ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Baby Zygote 2 [END]
"ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
"หึหึ"นั้นไง ผมว่าแล้ว ตอนนี้ผมกำลังนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนคิงไซส์ อ่ะนะ สมฐานะไรงี้ หลังจากที่ไล่จุนซูไปอาบน้ำ คือแบบว่าผมแขนชาไปหมดแล้ว เพราะคุณจุนซูเนี่ยมันหนุนแขนผมทั้งคืน หัวมันก้หนักจริงๆเลย ผมเงยหน้ามองที่ประตูห้องน้ำ พี่เตือนนายแล้วนะจุนซู เชื่อสิเดี๋ยวอีกสามวิมันจะวิ่งจู๊ดดดดออกมา แล้วก็ร้องว่า พี่แจจุง ช่วยด้วย ฮือออ แล้วก็เอาแขนผมไปเช็ดขี้มูกอีก แบบนั้นแหล่ะคืออีกเหตุที่ผมอาบน้ำทีหลังมัน คนไรวะเนี่ยย ทั้งหล่อทั้งฉลาดดดด แม่งโค่ดจะเพอร์เฟค
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่แจจุง"หึ ไปเป็นหมอดูดีกว่ากู จุนซูที่ห่อผ้าเช็ดตัวตั้งแต่ใต้ไหปาหร้าลงมานั่งลงบนเตียงผม เขย่าแขนผมไปมา ผมเด้งตัวขึ้นมา แล้วมันก้เอาหัวหนักๆมาซบผม
"อะไร"ผมโอบเอวอวบๆของไอ้คนท้องป่อง ผมรู้แล้ว พี่เตือนนายแล้วนะ
"ฮืออออ จุนซูเปิดกระเป๋าหน้าท้องไม่ได้ฮะพี่แจจุง ฮืออออออออออออออออ เอาไงอ่าาา ท้องจุนซูก้ป่องอยู่อ่าา ฮือออ"มันก้น้ำหูน้ำตาน้ำลายและน้ำมูกไหลพรากแล้วก้เอาหน้ากลมๆมาเช็ดคราบต่างๆที่แขนเป็นมัดกล้ามของผม อึ๋ยยย แขนกรู
"หึ พี่เตือนนายแล้วนะ จุนซู"ผมลูบหัวมันเบาๆ งานเข้าแล้วครับพี่น้อง
"ฮืออออออ ใครจะไปรู้ล่าาา แล้วคอนเสิร์ตพรุ่งนี้อ่าา ฮือออออ เอาไงดีฮะ ฮือออออออออออ ทำไงดีพี่แจจุง "จุนซูสะอึกสะอื้น ผมรู้อยูแล้วแหล่ะ ว่าต้องเป็นแบบนี้ ผมได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้ว
"ช่างมันเถอะจุนซู เดี๋ยวพี่จัดการเอง"ผมค่อยๆจับไหล่จุนซู แล้วสบตาจุนซูเพื่อบอกว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อย"อาบน้ำเสร็จรึยังเนี่ยจุนซู"
"ยังฮะ"จุนซูส่ายหัวดี๊ก
"งั้นรีบไปอาบ พี่จะได้อาบบ้าง ออกมาอย่าให้พี่เห็นน้ำตานายเชียวนะ อย่าเครียด มันจะเรียบร้อย...... เพื่อลูกของนาย"ผมปาดที่รอบขอบตาที่แดงกล่ำไปหมด ไม่คิดว่าสีหน้าจุนซูจะเป็นแบบนี้ ผมไม่ชอบเลย เห็นแล้วมันรู้สึกสะเทือนไปหมด
"ขอบคุณนะฮะพี่แจจุง"จุนซูสีหน้าดีขึ้น ทำให้ผมก้มลงแล้วประทับฝีปากลงบนเปลือกตาบวมช้ำ
"เชื่อพี่นะ พี่จะดูแลนายเอง"ผมค่อยๆลูกจากเตียงแล้วพาจุนซูไปส่งที่หน้าห้องน้ำ "อาบดีๆ ระวังๆด้วยนะจุนซู ไม่ต้องล๊อกประตูห้องน้ำนะ"
"ฮะ"จุนซูยิ้มก่อนจะปิดประตู จุนซูยิ้มซะที เห็นที่ผู้ชายแห่งศตวรรทจะต้องออกโรงแล้วครับ เฮืออออออออออออออออกกกกกก
ผมที่สวมเพียงกางเกงนอนเดินไปหยิบเครื่องมือสื่อสาร เอิ่มมม เอาเครื่องไหนดี พอดีมีเยอะ................ อ่า เฮชทีซีก๊ะได้ ผมหยิบมาเซิชหาเบอร์พี่มินคยองในคอนแทคลิสท์ เจอแล้วครับเจอแล้วววว
"พี่สาววสุดที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกคร๊าบบบ ช่วยสุดหล่อด้วย"พอโทรไม่ถึงสองตื๊ด พี่สาวของกระผมก็รับอย่างรวดเร็ว
//อะไรอีก จะให้ชั้นไปกวาดบ้านนายอีกรึไง//
"โห่ววว เจ๊คนสวย ตอนนี้น้องชายกำลังต้องการความช่วยเหลืออยู่นะครับบ"ผมเดินออกมาคุยที่ด้านนอกห้องนอน
//อะไรล่ะ//
"พี่พอจะหา....................................................
.
.
.
"พี่แจจุง อาบเสร็จแล้วฮะ"จุนซูเดินออกมาหลังจากผมพึ่งเดินกลับเข้ามาในห้องไม่นาน
"อืม จุนซูนายนอนเล่นในห้องก่อน พี่อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวพี่จะพาไปกินอะไรข้างนอก"ผมบอกจุนซูก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำต่อบ้าง
"พี่แจจุง พี่มินคยองมาครับบ"เสียงจุนซูตะโกนออกมาจากด้านนอก ผมกำลังยัดลูกรักไส่กางเกงอยู่ โอ้ยยยย ทำไมมันใหญ่จังวะ ..... หึหึ
"เออ แปปนึงใกล้เสร็จแล้ว" ผมสวมกางเกงเสร็จผมก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับสวมเสื้ออย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าพี่จะหลุดปากไหมเนี่ยยย โอ้ยย กรุเครียด
"หวัดดีครับพี่"ผมเดินมาก้เห็นพี่สาวนั่งอยู่กับจุนซู
"อืม"พี่สาวมองหน้าผมอย่างคาดโทษ ชิพหายแระ "ของที่แกอยากได้ นี่ไง"
"เอ๋? ที่รัดหน้าท้องหรอฮะ"จุนซูมองของที่มินคยองนำออกมาวาง
"ใช่จ่ะ แจจุงสั่งให้พี่เอามา แร้วนี้แจมัน อุ๊บบ"ผมรีบปิดปากเจ๊อย่างรวดเร็ว
"จุนซูนายลองไส่ดูก่อนนะ พี่ขอคุยกะเจ้แปปนึง"ผมมองจุนซูที่พยักหน้าหงึกๆ ผมก็รีบลากแขนพี่เข้ามาในห้องนอนทันที
"เกือบไปแล้วไหมล่ะ"ผมถอนใจเฮือกใหญ่ มองดูพี่สาวที่นั่งกอดอกมองผมอย่างคาดโทษ
"ชั้นได้ยินว่าแกกำลังจะมีหลานให้ม๊า แต่ไม่คิดว่าแม่ของลูกแกจะเป็นจุนซูน่ะสิ"พี่สาวทำสายตาดุ
"โหยยยย พี่ก้ มันเป็นอุบัติเหตุ"ผมพยายามยิ้มแบ๊วๆ ให้พี่เค้าไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้น
"หึ พี่รู้ว่านายรู้จักป้องกัน แกก้รู้อยู่แกใจนี่ พี่คุยกับจุนซูแล้วเมื่อกี๊"พี่มินคยองมองผมอย่างผิดหวังง นั้นไง ไอ้แจจุงเอ๊ยย ตายหยังเขียดแน่มึง
