ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่8 อเมริกา+คุณชายทั้งหลาย2
:SAKURA:
ตาย ตายตายเเน่ๆ ชีวิตฉ้านนถ้าต้องมาใช่ชีวิตอยู่กับไอ้คุณชายเฮงซวยคนนี้ชีวิตฉ้านจะเปนยังงายว๊าเนี๊ยยยT[��� ]T� แม่จ๋านู๋ อยากกลับบ้านนนอ๊าาาT[]T
"T [�� ] T"
"ไม่ทำหน้างั้นอะ= =" ดีใจยุม๊างงง= =
"หะ...อ่อ อะ..อาหารมันอร่อยมากมากจนน้ามตาไหลเลยอ่าาT[]T"พูดจบฉันก็ยัดกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ทั้งตัวเข้าปาก ทันนที่ ข้อย้ำยัดนะยัดT^T
"เหอะ! เวอร์" เอ้อ เพราะครายว๊าา= =
' ตอนนี้ สายการบินสาสสาสแอร์ลายใกล้ถึง สนามบิน@#$%^ ณ อเมริกาแล้วท่านผู้โดยสารทุกท่าน โปรดนั่งที่แล้วรัดเข๊มขัดให้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณค่ะ'
�
พอฉันและอีหัวเป็ดนี่กินข้าวเส็ดสักพักเสียงเตือนจากเเอร์คนนึงก็พูดออกมา ฉันกับอีเป็ดเลยไปนั่งตรงโซฟา แล้วรัดเข๊มขัด(เป็ดมันบอกว่าให้เรียกคุณชายไม่ใช่หรๅ= =/ไรท์)(ช่างเหอะแต่ในใจเอง-.-/ซากุ)เฮ้อว่าแต่โซฟานี้มันจากว้างไปไหนน๊า ทามยังกะให้นั่ง2คนแหนะ =.=จาโอเวอร์ไปไหนน๊าเครื่องบินลำเน้
">.<"เครื่องมานจาลงเเล้วอ่าง๊าาา
"เปนไรตัวสั่นเชียว= =" ไอคุณชายเป๊ดที่นั่งยุตรงข้ามถามเพราะฉันเริ่มมีอาการแปลกๆ
"กะ..กลัว..อ่าT^T"แง้วว น้ามตามาแล้วจ๊าบบบT[]T
"เฮ้อ! ช่วยไม่ได้งั้นมานั่งตรงเน้มา"ซาสึเกะ ปลดเข๊มขัดออกเพื่อให้ฉันเข้าไปนั่งข้างๆเค้า
ส่วนฉันนะหรอ555+ไม่ต้องถาม คนอย่างฉันเนี่ยนะรู้ๆกันอยู่ว่า ไปแบบไม่ลังเลเลยหละคร้าาT^T ศักศรไปหมดแล้วคร้ามานบิน ไปหมดแย้ววT[]T� พอฉันลุกไปนั่งข้างซาสึเกะเครื่องบินก็เริ่มลดระดับลงทันทีเลย�� น่ากลัวเปนบ้าเลยยยน้ามเนตรไหลพรากละคร้า+กะตอนนี้ฉันกำลังกอดแขนซาสึเกะแน่นด้วยอ่า
"หึ!!" ง่ะเมื่อกี้มานยิ้มเยอะช่ายม๊ายยยT[]T
หลังจากนั้นไหมนาน สายการบินสาสสาสาแอร์ลาย ก็ลงจอดโอยสมบูรณ์แล้ว-.-(ชื่อสายการบินแม่งเมพอะ-.-/คนอ่าน)(ใช่ม้าล่า/ไรท์)(ประชดยะ= =/คนอ่าน)(ง่ะT.T)
"เฮ้ยพอๆปล่อยถึงแล้วๆ"ซาสึเกะเเกะซากุระออกจากแขนตัวเอง� แล้วก็ลุกขึ้นออกจากโซฟากำลังจะเดินออกจากห้องไป
"เด๋ว ซาสึ...คุณชายพอจะมีแว่นตาเลนธรรมดาให้ฉันใส่บ้างมั๊ยอะ" ฉันถามซาสึเกะเพราะอะไรนะหรอ ก็เวลาไม่มีแว่นตาแล้วมันรู้สึกไม่ค่อยมั้นใจในตัวเองเท่าไรเลยอะ
"เออ เด๋วจะรองถามให้ละกัน เก๊บของใส่ป๋ษให้ด้วยเส็ดแล้วก็ออกไปเรียกไอพวกนั้นให้มายกตามไป" เออไอพวกนั้นที่พูดถึงนี้คงจะเปน ไอพวกบอดิกาดทั้งหลายที่นอนยุห้องตรงข้ามใช่มั๊ยหว่า??
