
คุณลุกลี้ลุกลนใส่เสื้อผ้าอย่างรีบเร่ง เพราะโรงเรียนจะปิดประตูในเวลา 08.00 น. เพราะฉะนั้นคุณจะต้องไปให้ทันที่ประตูจะปิด
ปึ้กๆ
คุณหันไปที่หน้าตาทันทีเมื่อรู้ว่ามีคนมาคอยคุณไปโรงเรียนด้วยกัน เค้ามักจะทำแบบนี้อยู่เสมอเวลาคุณช้า
"รอแปปนะ จะเสร็จละ"
"เธอนี่น้าา เร็วๆด้วยเดี๋ยวไม่ทันพอดี"
"จ้าาา"
คุณพูดพร้อมปิดหน้าต่าง แล้วเอากระเป๋าสะพายหลังแล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง มาลงมาได้สักพักก็เห็นคนที่รอทำหน้าบูดซะแล้ว
"ช้าจริงๆเลยนะเธอน่ะ ต่อไปจะไม่รอแล้วนะ"
"ขอโทษน้าา ยกโทษให้นะสุดหล่อ"
"รีบๆไปกันได้แล้วเดี๋ยวมันจะสาย อีก 15 นาที โรงเรียนจะปิดแล้วนะ"
"จริงสิ O_O"
"ยัยเบ๊อะ"
คุณกับเค้ารีบวิ่งไปขึ้นรถบัสด้วยกัน ซึ่งระยะทางจากบ้านคุณถึงโรงเรียนใช้เวลาแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว บนรถเมล์ขึ้นก็เยอะ ทำให้คุณเริ่มหายใจไม่ออก
"เธอหายใจไม่ออกหรอ มายืนกับฉันนี่มา"
"ขอบใจนะ"
คุณเขยิบเข้าไปใกล้ 'เจโล่' ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของคุณ เค้าฮอตที่สุดในโรงเรียเลยก็ว่าได้ ใบหน้าของเค้าดูน่ารักเสมอ ใครๆก็ต่างตกหลุมเค้าไม่เว้นแม้แต่ 'คุณ'
"ถึงแล้ว"
"อะ..อื้ม"
คุณลงจากรถบัสแล้วสูดอากาศเข้าไปในปอดเยอะๆ เมื่อกี้ขาดอากาศหายใจเป็นอย่างมาก ทำให้คนข้างๆหัวเราะคุณ
"หัวเราะอะไร"
"เปล่าหรอก รีบๆเข้าโรงเรียนกัน"
เจโล่จับมือคุณเข้าไปในโรงเรียน สายตานับร้อยมองมาที่คุณและเจโล่ ไม่แปลกหรอกก็เจโล่เป็นคนดังนี่นา ใครๆก็มองทั้งนั้นแหละ อาจจะมีเสียงซุบซิบนินทาคุณบ้าง มันก็ไม่ทำให้คุณรู้สึกโกรธเลย
"ฉันส่งถึงห้องแล้ว ฉันไปก่อนนะ"
"อื้ม ตั้งใจเรียนด้วยนะ"
คุณบอกลาเจโล่แล้วเดินเข้าห้อง เพื่อนๆในห้องของคุณต่างก็พากันรุมคำถามเกี่ยวกับเจโล่เต็มไปหมด ทำให้คุณตอบๆไปบ้าง คุณวางกระเป๋าบนโต๊ะแล้วฟุบหน้าลงกับกระเป๋า
"(ชื่อคุณ)"
เพื่อนสนิทของคุณเดินมาสะกิดหลัง แล้วนั่งลงข้างหน้าโต๊ะคุณ
"มีอะไรหรอ"
"แกบอกรักเจโล่ไปหรือยัง"
คำถามที่คุณได้ยินจากปากเพื่อนสนิททำให้คุณอยากดีดกะโหลกเพื่อนสนิทเหลือเกิน ก็แหมเล่นถามแบบนี้ เป็นใครก็เขินทั้งนั้นแหละ
"จะบ้าหรือไง เค้าเป็นเพื่อนฉันนะ"
"ก็ถ้าแกไม่บอก เค้าอาจจะมีแฟนในสักวันก็ได้นะ อีกอย่างคนชอบเจโล่ก็ตั้งเยอะแยะ คนสารภาพรักก็มีเยอะ แกไม่ลองบอกรักเค้าดูล่ะ"
"ไม่เอาหรอก ฉันกลัวคำตอบ"
"เอาเป็นว่าฉันจะไม่ถามเรื่องนี้ละกัน แล้วแต่ใจแกแล้วกันนะ เออแล้วเรื่องการบ้านปิดเทอมล่ะ เสร็จยัง ลอกหน่อยสิ *0*"
คิดไม่ผิดจริงๆเลยเพื่อนคนนี้ - -
"อืม เสร็จแล้ว เอาไปสิ"
"ขอบคุณนะ ><"
แล้วเพื่อนของคุณก็เดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง เหลือเพียงแต่คุณที่นั่งแต่ย้อนคำถามของเพื่อนเมื่อกี้ว่า 'แกบอกรักเค้าไปหรือยัง' มันทำให้คุณไม่กล้าที่จะบอกรักเพื่อนของตัวเอง เพราะคุณกลัวคำตอบที่จะได้ยินน่ะสิ...
