ความทรงจำในแดนภารตะ

ลำดับตอนที่ #1 : คุยกันก่อน ดีมั้ยเอ่ย!!

คุณเคยไปซัมเมอร์ต่างประเทศตอนปิดเทอมมั้ย!!



เคยหรอ...?



ประเทศอะไรล่ะ



อเมริกา อังกฤษ หรือ ออสเตรเลีย



แล้วใครหน้าไหนมั้ย ที่อุตริส่งลุกสาวสุดสวาทขาดใจ วัยขบเผาะ 14 เอ๊าะๆ



ไปอยู่ประเทศอินเดียคนเดียว หัวเดียวกะเทียมลีบสุดๆ TToTT อย่างแม่เรา



แถมไม่ใช่เมืองหลวงนะ มันคือ เมือง บังกาลอร์ ...จะว่าไปก็ชนบทดีๆนี่เอง ~_~



ตอนแรกที่แม่เราบอกจะจับเราไปปล่อยเกาะที่นั่น เรากรี๊ดดด!! บ้านแทบแตก



ม่ายยยนะ แขกดำๆ สกปรกเหม็นก็เหม็น แถมให้ไปคนเดียว ผู้ปกครองก็ไม่มี อันตรายรอบด้าน



กูไม่เอาด้วยโว้ยยย....!!!!



แต่สุดท้ายก็ต้องไปอ่านะ...ฮึ่กๆๆ ซวยแหงเลยตรู...TT^TT.....



แต่หลังจากอยู่ไปอยู่มาเราก็ตกหลุมรักเมืองแห่งนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้



ที่ๆให้ประสบการณ์ดีๆอะไรมากมายจนบรรยายไม่หมด



ประสบการณ์ชีวิตที่หาไม่ได้ในเมืองไหนๆ...



เมืองเล็กๆทางตอนใต้ของแดนภารตะ...



ที่ๆฝังความทรงจำดีๆที่ไม่มีวันลบเลือนไปจากใจของเรา



\"บังกาลอร์\"



---------------ไปอ่านกันได้เลย เศษเสี้ยวหนึ่งของความทรงจำที่อยากจะเก็บไว้ตลอดไป---------------



***เฮ้ยยย...!! อย่าทำหน้าซีเรียสสิ***



พูดอะไรเน่าๆเข้าหน่อย ทำเป็นอิน หึๆ ไป๊ๆ ไปอ่านได้แล้ว...

_

__

___

____

____อยาก จะขอบคุณ

___

__

_

_

__

___

____

____เหล่าพี่ชายที่น่ารัก(บางเวลา)

___

__

_

_

__

___

____

____ที่คอยดูแล เทคแคร์น้องสาวคนนี้เหมือนน้องสาวแท้ๆ

___

__

-

อยากจะขอขอบคุณเป็นพันครั้ง ...แต่เมื่อยปาก -\"-