"อ่า อะเคคร้าา"
"เออ" ปึง!!~
พอซาสึเกะออกไปได้สักพักใหญ่ฉันก็เก๊บของเส๊ดเรียบร้อย ที่เหลือก็แค่ไปเรียกพวกผู้ชายมายกสินะ ฮึ่บ!!
"เอ่อ นี้พวกนายมายกกระเป๋าให้หน่อยสิ"
พรึ่บ!!
"ครับ!!"
"อารายกานอ่าไม่เหนจาต้องระเบียบเกินกับฉันก็ได้นี้=.="
"ไม่ได้ครับ!!!เพราะคุณคือคนรับใช่ส่วนตัวของคุณชาย!!! ผมขอตัวครับ!!"
"อ่อ อะ จ๊ะ..."� ที่เหลือก็ปล่อยให้เปนหน้าที่่ของพวกนั้นละกานไปหาซาสึเกะดิฟ่า
เอยุไหนของเค้าน๊า...(' ' )( ' ')....อ๊ะ เจอแล้วกำลังหลีแอร์ยุตรงนั้นนิเอง= =
"เอ่อฮะแฮ่ม!!"ฉันแกล้งไอเพื่อให้สองคนนั้นรู้ตัวว่าฉันยุตรงนนี้= =และกะได้ผลซาสึเกะผละออกจากผู หญิงคนนั้นทันที
"เอานี้แว่่น" พูดจบหมดนั้นกะโยนแว่นมาให้ฉัน
"แต้งกิ้วว^.^" ฉันรับมาใส่และบอกขอบคุณ
"เอ้าลงมาได้แล้ว พวกที่เหลือรอเทออยู๋" =[]=เออ ลืมไปว่าที่นี่ยังมีปีศาจนอกจากจายี้ยุอีกนี้หว่าT[]T
ตอนนี้ฉันกับซาสึเกะกำลังเดินลงมาจากเครื่องบินแล้วตรงเข้าสนามบิน ทันที สักพักก็เริ่มรู้สึกถึงไอเย๊นๆจากเเอร์ในตัวสนามบิน แล้วพอเข้าไปในสนามบินปุ้บ
ฉันก็เหน คน5คน กำลังยืนยุ เเล้วซาสึเกะก็เข้าไปคุยด้วยกับคนพวกนั้นทันที ส่วนฉันนะหรอ ยืนเอ๋อยังกะเปนเสาหลักต้นนึงของสนามบินไปแล้วแหละ= =
"ซากุระ!" ยุๆซาสึเกะก็เรียกฉันฉันเลยหันไปตามเสียงเรียก
"เฮือก=[]="แต่กะพบว่าคน5คนที่ยืนอยู่ตรงโน้นก๊มายุตรงนี้เรียบร้อยแล้วเออย่าบอกนะว่า
"นะ นะ นี่คือT^T"
"ใช่ นี่คือคนที่ฉันพูดถึงบนเครื่อง= =" แม่งเอ้ย โหดๆทั้งน๊านนT[]T
"เพน= =" เถื่อน� เทรนบ้าไรฟระ เอาเหล๊กมาเจาะหน้าตัวเอง= =
"เดอิอาระ= =" ตุ๊ด ตุ๊ด ชัดช๊าดดดด+[]+
"ซาโซริ-.-"เอิ่ม..ผมแดง (' ' )
"อิทาจิููููู=____^"เอ่อพี่แกพายายามยิ้มใช่ไหม= =
"โคนันจร้าาาู^[+++++]^" โอ้ นางฟ้าชัดๆๆๆ ย่างน้อยฉันก็มีเพื่อนเพศเดียวกันแล้วววโว้ยย
_________________________________________________________________
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ
ที่เบลล์ดองนิยายไว้นานนานมากจนมั่นใจได้เลยว่านักอ่านหลายคน
ลืมมันไปแล้วT^T
แต่เหตผลที่เบลล์ไม่ได้อัพนิยายคือ
เบลลืมไอดีตัวเองคร้าาาาToT
อ๊าววตบมือกับความโง่ของไรท์หน่อยเร๊วววY^Y
เอิ่มมมตอนนี้อาจจะไม่สนุกเท่าไรนะค่ะ คือมันไม่ได้อัพนานเลยลืมพลอตเรื่องอ่าค่ะ
ยังไงก็ช่วยเม้นทีนะค่ะY^Y รักคนอ่าน+เม้นเสมอคร้า
