ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Punishment
Part 5
"แล้วเราจะทำยังไงกันอะ ยุนโฮ" คู่รักทูยูเกาะกระจกดู
"เราคงต้องสุ่มดูไปก่อนแหละ ที่รัก" ยุนโฮดึงมือยูชอนไปหามุมที่จะสามารถดูเหตุการณ์ได้ชัดๆ ทนหิวไปก่อนละวะ
.
.
+++++++++++
"จะ...จุนซู"แจจุงอ้าปากค้าง ตัวตัวแข็งเหมือนโดนสาป
"ทำไมต้องตกใจขนาดนั้นละ นี่ไม่คิดจะเชิญเค้านั่งหรอ" จุนซูพูดยิ้มๆ เพื่อเก็บอารมณ์ความโกรธ
"ครับๆ"แจจุงลุกไปเลื่อนเก้าอี้ให้แม่นางจุนซูนั่ง อย่าง งงๆ
"สั่งอาไรดี น๊า"พอนั่งปุ๊บอย่างแรกที่คิมจุนซูหยิบก็คือเมนูอาหาร "ขอเป็นน้ำพันช์ครับ แค่นี้ก่อนละกัน"คนน่ารักหันไปยิ้มให้พนักงาน และหญิงสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"ไม่คิดจะแนะนำให้ผมรู้จักหน่อยหรอ"จุนซูทำหน้างอน
"อะ เอ่ออ.."แจจุงยังคงมึนงงอยู่ "นะ..นี่ เจสสิก้า น้องที่ทำงานของพี่"แจจุงได้ถือโอกาศอธิบาย เพราะดูจากสีหน้าจุนซูแล้ว จุนซูคงคิดว่าเค้ากับเจสสิก้าต้องแอบมากิ๊กกันแน่
"งั้นหรอ"ในใจก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ไอ้คนขี้ฮกเชื่อไม่ได้
"ส่วนนี่ก็ คิม จุนซู เป็น...."แจจุงอ้ำอึ้งๆ
"ภรรยาครับ ผมเป็นภรรยาพี่แจจุง"จุนซูแทรกขึ้นมาก ก่อนจะแกล้งทำหน้าเขินในคำพูดตัวเองให้สองคนได้เข้าใจผิดว่า เค้าไม่ได้จงใจจะพูด
"จุนซู"แจจุงตกใจกับสิ่งที่จุนซูพูด
"แหม ตัวเองไม่ต้องมาเขินหรอก "จุนซูยิ้มให้แจจุง แต่ในใจอยากจะเอาซ้อมค่วนหน้า "คุณเจสสิก้า ยินดีที่ได้รู้จักครับ" อีนังชะนีนี่ก็อีกคน คิดจะจับพี่แจจุงหรอ ไม่มีทาง
"ค...ค่ะ"หญิงสาวยิ้มเจือนๆ
จุนซูนั่งยิ้มตลอดมื้อ ไม่ช่ายว่าดีใจได้อยู่กับอีแก่นี่นะ ที่ยิ้มก็เพราะได้มองชะนีตรงหน้าผมหน้าหงิก เห็นหงิกตั้งกะรู้ว่าผมกะพี่แจจุงเป็นอะไรกันแล้ววว เห็นแล้ว จุนซู ซะใจชะมัดเลย
ชายหนุมเห็นจุนซูยิ้มอยู่นานสองนาน คงดีใจที่ได้มากินกับเค้าสินะ น้องเจสครับแจจุงขอโทษนะ ไว้คราวหน้า พี่จะหาที่ๆมันมิดชิดกว่านี้ละกัน ล้อเล่นนนนน.........ผมกะน้องเค้าเราก็แค่แหล่ๆกันเฉยๆ แต่ยังไงสุดรักของผมก็มีคนเดียว นางฟ้าจุนซู ของผม ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ท่าทางจุนจุนของผมดูอารมณ์ดี
แจจุงจึงจงใจจะเอื้อมมือไปโอบเอสไลน์ของจุนซู จุนซูสะดุ้งแกงกะทิเกือบกระเด็น ได้ทีก็จับเลยนะ อีแก่ คนน่ารักเก็บอาการโกรธเอาไว้ และหันหน้าไปสบตากับแจจุง แขนเล็กเอื้อมไปหยิบโรตีในจานมาถือ และยัดมันเข้าไปในปากได้รูปนั้น "พี่แจจุงอ่ะ อยากกินก็ไม่เห็นต้องมาโอบกันเลยนี่" จุนซูยังคงใช้มุกเขินเหมือนเดิม นี่คิดจะมาหอมแก้มเรอะ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกกก
"อร่อยมั๊ยฮะ " หลังจากป้อนโรตีด้วยวิธีที่ดูจะน่ารักซะไม่มี แจจุงเกิดอาการแป้งติดคอ เกือบสำลัก
"ครับบบ จุนซูป้อนแล้วอร่อยที่สุดเลย"แจจุงตอบเอาใจ จิงๆมันแทบจะอวก
"พี่แจจุง จุนซูอยากกินไอ้นั้นอ่า"จุนซูชี้ไปทางกบทอด "ป้อนได้มั๊ยฮะ"
แจจุงทำตามที่จุนซุบัญชาจัดการป้อน "อา....อ้ำ"
"อย่อยย จัง วันหลังพี่แจจุงทำให้ผมกินบ้างน้า"จุนซูอ้ออน หัวกลมซบลงที่ไหล่กว้าง