เสียงนาฬิกาปลุกในยามเช้าเป็นอะไรที่รำคาญที่สุด คุณทุบมันไปหนึ่งทีแล้วลุกขึ้นจากที่นอน บิดซ้ายบิดขวาบิดหน้าบิดหลัง (บิดเยอะไปละ -_-) คุณคว้าผ้าเช็ดตัวมาหนึ่งผืนแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ซ่า!
เสียงน้ำจากฝักที่ไหลมากระทบร่างของคุณ ทำให้คุณสดชื่นขึ้นมาหน่อย เพราะอาการง่วงของคุณยังไม่หายไปเลย เพราะเมื่อคืนคุณมัวแต่ดีใจที่โรงเรียนเปิดเทอมใหม่ กว่าจะนอนได้ก็ปาไปตี 3 แล้ว
"อื้มมมมมม กี่โมงแล้วเนี่ย"
คุณเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา ซึ่งเวลาบนโทรศัพท์ของคุณทำให้คุณตาโตเท่าไข่ห่านแล้วทำให้คุณสร่างขึ้นมาทันที
"ห้ะ!! 07.30 น. แล้วหรอเนี่ย! ตายแน่ๆ เปิดเทอมวันแรกก็ไปสายแล้ว ต้องรีบๆ"
คุณลุกลี้ลุกลนใส่เสื้อผ้าอย่างรีบเร่ง เพราะโรงเรียนจะปิดประตูในเวลา 08.00 น. เพราะฉะนั้นคุณจะต้องไปให้ทันที่ประตูจะปิด
ปึ้กๆ
คุณหันไปที่หน้าตาทันทีเมื่อรู้ว่ามีคนมาคอยคุณไปโรงเรียนด้วยกัน เค้ามักจะทำแบบนี้อยู่เสมอเวลาคุณช้า
"รอแปปนะ จะเสร็จละ"
"เธอนี่น้าา เร็วๆด้วยเดี๋ยวไม่ทันพอดี"
"จ้าาา"
คุณพูดพร้อมปิดหน้าต่าง แล้วเอากระเป๋าสะพายหลังแล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง มาลงมาได้สักพักก็เห็นคนที่รอทำหน้าบูดซะแล้ว
"ช้าจริงๆเลยนะเธอน่ะ ต่อไปจะไม่รอแล้วนะ"
"ขอโทษน้าา ยกโทษให้นะสุดหล่อ"
"รีบๆไปกันได้แล้วเดี๋ยวมันจะสาย อีก 15 นาที โรงเรียนจะปิดแล้วนะ"
"จริงสิ O_O"
"ยัยเบ๊อะ"
คุณกับเค้ารีบวิ่งไปขึ้นรถบัสด้วยกัน ซึ่งระยะทางจากบ้านคุณถึงโรงเรียนใช้เวลาแค่ 10 นาทีก็ถึงแล้ว บนรถเมล์ขึ้นก็เยอะ ทำให้คุณเริ่มหายใจไม่ออก
"เธอหายใจไม่ออกหรอ มายืนกับฉันนี่มา"
"ขอบใจนะ"
คุณเขยิบเข้าไปใกล้ 'เจโล่' ซึ่งเป็นเพื่อนบ้านของคุณ เค้าฮอตที่สุดในโรงเรียเลยก็ว่าได้ ใบหน้าของเค้าดูน่ารักเสมอ ใครๆก็ต่างตกหลุมเค้าไม่เว้นแม้แต่ 'คุณ'
"ถึงแล้ว"
"อะ..อื้ม"
