คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Bad : 3
….เพราะยาที่ะไ้มารอบรอ
….เาเลยูน่าสนใและมี่าวรแ่ารไ้รับารูแลอย่าี
ผมอบที่ะูแลนอื่น ผมอบที่ะใส่ใทุน ารที่ผมเป็นนแบบนี้ ทำให้ใรๆ็มอว่าผมเป็นนเ้าู้ แ่ถ้าผมเอนที่ผมอยาูแลริๆและมี่าสำหรับผมมาๆ นอื่น็ะไม่ำเป็นับผมอี่อไปและผมะไมู่แลใรทั้นั้น นอานนี้นเียว
แ ฮยอวอน
ฮ่าๆ พูเหมือนว่าเาอยาให้ผมูแลั้นแหละ ีบมาไ้ 2 วัน ผม็รู้เลยว่านนี้ยาริๆ เห็นหน้าหยิ่ๆแบบนั้น เาหยิ่ริๆนะรับ ถึวันแรทีุ่ยันเาะุยับผมี แ่หลัานั้น... หึๆ
W.H ฮยอวอนอ่า เที่ยนี้ไปิน้าวับพี่นะ
Chae ไม่รับ
ผมวนเาไปิน้าวทุมื้ออาหารและ็ะไ้ำอบสั้นๆแบบนี้ลับมาทุรั้ บาทีเา็ไม่ไ้หยิ่หรอ เาบอั้แ่รั้แรทีุ่ยันแล้วว่าเป็นนุยไม่เ่ แ่็ไม่ิว่าะเป็นนานี้
W.H ีบมาั้หลายวันแล้ว ไม่รู้สึอะไรบ้าเลยหรอ
Chae ท้อแล้วหรอรับ
หลายวันอพี่ แ่ 2 วันอผมเอนะ
แน่ริีบผมสัปีนึสิ ถ้าอนนั้นพี่ยัยืนยันว่าอบผมอยู่
ผมะยอมบับพี่เลย
ที่านี่พิมพ์ยาวเียวนะรับ ผมอบนแบบนี้ั ไม่มีระแหนะระแหน รไปรมา อยาพูอะไร็พู ไม่อยาพู็ไม่พู อบัรับ ไม่้อมาสร้าภาพใส่ผม ทุอย่าอฮยอวอนือวามริ
W.H หึ เื่อพี่สิ ไม่ถึปีเรา็แพ้วามีพี่ น้อบับพี่แล้ว
Chae ทำไมมั่นในานั้นรับ
W.H เพราะพี่อบเราริๆไ ถ้าเรารู้สึไ้ถึวามรู้สึอพี่ เรา้อใอ่อนแน่
าารทีุ่ยันมาสอวัน ผมรู้เลยรับว่าพอหยอำหวานอะไรไป ฮยอวอนะหายไปพันึ อนแรผม็ไม่รู้ว่าเาหายไปไหน แ่อนนี้ผมรู้แล้วรับ
เพราะอนนี้ผมยืนอยู่หน้าห้อเรียนอฮยอวอนและำลัยืนมอเ้าัวยิ้มับหน้าอโทรศัพท์อยู่ ยิ้มพร้อมบิไปบิมา
อ่า..ที่ไม่อบนี่เินอยู่นี่เอ
ริๆ็ไม่ใ่นหยิ่นี่นา เห็นเาเินแบบนี้แล้วอยาะหยอบ่อยๆ เฮ้ย! ไม่ไ้ิ พอฮยอวอนเินแล้วยิ้มน่ารัเินไป ไม่ไ้ๆ ผมไม่ยอมให้ใรเห็น ้อหยออนที่ฮยอวอนอยู่นเียวแบบนี้
“พี่โฮอ”ผมหันวับไป้าหลั ในึว่าอาารย์มา ที่ไหนไ้มินฮยอนี่เอ มินฮยอเพื่อนรัอฮยอวอน เาือผู้มีพระุอผมเลยนะ ถ้าไม่ไ้มินฮยอ ผม็ไม่ไุ้ยับฮยอวอนหรอ
“ไ มินฮยอ พึ่มาหรอ”
“รับ พี่ทำอะไรอยู่เนี่ย มาทำอะไรที่ห้อเรียนผม”
