คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #41 : [SF] Voice #ไอฮยอง (2/2)
SF : voice (2/2)
Couple : I.M X Hyungwon
R : PG-13
ผมิถึเา
เาที่ผมหมายถึ ือเาที่นอนแน่นิ่มาเป็นเวลา 3 เือนแล้ว เาือแฟนเ่าอผม แฟนเ่าที่ผมยัรัหมใ
ายุนเิอุบัิเหุในวันที่เราเอัน หลัาที่ไม่ไ้เอันนาน ไม่น่าเื่อว่านั้นะเป็นรั้สุท้ายที่เราไุ้ยัน มันน่าเ็บปวที่ไม่ไุ้ยอะไรันมาเลย ไม่ไ้บอสิ่ที่อยู่ในใ
ไม่ไ้บอว่า..ผมยัรัเาอยู่
“ะไปไหนอีน่ะ ฮยอวอน”โฮอฮยอเอ่ยถามึ้นเมื่อเห็นผมั้ท่าะออาห้อ เามีสิทธิ์ถามเพราะเราอาศัยอยู่้วยัน เรารู้ัันมา 3 ปีแล้ว และเราำลับันอยู่
ใ่รับ โฮอฮยอือแฟนนปัุบันอผม
ผมบับเาเพราะิว่ารั แ่พอายุนลับมา ผม็เพิ่ะรู้ัว ว่าผมยัรัายุนอยู่มา มานสามารถทิ้เาไปูแลายุนไ้
“ไปหาายุนรับ”
“ไปบ่อยไปหรือเปล่า ฮยอไม่ให้ไป”เาเินมาวาผมที่ำลัะเินออาประู มันทำผมหุหิ
“ถอยรับ ผมะไป”
“อย่าทำัวแบบนี้ไ้ไหม ฮยอวอน ี่เ่าให่แล้วนะ ะทำัวเป็นเ็ื้อรั้นแบบนี้ไปถึไหน”
“ถอยไป”
“เี๋ยวนี้ไม่เื่อฟัันแล้วหรอ ทำไม ะลับไปหาไอ้แฟนเ่าที่แทบะายอยู่แล้วนั่นน่ะนะ ประสาท!”
เพี๊ยะ!
เป็นรั้แรที่ผมบหน้าเา ะ่าผมยัไ็ไ้ แ่อย่ามาพูถึายุนแบบนี้ ผมไม่ยอม ายุนยัไม่าย
“อย่ามาพูถึายุนแบบนี้ ผมไม่อบ”
“ัน็ไม่อบที่นายไปหามันเหมือนัน! ะเอายัไ ถ้าะลับไปหาไอ้นายนั่น็เลิับันไปเลย”
“หึ เ็บอออาห้อนี้้วยนะรับ นี่ห้อผม”ผมพูแ่นั้น่อนะเินออาห้อมา น่าเบื่อ 3 เือนที่ายุนป่วยและผมมาเยี่ยมเา เรา็ทะเลาะันทุที ราวนี้เป็นรั้สุท้ายแล้วล่ะ
ผมมาถึโรพยาบาล้วยวามหุหิับำพูอโฮอฮยอเมื่อเ้า ายุน้อไม่าย ายุน้อื่นมาฟัำบอรัอผม่อน
ริๆผม็ไม่รู้ว่าเารัผมเหมือนเิมหรือเปล่า มีแฟนใหม่ไปแล้วหรือยั แ่ถ้าเามีแฟนแล้ว แฟน็้อมาเยี่ยมสิ นี่เห็นแ่พ่อแม่ับเพื่อน
“ายุน ฮยอมาเยี่ยมแล้วนะ”ผมนั่ลรที่นั่้าเียที่ประำ ่อนะเริ่มุยับนที่นอนนิ่ๆรหน้า
“วันนี้ทะเลาะับโฮอฮยอแหละ ทะเลาะนเลิันเลย แ่ฮยอ็ว่าีนะ พอนายื่น เราะไ้ลับมาบันไ เพราะั้นื่นึ้นมานะ ายุน”
ผมมัะพูเรื่อราวในีวิประำวันให้เาฟัเสมอ หวัว่าสัวันเาะื่นึ้นมาฟัและโ้อบับผม แ่มันเมื่อไหร่ันนะ…
เฮ้ย!
