คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : SF : Wake up #ฮยองกี
SF : Wake up!!
Couple : Hyungwon x Kihyun #ฮยอี
R : PG-15
Talk : เรื่อนี้ไม่มีเนื้อหาเี่ยวับเรื่อหลั ลแ้บนให้#ฟิพี่น้อวอน ที่40เม้นแล้ว เรามาเริ่มันเลย
"ฮยอวอนอ่า ฮยอวอน ฮยอวอน ฮยอวอนอ่า"เสียเรียื่อน้ำๆาปาเล็ที่เินเรียบุลที่นอนอยู่บนเียั้นสอ าห้อรัวสู่ห้อนอนที่นัวยาวำลัหลับไหล
เ้าอื่อยันอนนิ่หลับสนิทอยู่ใ้ผ้าห่มพื้นหนา ร่าบาถอนหายใอย่าเบื่อหน่ายับสิ่ที่้อทำทุวัน ่อนะปีนึ้นไปบนเียั้นสอ นั่มอใบหน้าหล่อที่โผล่พ้นผ้าห่มมาเล็น้อยนั้น
"ฮยอวอนอ่า ัน็เ้าในายนะ ว่าาราานเราแน่น แล้วยิ่เป็นนายที่ามมอล้อแฟนลับทุนแล้ว้วย เหนื่อยแย่ แ่ไอ้ารที่นายนอนินบ้านินเมือแบบนี้มัน็ใ่เรื่อไหมวะ"
ปั!
"อือออ~"ปิิริยาอบสนอหลัาโนเท้าเล็ๆอีฮยอนถีบเ้าสี้าอฮยอวอน มีเพียเสียราเบาๆและารยับัวเล็น้อย ่อนะ...นิ่ นิ่นิที่ว่าเหมือนายอะ ใรไม่เ้าใำว่า'หลับเป็นาย' ีฮยอนแนะนำให้มาูฮยอวอนเลยรับ
"ย๊า ~ ฮยอวอน ถ้านายไม่ลุึ้นมาิน้าว ัน็เ็บโ๊ะแล้วไปทำอย่าอื่นไม่ไ้สิ"เสียหวานร้ออแพรัอมทั้เย่าร่าสูที่็ยันอนนิ่อยู่
ีฮยอนเป็นนทำอาหารและ้อรอเมมเบอร์ในวมอนสาร์เอ็์ื่นมาิน้าวเ้าันให้หม่อน ถึะเ็บโ๊ะและทำวามสะอาห้อรัวไ้
และมัน็ะเป็นแบบนี้ทุวัน ที่เาะ้อมาปลุฮยอวอน ไอ้นี้เานอนินบ้านินเมือ ปลุยา ปลุเย็นนอยาะร้อไห้
"อือ"อบสนอเสียบ่นุ้ิ้อีฮยอนเพียแ่นั้นและหลับ่อ
"ีฮยอนฮยอ ไปนั่ทำอะไรบนเียฮยอวอนฮยอละนั้น"ไอเอ็มมัเน่ที่บัเอิเินผ่านหน้าห้อแล้วไ้ยินเสียีฮยอนพูนเียวเลยแวะเ้ามาู
"็เหมือนทุวัน ปลุฮยอวอน"
"ฮ่าๆๆๆ านหนัเลยนะนั้น"เห็นไหม น้อไม่ใ่นปลุ ยัรู้เลยว่ามันลำบาแ่ไหน
"เออสิ นายิูิ เราุยันเสียันานี้ หมอนี่ยัไม่ิะยับัวเลย ื่นสิเว้ยๆ"ีฮยอนเย่าัวฮยอวอนแรๆอีรั้ อนแรีฮยอนิว่าฮยอวอนะแ่ราอือเหมือนทุรั้ แ่ราวนี้มีารอบสนอที่ผิา
ฮยอวอน่อยๆลุึ้นนั่ทั้ๆที่ยัหลับา แ่นี้ีฮยอน็ีในแทบน้ำาไหลแล้ว แ่ปิิริยา่อมา ็ทำีฮยอนหน้าี
"เฮ้ยๆๆ!!!"ีฮยอนและไอเอ็มร้อออมาอย่าใที่เห็นฮยอวอนในสภาพนั่หลับา้าเท้าึ้นในท่าพร้อมถีบีฮยอน ร่าบาเรียมระโลาเีย เพื่อวามปลอภัย แ่็สายไปเสียแล้ว
โรม!!!