“มาูฮยอวอนน่ะ”ผมหันลับไปมอนที่ยันั่เินในห้อไม่เลิ น่ารัเป็นบ้า สสัย้อหาโอาสอยู่้วยันสอนแล้วทำให้เินะแล้ว
“ั้แ่ไ้ไลน์ฮยอวอนไป็ไม่มารับผมที่บ้านอีเลยนะ ใ่สิ๊ ผมไม่ำเป็นแล้วนี่”เสียน้อยใอมินฮยอทำผมหันลับมาสนใเ้าหนูผมทออีรั้ มินฮยอเบะปาอย่าน่ารัน่าเอ็นู
“็พี่ทำเพื่ออไลน์ฮยอวอน ไ้ไลน์ฮยอวอนแล้ว พี่ะไปรับเราทำไมล่ะ”
“หูย อะไรวะ ถีบหัวส่ันเลย”
“อ่ะๆ เี๋ยวเย็นนี้เลี้ย้าวอบุ”
“ริๆนะ!?”เ็น้อยาวาบึ้นมาทันที หมอนี่มันน่าเอ็นูริๆ
“แ่พาฮยอวอนมา้วยนะ”
“โห อะไรวะ”มินฮยอบู้ปา พร้อมมวิ้ว
“ะมาไหม็แล้วแ่ฮยอวอน แ่นาย้อวนเา้วย เอันอนเย็นที่ร้านหน้ามหา’ลัย โอเ๊?”
“โอเรับ”มินฮยออบเสียเอื่อยและเินเ้าห้อเรียนไป ทัทายฮยอวอนอย่าร่าเริ อีน็ยิ้มให้อย่าเป็นมิร แหม บาที็อยาเป็นมินฮยอนะรับ อยาไ้รอยยิ้มแบบนั้นบ้า
รอยยิ้มที่เ็มไป้วยวามริใและรัที่บริสุทธิ์
เย็น
อาาศอนใล้หัว่ำเย็นสบายเหมาะแ่ารินเนอร์ ถ้าไ้มาับฮยอวอนโรแมนิน่าู เรา้อมาลุ้นันว่ามินฮยอะวนฮยอวอนมาไ้หรือเปล่า แ่ถ้าให้เาไม่มาหรอ
“พี่โฮอ”เสียมินฮยอเรียทำผมเยหน้าาโ๊ะอาหารึ้นมามอ เห็นมินฮยอแล้ว แ่ลับไม่เห็นอีน ไม่มาริๆสินะ
“ฮยอวอนล่ะ ไม่มาหรอ”
“ผมวนแล้วนะรับ เาไม่มาเอ เาบอไม่อบยุ่ับนแปลหน้า”มินฮยอพูพร้อมับนั่ที่นั่ร้ามับผม
“ฮยอวอนเป็นแบบนี้ปิหรอ ไม่ไ้เป็นแ่ับพี่นเียวใ่ไหม”เอาริๆ ผม็ิมานะ ลัวว่าฮยอวอนะรำา ถึะเห็นอนที่เราุยไลน์ันแล้วเายิ้ม็พอใื้นหน่อย แ่เา็ยัูปิัวเอ เหมือนไม่อยารู้ัผมอยู่เลย
“ฮยอวอน็เป็นแบบนี้แหละรับ มีน้อม.ปลายมาอไลน์มันยัไม่ให้เลย พี่น่ะโีแ่ไหนแล้วที่มีไลน์หมอนั่น แล้วเป็นไบ้ารับ ุยันถึไหนแล้ว”
“็ไม่ถึไหนหรอ ฮยอวอนอบสั้นมา พิมพ์สั้นมา ยเว้นอน่า พิมพ์ยาวเียวึ่พี่อบ ฮ่าๆ”
“พี่นี่แปลนนะรับ”ผม็แปลแบบที่มินฮยอบอริๆนั่นแหละ นบ้าอะไรอบโน่า
...ริๆผมอาไม่ไ้อบโน่าหรอรับ แ่ผมอบฮยอวอน
มื้ออาหารูไม่มีวามหมายไปเลยเมื่อไม่มีฮยอวอนร่วมโ๊ะ้วย เหมือนผมมานั่ิน้าวับรุ่นน้อแล้ว็ลับบ้านแ่นั้น
