The story of Alice.

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

   กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!(เสียงนาฬิกาปลุก)

   ตุ้บ!(เสียงกดปิดกริ่ง)
   "อืม...ฮ้าว"เมื่อตื่นจากภวังค์แล้วเด็กหนุ่มก็ทำหน้าที่ทันที ด้วยการอาบน้ำ แต่งตัว และหน้าที่ต่อไปของเขาน่ะหรือ
     ตุ้บ! "เฮ้ย!"และแล้วคนที่ถูกผลัก(เรียกว่าถีบจะถูกต้องกว่านะ)ตกเตียงก็ส่งเสียงร้องคร่ำครวญอย่างเจ็บปวด(รวดร้าวและอย่างน่าสมเพชเป็นที่สุด)และเมื่อเด็กหนุ่มที่ตื่นก่อน(ด้วยวิธีการปลุกจากนาฬิกาปลุกที่ดูเป็นปกติกว่าอีกคน)เห็นว่าอีกคนทำท่าจะหลับต่อก็เตรียมปลุก(วิธีเดิม)อีกครั้ง แต่คราวนี้อีกคนจับเอาไว้พร้อมยิ้มเหมือนได้รับชัยชนะแล้วพูดว่า"ตื่นแล้วครับ ตื่นแล้วเพราะ-ฉะ-นั้นพอ-ได้-แล้วครับ"เชเซสตั้งใจเน้นคำว่า 'เพราะฉะนั้นพอได้แล้ว' เพื่อให้น้องชายของตัวเองหรือเซเชส
     หยุดการกระทำ(ที่กำลังจะเกิดขึ้นอีก)แต่น้องชายตัวแสบนี้น่ะหรือจะหยุด แถมยังยิ้มกวนๆแล้วพูดว่า "เรื่องอะไรล่ะครับที่ผมต้องหยุดก็ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ คิกๆ"ตามด้วยเสียงหัวเราะตบท้ายเหมือนทุกวัน ใช่ ทุกวันของพวกเขาดำเนินไปด้วยความสนุกสนานไม่ได้เริ่มต้นอย่างน่าเบื่อแต่อย่างใด แต่ท่ามกลางความสนุกสนานนั้นหารู้ไม่ว่าพวกเขากำลังจะพบกับอะไรบางอย่าง...อะไรบางอย่างที่พวกเขาคาดไม่ถึง...

........................................................................................................................................................................................................................

ขอบกราบขอโทษรีดเดอร์ทั้งหลาย(แล้วกราบงามๆหนึ่งที)บทนำนี้สาละวนอยู่กับเรื่องการถีบแถมยังสั้นมากไรเตอร์คงติดมาจากเพลงที่เรียนตอนซัมเมอร์มันร้องแต่สาละวันๆตลอดเลยไรเตอร์เลยติดมา คุยกับเพื่อนบางที่เผลอๆมีสาละวันด้วย(เผลอพูด)เพราะฉะนั้นขอกราบขอโทษอีกครั้ง(แล้วก็กราบงามๆอีกหนึ่งที)