"เห้ยยย จุนซูรู้แล้วหรอเจ๊"โฮกกกกก ยังไม่พร้อมจะพูดตอนนี้ ไม่น่าเลยกู
"ยัง"คำตอบของพี่สาวทำให้ผมรู้สึกดีเป็นอย่างยิ่ง แต่"แกไปทำเค้าท้องป่องแบบนี้ แกไม่ได้บอกเค้าเนี่ยนะ แจจุง"
"มันไม่ใช่นะ ผมยังไม่พร้อม"
"แกจะปล่อยให้เมียกะลูกแกอยู่แบบนี้หน่ะหรอ นายรู้ไหมเมื่อกี๊ที่พี่ได้คุยกับจุนซู เขาค่อนข้างจะคิดมากเหมือนกัน แกลองคิดดูว่า อยู่ดีๆตัวเองก็ออกลูกเป็นไข่ แกว่าจุนซูเค้าจะรู้สึกยังไง แล้วจุนซูเป็นผู้ชายอีกนะ แจจุง"
"ผมรู้ ครับผมรู้ ... ผมก็รับผิดชอบอยู่นี่ไง ผมจะจัดการเอง"ผมคิดว่าผมจัดการมันได้ ไม่มีอะไรที่แจจุงทำไม่ได้หรอก
"ชั้นจะรอดู"เจ้ยังคงทำหน้าโหดดดดด แจกลัวจังเรยยย กลัวตายล่ะ
"ครับๆๆ ออกไปดูจุนซูเหอะ ผมเป็นห่วงเมีย"ผมเดินนำหน้าออกไปก่อน
"สตอเบอร์รี่" เอะ เสียงแว่วๆจากข้างหลัง โอ้วววเจ๊
"จุนซู เป็นไงบ้าง"ผมเห็นจุนซูถือที่รัดท้องอยู่ในมืออย่างกล้าๆกลัว
"เอ่ออ ผมไส่ไม่เป็น กลัวฮะ"สายตาที่จุนซูมองมาก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
"ไม่เป็นไรจุนซู แขม่วท้อง แล้วเอานี่รัดหน่อย ไม่ต้องกลัวนะ พวกเค้าจะไม่เปนไร "พี่ผมจับมือจุนซูไว้ แล้วจุนซูก็ทำตามอย่างว่าง่าย
"โอเคเลยฮะ พี่มินคยอง"จุนซูก้มมองท้องตัวเองที่ยุบลงไปเหมือนจะคล้ายคนปกติ แต่ก้ยังดูอวบๆอยู่บ้าง
"รัดไปไหม ไม่อึดอัดแน่นะ พี่เป็นห่วง" พี่สาวลูบท้องของจุนซู แล้วยิ้มให้ ผมเองก็ได้แตยืนกอดอกพิงผนังอยู่อย่างนั้นแหล่ะ ปล่อยให้เค้าจัดการกันเอง
"โอเคฮะ "จุนซูหมุนไปมาอยู่ที่หน้ากระจก "พี่แจจุง ผมผอมแล้ว คิคิ"
"ครับๆๆ เก่งๆๆ"จุนซูยิ้มกว้าง ผมมองจุนซูแล้วก็อดยิ้มไม่ได้กับอาการดีใจแบบโอเว่อของจุนซู แต่ตอนนี้ผมกลับรับรู้ถึงรังสีอมหิตของพี่สาวจอมโหดซะแล้ว เชี่ยยเอ๊ยยย รู้งี้เรียกพี่ซุกจินดีกว่า
"จุนซู ช่วงนี้ดูแลตัวเองเยอะๆหน่อยนะ กินอาหารบำรุงตัวเอง กินเยอะๆ ไม่ต้องกลัวอ้วน แล้วก็อย่าหักโหมนักนะ พี่เป็นห่วงเรามากๆเลย ว่าที่คุณแม่"พี่มินคยองยิ้มแล้วลูบหัวจุนซูอย่างใจดี แต่พอหันมาทางผม หน้าที่ดูเหมือนแม่ทูนหัวในซินเดอเรล่าก็กลายมาเป็นแม่มดใจร้ายทันที "แจจุง นายก้ดูน้องดีๆด้วย ดูทุกอย่าง มันเป็นหน้าที่แก"
"แต่พี่มินคยองฮะ ผมแค่คนมาอาศัยฮะ แค่นี้ผมก็เกรงใจจะแย่แล้ว"จุนซูบทมาโค่ดดดนางเองอ่ะ จุนซูมองพี่ผมตาแป๋วเลย -รู้ไหมจุนซู คำพูดนายมันทำร้ายชั้นอยู่
"โธ่ จุนซู ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ ไม่ต้องไปเกรงใจแจจุงมันหรอก จุนซูไม่ใช่คนอาศัยสักหน่อย ที่นี่ก็คือบ้านจุนซูเหมือนกันนะ"จุนซูยิ้มรับแล้วพยักหน้าหยึกๆ "แจจุงชั้นไปก่อนละกัน มีธุระต่อ ไปส่งหน้าบ้านที"
"อืม"ผมเด้นตัวจากผนังห้องแล้วตรงมาหาพี่สาว
"จุนซูพี่ไปแล้วนะจ๊ะ ไม่ต้องไปส่งหรอก ถอดออก แล้วค่อยไส่ตอนขึ้นเวทีพอนะ ดูแลตัวเองด้วย"
"ขอบคุณมากๆฮะ สวัสดีครับ"จุนซูยิ้มแล้วก้มขอบคุณพี่มินคยองเป็นการใหญ่ พอพี่เดินนำหน้าผมออกไปจากห้องนี่ดิ พี่สาวหันกลับมาทำหน้าโหดดดดสุดๆ "ไอ้แจ"
"ครับพี่สาวสุดสวยของผม"ประจบซะหน่อย เพื่อชีจะได้ซอฟท์ลงบ้างไรบ้าง
"นี่แหน่ะ" *โป๊กกก
"เห้ยย มาดีดหน้าผากทำไมเนี่ยยย โหยย แดงหมดเลย คนหล่อเสียเครดิดหมด"ดีดท่ได้
"เออ ไอ้หล่อ ชั้นหมั่นไส้แก ดูแลเมียดีๆ ชั้นไปล่ะ"แล้วเจ้ก้หายไปในพริบตา
"จุนซู เราไปหาไรกินข้างนอกดีกว่า"ผมเดินขี้นไปจุนซูก้ถอดที่รัดออกแล้วป่องเหมือนเดิม แล้วจะไปกินยังไงเนี่ยยยย "เห้ยย จุนซู ไปอย่างนี้หน่ะหรอ"
"พี่แจจุง ไม่อยากให้ลูกอึดอัดอ่ะ ตั้งสามคนเลยนะ เค้าสงสารลูก"จุนซูพัดผ้ารัดๆเก็บ
"แล้วเอาไง ไปทั้งอย่างนี้"ผมมองจุนซูตั้งแต่หัวจรดเท้า "แฟนคลับนายคงช๊อคที่นายอ้วนขึ้นอย่างรวดเร็ว"
"พี่แจจุงอ่ะ เค้าเปลี่ยนไปไส่เสื้อระบายๆหน่อยไง เสื้อพองๆ เขาไม่รู้หรอกน่าา"จุนซูหยิบเสื้อที่จะเปลี่ยนมาให้ผมดู ก้โอนะ น่าจะดูไม่รู้ "อืม เดี๋ยวพี่ไปรอที่รถ แล้วล๊อกบ้านให้ด้วยล่ะ
.
.
.
"พี่แจจุง"ระหว่างที่นั่งในรถ วันนี้รถติดชะมัด วันนี้ว่าจะไปกินหมูผัดร้านประจำ จุนซูเรียกผมทำให้ผมหันมอง พอดีรถหยุดนิ่งอยู่
"หื้ม ว่าไง"
"ผมว่า สงสัยผมจะท้องกับเอเลี่ยน"
"ห๊าาา"ผมเผลออุทานไปเต็มๆ มองหน้าจุนซู เอ้ออ ไอ้นี่ กูไม่ใช่เอเลี่ยนเว้ยย
"คิดว่าผมตอนที่ผมหลับอยู่อาจจะโดนเอเลี่ยนจับขึ้นไปบนยานเพื่อไปทำมิดีมิร้าย แล้วก็ส่งกลับมาแน่ๆเลยย "จุนซูดูจะเชื่อทฤษฎีของตัวเองสุดๆเลย
"จะบ้าหรอไง ไปเอาความคิดนี้มาจากไหน"ผมมองจุนซูด้วยความเอือมถึงขีดสุด มาว่ากูเป็นเอเลี่ยน เอเลี่ยนที่ไหนหล่อ ดูดี เพอร์เฟคทุกรูขุมขนอย่างนี้ห๊ะ
"เดอะซิม"((เอามาจากไอ้คนแต่งนั้นแหล่ะ))
"คือไรวะ"เออ เกมไรวะ แจจุงไม่รู้จัก
"โหยยยยย พี่ไปอยู่ไหนมา ไปอยู่กะเอเลี่ยนหรออไง เกมสร้างคนสร้างครอบครัว ปกติผู้ชายท้องได้ก้ต้องท้องกับเอเลี่ยนเท่านั้นไง พี่แจจุงเนี่ยยย "จุนซูกอดอกมองผมประมานว่า เออ กูบ้านนอก
"ไร้สาระ จินตนาการมากไปแล้วนะนายน่ะ" ผมมองกลับแล้วยีหัวจุนซูไปด้วย มันท่าจะบ้า เล่นเกมอะไร"เกมบ้าอะไร"