ร่าอีฮยอนร่วลาเียั้นสอ้วยท่าถีบยอออฮยอวอน ีที่มีมัเน่ใีเอาัวมารับีฮยอนไ้ทัน ไม่ั้นเป็น่าวหน้าหนึ่
'ีฮยอน เมนโวอลอมอนสาร์เอ็์ าเียอเพื่อนร่วมว อหัเสียีวิาที่'
ร่าสูที่ทำอะไรลไปโยไม่รู้ัว ็ล้มัวลนอน หลับไปอย่าสบายใ ่าับไอเอ็มและีฮยอนที่ทุลัทุเลลุึ้นมาาพื้นแ็ๆ โีที่ไม่มีใรเป็นอะไร แ่็ุันไปเป็นแถบๆ
"ย๊า!!!!!!! แ ฮยอวอน!!!"เมนโวอลำราม้วยวามโรธั ะปีนึ้นเียไปัารไอ้นที่ถีบยออเาแล้วยันอนหลับสบายอยู่บนเีย น้อเล็ไอเอ็มเห็นท่าไม่ี ึรีบับีฮยอนไว้
ถ้าปล่อยให้ีฮยอนฮยอเ้าไปถึัวฮยอวอนฮยอ มีหวัพี่ายัวสูอเาไม่ื่นอีลอีวิแน่
"ใเย็นๆ่อน ีฮยอนฮยอ"ไอเอ็มพยายามลานัวเล็ที่แร้าสานเหลือเินให้ออาห้อ
"นายยัล้าบอให้ันใเย็นอีหรอ อิม ายุน ปล่อยัน ันะ่ามัน!!! ไอ้ฮยอวอน ื่นึ้นมาเี๋ยวนี้เลยนะเว้ย!!"ไอเอ็มลาีฮยอนออมานอห้อไัสำเร็ เมมเบอร์นอื่นๆ็หันมามอ้วยวามสนใว่าเมื่อี้เิสรามอะไรึ้นในห้อ
"เป็นอะไร ีฮยอน"วอนโฮถามีฮยอนที่หน้าบึ้เป็นู นอาะไม่ไ้ำอบแล้ว ยัโนเอะใส่อี่าหา ีฮยอนเินหนีเ้าไปในรัวปล่อยวอนโฮไว้ับไอเอ็ม
"เิอะไรึ้นอะ ายุน"วอนโฮเปลี่ยนมาถามน้อเล็ที่ยืนหน้าีอยู่หน้าประูห้อแทน ไอเอ็มหันมายิ้มให้แหย่ๆ่อนะอบ
"็เหมือนทุวัน ปลุฮยอวอนฮยอ แ่หนัว่าทุวันรที่ฮยอเาถีบีฮยอนฮยอเีย"
"โห ะาาแล้วฮยอวอนเอ๋ย ่วยระาย่าวทีว่าอย่าพึ่ให้ใรไปยุ่ับีฮยอน เี๋ยวะายันยหอ"ไอเอ็มลืนน้ำลายฝืนๆ ่อนะพยัหน้ารับ
วามน่าลัวอีฮยอนฮยอ ไอเอ็มนนี้ให้สิบระโหลเลยรับ
รึ่ั่วโมให้หลัฮยอวอนื่นึ้นมา้วยอาารัวเียอยานอน่อ แ่นี่็ะเที่ยแล้ว ะนอน่อ็ะูี้เียเินไป ถึวันนี้ะไม่มีาน ฮยอวอน็ิว่าน่าะื่นให้เร็วว่าปิหน่อย
ร่าสู่อยๆลาเียอย่าไม่รู้เหุาร์และสภาพแวล้อมภายนอเลยสันิ ัารอาบน้ำเสร็็ะไปหาอะไรินอย่าเย
ีฮยอนะทำอาหารอร่อยๆไว้ให้แล้วสินะ
ฮยอวอนิภาพอาหารอีฮยอนไว้ในหัว แ่พอเ้ารัวมา็พบแ่วามว่าเปล่า ไม่มีอาหารสัานบนโ๊ แม้แ่นที่อบสิอยู่ในรัวอย่าีฮยอน็ไม่มี
"อ่า~หายไปไหนละเนี่ย"ฮยอวอนยืนมึนๆอยู่สัพั ึัสินใเินหาเมมเบอร์นอื่นๆ
"ายุนอ่า~"ฮยอวอนเรียน้อเล็ที่นั่ินนมอยู่ับพื้นหน้าโทรทัศน์ ไอเอ็มสะุ้เบาๆ่อนะหันมายิ้มแหย่ๆ
