คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 04 : "ชอบดูหนังคนเดียว" intro
“อ่า วันนี้แดดดีแฮะ”
แสงแดดอบอุ่นในยามเช้าและสายลมที่หอบเอากลิ่นสดชื่นของต้นไม้รอบๆบ้านทำให้ร่างที่เพิ่งก้าวออกมาจากตัวบ้านจัดสรรสีขาวบิดตัวไปมาคลายความเมื่อยขบ ริมฝีปากบางอ้าออกหาวน้อยๆ เส้นผมสีน้ำตาลคาราเมลปลิวไสวตามแรงลม นัยน์ตาเรียวหลับพริ้มรับลมเหมือนลูกหมาน้อยกำลังมีความสุข ...
แบคฮยอนในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงบอลสีแดงเดินกลับเข้าไปในบ้านเพื่อหยิบตะกร้าผ้าจากในห้องของคุณตัวเล็กซึ่งเป็นเจ้านายชั่วคราวของเขาตามสัญญาเช่า ภายในห้องนอนมีเพียงเตียงนอนสปริงฟูกหนานุ่มหลังใหญ่ปูด้วยผ้าปูที่นอนสีดำสนิท เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้นทำให้อากาศถ่ายเทสะดวก โล่งสบายตา แต่ที่ดูจะสะดุดตาน่าจะเป็นตุ๊กตาหมาบีเกิ้ลหูยาวขนาดกำลังน่ากอดวางไว้กลางเตียงมีผ้านวมคลุมตัวไว้โผล่ออกมาเพียงใบหน้าและตาแป๋วๆที่ทำจากลูกปัด ... ห่มผ้าให้ตุ๊กตาด้วยเหรอพี่คยองซู
“น่ารักเหมือนเจ้าของเลยนะ หมาน้อย” ตี๋หล่อเดินเข้าไปลูบหัวซึ่งปกคลุมด้วยขนนุ่มๆสีน้ำตาลแซมดำของน้องบีเกิ้ลเบาๆพลางยิ้มมุมปากเมื่อนึกถึงเจ้าของบ้านร่างเล็กที่ป่านนี้คงกำลังทำงานอยู่ที่บริษัท เห็นว่าต้องคิดผลิตภัณฑ์ใหม่ไปเสนอเจ้านาย แบคฮยอนรู้สึกเหมือนตัวเองได้เสียประสาทการรับรู้สีไปแล้วตั้งแต่มาอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ได้ 1 อาทิตย์เพราะมองเห็นแค่สีขาวกับสีดำ ขนาดตะกร้าผ้าที่หิ้วออกมานอกบ้านยังมีแต่เสื้อผ้าสีนี้อัดกันแน่นแทบล้น
ตอนนี้ขาของแบคฮยอนหายดีแล้ว เมื่อ 2-3 วันก่อนเขาขอคยองซูออกไปเก็บของที่ยังค้างอยู่ที่ห้องเช่าออกมาไว้ที่บ้าน เนื่องจากเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆเพื่อไม่ให้ถูกจับได้จึงมีสัมภาระไม่มากนัก กลางวันทำงานบ้านให้คยองซู ส่วนตอนค่ำๆก็ออกไปทำงานที่ผับ chani เหมือนเดิม ทั้งสองจึงไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ด้วยเวลางานที่ไม่ตรงกัน จะเจอกันก็แค่ช่วงเวลาอาหารเย็นสั้นๆเท่านั้น
สายน้ำจากสายยางสีเขียวเข้มไหลรินลงในกะละมังเอื่อยๆ แบคฮยอนรอให้เสื้อผ้าเปียกน้ำจนทั่วแล้วจึงใส่น้ำยาซักผ้าลงไป ร่างโปร่งนั่งยองๆบนเก้าอี้พลาสติกทรงเตี้ยๆสีเขียวสดแล้วเริ่มลงมือทำงานพ่อบ้านอย่างขมักเขม้น ริมฝีปากฮัมเพลงโปรดเบาๆขณะจุ่มมือลงในฟองสีขาว ในหัวก็วางแผนซื้อวัตถุดิบสำหรับทำอาหารเย็นไว้คร่าวๆ อืม ... ลองโทรไปถามพี่คยองซูดีกว่าว่าเย็นนี้อยากหม่ำอะไร
“แบคคยูง! แบคคยูงโอปป้าใช่มั้ยคะ?” เสียงแหลมเล็กดังขึ้นไม่ไกลจากตัวแบคฮยอนนักทำให้ใบหน้าตี๋เงยขึ้นมอง เจ้าของเสียงเป็นเด็กสาวหุ่นสวยในชุดกระโปรงสีชมพูหวานให้ลุคแบบคุณหนู ตากลมโตของเธอหยีลงน้อยๆยามเมื่อส่งยิ้มมาให้เขา ... แบคฮยอนลุกขึ้นจากเก้าอี้เตี้ยก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอด้วยรอยยิ้มพราวเสน่ห์ ไม่รู้ล่ะว่าเธอเจอเขาได้ยังไงแต่ “ลูกค้า” ก็คือ “ลูกค้า” คนทำอาชีพบริการแบบเขาปฏิเสธไม่ได้ ... อีกอย่างลูกค้าคนนี้ก็ถือว่าเป็นคนโปรดของเขาตอนนี้ซะด้วยสิ ...
“ฮายครับ ซานะจัง”
TBC.
หายไปวุ่นอยู่กับการลุ้นสิทธิ์พรีเซลล์ฮับ หลังจากกดไป 60-70 ครั้ง นั่งจ้องมือถือตั้งแต่ 5 โมงปรากฏว่า ... ไม่ได้ ;___; รู้สึกท้อแท้มาก ไม่อยากไปแล้ว แต่พอมองหน้าพี่แบคกับน้องคยองปุ๊ป ... ไปก็ได้ แฮะๆ สรุปก็มาลุ้นด้วยกันวันที่ 30 เนอะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะฮับ ติดตามกันต่อไปน้า <3
ฝากคอมเม้นท์ + #BDคนโสด ด้วยนะฮับ รักทุกคนเยยต่ะ
เบลคลุง. (อยากไปคอน ;__;)
ความคิดเห็น