“มินฮยอะลับเอหรือให้พี่ไปส่”ผมถามมินฮยอหลัาเ็บิลเรียบร้อยแล้วและำลัะลุาโ๊ะอาหาร
“ผมลับเอ็ไ้รับ”ถ้ามินฮยอลับเอ็้อหารถลับ นี่็ึแล้วว่าะถึบ้านอันรายน่าูแล้วผม็เป็นนอยาะเลี้ย้าวน้อ้วย
“เี๋ยวพี่ไปส่ีว่า”ผมับ้อมือลามินฮยอมาที่รถทันที ผมรู้แหละ น้อมัน้อปิเสธ้วยวามเรใแน่ๆ มินฮยอ็ีนะ ูเป็นเ็ีเลยล่ะ น่าเอ็นูริๆ
“บ้านพี่ผ่านทาบ้านผมหรือไถึไ้ะไปส่เนี่ย”ึ้นมาบนรถ นผมออรถแล้ว มินฮยอ็ยัถาม้วยวามเรใไม่เลิ
“็เปล่าหรอ นละทาเลย”
“ั้นผมลับเอีว่า เรใพี่โฮอ”
บรื้นนนน
มินฮยอทำท่าะเปิประูลารถ ผมเลยเร่เรื่อยน์ให้รถแล่นเร็วึ้นนมินฮยอะั ไม่ล้าเปิประูเลย วิธีนี้เป็นารปิเสธที่ีแฮะ เอาไปใ้ับฮยอวอนบ้าีว่า
“มินฮยอ”นั่รถมาไ้สัพั ็รู้สึว่ามันเียบเินไปน้อหาเรื่อุยับเ้าัว
“รับ?”
“ฮยอวอนอบอะไรหรือ่วนี้สนใอะไรเป็นพิเศษไหม”
“สนใหรอ...็ะเป็นเรื่อนรีนะรับ ถึะูไม่ออ็เถอะ แ่พวผมเรียนสายนี้ ็สนใเรื่อนี้เป็นพิเศษแหละ”
“เออ ะว่าไปพี่ยัไม่รู้เลยว่าพวนายเรียนสายอะไร”
“นรีสาลรับ แล้วเมื่อเ้าไปแอบูฮยอวอนทั้ที่ไม่รู้เนี่ยนะว่าเรียนสายอะไร”
“เปล่าอะ บัเอิเินไปเอ พี่เรียนารแสอยู่ั้นบนน่ะ”
“นี่เราเรียนนิเทศเหมือนันหรอเนี่ย ทำไม่อนหน้านี้ผมไม่เยเอพี่เลย”
“เรียนนละเวลาล่ะมั้ ่อนหน้านี้พี่เรียนเ้าลอเลย”
“ั้นใ่ เพราะเทอมที่แล้วผมเรียนบ่ายนถึ่ำลอเลย ำไ้ว่า่วนั้นฮยอวอนลำบามาเลยลับบ้านนเียวน่าสสารมา ผมละอยาะไปส่มันที่บ้านแ่็ิที่มันไม่ยอมเนี่ยแหละ ไม่เ้าใเลยว่าะปิเสธทำไมทั้ๆที่ัวเอ็ูแลัวเอไม่ไ้”
มินฮยอบ่นยาวเป็นหาว่าว นี่ถ้าไม่ไุ้ยับมินฮยอ็ไม่รู้ว่าฮยอวอนเป็นนยัไ เป็นนที่วรไ้รับารูแลริๆ้วย
“นี่ าราเรียนนายสอนรันทุวิาหรือเปล่า”
“รรับ ทำไมหรอ”มินฮยอถามผมๆพร้อมับหยิบาราเรียนแผนเล็ที่น่าะเป็นอที่ทำเอึ้นมาาระเป๋าสะพายอเา
“พี่อไ้ไหม”
“าราเรียนเนี่ยอะหรอ เอาไปสิรับ”มินฮยอยื่นให้ผมๆ ผมรับมาเ็บใส่ระเป๋าเสื้ออย่าี
“อบในะ”
“เอาไปทำไมหรอรับ”