"เค้าไม่ได้เล่นซะหน่อย แต่ได้ยินมา "จุนซูมุ้ยหน้าสบัดหน้าหนี
"หรอออออ เอเลี่ยนทำไมถึงได้เลือกคนอย่างนายน้าา กลมก้กลม อ้วนก้อ้วน ขี้งอนก้ขี้งอน"ผมแกล้งคนขี้งอนต่อ ทำเอาจุนซูยู่ปากเป็นหมูเลย
"ใช่เส้ เค้ามันกลม อ้วน ขี้งอน .... ไม่ถูกใจใครทั้งนั้นแหล่ะ"จุนซูสะบัดหน้าไปอีกทางปากยู้ บอกได้ทันทีว่างอนสุดๆ
"หึหึ รู้ตัวด้วย"ผมแกล้งต่อ จุนซูงอนแล้วมันตลกจริงๆ ดูสิปากแทบจะชิดจมูกแล้ว
"เชอะ ไม่ถูกใจคนแถวนี้แล้วไง อย่างน้อยผมก็ถูกใจเอเลี่ยนละกัน"จุนซูปากยื่นกลับมา -*- เอเลี่ยน ที่แกว่าคือพี่เอง
"พอเถอะน่าจุนซู เพ้อเจ้ออ"ผมยีหัวจุนซูให้หายหมั่นไส้ ไอ้ทำท่างอนแล้วเชิ่ดๆเนี่ยย น่าหมั่นไส้จริงๆ
"หยุดเลยพี่แจจุง ผมหิวแล้ววนะ หลานพี่ก็หิว"จุนซูหินมาทำหน้ายักไส่ คำว่า หลานพี่มันทำเอาผมรู้สึก .... จุกยังไงก็ไม่รู้
"ครับๆ รถมันติดดด คุณจุนซูใจเย็นๆนะครับ"ก่อนที่หน้าจุนซูจะหยิกไปมากกว่านี้ ผมก็ขอกระแหนะกระแหนพอหอมปากหอมคอ พอผ่านแยกนรกนี้ไปได้รถก็เคลื่อนตัวไปได้อย่างสบาย ผมก็ลัดเลาะไปเรื่อยๆไปยังร้านหมูผัดแสนอร่อย
"โหหหพี่แจจุง พี่โทรมาสั่งก่อนหรอ"จุนซูดูดี๊ด๊ามาก พอถึงร้านผมก็เดินพาจุนซูมายังชั้นสอง ซึ่งมีมุมที่มีที่กั้นเป็นเขตส่วนตัวที่มีกิมจิหลากชนิด และกระทะหมูผัดวางรอไว้อยู่แล้ว
"อืม ใช่สิ ... มาถึงจะได้กินเลย ชั้นก็หิวเหมือนนายแหล่ะจุนซู"ผมและจุนซูเดินมานั่งประจำที่ โดนมีเจ้าของร้านเดินมาเปิดเตาแก๊สให้ด้วยตนเองเลยทีเดียว ก้นะพอบอกว่าชื่อคิมแจจุงใครๆก็ต้องยิ้นดีให้บริการอยู่แล้ว "จุนซูกินข้าวเสร็จกินแคลเซียมด้วยนะ แล้วเราจะได้ไปซ้อมต่อ"
"ฮะ "จุนซูพยักหน้ารับอย่าไม่เหน็ดเหนื่อย จุนซูนายไม่เหนื่อยเลยไงเนี่ย "พี่แจจุงหิวแล้ว มะไหร่หมูจะสุก"
"แปปสิ เดี๋ยวพี่จัดการเอง กินกิมจิเล่นไปก่อน" ผมส่ายหน้ามองจุนซู หิวก็ทำเองสิวะ -*- แค่คนๆ หมูไสลด์มาอย่างบาง เอาเถอะ ผมหยิบกรรไกรจากข้างโต๊ะ ค่อยๆตัดหมูที่สไลด์บางๆแล้วคลุกๆหมูกับกะหล่ำปลีซอยแล้วก็วุ้นเส้นเกาหลี
"เอานี่"ผมขีบผมูสามสี่ชิ้นโยนไส่ถ้วยข้าวของจุนซู
"ขอบคุณฮะ"จุนซูก้มมองหมูในจาน
"นี่ด้วย"ผมคีบผัดไส่ไปด้วย เดี๋ยวจะอ้วนพอดี .... ลูกผมต้องกินสารอาหารให้ครบ
"พี่แจจุงเอาน้ำซุปด้วย"พอได้ยินอย่างนั้นผม็ก็ตักน้ำซุปสีน้ำตาลหวานๆเค็มๆขึ้นมาลาดลงบนหมูที่อยู่บนจานข้าว ผมตักไปเรื่อยๆๆ จนมันท่วมมาจะครึ่งถ้วย อ่าวเห้ยย .... ทำไมต้องทำตามสั่งมันด้วยวะ ผมเงยหน้ามองจุนซูที่มองผมด้วยสายตาพอใจ เหมือนผมเป็นเบ้ไรงี้
"พอยัง"ผมมองจุนซูเหยียดๆ กล้าสั่งลูกพี่เชียวเรอะจุนซู นายช่างกล้า
"พอก้ได้ ขอหมูอีกหน่อยสิ"จุนซูยิ้ม -- -*- ผมก็ต้อคีบหมูสองชิ้นให้มัน ตอนแรกว่าจะไม่ตักให้แตพอเห็นท้องป่องๆของมันแล้ว ผมก็ต้องคีบไปให้จุนซูโดยอัตโนมัติ
"พอรึยัง"ผมมองหน้าจุนซูอีกครั้ง มันขำ -*- ขำอะไร เดะบัดเสยร่วง มันมองผมกรุ่มกริ่ม อะไรวะ เกิดไรขึ้น .... ไอ้บ้า เห็นคนหล่อแล้วขำ
"อะไรของนาย ขำไรวะ"ผมทำหน้าโหดมองจุนซู จุนซูก็เปลี่ยนมาขำแบบผู้ดี ดัดจริตจริง ไอ้ท่าขำปิดปากของมันเนี่ย "น้องๆๆ ของโซจูสองขวด"
"พี่แจจุง!!!! ยังจะกินเหล้าอีก จุนซูไม่ให้กิน"อยู่ดีๆจุนซูก็เอามืออวบๆมีตีมือผม -*- มือหนักว่ะแม่งง "พี่ฮะ ไม่เอาโซจูนะฮะ เปลี่ยนเป็นโค๊กกกฮะ แล้วก็ขอเติมหมูด้วยนะฮะ"
"เห้ยยย ไม่เอาโค๊กกก นายก็รู้ว่าพี่เมาโค๊กกก เอาน้ำแดงๆๆ"ไอ้ผมอ่ะเมาโค๊กกแต่ไม่เมาเหล้าอ่ะ "น้องเอาน้ำแดง เอาซ่าๆ ไม่ซ่าไม่กิน เห้ยย หมูไปไหนหมดวะ"
"คิคิคิ อยู่ที่ลูกหมดแล้วฮะพี่แจจุง ดูสิ"จุนซูยื่นท้องโตๆให้กระผมดู -*- จากที่คนชื่อคิมแจจุงเรียนมา กว่าจะดูดซึมเสร็จกว่าจะลำเลียงไปไห้ถึงลูก -*- อยู่ที่นายคนเดียวมากกว่ามั้งจุนซูเอ้ยย เห้ยย ลืมไปจุนซูไม่ได้ท้องแบบคนปกตินี่หว่าา
"อยู่บนชั้นไขมันนายมากกว่า นะพี่ว่า"ผมแกล้งต่อ จุนซูยู่หน้าอีกแล้ว 555 ชอบว่ะ
"แรงอ่ะพี่แจจุง ตัวเองเป็นคนตักให้เค้าตาหากกก เชอะ" หื้ออ ผมตักให้จุนซูหมดกระทะเลยหรอ เห้ยยย ชั้นทำขนาดนั้นเลยหรอ
"เอาเหอะ กินผักด้วย เอ้านี่ๆๆ"ผมคีบกะหล่ำปลีซอยละเอียดที่ต้มจนซุกอยู่ในกระทะตรงกลางโต๊ะใส่จานที่อยู่ข้างๆถ้ายข้าวอีก คือ...ผมอยากให้ลูกได้วิตามินด้วย ไม่ใช่ไขมัน เดี๋ยวจะได้กลมเหมือนแม่ซะก่อน
"วุ้นเส้นด้วยจิ"จุนซูเพยิดๆหน้าไปที่หม้ออ ผมก้คีบให้มันอีก แล้วจุนซูก็ยิ้มหวานเป็นการขอบคุณแล้วกินไปด้วยยิ้มไปด้วย แล้วพนักงานคีบหมูสไลด์บางๆไส่กระทะ ผัก วุ้นเส้นตามด้วยน้ำซุบสีน้ำตาล แล้วก็เติมกิมจะทั้งหกอย่าง แล้วก็มาเสิร์ฟน้ำแดง
"พีแจจุงกินมั่งสิ ตักให้ผมอยู่ได้ ... แล้วก็ชอบว่าผมอ้วน" แล้วจุนซูก็คีบหมูในจานที่ผมพึ่งให้ไปเมื่อกี๊คีนมา แล้วก็คืบให้ผมเพิ่มจากในกระทะ ทั้งผักและวุ้นเส้น "พี่แจจุง กินข้าวบ้างนะ อย่ากินแต่เหล้าสิ"
"อืม จุนซู นายกินให้หมดเลยด้วยนะ ...... กินเยอะๆ ของที่นายกินนายไม่ได้ได้คนเดียวซะหน่อย เอา"ผมตักหมูที่เหลืออยู่อีกเยอะแยะลงไปในจานจุนซูอีก
"ขอบคุณฮะ"
.
.
.