"ฮยอแ่เรียเอนะ ทำไมนาย้อสะุ้นานั้น้วย"ฮยอวอนเินมานั่้าๆไอเอ็มและ้วยวามหิวึแย่นมในมือน้อมาิน
"เมื่อเ้าฮยอื่นยัไอะ"
"็ลุึ้นมาเยๆ เออ ะว่าไปทำไมวันนี้ีฮยอนไม่มาปลุฮยอล่ะ ้าวเ้า็ไม่มี ีฮยอนไม่อยู่หรอ"
"อยู่ในห้อมินฮยอฮยอ แ่ผมว่าอย่าพึ่ไปยุ่ับเาเลยีว่า ถ้ายัไม่อยาาย"
"ทำไมอะ อารม์ไม่ีหรอ"
ยัมีหน้ามาถามอีนะ ฮยอวอนฮยอ ที่ทุน้อใ้ีวิันอย่าหวาระแวในวันหยุแบบนี้มันเพราะใรัน ไม่สำนึเลยสินะ
"เอาเป็นว่าถ้าไปให้เห็นหน้านิเียวือฮยอายแน่ๆ"ไอเอ็มพูเพียแ่นั้น ่อนะลุเินหนี
ริๆีฮยอนสั่แบนฮยอวอน ห้ามทุนทำอาหารให้ฮยอวอนิน ห้ามใร็ามปลุฮยอวอน เพื่อเป็นารันิสัย
"เหมือน้อหาอะไรินเอะแล้วมั้"ฮยอวอนพูับัวเอแล้วเินเ้ารัวไปทำอาหารที่เาเื่อว่าทำไ้ีที่สุ....รามยอน
พอินอาหารเ้าเสร็ ็ปาไปเที่ยเือบบ่าย ฮยอวอนรู้สึเอะใเล็น้อยที่เมมเบอร์ไม่่อยะล้าุยับเาเท่าไหร่ แถมวันนี้ทั้วันยัไม่เอีฮยอนเลย ปิ็ะมาบ่นแ่วๆอยู่้าหู วันนี้สิอยู่แ่ับมินฮยอ ิเมันหรือไ
"ยอนูฮยอ ีฮยอนละรับ"ร่าสูัสินใถามพี่ัวให่ที่เินเ้ามาเอาอในห้อนอนที่เาอยู่พอี
"อยู่ในห้อมินฮยอน่ะ แล้วนี่ะทำอะไร ะนอนอีแล้วหรอ"ยอนูมอท่าทาอฮยอวอนที่นั่อยูาบนเียและเริ่มะึผ้าห่มมาุมัว้วยวามใ
"รับ ทำไมอะ ผมนอนไม่ไ้หรอ"ฮยอวอนถามอย่าๆ เพราะเา็นอนแบบนี้อยู่เป็นประำ ทำไมวันนี้พี่ายอเาถึไ้ถามแปลๆ
"อ่า~ นอนเถอะ ั้นาฬิาปลุไว้้วย็ีนะ บ่ายสามเรามีารา้อม"
"ไม่้อหรอฮยอ เี๋ยวีฮยอน็มาปลุ"ร่าสูพูอย่ามั่นในนฟัไป่อไม่ถูทำไ้เพียแ่อบลับไป
"ามสบายนะ ฮยอวอน"
หลัาร่าสูหลับไป ยอนู็เินออมาาห้ออย่าเียบเียบ พอออมาไ้็เอูฮอนที่เินวนเวียนอยู่แถวนั้นเพราะไม่รู้ะไปอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าะบริเวไหนอหอ็มีรัสีอัมหิาีฮยอนฮยอแผ่ระายไปทั่วบริเว น่าลัวริๆ
"ยอนูฮยอ ฮยอวอนฮยอหลับอีแล้วหรอ"
"อืม"ร่าำยำอบสั้นๆ แ่สีหน้า็บ่บอว่าัวลับน้อายี้เานนี้มาแ่ไหน
"ฮยอ!! ทำไมถึปล่อยให้เานอนละ ็รู้ว่าเาื่นยา แถมนที่ปลุไ้เพียนเียวไม่ยอมปลุแบบนี้้วย ายๆๆายแน่ๆ"