เหมือนมือเาที่ผมับอยู่ำลัยับ ผมเยหน้ามอใบหน้าอเา วามำลั่อยๆลืมึ้น เาฟื้นแล้ว!
“ายุน นายฟื้นแล้ว”น้ำาผมไหลลมาเป็นสาย ผมีใมาเลยที่เาลืมาึ้นมา เามอผมนิ่ๆ่อนะยิ้มบาๆให้ผม
“ฮยอวอนฮยอ…”เสียแหบพร่าอเาทำผมไ้สิ เ็บวามีใและรีบปุ่มเรียหมอ ผมับมือายุนแน่น ายุนเอ็บีบมือผมแน่นเ่นัน
มือที่ไม่มีารอบสนออะไรเลยลอ 3 เือน อนนี้เาำลัำมือผมแน่น มันน่าีในไม่รู้ะทำยัไเลย ผมหยุน้ำาัวเอไม่ไ้้วย้ำ
หมอเ้ามารว เพราะผ่านมาระยะหนึ่แล้ว แผลภายนอเลยหายีและไม่มีปัหา สมอปิ เหลือแ่บำบัร่าายเพราะไม่ไ้ยับัวนานแ่นั้น
“นี่ นายไม่เป็นไรแล้วแน่นะ”ผมมอสำรวนที่ลุึ้นนั่บนเียอย่าเป็นห่ว
“โอ๊ย!”อยู่ๆเา็ร้อึ้นมา ผม็รีบเ้าไปูใล้ๆ ับไหล่เามอสำรวทั่วร่าาย ไม่ไ้นะ เาะป่วยอีไม่ไ้นะ!
“ไหวไหม นายเป็นอะไร”
“เป็นแฟนฮยอ...ไ้หรือเปล่ารับ”เาเยหน้ามายิ้มมุมปาให้ผม หน้าาวนประสาทนน่าหมั่นไส้
“ไอ้เ็บ้า!”ผมฟาปัเาที่แนเา ไอ้นเป็นห่วนี่ใแทบาย แ่อีนลับำ มันน่าระทืบให้หลับอีรอบ
“ผมริันะ”ายุนับมือผมไปุมไว้ ่อนะทาบมันลบนหน้าอ้า้ายอเา หัวใเาเ้นแรเหมือนับนที่ำลัื่นเ้นอยู่
“ายุน…”
“ผมรัพี่นะรับ ผมอยาบอ่อนที่หัวใวนี้ะหยุเ้น ผมไม่อยารออีแล้ว เวลาอนเรามันสั้นแ่ไหน ผมรู้แล้ว ผมไม่อยาเสียใทีหลัที่ไม่ทำอะไรสัอย่าเลย”
“โอ๊ย!”ผมทรุัวลนั่บนเียนไ้เบียับายุน บหน้าลบนไหล่เาแสท่าทาเ็บปว ายุนท่าทาใ รีบถามผม้วยวามเป็นห่ว
“ฮยอวอนฮยอ เป็นอะไรรับ”
“เป็นแฟนนาย”พอโนมุัวเอสวนลับเาถึับหน้าเหวอเลย ฮ่าๆ สมน้ำหน้า อยามาแล้ัน่อนทำไม
“แสบนันะรับ”
“ือออ ฮยอิถึนายัเลย”ผมพุ่ัวเาไปอเาแน่นๆแบบที่อยาทำมาหลายปี ารบับแฟนเ่า็ไม่ใ่เรื่อแย่ อาะี้วย้ำเพราะเรารู้ใันในหลายๆอย่า ไม่้อปรับัวใหม่ แถมยัรัันมาึ้น้วย
ผมะไม่ให้วามรัอเราพัอี ะประับประอมันอย่าี ผมรู้แล้วว่าารเสียนรัไป ไม่ใ่เรื่อเล่นๆเลย
“ฮยอรันายนะ ายุน”และผมะพูำว่ารัามที่ใผมอยาพู ไม่ใ่เอาแ่รอเวลา
เพราะราวหน้า ผมอาะไม่โีไ้เาลับืนมาแบบนี้หรอ
“ผม็รัฮยอวอนฮยอรับ”
END
____________
เห็นนถามหาไอฮยอเยอะ
เลยัให้แบบแฮปปี้เลย
ือ ึ้ั
รัใร็รีบบอนะะ
ุอาะไม่โีแบบฮยอวอน็ไ้
#หอพัมอ
ความคิดเห็น