ตาย ตายตายเเน่ๆ ชีวิตฉ้านนถ้าต้องมาใช่ชีวิตอยู่กับไอ้คุณชายเฮงซวยคนนี้ชีวิตฉ้านจะเปนยังงายว๊าเนี๊ยยยT[��� ]T� แม่จ๋านู๋ อยากกลับบ้านนนอ๊าาาT[]T
"T [�� ] T"
"ไม่ทำหน้างั้นอะ= =" ดีใจยุม๊างงง= =
"หะ...อ่อ อะ..อาหารมันอร่อยมากมากจนน้ามตาไหลเลยอ่าาT[]T"พูดจบฉันก็ยัดกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ทั้งตัวเข้าปาก ทันนที่ ข้อย้ำยัดนะยัดT^T
"เหอะ! เวอร์" เอ้อ เพราะครายว๊าา= =
' ตอนนี้ สายการบินสาสสาสแอร์ลายใกล้ถึง สนามบิน@#$%^ ณ อเมริกาแล้วท่านผู้โดยสารทุกท่าน โปรดนั่งที่แล้วรัดเข๊มขัดให้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณค่ะ'
�
พอฉันและอีหัวเป็ดนี่กินข้าวเส็ดสักพักเสียงเตือนจากเเอร์คนนึงก็พูดออกมา ฉันกับอีเป็ดเลยไปนั่งตรงโซฟา แล้วรัดเข๊มขัด(เป็ดมันบอกว่าให้เรียกคุณชายไม่ใช่หรๅ= =/ไรท์)(ช่างเหอะแต่ในใจเอง-.-/ซากุ)เฮ้อว่าแต่โซฟานี้มันจากว้างไปไหนน๊า ทามยังกะให้นั่ง2คนแหนะ =.=จาโอเวอร์ไปไหนน๊าเครื่องบินลำเน้
">.<"เครื่องมานจาลงเเล้วอ่าง๊าาา
"เปนไรตัวสั่นเชียว= =" ไอคุณชายเป๊ดที่นั่งยุตรงข้ามถามเพราะฉันเริ่มมีอาการแปลกๆ
"กะ..กลัว..อ่าT^T"แง้วว น้ามตามาแล้วจ๊าบบบT[]T
"เฮ้อ! ช่วยไม่ได้งั้นมานั่งตรงเน้มา"ซาสึเกะ ปลดเข๊มขัดออกเพื่อให้ฉันเข้าไปนั่งข้างๆเค้า
ส่วนฉันนะหรอ555+ไม่ต้องถาม คนอย่างฉันเนี่ยนะรู้ๆกันอยู่ว่า ไปแบบไม่ลังเลเลยหละคร้าาT^T ศักศรไปหมดแล้วคร้ามานบิน ไปหมดแย้ววT[]T� พอฉันลุกไปนั่งข้างซาสึเกะเครื่องบินก็เริ่มลดระดับลงทันทีเลย�� น่ากลัวเปนบ้าเลยยยน้ามเนตรไหลพรากละคร้า+กะตอนนี้ฉันกำลังกอดแขนซาสึเกะแน่นด้วยอ่า
"หึ!!" ง่ะเมื่อกี้มานยิ้มเยอะช่ายม๊ายยยT[]T
หลังจากนั้นไหมนาน สายการบินสาสสาสาแอร์ลาย ก็ลงจอดโอยสมบูรณ์แล้ว-.-(ชื่อสายการบินแม่งเมพอะ-.-/คนอ่าน)(ใช่ม้าล่า/ไรท์)(ประชดยะ= =/คนอ่าน)(ง่ะT.T)
"เฮ้ยพอๆปล่อยถึงแล้วๆ"ซาสึเกะเเกะซากุระออกจากแขนตัวเอง� แล้วก็ลุกขึ้นออกจากโซฟากำลังจะเดินออกจากห้องไป
"เด๋ว ซาสึ...คุณชายพอจะมีแว่นตาเลนธรรมดาให้ฉันใส่บ้างมั๊ยอะ" ฉันถามซาสึเกะเพราะอะไรนะหรอ ก็เวลาไม่มีแว่นตาแล้วมันรู้สึกไม่ค่อยมั้นใจในตัวเองเท่าไรเลยอะ
"เออ เด๋วจะรองถามให้ละกัน เก๊บของใส่ป๋ษให้ด้วยเส็ดแล้วก็ออกไปเรียกไอพวกนั้นให้มายกตามไป" เออไอพวกนั้นที่พูดถึงนี้คงจะเปน ไอพวกบอดิกาดทั้งหลายที่นอนยุห้องตรงข้ามใช่มั๊ยหว่า??