"็หน้าฮยอวอนอนบอะนอน ูเา่วมาเลยนะ น่าสสารออ"ูฮอนบหน้าผาัวเออย่าเรียั
ุพ่อ็ใีไป ุแม่็โหเิน รอบรัวมอนสาร์เอ็์ะพัรับ
"เาะ่วไ้ไ เาพึ่ื่นนะฮยอ"บ่นบูฮอน็เมินุพ่อใีอย่ายอนูเินเ้ามาในห้อที่นัวสูยัหลับสบายอยู่ ่อนะวาโทรศัพท์ที่ั้นาฬิาปลุเอาไว้้าๆหูอพี่าย
"อให้ื่นนะ ฮยอวอนฮยอ"
_________
เวลาบ่ายสามโมทุนทยอยันลมาที่ลานอรถรอเมเนเอร์ฮยอมารับเ้าบริษัท เพื่อฝึ้อม แ่สมาิมอนสาร์เอ็์อนนี้มีเพียหนเท่านั้น
"ีฮยอนฮยอ ะไม่ไปปลุฮยอวอนฮยอริๆหรอ"มัเน่ีเ่นถามอย่าไม่ลัวาย
"- -*"
"อโทษรับ"ทันทีที่ไ้รับสายาน่าลัวนั้น น้อเล็็เป็นอัน้อหลีภัยไปแอบอยู่้าหลัวอนโฮ
"ายุน เือบายแล้วไหมละ"วอนโฮพูำๆ ลูบหัวปลอมไอเอ็ม
ทา้านฮยอวอนที่หลับเป็นาย ็ะายริๆถ้าไม่ื่นภายใน 2 นาที้าหน้า บริษัทไ้่าเาายแน่ ถ้าเาไป้อมสายหรือไม่ไป้อม้วยเหุผลที่ว่าำลัหลับอยู่
ิ๊ๆๆๆๆๆ
เสียนาฬิาทีู่ฮอนนีวาไว้้าหูพี่ายอเา ไม่สามารถทำลายารนอนอหนุ่มหล่อไ้เลย
ิ๊ๆๆๆ
เสียนาฬิาเพิ่มเลเวลารัึ้น ร่าสูรู้สึรำาเสียนี้มาว่าเสียีฮยอนบ่นอนเ้าๆเสียอี ร่าสูหยิบโทรศัพท์เรื่อนั้นึ้นมา แล้ว...
ปั
ปามันอัำแพนเรื่อับไป ฮยอวอนะรู้บ้าไหมนะ ว่าเวลาหลับแล้วัวเอเป็นนรุนแรแบบนี้
ฮยอวอนนอนไปไ้สัพั ็เหมือนไ้ยินเสียอยอนูฮยอที่บอเา่อนเาะหลับไป
.
.
.
.
.เรามี้อมอนบ่ายสาม
.
.
.
.
เวรละ นี่บ่ายสามสิบห้าแล้ว ฮยอวอนล้อมือที่ยึ้นมาูเวลาเมื่อี้ ่อนะรีบลุไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลมาที่ลานอรถ
เป็นัหวะเียวับที่รถอเมเนเอร์ฮยอับออไปพอี ฮยอวอนรีบวิ่ามรถไป โีที่เมเนเอร์ฮยอมอระมอหลัแล้วเห็นฮยอวอนวิ่ามมาพอี แ่ว่าะเห็นฮยอวอน็วิ่ามนลิ้นห้อยแล้ว
"แฮ่ๆ อโทษรับ พอีผมหลับอยู่"ฮยอวอนระโึ้นรถมานั่้าๆมินฮยอ เมเนเอร์ฮยอ็ออรถอีรั้
"ไหนีฮยอนบอว่านายออไปบริษัทแล้วไ"เมเนเอร์ฮยอหันมอีฮยอนที่นั่ยิ้มอย่าสะใอยู่เบาะหน้า
"อ่า~ ผมเ้าใผิไปเอ โทษทีนะ ฮยอวอน"ีฮยอนหันมายิ้ม้วยรอยยิ้มอาบยาพิษให้ฮยอวอน เล่นเอานบนรถทั้ันเสียวสันหลัวาบ
"มะ...ไม่เป็นไร"
"นายโอเนะ"มินฮยอถามร่าสูที่นั่หอบอยู่้าๆ แล้วส่วน้ำให้ ร่าสูรับมาแล้วื่มรวเียวหม้วยวามเหนื่อย