หลังจากคอนเสิร์ต ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จุนซูสวมที่รัดของพี่มินคยองด้วย และชุดทุกคนทั้งของผมกับยูชอบก้สั่งมาให้ใหญ่ขึ้น เพื่อจุนซูดูตัวเล็กลง คุณเคยเห็นไอ้ห้อยทำตาโตสุดชีวิตไหม พอมันรุว่าจุนซูท้องเท่านั้นแหล่ะ มันแบบว่า เกินจะบรรยายยย ผมพูดจริงๆนะ ถ้าผมไม่รุจักป้องกันละก้ ไอ้ปาร์คมันคงออกลูกมาเป็นโหลแล้ววว ช่วงนี้มันไม่ค่อยว่างไปสหวีวี้วีกะผมเลย ท่าผัวใหม่คงจะเร้าใจ-*- เอาเถอะ ตอนนี้ก้เฉาต่อไป ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่ได้อยู่คนเดียวแล้ว ยังมีไอ้อ้วนกลมที่นั่งกินขนมในตู้เย็นของผมจนจะเกลี้ยง อยู่แค่3วัน เอิ่ม หมดตู้เรยครับคุณจุนซู
"พี่แจจุง จุนซูหนาวอ่ะ เริ่งฮีตเตอร์ที"กูกล่ายเป็นคนใช้ไปแล้ว -*- ผมก็ต้องเดินไปทำตามคำสั่ง
"จุนซู บุหรี่พี่ไปไหมหมด เห็นบ้างปะ"ผมเดินมานั่งลงข้างๆจุนซูที่นั่งดูเบนเท็นอย่างมีความสุข -*- แทนที่กูจะได้ดูมวย
"เอาไปทิ้งหมดแล้ว ผมไม่ไห้พี่สูบ "
"เห้ยยยยยย แพงนะว้อยยยย"
"รู้ฮะ "จุนซูยิ้มเหมือนตัวเองไม่ได้ทำไรงั้นแหล่ะ เอาบุหรี่ไปทั้งสามหีบเลยนะ เห้ยยย
"ไปซื้อมาใช้เลย จุนซู"
"ก้ได้ โอ้ยยย"แล้วมันก็เริ่มใช้มุกเดิม มุขที่ว่าปวดเนื้อปวดตัว -*-
"ปวดตัวหรอจุนซู"ผมรีบไปพยุงคนที่ทำถ้าจะล้มลงไป
"ก็ใช่หน่ะสิฮะ โอ้ยๆๆๆ ปวดเหมือนกันดูกจะหัก"จุนซูคล้องแขนรอบคอผมแล้วผมก็ต้องแบกมันไปที่โซฟา หนักนะเว่ย
"เออ ไปซื้อเองก็ได้วะ นายอยู่นี่ เดี๋ยวชั้นมา"ผมหันหลังรมเสียว่ะ อยากดูดบุหรี่เว้ย แต่มือของผมก็ถูกรั้งเอาไว้
"ไม่เอา จุนซูจะไปด้วย .... เค้าอยากกินแอ๊ปเปิ้ลเขียว แล้วก็จะซื้อของด้วย คิคิ ไปนะ นะฮะ"จุนซูเอาแก้มถูกที่แขนไปมา -*- คิดว่าคนอย่างแจจุงจะใจอ่อนหรือไง ไอ้น้อง
"ปวดอยู่ ไม่ใช่ไง"ผมมองด้วยสายตาเหี้ยมโหด
"ไม่เอาอ่ะ อยู่บ้านคนเดียวได้ไง ... เค้าไม่เอาหรอก นะพี่แจจุงนะ ไปด้วยยยยย"
"ไปนอนซะ"
"ไม่เอาอ่ะ จะไปด้วย"จุนซูก็ยังรั้งแขนผมไว้
"....."
"นะนะนะนะ พี่แจจุงสุดหล่อ พี่แจจุงคนใจดี พี่แจจุงคนฉลาด พี่แจจุงผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุดในโลก ให้จุนซูไปด้วยนะฮะ"จุนซูพูดพร้อมกับทำสีหน้าบ้องแบ๊ว
"เอออ"พูดถูกใจว้ะก็นะ มันเป็นความจริง งี้ค่อยน่าพาไปหน่อย
ณ ซุปเปอร์มาเก็ต
"อ๊าาาาาาาาาาา พี่แจจุงไปดูผ้าอ้อมกัน"หลังจากผมถูกลากไปตามร่างอวบๆที่ปกปิดตัวเองซะสุดริด จุนซูไส่ชุดคลุมท้องและไส่หมวกเพื่อไม่ให้ใครจับได้ ส่วนผมเองก็...ต้องปิดเหมือนกัน ถ้าใครเห็นคิมแจจุงนักร้องซุปเปอร์สตาร์ ชื่อดังเดินมากะหญิงท้องไม่ทราบชื่อ จากรูปภัณฑ์สันฐานหน้ากลมๆไส่ชุดคลุมท้อง ไส่ส้นสูงเป๋ๆงี้ อายเค้าตาย ((พี่แจจจ นั้นเมียพี่นะ งือ))
"ห๊าาาาา"ผมมองจุนซูที่ตรงไปยังแผนกเด็กในซุปเปอร์มาร์เก็ท แล้วก็หยิบแพมเพิส ผ้าอ้อม นมผง ขวดนม ที่น้อนเด็กสามอัน เซ็ตเสื้อผ้าอีก12อัน จุนแถบจะเต็มรถเข็น
"เห้ยจุนซู พอแล้ว"จุนซูที่หยิบของไส่รถเข็นอย่างเมามันหยุดกึ๊ก แล้วมองหน้าผม
"หง่ะ "
"พอแล้ว ไปซื้อเอาใหม่ก็ได้ อยากกินแอปเปิ้ลเขียวไม่ใช่หรอไง เดี๋ยวก็ไม่พอไส่หรอก"แล้วจุนซูก็ยอมเอาของที่อยู่ในมือวางกลับเข้าไปที่เชวฟ์เหมือนเดิมแล้วก็เดินควงแขนผมที่เข็นรถเข็น
"พี่แจจุงฮะ เอาเลม่อนด้วย อยากกินน้ำเลม่อน"จุนซูกระซิบกับผมระหว่างที่จะเดินไปฝั่งผักผลไม้
"เอาสิ" เอาเถอะ ผมมีตังอ่ะนะ จะหยิบไรก็เชิญเหอะ
"น่ารักที่สุด จุ๊บ"จุนซูจุ๊บแรงๆที่แก้มของผม กลางที่สาธารณะ แล้วที่จุ๊บมาเนี่ยย จุนซูมันเอาลิปสีส้มแปร๊ดมาทา เฮือกกกก ลิปสติกติดแก้มกรู๊ แต่พอผมจะหันมาดุจุนซูก็หายไปอยู่ที่กองแอปเปิ้ลเขียวซะและ -*- ตกลงมันปวดกระดูกจริงปะวะ
ผมเองก็วางรถเข็นไว้ชิดๆ แล้วก็เดินไปดูอะไรบ้าง มาซุปเปอร์มาเก็ตทั้งที วันนี้ผมก็ไส่แค่แว่น แต่จุนซูนี่ดิ มันเอาหนวดปลอมมาติดให้ผมเฉย .... ฮิตเล่อมาก -*- ผมเดินมาที่ตู้ที่มีนมหลายยี่ห้อหลากรสวางเรียงกัน ผมก็เดินตรงไปหยิบนมที่บรรจุกล่องขนาดใหญ่รสจืดมา กับนมกล้วยสูตรไลท์อีกสี่ขวดและมอสซาเลล่าอีกหนึ่ง แล้วเดินกลับไปที่รถเข็นที่จอดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
"พี่แจจุง ... ผมขอซื้อเชอร์รี่มาด้วยนะฮะ"จุนซูยกแพ็กเชอร์รี่สีแดงเข้มให้ดู
"เอาสิ "แล้วพอวางลงจุนซูก็คล้องแขนผมอีกครั้ง
"เฮ้ พี่แจจุง"จุนซูมองผมที่กำลังหยิบขวดโซจูลงในรถเข็น ไรวะแค่3ขวดเอง
"อะไรของนาย จะกินเองเว่ย ไม่ต้องเลย วันนี้จะกินอะไร จะได้ซื้อของไปทำกิน"ผมถามคนเรื่องมาก
"กินไรดีอ่ะ..... แล้วแต่พี่แจจุงอะแหล่ะ เค้ากินไรก้ได้"
"งั้นกินเหล้า"
"บ้า พี่แจจุงอ่ะ... เชอะ เอาไปห่างๆผมเลยเหล้าอ่ะ ... กินมาม่าก็ได้"
"อืม งั้นเดี๋ยวหาเครื่องไปไส่ละกัน"
ผมกับจุนซูเดินเลือกเครื่องที่จะไส่ลงในมาม่าเกาหลี ผมว่าก็ว่าจะไส่ไข่ต้ม แล้วก็ซื้อวาคาเมะไปด้วย แล้วก็กิมจิผักกาด แล้วก็ปลาหมึก แต่จุนซูนี่ดูมันหยิบแต่ละอย่าง แฮม -*- แตงกวา -*- ไส้กรอก -*- ต๊อก กินไปคนเดียวเหอะจุนซู
"เอาไรอีกไหม"ผมอยู่แถวๆแคชเชีย หลังจากพึ่งไปหยิบบุหรี่มาอีก 6หีบ จุนซูมองทุกอย่างแล้วก็
"อ๊ะ.. โลชั่นจุนซูหมด แปปนะ" ดีที่ตรงที่ผมยืนกันอยู่นั้นอยู่ใกล้ส่วนที่เป็นครีมพอดี จุนซูก็เดินกลับมาพร้อมกับจอนสันแอนด์จอนสันของมันขวดใหญ่"มาแล้ว โอเค ครบฮะ"
"อืม"ผมเข็นเข้าไปเพื่อคิดเงิน เท่าไหร่วะเนี่ยยยย -*-
.