“วันไหนที่ฮยอวอนเลิึเี๋ยวพี่มารับเอ นายะไ้ไม่้อเป็นห่ว ฮยอวอน็ะไ้ลับบ้านอย่าปลอภัย้วย ว่าแ่ฮยอวอนะให้พี่มารับหรือเปล่านะ ถ้าบอว่าะมารับไ้ำอบเป็นำว่า‘ไม่รับ’แน่ๆเลย ฮ่าๆ”แ่ิ็ท้าทายแล้วอะ ้อสนุแน่ๆับารื้อให้ฮยอวอนึ้นรถเนี่ย
“นั่นสิรับ”มินฮยออบเบาๆและเียบลนระทั่ถึบ้านอมินฮยอ เราบอลาันปิและแยย้าย
ผมใ้เวลาไม่นานับรถมาถึบ้านผม ทัทายพ่อับแม่และวิ่ึ้นห้อ่อนะเปิไลน์ทัหาฮยอวอนทันที
W.H พี่ถึบ้านแล้วนะรับ
Chae บอผมทำไมรับ
้อวามที่อบลับมาทำผมำ ฮ่าๆๆ อบอะ รู้สึเหมือนโนถีบหน้าี ถูอเา ผมะรายานเาทำไม แ่็อยาบอนี่นา
W.H เผื่อมีนรอพี่ทัไปหาอยู่ ็เลยบอว่าถึบ้านแล้วรับ
Chae ผมไม่ไ้รอสัหน่อย
ร้อนัวเียวนะแ ฮยอวอน อนแร็ไม่ไ้ิอะไรหรอ แ่พอผมส่ไปแบบนั้น นที่มัะอบ้าลอพิมพ์อบลับมาะเร็ว อิเ้า้าัวเอหน่อยละันว่าน้อเารอผม
W.H ้าๆ ไม่รอ็ไม่รอ
ทำไมพี่วนมาิน้าวแล้วไม่มาล่ะรับ
นใร้าย
Chae วนอนไหนรับ ไม่เห็นรู้เรื่อเลย
W.H ็ให้มินฮยอไปวนไ
ไม่ไ้วนหรอ
Chae เปล่านี่รับ
มินฮยอไม่ไ้วนฮยอวอนหรอ? แล้วไหนบอว่าวนแล้ว? แถมยัมีเหุผมว่าฮยอวอนไม่อบุยับนแปลหน้า ถ้ามินฮยอโหแล้วเหุผลที่โหล่ะ
่อ
W.H แ ฮยอวอน
Chae รับ?
W.H อลนะ
ำว่า อลนะ ไม่ใ่ประโยำถาม แ่เป็นารบอเล่า หลัาทีุ่ยันมา ผม็รู้แล้วว่าถ้าถามเาะอบว่าไม่ อยาทำอะไร้อทำเลย ผมโทรไลน์หาเาและเา็รับทันที เห็นไหมละ ะีบนอย่าฮยอวอน้ออ่านใฮยอวอนไ้
(สวัสีรับ)
“อ่า ไม่้อสุภาพนานั้น็ไ้นะฮยอวอน”
(เฮ้ย ว่าไ โทรมามีไรวะ)บาที็รู้สึว่าฮยอวอนอาะไม่ใ่นเียบๆ บาที็รู้สึว่าฮยอวอนเป็นวนีน ฮ่าๆ
“อันนี้็หยาบไป ฮ่าๆ แ่เอาเถอะ เราเป็นแบบไหนพี่็อบ”พอหยอแบบนี้ เา็หายไป ฮ่าๆๆ น่ารัเป็นบ้า
“เียบแบบนี้ เินอะิ”
(เปล่า)
“ปิเสธเสียแ็ไป็เท่านั้นแหละแฮยอวอน วันนี้พี่ไปแอบูเรามา พี่เห็นนะเวลาพี่หยอมุหวานอะไรแล้วเราเียบอะเพราะเราเินอยู่”
(โริ)
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”
(ำอะไรล่ะ นี่่านะเนี่ย)
“น่ารัริๆเลย ฮยอวอนอ่า”ผมหยิบหมอนึ้นมาอ อยาะให้หมอนนี้เป็นฮยอวอนั ถ้าอยู่ใล้ๆะฟัให้มเี้ยวเลย
(ไม่ไ้น่ารัอะไรสัหน่อย)อีนอบลับมาเบาๆ เินอะิ เินใ่ปะ โอย ยิ่รู้ัยิ่รัเธอ