"โอเๆ ว่าแ่ีฮยอนทำไมไม่ปลุันละ นี่ถ้าไม่ไ้โทรศัพท์ที่ั้ปลุไว้ ันายแน่ๆเลย"ฮยอวอนพยายามระิบไม่ให้เสียัไปถึเบาะหน้า เบาะที่นายัษ์ำลันั่ยิ้มอย่าั่วร้ายอยู่
"นายำลัโนแบน"
"ห๊ะ?"ร่าสูทำหน้าเอ๋อใส่มินฮยอ เารู้สึหนัใับนิสัยมึนๆอฮยอวอนไม่น้อย แ่มัน็เป็นวามเยินอย่านึละนะ
"เมื่อเ้ารู้ัวหรือเปล่าว่าทำอะไรีฮยอนไป"
"ไม่เลย ันว่าันื่นมา็ไม่เอีฮยอนแล้วนะ พึ่เอ็อนนี้แหละ ทำไมอะ เมื่อเ้าันทำไม"
"นายถีบีฮยอนร่วเีย ีที่ายุนอยู่้วย นายอาายไ้ถ้าายุนไม่ลาีฮยอนออมา"
"อบใมาน้อรั"ฮยอวอนหันไปบอไอเอ็มที่นั่อยู่เบาะหลั ่อนะหันมาุยับมินฮยอ่อ
"แล้วันะทำยัไีละเนี่ย"
"ันะไปรู้หรอ นายลอให้ีฮยอนถีบยออืนสัทีสิ น่าะหาย"
"ันลัวว่าะไม่โนแ่ยออทีเียวอะสิ"อาะมีแม่ไม้มวยไทยามมาเป็นบวน เาอาะเ้าโรพยาบาลและไม่สามารถเ้นไ้ลอีวิ อาเมน~
"ไม่รู้ หาวิธีเอละัน"มินฮยอหันหน้าหนีแล้วใส่หูฟัเ้าสู่นิทราเรียบร้อย ็อยาะ่วยอยู่หรอนะ แ่รู้สึเหมือนมีสายาอยิัาเบาะ้าหน้าลอเวลา พึ่หัวสมอัวเอละันนะ ฮยอวอนเพื่อนรั
"ีฮยอนอ่า~"ฮยอวอนทลอเรียร่าบาที่นั่เบาะหน้า
....ไม่มีสัาอบรับาเลหมายที่ท่านเรีย....
เป็นอันรู้ันว่า้อแบบธรรมาือไม่ไ้ผล ฮยอวอนหันไปพึ่น้อายเ้าแผนารที่นั่อยู่เบาะหลั
"ายุนนี่~..."
"ผมอบาย ถึพี่ะเป็นพี่ายสุที่รัอผม แ่ผม็ยัห่วีวิัวเออยู่ ผมพึ่ไ้เบิว์ ยัไม่อยาาย อันยอ"ว่าบมัเน่็ทำารบไหล่วอนโฮหลับไปอย่าหนีปัหา ฮยอวอนเปลี่ยนเป้าหมายมามอวอนโฮ้วยสายารัใร่และอ้อนวอนสุึ้
"เสียใ้วยฮยอวอน พวันอยู่้าีฮยอน"เอาเป็นว่ารู้ัน ฮยอวอนโนแบนอย่าสมบูร์แบบ ิ หาวิธีัอเอ็ไ้
"ีฮยอนอ่า~"
ฟิ้ว~
"ีฮยอนนี่~"
ฟิ้ว~
"ีฮยอน~"
ฟิ้ว~ วันนี้ทั้วัน ฮยอวอนพยายามอย่าสุวามสามารถที่ะเ้าไปุยับีฮยอน แ่็ถูเมิน ถูเินหนีลอ ฮยอวอนะร้อไห้รับทุน
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _
เ้าวัน่อมา
ีฮยอนื่นึ้นมาในอนเ้าเหมือนทุๆวัน เมมเบอร์ร่วมห้อยัหลับสนิท ีฮยอนเยหน้าึ้นไปมอบนเียั้นสอเพื่อสำรววามเรียบร้อยแบบทุวัน แ่็้อใ..
แ ฮยอวอนหายไป!!