"อื้ม"แจจุงเริ่มชักเนียน ไปจุ๊บหน้าผากจุนซูเบา
"บ้าแล้ว อายเค้า"ใบหน้าใสแกล้งทำอายไปซุกหน้ากับไหล่สวยๆ
"เอ่อ คือ... ดิฉันมีธุระนิดหน่อยหน่ะคะ"หญิงสาววางช้อนส้อมลง "ขอไปก่อนนะคะ" และก็เป็นไปตามแผนของจุนซู
"อ้าว ยังไม่ได้คุยกันเลยนะครับ"จุนซูผละออกจากแจจุงมายิ้มให้ก่อน
"ไว้คราวหน้าละกันนะคะ พอดีมีธุระอะคะ ขอตัว"แล้วก็เดินออกจากร้านไป คิมจุนซูยิ้ม ซะใจได้ทำให้คนยิ้มเจือนๆได้ เก่งจิง
"อ้ายยยยย แก่"รอยยิ้มหวานๆน่ารักๆของจุนซูหายไปทันทีเหมือนหนัมาเห็นหน้าหล่อๆของแจจุง "ตายยยยย"มือเล็กๆป้อมๆจิกลงที่กลุ่มผมของคนรักอย่างโมโห"ยังไม่เข็ดอีกหรอไง"
"หยุด หยุดก่อนจุนซู"ยูชอนโผล่มาจากไหนไม่รู้ มารั้งแขนจุนซูไว้ ไม่งั้นอาจจะเกิด โศกนาตกรรมขึ้นกลางห้าง ผาดหัวข่าวว่า ...เมียโหดฆ่าผัวตายกลางห้าง... แบบนี้ฟังดูไม่จืดเลย
"ยูชอน ปล่อย ชั้นจะฆ่ามัน"จุนซูพยายามจะสบัดมือยูชอน
"จุนซู นั่งลงก่อน หายใจเข้าลึกๆ"ยูชอนจับเพื่อนรักนั่งลงและสาธิตการหายใจเข้า-ออกให้ดูช้าๆ
"แจจุง กินน้ำก่อน "ยุนโฮลากเพื่อนรักมานั่งอีกฝั่ง
"ไอ้แก ตายยย"ช่วงที่ยูชอนเผลอ จุนซูก็ยื่นแขนไปกระชากผมแจจุงอีก"เมื่อกี๊หมายความว่าไง"
"โอ้ยยย จุนซูครับ แจจุงเปล่านะ"แจจุงปติเสธ เพื่อจุนซูจะได้ยอมปล่อย ผมเสียทรงหมดแล้วป่านนี้
"เปล่าอะไรห๊ะ"จุนซูจิกหัวมากกว่าเดิม ตอนนี้ทั้งยูชอนและยุนโฮไม่มีใครสามารถช่วยแจจุงได้แล้ว
"ก็เปล่ามีกี๊กไง น้องเจสเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกับแจจุงจริงๆนะ "แจจุงชูสามนิ้วสาบาน
"ชริ ... น้องเจส น้องเจสงั้นหรอ ใครจะไปเชื่อ"คราวนี้มือเขย่า
"โอ๊ยยย เดี๋ยวผมหลุด"แจจุงรู้สึกว่าตอนนี้ผมขอเค้ากำลังจะขาด
"จุนซู เค้ามองกันหมดแล้ว" ยูชอนกระซิบที่หูของจุนซู ได้ผลจุนซูหันกลับมามองรอบๆ และยอมปล่อยแจจุง
คราวนี้ไม่มีผมให้กำระบายอารมจึงต้องกำกระดาษทิชชู่แทน
"จุนซู พี่เป็นพยานได้นะว่าไอ้แจจุงกับเจสสิก้าเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆนะ"ยุนโฮช่วยเสริม
"ก็พี่เป็นเพื่อนกันนี่ ผมไม่อยากจะเชื่อใครทั้งนั้นอะ" จุนซูจี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง
"เมียนายน่ากลัวชะมัดเลยว่ะ "ยุนโฮกระซิบที่หูของแจจุง แจจุงก็พยักน่ายอมรับ ไม่ใช่แค่น่ากลัวนะเว้ย โหดด้วย
แจจุงขอสลับที่นั่งกับยูชอน
"จุนซู แจจุงไม่ได้อะไรกับเจสจิงๆนะครับ"แจจุงพยายามอธิบาย
"พี่รู้อะไรมั๊ย ถ้าผมไม่ได้รู้จักพี่คงคิดว่าต้องมาเดทกันแน่อะ มีป้อน นี่ถ้าผมมาช้ากว่านี้คงจับมือกันซิท่า " จุนซูงอนสะบัดหน้าไปอีกทาง
"แจจุงรักจุนซูคนเดียวนะ แจจุงไม่ทำหรอก"แจจุงเลื่อนมือมาโอบจุนซูอีกครั้ง
"ไม่รู้ ไม่ได้อะไรกัน ทำไมต้องป้อนขนาดนั้นด้วย"ยังไงจุนซูก็ไม่ค่อยอยากจะปักใจเชื่อกับไอ้คำหวานๆนั้น
"ก็...ก็ เจสสิก้าเค้าไม่ได้ล้างมือ แจจุงเลยหยิบให้"แจจุงเลื่อนมือไปกุมจุนซู
"ฟังไมขึ้นเลยอะ ไม่เชื่อ"
"เชื่อเถอะน้า แจจุงไม่ได้โกหก"แจจุงลงทุนเสี่ยงตายหอมแก้มจุนซู
"ผมจับได้ผมเอาตายเรย อย่าหาว่าผมไม่เตือน"จุนซูทำหน้ายักไส่เก็บอาการเขินเอาไว้
.