.
.
"ให้จุนซูช่วยไหมฮะ"จุนซูเดินเข้ามาในห้องครัว หลังจากเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อตัวใหญ่กับกางเกงยางยืด จุนซูก็มายืนท้าวแขนอยู่ที่เค้าเตอร์
"ไม่ต้องๆๆ ใกล์เสร็จแล้ว นายไปรอที่โต๊ะ แล้วหยิบโซจูของชั้นมาวางด้วย"ผมหันหลังมาตอบแล้วดูมาม่าสีแดงน่ากินที่เดือดปุ่ดๆอยู่ที่เตา ผมขนเล็กน้อยแล้วชิมเป็นครั้งสุดท้าย
"อร่อยมาก หึหึ"ผมชิมแล้ว รสชาติกำลังดี วันนี้เปิดหน้าต่างซะหน่อยดีไหมน้าา กินมาม่าร้อนๆ ซดน้ำซุปร้อนๆตอนอากาศเย็นๆน่าจะดีเหมือนกันเนอะ ผมก็เลยยกไปทั้งหม้อเลย
"จุนซูหลบๆๆ ร้อนๆๆ"ผมเดินถือหม้อร้อนๆรีบไปวางที่กลางโต๊ะที่เป็นหินอ่อน
"ว๊าววว น่ากินจัง"จุนซูก้มมองหม้อสีขาว แล้วสูดกลิ่นหอมๆของอาหารเย็น
"พี่แง้มหน้าต่างให้ลมเข้ามาหน่อยนะ"ผมลุกขึ้นเพื่อไปแง้มประตูกระจกบานเลื่อน ให้ภายในห้องเย็นยิ่งขึ้น
"จุนซูหยิบตะเกียบเหล็กกับช้อนเหล็กมาให้แล้วนะฮะ" จุนซูยื่นปลายช้อนตะเกียบมาให้ ผมเองก็นั่งลงแล้วก็ดูจุนซูที่กำลังจ้องหม้อด้วยสายตาซุกซน
"อ๊ะ.... พี่แจจุงแย่งหนวดปลาหมึกเค้า"
"อะไรของนาย พี่ซื้อนะ"
"แต่พี่ก็เห็นอยู่ว่าผมกำลังจะคีบ"
"พอดีชั้นไม่รู้หน่ะ"
"พี่แจจุงอ่ะ"
"เห้ยจุนซู เอาเส้นไปหมดเลยได้ไง"
"อะไรเล่าา ผมก็ม้วนๆแล้วกินมันผิดตรงไหน"
"ก็นายเล่นม้วนเยอะนี่จุนซู"
"ผมกินเผื่อลูก พี่แจจุงอ่ะ ไม่เป็นแก่ลูกในท้องจุนซูหรือไง" นิ่งสิครับ มุกนี้ ผมก็เลยเลิกแกล้งจุนซู
"จุนซูเอาซีกนี้นะ"จุนซูชี้ที่ไข่ต้มผ่าครึ่งที่อยู่ในหม้อ
"นายกินให้หมดเลย พี่ไม่กิน"ผมเขี่ยไข่อีกซีกไปทางจุนซู
"อ่าา ได้ไงอ่ะ มันก็ไม่ยุติธรรมสิ"จุนซูจะเขี่ยไข่คืนผม
"ไม่ต้อง นายกินไข่ไป จะกินโซจู พี่อิ่มแล้ว กินให้หมดเลยนะจุนซู"ผมวางช้อนกะตะเกียบ
"พี่แจจุงอย่างนี้ทุกที ให้เค้ากิน พอกินก็มาว่าเค้าอ้วน เชอะ"
"เอาเถอะน่า กินเสร็จทิ้งไว้เดี๋ยวพี่มาล้าง"
"แล้วพี่จะไปไหนฮะ "จุนซูมองผมที่กำลังจะลุกไปที่โซฟา
"กินเหล้าหน้าทีวีอ่ะ"
ผ่านไปซักพัก ผมก็กินโซจูของเก่าที่มีอยู่สามขวด ผมวางทั้งสามขวดไว้ที่โต๊ะเตี้ยๆกลางห้อง เปิดทีวีดูทีวีโชว์บ้าง ไปดูช่องกีฬาบ้าง
"พี่แจจุง จุนซูไปอาบน้ำก่อนนะฮะ"จุนซูเดินมาแล้วบอกผม
"อืม อาบเสร็จกินนมด้วยนะ พี่ซื้อมาให้"ผมสั่งเสีย ก่อนจะนั่งกินเกล้าเพลินๆต่อไป
Junsu mode
"หนาววจังเลยย"พอผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ แต่ลมหนาวที่มากจากพี่แจจุงแอบแง้มประตูเอาไว้ตอนเย็นทำให้ในบ้านเย็นไปด้วย พอผิวที่ยังเปียกๆเจอลมเย็นๆที่ทำเอาสะดุ้งทีเดียว
ผมเดินออกไปปิดประตูกระจกให้สนิด ก่อนจะเดินไปยังห้องครัวเพื่อทำตามที่พี่แจจุงจอมบงการสั่ง ผมเห็นหม้อสีขาวถูกล้างไปเรียบร้อยแล้ว ผมหยิบนมในตู้เย็นที่พึ่งซื้อมามารินนมไส่แก้วกระเบื้องขนาดใหญ่ มองดูในตู้เย็น พี่แจจุงหั่นแอปเปิลไว้ให้ผมเรียบร้อยแล้วด้วย พี่แจจุง พี่จะทำให้ผมหวั่นไหวอีกแล้วนะ ผมกินแอปเปิลไปด้วย แล้วก็คิดอะไรไปเพลินๆ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวผม จริงๆแล้วผมก็รู้สึกแย่เหมือนกัน แต่ผมว่า... เราควรจะคิดแต่เรื่องดีๆไม่ใช่หรอ เพราะเมื่อถึงเวลานั้น ผมก็จะมีความสุขเองแหล่ะ ผมจะอดทนเพื่อพวกเค้านะ
*หมับ
ผมนั่งคิดไรไปเรื่อย อยู่ดีๆผมก็ถูกใครบางคนโอบลอบคอจากด้านหลัง
"จูนซู๊.. นายไม่โสนจายพี่เลยยย เอิ๊ก.. น้า"เสียงที่กระซิบที่ข้างหู เสียงที่แจจุง และกลิ่นเหล้าก็คลุ้งมากเลย
"พี่แจจุงฮะ"ผมพยายามขืนแรง แต่ผมก็ถูกกอดรัดมากขึ้น
"พี่รักจุนซูน้าาา นายไม่รักพี่หรอออ"
"เอ่อ..... ผม"พี่แจจุงกระซิบ อ๊ากกกก พี่แจจุงพี่เมา
"จุนซู พี่รักนายน้าา ขอหอมหน่อยนะ"
"พี่แจจุง พี่เมาหรอฮะ"ผมเองก็แอบตกใจ ผมไม่ค่อยได้เห็นพี่แจเมาเท่าไหร่
"นะ จูนนนซู ขอพี่หอมหน่อย"
"อ๊าาา"แล้วพี่แจจุงก็หอมผมแรงมาก กดจมูกลงมาแรงจนผมรู้สึกได้ ผมพยายามลุกขึ้น พอผมลุกขึ้นยืนได้พี่แจจุงก็กอดผมไม่ปล่อย
"จูนนนซู ... พี่ง่วงงงงแล้ว พาไปนอนหน่อยยย" พี่แจจุงท่าจะเมามากก ผมหันมองแล้วสิ่งที่เห็นคือขวดโซจูเปล่าๆ7ขวดกับวอดก้าอีก2 พี่แจจุงกินเข้าไปได้ยังไงเนี่ยย แล้วจะนอนอยู่นี้น่ะหรอ
"ฮะ"ผมพยุงคนตัวใหญ่อย่างทุลักทุเล
"จุ๊บ"พี่แจจุงจุ๊บแก้มผมแรงๆอีกครั้ง หลังจากพาเข้ามาให้น้องนอนได้แล้ว
"พี่แจจุงเมามากเลยนะฮะ ทำไมถึงได้กินเยอะขนาดนั้นล่ะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า "แล้วพี่แจจุงก็หัวเราะอย่างบ้าคลั้ง
"นอนได้แล้วฮะ" ผมพาพี่แจจุงให้นอนลงกับเตียงกว้าง ผมเองก็ตองนอนด้วยสะนะฮะ
"น่ารักกกจังเลยยย เมียพี่ นี่สี่ ค่อย..โสม ก่า เปนน แม่ ของลูกกหน่อย ฮ่าฮ่า เอิ๊กก"พี่แจจุงหลับตาแล้วเลอเสียงดัง แต่สิ่งที่ผมได้ยิน หมายความว่าไง
"พี่แจจุง พี่ว่าอะไรนะ" ผมปีนเตียงมานั่งลงข้างๆ แล้วเขย่าแขนพี่แจจุง
"ครอกก ฟี่ ....คือ ...รอก ฟี้"พี่แจจุงกรนดังมาก พี่แจจุงตอนเมาน่ากลัวชะมัดเลย วันนี้ต้องเป็นจุนซูสินะที่ต้องเป็นคนดูแลบ้านแล้วปิดไฟนอน ปวดตัวก็ปวด โฮกกกก
.