ฮยอวอนที่ีวิเป็นผู้ป่วยิเีย อนนี้ไม่ไ้นอนอยู่บนเียโปรอเา แถมที่นอน็ถูเ็บเรียบร้อย ไร้ร่อรอยารหลับนอน เมื่อืนพวเา้อมันเสร็็เือบีสาม อนนี้็พึ่หโม ฮยอวอนไม่มีทาื่นแน่ๆ
ีฮยอนเินออมาาห้อนอน มอหาร่าสูที่อาะนอนเล่นเมอยู่แถวนี้ แ่็ไม่มี
แสไฟาห้อรัว เรียวามสนใอีฮยอนให้เินเ้าไปู ร่าสูในุผ้าันเปื้อนที่ำลัั้ใทำอาหาร ทำีฮยอนะัอยู่หน้าประู
"ทำอะไรน่ะ"ในเผลอหลุปาถาม ทั้ๆที่ั้ใะไม่พู้วย
"อาหารไ นายื่นเร็วัเลยนะ ปินายื่นเวลานี้สินะ โอเๆ ันะำไว้"พูบร่าสู็้มหน้า้มาทำอาหารสำหรับเมมเบอร์ทุน่อ ีฮยอนเินเ้าไปใล้ ูหน้าาอาหารแล้ว โอเ น่าะินไ้ เลยไปนั่รอที่โ๊ะ
"นายื่นี่โมเนี่ย"
"ยัไม่ไ้นอนเลย"เสียทุ้มอบนิ่ๆ แ่นฟันี่สิ ในแทบเ้าอี้
"ห๊ะ?! ยัไม่ไ้นอน? นอย่านายเนี่ยนะ ไม่ไ้นอน มัวทำอะไรอยู่ ทำไมไม่พัผ่อน"
"มัวแ่ิวิธี้อนายอยู่ อนแรมัน็่วอะแหละ แ่พอิว่าะ้อนายอย่าไี มัน็เรื่อยเปื่อยนถึอนนี้"
"แล้วิออหรือยัว่าะ้อยัไ"
"ไม่อออะ ันมัน็แ่นมึนๆ ทื่อๆ ้อไม่เป็นหรอ"ีฮยอนนึำนิๆับำพูนั้น ที่ลุึ้นมา่วยทำอาหารแทนแ่เ้าแบบนี้เนี่ย ไม่ใ่ว่าิมาทั้ืนแล้วหรอ
"ไปนอนเถอะ เี๋ยวันทำเอ"
"ไม่เป็นไร ะเสร็แล้ว"สัพั อาหารเ้าสำหรับีฮยอนและทุนในหอ็ถูยมาเสิร์ฟ ส่วนอีฮยอนถูวาไว้รหน้าร่าบา ส่วนอทุนถูเ็บไว้อย่าีอีมุมหนึ่
"ฝีมือใ้ไ้นี่"หลัาิมไปำนึ ีฮยอน็ยิ้มอย่าพอใ ลืมไปเลยว่าำลัโรธร่าสูรหน้าอยู่
"ั้นหรอ ีแล้วที่ถูปา"ฮยอวอนนั่เท้าามอีฮยอนที่ินอย่ามีวามสุ ิถูริๆที่้อ้วยอาหารแบบนี้
"ะมานั่มอันทำไมเล่า ไม่ินอัวเอหรือไ"ีฮยอนมอหาอาหารเ้าอฮยอวอน ็พบว่านัวสูทำให้ทุนยเว้นส่วนอัวเอ
"่าันเถอะ ว่าแ่นายไม่โรธันแล้วใ่ไหม"
"...ุย้วยนานี้แปลว่ายัโรธอยู่หรือไละ"ร่าบาทำึนหันหน้าหนีไปทาอื่น พูเบาๆ แ่นฟันี่ยิ้มว้านปาะีถึท้ายทอยอยู่แล้ว
“ีใั ที่นายหายโรธ”พู้วยเสียเนือยๆ ่อนะฟุบโ๊ะิน้าวและหลับรนั้นไ้ในเวลาไม่ถึนาที ที่ไม่ทำอาหารอัวเอเพราะรู้ว่าัวเอะหลับแน่ๆถ้าไ้รู้ว่าีฮยอนหายโรธ ฮยอวอนยัไ็ือฮยอวอนวันยัน่ำ
นี่เป็นมื้ออาหารที่อร่อยที่สุในีวิเบิว์อีฮยอน มื้ออาหารที่ไ้มอใบหน้าหล่อๆที่หลับาพริ้มอย่าฝันี
“นายนี่มันริๆเลยนะ”มือบาเอื้อมไปลูบผมนหลับเบาๆ
แบบนี้่อให้ปลุแล้วะโนถีบอี ัน็ะปลุนาย่อไป แฮยอวอน
ความคิดเห็น