“น่ารัมา อย่าไปน่ารัับใรนะ เ้าใไหม”
(ะไปน่ารัับใรเล่า นอาพี่็ไม่มีใรมอผมน่ารัแล้ว)นี่ไม่รู้ัวเลยหรือไว่าัวเอน่ารันาไหน เ็บ้า
“นี่ฮยอวอน วันเสาร์นี้ว่าไหม”
(ทำไมรับ)ถาม่อนถึะอบลามสไล์นไม่ไว้ใใร ฮยอวอนนี่มันฮยอวอนริๆ
“ะวนไปูี้าร์”
(ว่ารับ)ถ้าเป็นเรื่อที่สนใแล้วอบไวเียวนะ
“ั้นวันเสาร์พี่ไปรับที่บ้านนะ”
(มาถูหรือไ)
“พี่หาทาไปไ้ละัน เราลแล้วนะว่าะไปับพี่ ห้ามเปลี่ยนใเียวนะ”
(รับๆ ไม่วนมินฮยอไป้วยล่ะรับ เาีใถ้าไ้ไปูีาร์ับพี่)
“นี่เรายัไม่เลิิว่ามินฮยออบพี่อีหรอ”
(็เาอบพี่ริๆนี่ ยัเล่าให้ฟัอยู่เลยว่าพี่ไปรับไปส่เาที่บ้าน)
“พี่ทำเพื่อื้ออไลน์เราเนี่ยแหละ”
(หรอ)ถ้าุยผ่าน้อวามผมิว่าเาถามเยๆ แ่พอไ้ยินเสียมันฟัูประประันเหมือน...หึ
“นี่หึหรอ”
(เปล่า!)ฮ่าๆๆๆ หึโรๆเลยแบบนี้ นพูนิ่ๆลอลับวาผมแว น่ารัเป็นบ้า
“ไม่ไ้หึแล้วทำไมเสียเป็นแบบนั้นละรับ หืม”
(ไม่ไ้หึ แ่ไม่พอใ ีบผมอยู่ไม่ใ่หรือไ แล้วไปทำีับนอื่นแบบนี้ ิว่าทำถูหรอรับ แล้วนั่นเพื่อนผมนะ เพื่อนผมที่อบพี่้วย ถ้าไม่ไ้ิอะไรับมัน็อย่าทำีให้มันเ็บไปเพ้อ เี๋ยวมันิไปไลแล้วเสียใึ้นมา ผมะ่าพี่ให้ยับเลย)อนนี้็ยับแล้วนะรับฮยอวอน พอเป็นเรื่ออเพื่อน ะไม่ยอมแน่ๆ ไม่ว่าใร็าม
“รับๆ หลัาวันนี้พี่ะไม่ทำีับใรนอาเราแล้ว เรา็ห้ามไปยิ้มับใรนอาพี่ เ้าใไหมรับ”
(...นอาพี่็ไม่มีใรทำให้ผมยิ้มไ้แล้วล่ะรับ)
….อ๊า เ็บ้า เินเว้ย เินเสียที่พูลับมาเบาๆราวระิบ เินับำพูนั้น โอยยยยย รัอะ ผ่านใรมา็เยอะ ไม่เยเอเลยนที่ทำให้ใเ้นแรไ้นานี้เพียเพราะำพูแ่สั้นๆ
“เราะทำพี่เป็นบ้า รู้ัวบ้าไหม”ผมอรัหมอนแน่น บิไปบิมา เอนพูาหวานๆมา็เยอะ ไม่เยเินนานี้เลย ะเป็นบ้าริๆนะเนี่ย!
(ฮ่าๆ ีสิรับ เป็นบ้าเพราะอบผม็ีสิ)
“ร้ายนันะเรา”พอุย้วย็ยิ่รู้สึอบมาึ้น อยาูแล อยาเอาใใส่ อยาให้แ่นนนี้นเียว ผมะไม่ปล่อยฮยอวอนหลุมือไปแน่ๆ
...ถึแม้ะมีนอยวา็าม…
_________100%
พัเรื่อวามแหัอฮยอี้
แล้วมาฟินับฮยอวอนโฮัน่อน่ะ
ฮยอวอนเริ่มเปิใให้พี่โฮแล้ว
หลัานี้มีเรื่อฟินๆอีเยอะ
ความคิดเห็น