.
.
++++++++++++++++
เที่ยงของอีกวัน
Jaejoong mode
"อื้ออ"ผมมึนหัวชมัด หนักๆที่หัวยังไงบอกไม่ถูก
"อื้ม"เสียงครางของอีกคนทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมาดูเล็กน้อย จุนซูก็ยังคงนอนด้วยกานเอาแขนผมหนุนแทนหมด แต่ตามันหนักๆไงมะรุ ผมก็ขอนอนต่อละกันนะ
"อื้ออออออออออออ"จุนซูพลิกตัวเต็มแล้วหันหลังให้ผม แล้วดึงผ้าห่มไปด้วย
"อื้อออ "ผมก็เลยเข้าไปชิดหลังจุนซู เพื่อจะได้อยู่ในผ้าห่มดีๆ ตื่นไม่ไหวจริงๆนะเนี่ยย
"จูนซู อืออ ...กี่โมงแล้ว"ผมซุกหน้ากับหัวกลมๆเพื่อหล่บแสงที่รบกวนการนอน
"อื้ออ พี่แจจุง... เที่ยงสี่สิบเอง ปลุกเค้าทำไมล้า เค้าจะนอน"
"ใครปลุกนายกัน แค่ถามเฉยๆ จะนอนก็นอนไปสิ ชั้นก็ง่วง"ผมหลับตาซุกกับจุนซู
"ไม่ช่ายยศ้าหน่อยย พี่แจจุง คนซกมกไม่อาบน้ำ กลิ่นเหล้าหึ่งเลย แล้วจุนซูจะหลับได้ยังไง"
"คิมจุนซู อย่าพึ่ง พี่ขอนอนก่อน"
"พี่แจจุงไปอาบน้ำเถอะนะ ผมของร้อง งืออออออ "หลังจากผมกับจุนซูนอนด้วยกันจนตอนนี้จะบ่ายสามแล้ว
"อื้ออ ก็ได้"ผมก็ยอมถ่างตามองไปรอบๆ ขอหาวอีกทีด้วย ง่วงว่ะ แต่ก็ตื่นมาแล้ว ผมนั่งลงกับเตียงพอลืมตาไหวผมก็หลับมามองจุนซูที่ขดตัวเป็นก้อนอยู่ในผ้าผม
"โอ้ยยย ปวดตาเว้ยยย"ผมบ่นก่อน แล้วก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เออว่ะ กลิ่นเหล้านี่หึ่งเลย -*-
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เอาอีกแร้ว พอผมตื่นขึ้นมาเต็มตา ผมกำลังไส่เสื้อผ้าอยู่หลังจากอาบน้ำเสร็จ แล้วเสียงนั้นก็คือจุนซู เห้ยย ครบสี่วันแล้ว หรือว่าจะคลอดแล้ววะ ผมเริ่มร้อนใจก่อนจะรีบสวมกางเกงทั้งๆที่ซิปยังไม่ทันรูดเลย
"จุนซูนายเป็นอะไร"ผมออกมาดูจุนซูที่นั่งลงที่เตียง แล้วร้องออกมาเสียงดัง
"พี่แจจุง สะโพกผม"ห๊ะ สะโพกงั้นหรอ
"ไหนๆๆจุนซู " ผมรีบวิ่งไปนั่งลงข้างๆของจุนซู นั้นไง โฮกกกกกกกกกก คิมแจจุงเอ๋ยยย
"น้ำนมมันไกลออกมาจากสะโพกจุนซูฮะ ฮือออ มันคืออะไรฮะ" ผมเห็นคราบน้ำนมที่กางเกงนอนของจุนซู
"ท่อน้ำนมน่ะ มีข้างเดียวด้วย"ผมลองคลำที่สะโพกอีกข้างก็ไม่มีอะไร
"อะไรนะฮะ ท่อน้ำนม" จุนซูเบิกตากว้าง "อ๊ะ พี่แจจุง"
"..."ผมเลิกเสื้อนอนตัวยาวสีข้าวของจุนซูขึ้น
"อ๊ะ อื้อ" ผมโลมเลียยอดอกสีหวาน และ
"จุนซู น้ำนมออกมาจากนมนายแล้ว"ผมผละออกมา
"ห๊าาา"จุนซูยิ่งตกใจมากกว่าเดิม
ระหว่างวันผมกับจุนซูก็นอนดูหนังที่เช่ามาดู วันนี้แหล่ะ แต่ไม่รู้ว่ากี่โมง
"เอาอีก "ผมร้องให้จุนซูหยิบเชอร์รี่เข้าปากผม
"อาอ้ำ"จุนซูหยิบผลไม้สีแดงเข้มจนออกมาม่วงส่งให้ผมถึงปากเลยทีเดียว ไม่ง๊องแง๊งเหมือนเมื่อเช้าค่อยน่ารักหน่อย
"งับ"อื้ม ผลนี้หวานแหะ
"อร่อยไหมฮะ "จุนซูยิ้มหวาน
"พี่แจจุง หนังมาแล้ววว" ผมกับจุนซูก็ไปสนใจหนังแผ่นต่อ
จุนซูก็ดูปกติตลอดเวลาไม่มีทีท่าอะไร ขอร้อง อย่าวั้นนี้เลยนะ เพี้ยง
"อื้อ โอ้ยย พี่แจจุง"อะไรวะ พอเพี้ยงปุ๊บมันเจ็บท้องเลย
"นั้นไง -*- จุนซูเจ็บท้องหรอ"จุนซูที่นั่งดูหนังข้างๆก็มีสีหน้าโอญครวน
"ฮะ โอ้ยยยยยยยย เจ็บมากเลย"
"เอ่ออ จุนซู นายนอนลงก่อนนะ"ผมลุกออกจากโซฟา แล้วจุบให้จุนซูนอนลง เฮือกกกก -*-
"เดี๋ยวพี่มา แปปนะจุนซู" โอ๊ยยย ทำไงดีครับ ทำไงดี ... ไม่เคยร้อนใจอย่างนี้เลยนะเนี่ยย ใช่ๆๆๆ โทรศัพท์ เมมว่าไรวะ...โอ๊ยๆๆๆ เจอแล้วๆๆ บีบี เมมไว้ไหนนนเนี่ยยยย ........... เจอแล้ว แพทย์ประจำตระกูล
"คุณหมอออ ช่วยด้วยครับ นำทีมแพทย์มาที่บ้านผมด้วยตอนนี้ เมียผมจะคลอดด"ผมเดินออกมาโทรข้างนอก ไปยังแพทย์ประจำตระกูล เพราะคนในตระกูลผมทั้งหมดไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้ปกติ
"รีบมาด่วนนะครับ"ผมรีบวางสาวแล้วไปดูจุนซูทันที
"จุนซู"ผมคุกเข่าอยู่ที่ข้างโซฟา จุนซูบีดไปมาอย่างทรมาน ผมทำได้ตอนนี้ก็มีแค่จับมือจุนซูไว้
"พี่แจจุง อื้อ จุนซูเจ็บ เจ็บจังเลย"จุนซูส่ายหน้าไปมาเพราะความไม่สบายตัว
"จุนซู หมอกำลังจะมานะ หายใจเข้าลึกๆ"ผมเห็นจุนซูน้ำตาไหล
"จุนซูอย่าร้องสิ "ผมรีบเช็ดน้ำตาจากขอบตาของจุนซูที่ซึมออกมา ผมไม่ชอบเลยนะบรรยากาศแบบนี้
แล้วทีมแพทย์ประจำตระกูลของผมก็เข้ามาในบ้าน ทุกคนทำงานอย่างมืออาชีพ ผมเองก็อุ้มจุนซูไปยังเตียงอีกห้อง เพราะไม่อยากให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปในห้องนอนของผม อุปกรณ์ทุกอย่างพร้อม ผมก็นั่งบนเตียงข้างๆกับจุนซู พร้อมกับจับมือจุนซูไปด้วย แต่อยู่ดีๆผมก็หงุดหงิดขึ้นมาครับ เพราะว่าให้หมอนี่มันดึงกางเกงของจุนซูแล้วแยกออกกว้างอย่างที่ผมทำ
"คุณจุนซู เอาล่ะครับ เบ่งออกมาเลยครับ"ทีมแพทย์ใช้สมุนไพรทาที่รอบๆช่องทางสีหวานของจุนซูจะช่วยลดความเจ็บลง
"อื้ออดด"จุนซูออกแรงเบ่ง แล้วกำมือของผมแน่น
"จุนซูร้องออกมา "
"อ๊าาาา พี่แจจุง"
.
.
.
