คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : [SF] งอน #โฮกี้
SF : อน
Couple : Wonho X Minhyuk #โฮี้
R : PG-13
อนนี้ผมำลัอยู่ในสถานา์ึเรีย ผม็ไม่รู้เหมือนันว่าผมเ้ามาในสถานาร์แบบนี้ไ้ยัไ อยู่ๆมินฮยอ็ลาผมลาเ้าอี้มานั่ับพื้น พร้อมนั่รหน้าแล้ว้อผมอย่าเอาเป็นเอาาย
...เอ่อ..มินฮยอรับ โฮอฮยอนนี้ทำอะไรผิหรอ…
ใอยาะถามแ่นรหน้า็น่าลัวเินไป เมมเบอร์็หายไปไหนหมไม่รู้ ทิ้ผมไว้ที่หอับหมามินมุที่มอเหมือนอยาะัผม
“ฮยอ!!!!”ผมสะุ้โหยับเสียแหบเสน่ห์ที่ะโนแวึ้นมา ่วย้วย มินฮยอน่าลัว~
“มินมุี่~ ฮยอทำอะไรผิหรอ เราโรธอะไรฮยอหรือเปล่า”ผมถาม้วยวามล้าๆลัวๆ มินฮยอ้อหน้าผมเม่ ปิน้อไม่ใ่นแบบนี้นะรับ ออะเป็นเ็ี น่ารั ี้อ้อน ผม้อทำอะไรผิให่หลวแน่ๆเลย มินมุอผมถึเป็นแบบนี้
“เหอะ”มินฮยอแ่นเสียหัวเราะใส่ผมแล้วเินเ้าห้อนอนอัวเอไป
….ผมทำอะไรผิวะรับ
เท่าที่ำไ้ ื่นเ้ามาผม็เอมินฮยอนัู่โทรทัศน์อยู่อย่าั้ใเลยไม่ไ้ทัอะไรแล้วเินไปนั่ที่โนแ่เพลอผม
หลัานั้นรึ่ั่วโม มินฮยอ็มาลาผมลาเ้าอี้ไปนั่ับพื้นห้อ้วยวามรุนแรแล้วนั่้อเหมือนอยาะ่า น้ออนอะไรผมเนี่ย T0T
อนอะไรไม่รู้ แ่้อไว้่อนเถอะ ผมไม่อยาให้มินฮยออน ผมรู้สึไม่ี
็อๆๆ
“มินมุี่อฮยอ~”ผมเินไปเาะประูห้อนอนอมินมุพร้อมเรีย้วยเสียที่พยายามให้หวานที่สุ
...แ่น้อ็เียบ ทำไีๆ
“โฮอฮยอ มินฮยออ่า ~ ันลับมาแล้ว”ในที่สุฟ้า็เห็นใผม ส่ัว่วยอย่าแฮยอวอนมา ผมรีบเินเ้าไปหาเาที่เินเ้าห้อมาพร้อมถืออเ็มมือ
“ย๊าห์~ ฮยอวอนนี่ หายไปไหนมา T^T”
“ลารับ มินฮยอไปไหนอะ ผมื้อนมมาฝาเา้วย”ฮยอวอนมอหามินฮยอ ไม่ไ้สนใใบหน้าทีู่ลำบาใอผมเลย ไอ้เ็นี่็เป็นแบบนี้ลอ ไม่เยสนใอะไร นอาสิ่ที่อยาสนใริๆ
“มินมุอนฮยออะ ทำไี”
“หรอ”ผมไ้ำอบลับมาแ่ำเียว พูบฮยอวอน็เินหนีผมเ้าไปในรัว ืออออ เ็บ้า ไม่่วยันเลย ทำไมฮยอวอนใร้ายแบบนี้
“ทำไี~ ถ้ามินมุี่อนเราทั้วัน เรา้อลั่ายแน่ๆเลย เราอบมินมุที่ยิ้มให้เราอย่าน่ารัสใสมาว่านะ ืออออ ทำไี!”