.
++++++++++++++++
"นี่ เอาไปแช่ตู้เย็นที่ทำงานด้วย"จุนซูส่งถุงที่มีสตอเบอรรี่อยู่6แพ็คไปให้
"ครับ"แจจุงรับมาแต่โดยดี
"5โมงครึ่งมารับผมที่หน้าห้างด้วย"แจจุงพยักหน้ารับทราบ แต่ยังไม่ทันได้เดินไปก็ถูกเรียกอีกครั้ง "ผมจะซื้อของเพิ่ม เอาตังมา" พร้อมกับแบมือขอเงิน
"แจจุงไม่ได้เอากระเป๋าตังมา"แก้ตัวไปก่อน ดพื่อเซฟเงินในกระเป๋า
"ไม่ได้เรื่องเลย ไม่มีก็ไปซะ "จุนซูมาไล่กันซะงั้น
"จุนซู แจจุงมีอยู่เท่านี้อะ"แจจุงก็พอจะมีเงินติดตามกระเป๋ากางเกงอยู่บ้าง แม้มันจะน้อยนิด มาว่งให้จุนซู
"มีแค่เนี่ย มันไม่พอกินหรอกนะ ชิ ไปทำงานได้แล้วว"จุนซูกระชากเงินจากแจจุง และหายไปในซุปเปอร์มาเก็ตของห้าง
.
.
.
+++++++++++++
สิบเจ็ดนาฬิกา สามสิบนาที
แจจุงจอดรถรอไว้เรียบร้อยแล้ว จุนซูหอบข้าวของที่ซื้อมาใส่เบาะหลัง ก่อนจะพาตัวเองมานั่งที่ฝั่งข้างคนขับ
"นิ พี่แจจุงบัตรเครดิทผมพี่จ่ายไปกี่บาท"หน้าจุนซูดูจะโมโหอีกแร้ว
"ก็สองแสน"แจจุงตอบตามความเป็นจริง
"มันจะไปพอได้ไงเล่า แต่เงินที่พี่ให้เมื่อกี๊ซื้อวิปครีมก็หมดแล้ว ดูซิผมเลยได้เชอร์รี่มาแค่สามแพ็คเอง"จุนซูงอนหันหน้าไปอีกทาง เค้าผิดอีกแล้วช่ายมั๊ย
.
.
.
+++++++++++++++++++
"มานอนดูทีวีอยู่นี่ได้ไงห๊า" หลังจากกินมือเย็น แจจุงมานอนดูทีวีอยู่ จุนซูก็มาบ่นซะงั้น
"จุนซูแจจุงของโทษ"แจจุงลุกขึ้นมากุมมือจุนซู
"ไม่รู้ละ โทษฐานพี่ทำให้ผมเข้าใจผิด"จุนซูหันกลับมายิ้มให้ แจจุงแอบดีใจ คืนนี้คงจะได้นอนกับจุนซูแน่นอน แต่
"ดังนั้น พี่ต้องล้างสตอเบอรรี่กับเชอร์รี่ของผมให้หมด ไม่หมดห้ามนอน เข้าใจ๊"จุนซูยิ้มให้มือที่ว่างก็หยิกที่ต้นแขน
"เข้าใจแล้วครับ"แจจุงพยักหน้า ผมไม่มีทางเลือกอยู่แล้วครับ ไอ้นี่มันแยกว่าไม่ได้นอนกะน้องจุนจังอีกอะเนี่ย
"งั้นก็ฝันดี บ๊ายบาย" จุนซูหอมแก้มแจจุงสองที แล้วก็เดินขึ้นไปนอน
.
.
TBC -----------------
-------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น