"แฮ่กๆ"จุนซูหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ก้มมองใข่ใบเท่าเด็กทารกที่ออกมาจากตัวสามใข โดยไข่แต่ละใบมีสีขาวลายจุดเหลี่ยมๆสีดำ
"พี่แจจุง"จุนซูเอนหัวลงพิงที่ไหล่ผม จุนซูห่มผ้าที่ท่อนล่าง
"จุนซู"ผมโอบไหล่จุนซู แล้วผมเองก็ก้มมอง
"อ๊ะ พี่แจจุง "จุนซูตาลุกวาวมองไข่ทั้งสามที่กำลังค่อยๆร้าว
"อุเว๊ แง๊ แว"ไข่ทั้งสามใบค่อยๆร้าว แล้วทุกคนก็ได้เห็นท่อนแขนเล็กๆ ที่เห็นเป็นส่วนแรก และจากนั้นเปลือกไข่หนาก็แยกแตกทั้งสามใบ เด็กทารกที่มีใบหน้าจิ้มลิ้มหน้ากลมๆผิวขาวๆตัวแดงๆ แต่ที่ทำให้จุนซูตกใจคือ
"พี่แจจุง ลูกจุนซูมีปีกกอ่ะพี่แจจุง"จุนซูก้มมองเด็กทารกทุกคน ทุกคนมีปีกสีดำสนิทเล็กๆที่หลัง
"อืม"ตอนนี้ผมเองก็ดีใจ ผมมีลูกแล้วสินะ .... และปีกสีดำนั้นด้วย
"จุนซูให้ลูกกินนมสิ"ผมอุ้มลูกคนนึง แล้วจุนซูก็ต้องเลิกเสื้อขึ้น แล้วให้ลูกสองคนดูดน้ำนมจากอกทั้งสองข้าง และอีกคนก็กินจากที่สะโพก ผมก็รองตัวลูกเอาไว้ด้วย
"คุณแจจุง เซ็นชื่อรับรองบุตรด้วยครับคุณแจจุง"ทีมแพทย์ส่งใบให้ผมเซ็นแล้วผมก็เซ็นแล้วส่งคืน และทีมแพทย์ที่เหลือก็อุ้มลูกของผมไปอาบน้ำแล้วก็ห่อผ้าอ้อมให้
"พี่แจจุง!!!"จุนซูตาเบิกกว้าง แล้วก็รั้งผมไว้มี่ทัน
"อะไรของนาย"
"พวกเค้าเป็นลูกของจุนซู พี่จะมาเซ็นได้ไง พี่แจจุงไม่ต้องมารับผิดชอบจุนซูหรอกฮะ"จุนซูช้อนตามองผม
"จุนซู..."
"แค่นี้ผมก็กวนพี่แจจุงจะแย่แล้ว ยังจะให้ผมรบกวนพี่อีกหรอ"
"จุนซู...."
"ยังไงพวกเค้าก็ลูกของผมนะฮะ พี่แจจุงจะลำบากนะฮะ"
"จุนซู...."
"แล้วพี่แจ.."
"ฟังพี่บ้างสิจุนซู"ผมจับมือทั้งสองข้าง ให้จุนซูยอมสบตา
"ฮะ?"
"นายจำอะไรไม่ได้จริงๆน่ะหรอจุนซู"ผมจ้องลึกเข้าไปในตาของจุนซู
"เรื่องอะไรฮะ"
"ถ้าพี่จะบอกว่าชั้นเป็นพ่อของลูกนายล่ะ"
"พะ..พี่แจจุง"จุนซูทำตาโต"ล้อเล่นหรอ"
"ใครเค้าจะล้อเล่นกันจุนซู พี่พูดจริง"ผมมองจุนซูอยากหนักแน่น
"พี่แจจุง"จุนซูจ้องลึกที่ตาผม
"นายจำไม่ได้จริงๆหรอ"
"....."จุนซูเอียงคอ ก่อนจะสีหน้าจะแดงระเรื่อ
"วันที่นายไม่สบาย เมื่อสองเดือนก่อน"
"พะพี่แจจุง จริงหรอฮะ"จุนซูหน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่
"จิงสิ จุนซูหน้านายแดงใหญ่แล้ว หรือจะไม่สบาย"
"จุนซูยังเหนื่อยๆอยู่เลยฮะ"
"อ่ะ งั้นนานนอนพักแล้วพี่ดูลูกเอง "ผมดันตัวจุนซูให้นอนลงไปกับเตียง ก่อนจะก้มลงไปจุ๊บบนหว่างคิวสวย
.
.
.
หลังจากทีมแพทย์กลับไปหมดแล้ว ผมจัดการเตรียมที่นอนทั้งสามชุดไว้ให้เรียบร้อย ผมเอาลูกชายทั้ง3คนมานอนเรียงกันเอาไว้ ผิวขาว จมูกโด่ง ตาโต ลักษณะทุกอย่างนั้นแสดงออกมาจากใบหน้าของทั้งสาม ที่หาววอดๆ ผมก็เลยฮัมเพลงไปเบาๆเพื่อจะกล่อมให้นอน ลูกของผมไม่งอแงซักเท่าไหร่
"ป๊ะป๋าไปหาที่นอนก่อนนะ"ผมห่มผ้าให้กับลูกๆ ที่หลับตาพริ้ม ผิวเด็กขาวๆ มันช่างน่าจับเสียจริง วันนี้คิมแจจุงจะนอนที่ห้องนั่งเล่นกับลูก เพราะจุนซูนอนที่ห้องผมอยู่ ส่วรอีกห้องก้เปื้นเลือดเต็มไปหมด
ผมเดินไปหยิบฝูกกับผ้าห่มจากตู้ที่ห้องเก็บของ หมอนเมล็ดพืชที่พับไว้เป็นเซ็ตเพื่อไปปูข้างๆผ้าปูของลูกๆ
"ทำไรต่อดีวะกู"ผมนอนลงข้างๆเด็กๆที่หลับปุ๋ย ผมเขยิบเพื่อลูบพุงน้อยๆ ผมนึกถึงอีกคนที่อยู่ในห้อง
"มื้อเย็นนี้จะทำอะไรดีเนี่ย"ผมบ่นกับตัวเอง
"อุแว๊!! "
"แง๊"
"แว๊ แว๊"
"นั้นไง"ผมแค่บ่นกับตัวเอง แล้วลูกทั้งสามก็เริ่มตื่นแล้วร้องลั่นบ้าน ไอ้แจงานงอก...ผมลุกขึ้นแล้แล้วเอาลูกคนนึงนั่งตัก อีกสองอุ้มไว้คนละข้าง คลอดทีเดียว3ทำได้ไงวะ
"โอ๋ๆๆๆ หิวนมหรอครับ โอ๋ๆเดี่ยวปะป๋าพาไปหามะม๊านะ "ผมเอาลูกซุกที่อกแล้วเอาแขนรองไว้ที่ก้นก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยังห้องนอน
"จุนซู"ผมใช้หลังดันประตูที่ปิดไม่สนิท ผมเห็นจุนซูนอนสะลึมสะลืออยู่
"ฮะ"จุนซูเงยหน้า
"ลูกหิวน่ะ"ผมเดินตรงไปที่เตียง แล้วค่อยๆวางลูกลงที่เตียง ใกล้ๆกับที่จุนซูนอน
"อ๋อฮะ"จุนซูเอาลูกมาวางไว้บนตัวและลูกทุกคนก็เงียบ จุนซูเลิกเสื้อขึ้นแล้วก็ปล่อยให้ลูกกินนมต่อไป
"ท่าทางจะหิวสุดๆเลยเนอะ"ผมชวนจุนซูที่นั่งเงียบ ผมไม่ชอบบรรยากาศนี้เลย
"เย็นนี้เดี๋ยวพี่ทำอาหารอ่อนๆให้นายกินดีกว่า ไก่ตุ๋นโสมเป็นไง"ผมยิ้มแล้วก็เนียบๆทราบที่มือบางที่วางไว้หลังเด็กๆ
"พี่แจจุงฮะ พรุ่งนี้ผมจะกลับไปอยู่กับแม่ล่ะ"จุนซูไม่แม้แต่จะมองหน้าผม
"อะไรนะ?"
"ผมพอจะนึกออกแล้ว..ตอนนั้นผมคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน แต่มันคงเป็นเรื่องจริงสินะ"จุนซูเงยหน้ามายิ้มทำให้ผมชาวาบไปทั้งตัว
"อืม พี่ขอโทษนะจุนซู"
"ครับ ผมรู้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ ผมก็จะกลับบ้าน ผมเลี้ยงคนเดียวก็ได้ฮะ"
"จุนซู!! หยุดพูด พี่ไม่ให้นายไปไหนทั้งนั้น"
"ผมไม่ต้องการอะไรจากพี่อีกแล้วฮะ "
"อุแว๊ แง๊"แล้วลูกๆก็ร้องเสียงดัง
"จุนซู พี่ขอร้อง..อย่าไปไหนเลย พี่ต้องการลูกนะ"ผมบีบมือจุนซูแล้วจ้องตาจุนซู
"ผมก็จะให้พี่มาหาลูกบ้าง เพราะยังไงผมกับพี่เราก็ยังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม พี่จะมาดูลูกก็ได้ เราไม่ได้มีอะไรกันแบบนั้นซะหน่อย "
"จุนซูฟังพี่นะ นายไม่เข้าใจเลยหรอ...พี่ทำอะไรให้นายไปทั้งหมด นายคิดว่าพี่ทำเพื่ออะไร"
"ผมรู้ว่าพี่ทำเพื่อลูก ไม่ใช่ผม"
"พี่ทำเพื่อนายจุนซู!! พี่ทำเพื่อนายเหมือนกัน เพราะ.."