“เลิบ่นนเียวสัทีฮยอ อะ เอานมไป้อไป”ฮยอวอนที่หายเ้าไปในรัวเมื่อี้ลับมาพร้อมานนมที่ัเรียอย่าสวยามยื่นมาให้ผมที่ำลัยืนพูนเียวเมื่อี้ ฮืออออ น้ำาะไหล
“แฮยอวอนน้อรั อบุนะ~”ผมรับานนมมาแล้วเินรไปที่ห้อมินฮยอ เาะประูเพื่อบอว่าะเ้าไปแล้วนะ ถึไม่ให้เ้า็ะเ้า ฮิฮิ
“มินมุอ่า~”ผมเินไปนั่้าๆมินฮยอที่นั่พิหัวเียหลับาฟัเพลอยู่ ผมวาานนมไว้ที่โ๊ะ้าเีย ้อมอใบหน้าอนหลับอเา
พอหลับแล้วูไร้เียสาันะ อนหลับ็น่ารัไปอีแบบนะเนี่ย ปินอนนละห้อเลยไม่่อยไ้เห็นมินฮยออนหลับ พอไ้เห็นแล้ว ็อยาะนั่มอนานๆ
“ะมออีนานไหม”ผมสะุ้ับเสียโหๆานที่ผมิว่าหลับอยู่ มินฮยอลืมาึ้นมามอผมนิ่ๆ หยิบนมึ้นมาินนหมแล้วืนานให้ผม
“ฝาอบใฮยอวอน้วยที่ื้อนมมาให้ ฮยอออไปไ้แล้ว ะนอน”พู้วยเสียนิ่ๆและหลับาล เฮ้อ~
มินฮยอเป็นอะไร ผมะทำยัไี
ผมเินออาห้อมาอย่าห่อเหี่ยวพร้อมานเปล่าในมือเ้าไปในรัเพื่อเ็บานนั่น ีฮยอนำลัยืนทำอะไรสัอย่าหันมาสนใผมนินึ ่อนะหันลับไปทำอะไรหน้าเา่อ
“โฮอฮยอ”ในะที่ผมำลัะเินออาห้อรัว ีฮยอน็เรียผมไว้่อน
“หือ?”
“มินฮยออบอะไรเี่ยวับัวฮยอ ผมว่าฮยอรู้ีที่สุนะ”พูบีฮยอน็หันเ้าหน้าเาเหมือนเิม
“ันไม่เ้าใ หมายวามว่าไอะ ีฮยอน”
“อย่าื่อนานั้นสิฮยอ เี๋ยวะลายเป็นโ่นะ”ทำไมแ่เสียนิ่ๆอเา มันถึทำให้ผมรู้สึเ็บเหมือนโนถีบหน้า ผมวรเลิุยับีฮยอน ผมรู้สึเหมือนโน่าว่าโ่อะ - -
มินฮยออบอะไรเี่ยวับัวผมมาที่สุ?
นึไม่ออเลยว่ามันเี่ยวับวิธี้อมินฮยอรไหน ผมโ่อย่าที่ีฮยอนบอริๆนั้นแหละ
“โอ๊ะ ฮยอัวหอมัเลย”ายุนที่เินมาาไหนไม่รู้ผ่านัวผมไปพร้อมพูลอยๆ
ัวหอมไ! มินฮยออบมลิ่นผม
ผมเินลับมาที่ห้อนอนอมินฮยออีรั้ เ้ามาในห้อมินฮยอ็เห็นเาล้มัวนอนเรียบร้อยแล้ว ผมล้มัวลนอน้าๆมินฮยอ หันมอนิๆ แ่เา็ยันิ่ ผมรู้ว่าเาไม่ไ้หลับหรอ เาะรอำพูาผมอยู่
“มินฮยออ่า ไม่ว่าฮยอะทำอะไรผิไป ฮยออโทษนะ”ผมพูพร้อมับอมินฮยอไว้หลวมๆ สัพัมินฮยอ็พลิัวลับมาหาผม อผมไว้และุหน้าลับอผม
“นี่แหละที่ผม้อาร”มินฮยอนเิมลับมาแล้ว เสียแหบูหวานึ้นา่อนหน้านี่ อ้อมแนที่ออบผมอ่อนโยนึ้นมาาหน้านิ่ๆับท่าทาห่าเหินเมื่อี้
“ลอนอะไรฮยอละรับ หืม?”ผมลูบผมนทีุ่หน้าลับอผมมลิ่นที่เาอบเ็มที่ เาเยหน้าึ้นมาาอแล้วยิ้มหวานให้ผม
“็ไม่ไ้อนอะไร แ่อยาอเยๆ”
“อยาอ็เินมาอสิ ฮยอไม่ไ้ว่าอะไรสัหน่อย”
“็อยาถูอมั่ไม่ไ้หรือไเล่า ทุรั้ผม็อฮยอ่อนลอเลย ฮยอไม่เยอผม่อนเลยสัรั้”มินมุเบะปาทำเสียเหมือนะน้อยใ เรื่อนี้เอสินะที่อน
“โอ๋ๆ ั้นอันนะ อัน”
ไม่ใ่ว่าไม่อยาอ ไม่ใ่ว่าไม่อยาเ้าไปใล้ๆ ไม่ใ่ไม่รั ไม่ใ่ไม่แร์ ็แ่มันเิน...
END
_________
พี่โฮนื่อ น้อๆพยายามใบ้ันสุพลั
55555
โฮี้เรื่อแรเลย ฝา้วยนะะ
#หอพัมอ
ความคิดเห็น