คำว่า"รัก"มีไรมากกว่าที่คิด

ลำดับตอนที่ #1 : รักหนอรัก

          ณ โรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุ่งเทพมหานคร
  "เราชอบเธอนะ" ไกด์ชายหนุ่มผู้เงียบ สุขุม รูปร่างอ้วนท้วมกำลังบอกรักหลินเด็กสาวหน้าตาธรรมดาคนนึงที่มีนิสัยห้าว "เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ" หลินตอบไกด์
"ทำไมละ" ไกด์ถามอย่างสงสัยเพราะไกด์นั้นชอบหลินมาก "เราไม่ได้ชอบเธอนะ เรามีคนชอบอยู่แล้วแต่ถึงเราไม่มี เราก็ไม่ชอบเธออยู่ดี" หลินตอบอย่างถนอมน้ำใจ
                   ณ ห้องเรียนของหลิน
     "หลินเป็นไร" มิ้นเพื่อนสาวแสนสวยของหลินถามอย่างเป็นห่วง "มะกี้ไอไกด์มันบอกชอบเราอ่ะแก" หลินตอบอย่างตกใจ "ฮ่าๆๆๆๆ...จิงอ่ะ..ป่านนี้มันคงร้องไห้แล้วมั้งเนี่ยที่โดนแกหักอก" มิ้นหัวเราะอย่างสะใจพร้อมกับเล่าเรื่องนี้ให้ ให้มายกับปลาฟัง 
                ตอนกลางวันที่โรงอาหารของโรงเรียน
   "นั่งโต๊ะนี้แหละ" หลินจองโต๊ะอาหารไว้ใกล้กลุ่มรุ่นพี่กลุ่มนึงที่ มาย ลูกปลา มิ้นชอบ "หลินย้ายโต๊ะเถอะ นะนะ" เสียงของมิ้นและมายดังขึ้น เพราะว่าพวกเธอนั้นอายที่ต้องนั่งใกล้กลุ่มรุ่นพี่กลุ่มนั้น "ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยแกไม่ได้ไปกัดพี่เค้าซะหน่อย อิอิ"   หลินพูดอย่างอารมณ์ดี  "ทำไมไม่ค่อยกินเลยละ" หลินถามเพื่อนอย่างรู้ทัน
ทุกคนนั่งเงียบ อิอิ  ขณะที่หลินกำลงัจะเดินไปเก็บจานรุ่นพี่คนนึงก็ปัดมือมาโดนจานราดหน้าทำให้ราดหน้าหกใส่เสื้อ หลินจำหน้าพี่คนนั้นได้ขึ้นใจ พร้อมเรียกพี่เค้าว่า พี่ ราดหน้า 
    ตอนเย็นที่ห้องเรียนของหลิน มิ้น มาย ปลา
   "กลับบ้านกี่โมงยะพวกเธอ" หลินถามเพื่อนๆ "เรายังไม่กลับอ่ะจะอยู่เล่นกับพวกพี่ๆเค้า" มายตอบ "จ้า"หลินตอบ
    กราฟรุ่นพี่ที่ใครๆต่างหลงรัก เพราะมีหน้าตาที่หล่อและน่ารักมั่กๆๆรวมทิ้งนิสัยขี้เล่นเป็นกันเองอีกด้วยทำให้ มายนั้นคลั่งไคล้พี่เค้าอย่างมาก
    โดมรุ่นพี่อีกคนเป็นเพื่อนกับพี่กราฟมีหน้าตาน่ารัก พี่เค้าหน้าเหมือนกั๊ก วงเล้าโลม พี่เค้ามีนิสัยขี้เล่นเป็นกันเลยทำให้รุ่นน้องนั้นหลงรักทุกคน รวมทั้งมิ้นและปลา
มิ้นมีนิสัยขี้อายจึงไม่กล้าเข้าไปคุยกับพี่เค้าตรงๆนอกจากทางเอ็ม ส่วนปลาจะสนิทกับพี่โดมเพราะเธอมีนิสัยที่ ชิล ชิล  
    "อ๋อ กำลังกลับค่ะแม่" หลินพูดกับแม่ทางโทรศัพท์ สิ้นเสียงนั้นเธอก็บังเอิญเดินไปเจอรุ่นพี่คนนึงที่มีหน้าตาคุ้นๆ พี่ ราดหน้า นั้นเอง