คุณลงจากรถบัสแล้วสูดอากาศเข้าไปในปอดเยอะๆ เมื่อกี้ขาดอากาศหายใจเป็นอย่างมาก ทำให้คนข้างๆหัวเราะคุณ
"หัวเราะอะไร"
"เปล่าหรอก รีบๆเข้าโรงเรียนกัน"
เจโล่จับมือคุณเข้าไปในโรงเรียน สายตานับร้อยมองมาที่คุณและเจโล่ ไม่แปลกหรอกก็เจโล่เป็นคนดังนี่นา ใครๆก็มองทั้งนั้นแหละ อาจจะมีเสียงซุบซิบนินทาคุณบ้าง มันก็ไม่ทำให้คุณรู้สึกโกรธเลย
"ฉันส่งถึงห้องแล้ว ฉันไปก่อนนะ"
"อื้ม ตั้งใจเรียนด้วยนะ"
คุณบอกลาเจโล่แล้วเดินเข้าห้อง เพื่อนๆในห้องของคุณต่างก็พากันรุมคำถามเกี่ยวกับเจโล่เต็มไปหมด ทำให้คุณตอบๆไปบ้าง คุณวางกระเป๋าบนโต๊ะแล้วฟุบหน้าลงกับกระเป๋า
"(ชื่อคุณ)"
เพื่อนสนิทของคุณเดินมาสะกิดหลัง แล้วนั่งลงข้างหน้าโต๊ะคุณ
"มีอะไรหรอ"
"แกบอกรักเจโล่ไปหรือยัง"
คำถามที่คุณได้ยินจากปากเพื่อนสนิททำให้คุณอยากดีดกะโหลกเพื่อนสนิทเหลือเกิน ก็แหมเล่นถามแบบนี้ เป็นใครก็เขินทั้งนั้นแหละ
"จะบ้าหรือไง เค้าเป็นเพื่อนฉันนะ"
"ก็ถ้าแกไม่บอก เค้าอาจจะมีแฟนในสักวันก็ได้นะ อีกอย่างคนชอบเจโล่ก็ตั้งเยอะแยะ คนสารภาพรักก็มีเยอะ แกไม่ลองบอกรักเค้าดูล่ะ"
"ไม่เอาหรอก ฉันกลัวคำตอบ"
"เอาเป็นว่าฉันจะไม่ถามเรื่องนี้ละกัน แล้วแต่ใจแกแล้วกันนะ เออแล้วเรื่องการบ้านปิดเทอมล่ะ เสร็จยัง ลอกหน่อยสิ *0*"
คิดไม่ผิดจริงๆเลยเพื่อนคนนี้ - -
"อืม เสร็จแล้ว เอาไปสิ"
"ขอบคุณนะ ><"
แล้วเพื่อนของคุณก็เดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง เหลือเพียงแต่คุณที่นั่งแต่ย้อนคำถามของเพื่อนเมื่อกี้ว่า 'แกบอกรักเค้าไปหรือยัง' มันทำให้คุณไม่กล้าที่จะบอกรักเพื่อนของตัวเอง เพราะคุณกลัวคำตอบที่จะได้ยินน่ะสิ...
_______________________________________
จบแล้วนะ.
- เรื่องนี้ไรท์แต่งใหม่ ยังไงติดตามกันด้วยน้า
- 1 เม้น = 1 กำลังใจ ♥
Shiraจบแล้วนะ.
- เรื่องนี้ไรท์แต่งใหม่ ยังไงติดตามกันด้วยน้า
- 1 เม้น = 1 กำลังใจ ♥
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น