"อ่า อะเคคร้าา"
"เออ" ปึง!!~
พอซาสึเกะออกไปได้สักพักใหญ่ฉันก็เก๊บของเส๊ดเรียบร้อย ที่เหลือก็แค่ไปเรียกพวกผู้ชายมายกสินะ ฮึ่บ!!
"เอ่อ นี้พวกนายมายกกระเป๋าให้หน่อยสิ"
พรึ่บ!!
"ครับ!!"
"อารายกานอ่าไม่เหนจาต้องระเบียบเกินกับฉันก็ได้นี้=.="
"ไม่ได้ครับ!!!เพราะคุณคือคนรับใช่ส่วนตัวของคุณชาย!!! ผมขอตัวครับ!!"
"อ่อ อะ จ๊ะ..."� ที่เหลือก็ปล่อยให้เปนหน้าที่่ของพวกนั้นละกานไปหาซาสึเกะดิฟ่า
เอยุไหนของเค้าน๊า...(' ' )( ' ')....อ๊ะ เจอแล้วกำลังหลีแอร์ยุตรงนั้นนิเอง= =
"เอ่อฮะแฮ่ม!!"ฉันแกล้งไอเพื่อให้สองคนนั้นรู้ตัวว่าฉันยุตรงนนี้= =และกะได้ผลซาสึเกะผละออกจากผู หญิงคนนั้นทันที
"เอานี้แว่่น" พูดจบหมดนั้นกะโยนแว่นมาให้ฉัน
"แต้งกิ้วว^.^" ฉันรับมาใส่และบอกขอบคุณ
"เอ้าลงมาได้แล้ว พวกที่เหลือรอเทออยู๋" =[]=เออ ลืมไปว่าที่นี่ยังมีปีศาจนอกจากจายี้ยุอีกนี้หว่าT[]T
ตอนนี้ฉันกับซาสึเกะกำลังเดินลงมาจากเครื่องบินแล้วตรงเข้าสนามบิน ทันที สักพักก็เริ่มรู้สึกถึงไอเย๊นๆจากเเอร์ในตัวสนามบิน แล้วพอเข้าไปในสนามบินปุ้บ
ฉันก็เหน คน5คน กำลังยืนยุ เเล้วซาสึเกะก็เข้าไปคุยด้วยกับคนพวกนั้นทันที ส่วนฉันนะหรอ ยืนเอ๋อยังกะเปนเสาหลักต้นนึงของสนามบินไปแล้วแหละ= =
"ซากุระ!" ยุๆซาสึเกะก็เรียกฉันฉันเลยหันไปตามเสียงเรียก
"เฮือก=[]="แต่กะพบว่าคน5คนที่ยืนอยู่ตรงโน้นก๊มายุตรงนี้เรียบร้อยแล้วเออย่าบอกนะว่า
"นะ นะ นี่คือT^T"
"ใช่ นี่คือคนที่ฉันพูดถึงบนเครื่อง= =" แม่งเอ้ย โหดๆทั้งน๊านนT[]T
"เพน= =" เถื่อน� เทรนบ้าไรฟระ เอาเหล๊กมาเจาะหน้าตัวเอง= =
"เดอิอาระ= =" ตุ๊ด ตุ๊ด ชัดช๊าดดดด+[]+
"ซาโซริ-.-"เอิ่ม..ผมแดง (' ' )
"อิทาจิููููู=____^"เอ่อพี่แกพายายามยิ้มใช่ไหม= =
"โคนันจร้าาาู^[+++++]^" โอ้ นางฟ้าชัดๆๆๆ ย่างน้อยฉันก็มีเพื่อนเพศเดียวกันแล้วววโว้ยย
_________________________________________________________________
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ
ที่เบลล์ดองนิยายไว้นานนานมากจนมั่นใจได้เลยว่านักอ่านหลายคน
ลืมมันไปแล้วT^T
แต่เหตผลที่เบลล์ไม่ได้อัพนิยายคือ
เบลลืมไอดีตัวเองคร้าาาาToT
อ๊าววตบมือกับความโง่ของไรท์หน่อยเร๊วววY^Y
เอิ่มมมตอนนี้อาจจะไม่สนุกเท่าไรนะค่ะ คือมันไม่ได้อัพนานเลยลืมพลอตเรื่องอ่าค่ะ
ยังไงก็ช่วยเม้นทีนะค่ะY^Y รักคนอ่าน+เม้นเสมอคร้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น