"เพราะอะไรฮะ พี่ทำเพื่ออะไร แล้วพี่เป็นใครกันแน่?"
"เพราะพี่รักนาย"
.
.
.
Junsu mode
"จิงหรอฮะ" หลังจากที่ผมรู้ว่าพี่แแจุงเป็นพ่อของลูกผม ผมก็ดีใจนะ แต่ผมรู้ว่าเค้าไม่ได้รักผมแบบนั้น ผมรู้ว่าเหตุการในวันนั้นผมก็ทำอย่างที่ผมฝันไว้บ่อยๆโดยไม่รู้ว่านั้นคือความจริง แต่พี่แจจุงรักผมจริงๆงั้นหรอ
"ตอนไหน"
"พี่ตอบไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้พี่รักนายจุนซู"พี่แจจุงเข้ามากอดผมกับลูก
"แล้วพี่เป็นใครกันแน่"ผมเองก็สงสัย ผมไม่มีมุดลูก ไม่มีรังไข่ แม่มีเต้านม แล้วผมท้องได้ไง แล้วทำไมออกลูกเป็นไข่ แล้วผมมีน้ำนมได้ยังไง ทำไมลูกผมถึงมีปีก
"เอ่ออ พี่เป็น..."
"เป็น..."ผมพูดตามพี่แจด้วย
"พี่เป็นคนนี่แหล่ะ แต่ว่าตระกูลพี่สืบสายเลือดเทพเจ้าที่มีปีกสีดำหน่ะ "
"เอ๋?...งั้นพี่ก็มีปีกด้วยอ่ะสิ"ผมอุ้มลูกที่หลับคาอกไปแล้วมากอด
"มีสิ"แล้วพี่แจจุงก็ถอดเสื้อ อ๊ากกกกกก หุ่นพี่แจจุง กรี๊ดดด><. พอพี่แจจุงถอดเสื้อเสร็จก็หันหลัง แล้วรอยสักรูปปีกก็ค่อยๆออกมาแล้วกลายเป็นปีกสีดำใหญ่"เป็นไง"
"โอ่ววว"ผมเผลออุทาน เพราะพี่แจจุงดูดีมาก><
"ดูดีล่ะสิ"แจจุงหมุนตัวกลับมา
"อ่าว...แล้วพี่แจจุงเป็นคนตรงไหน"ผมมองแล้ว คนอะไรมีปีก?
"เอาเถอะ แต่นาย อยู่กับพี่ที่นี่เถอะนะ"
"พี่แจจุง.. พี่สัญญากับผมได้ไหม"ผมจะให้โอกาสพี่แจจุง
"ได้สิ"
"ชูขึ้นมาสามนิ้วฮะ แล้วพูดตามผม"ผมชูสามนิ้วให้ดูเป็นตัวอย่าง
"ชูขึ้นมาสามนิ้วฮะ แล้วพูดตามผม"พี่แจจุงอ่ะ พูดตามผม เดะเหอะ
"พี่แจจุง ไม่เล่นสิ เดี๋ยวพาลูกหนีเลย"ผมถลึงตาไส่
"ครับๆ โอเคไม่แกล้งแล้ว"
"ต่อไปนี้"ผมเริ่ม
"ต่อไปนี้"
"คิมแจจุง"
"คิมแจจุง"
"จะดูแลคิมจุนซูกับลูกๆให้ดีที่สุด"
"จะดูแลคิมจุนซูกับลูกๆให้ดีที่สุด"
"จะลดกินเหล้า ลดบุหรี่ให้น้อยลงด้วย"
"จะลด...เห้ยยนจุนซู ไหมไหวนะ"
"แค่ลดแต่ไม่ได้ห้ามสะหน่อย จุนซูไม่ชอบนี่ งั้นจุนซูจะกลับ"
"ครับๆ โอเค จะลดกินเหล้บ ลดบุหรี่ให้น้อยลง"
"สัญญาแล้วห้ามคืนคำด้วย"
"ครับ คุณจุนซู ผมสัญญา แล้วก็จะรักลูกๆกับจุนซูจนกว่าจะตายด้วยตับแข็งเรยย"
"บ้าาา"ผมเขินน
"อุแว๊ๆ"
"อ๊าาาา พี่แจจุงลูกร้องงง"ผมตกใจที่อยู่ดีๆลูกก้ตื่นขึ้นมาแล้วร้อง "พี่แจจุงเปลี่ยนผ้าอ้อมมมให้ลูกที"
"ห๊ะ!!"พี่แจจุงตาเหลือก
"เปลี่ยนด้วยๆๆๆๆ จุนซูลุกไม่ไหว ปะป๊าพาลูกไปเปลี่ยนผ้าอ้อมด้วย"
ผมลอบขำที่พี่แจจุงดูรุกรี้รุกรนที่วิ่งวุ่นพาลูกทีละคนไปเปลี่ยนผ้าอ้อม
"คิคิๆๆๆๆๆๆㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ"
.
.
.
จบแล้วค่ะ แต่มี่แถมนะ รอแถมแป๊ปส์!!!! ขอกลับบ้านจะมาแถมให้ค่ะ^^
++++++++++
แถมมมมมมม
"ห๊ะ อะไรนะ พี่กะแกจดทะเบียนกันแล้ว แล้วก็มีหลาน ได้ไง"ปาร์คยูชอนที่หน้าตาตื่นมาหาแจจุงแต่เช้าพร้อมกับเซ็ตขวดนมมาเป็นของขวัญรับหลาน
"เออเสะ จะให้ชั้นท้องไม่มีพ่อหรอไง ยูชอน"จุนซูทำเสียงแว๊ดๆอยู่ที่โซฟาบ้าน โดยอุ้มลูก แล้วยูชอนก็อุ้มลูกอีกคน ส่วนลกอีกคนก็สะพายอยู่ที่อกผมเนี่ยยย ผมกำลังเตรียมชงนมให้ลูกอยู่ครับ
"อ๊ายยย อิจฉา อยากจดบ้างไรบ้าง"ยูชอนก็ทำเสียงขึ้นสูงแสดงถึงความอิจฉาได้ดี
"ก็ไปจดสิ แฟนนายก็มีไม่ใช่หรอ"
"พอดีมีหลายคนอ่ะ"
"เออออออ" ผมนั่งฟัง เสียงจุนซูดูจะเอือมมากๆ
"อ่าว ยูชอนยังไม่กลับอีกเหรอ"ผมแกล้งไล่แบบมีมารยาท
"ยังอ่ะ "ยูชอนยิ้มจนแก้มบวม
"เดี๋ยวผัวก็มาลากไปหรอก"
"ไม่อ่ะ ลองทำสิ จะหาผัวใหม่คอยดู"ยูชอนก้มมองแล้วยิ้มหวานให้ลูกของผมทั้งสามคน
"หาง่ายเนอะ ผัวอ่ะ"
"ช่ายสิ"ยูชอนทำท่าเชิด
ตื๊ด
"อ่าววว กิ๊กบีบีมา ไปแล้ว"ยูชอนเปิดบีบีสีขาวขึ้นมาดู
"อื่ม ไปเถอะ"ผมยิ้มแล้วอุ้มลูกอีกคนมาจากยูชอน
"นั้นสิ ไปเถอะ ยูชอนบ๊ายบายย"ผมว่าผมไล่มันน่าเกลียดแล้วนะ จุนซูแรงกว่าอีกเว่ย
"เออออ ไม่อยากให้อยู่เป็นก้างว่างั้น เชิญอยู่กันเป็นครอบครัวไปเถอะ หมั่นไส้" แล้วยูชอนก็เดินหนีหายไปเลย แล้วก็ออกจากบ้านผมแบบไม่ต้องมีใครไปเชิญ
"พี่แจจุง นมล่ะฮะ"พอผมนั่งแทนที่ยูชอนปุ๊บ จุนซูก็ถามถึงนม
"เออ ลืม"
"แก่แล้วนะพี่หน่ะ คิคิ"
" -*- "ไอ้คุณเมีย ผมเดินไปหยิบขวดนมสามขวดที่ชงแล้วก็อุ่นพอดีแล้วมาให้จุนซูที่นอนกองอยู่กับลูก โอ้ยย ลูกสาม
"นี่ครับคุณจุนซู"
"พี่ป้อนสองคนนะ อิอิ"แล้วจุนซูก็เอาขวดนมไปแค่ขวดเดียว แล้วก็ป้อนนมลูกไม่สนใจใคร อ่าว ผมก็ต้องป้อนพร้อมกันทีเดียวสองคน อนาถและเมื่อยสุดๆเลยเว่ย
.
.
.
ผมเดินออกมาคุยโทรศัพท์ด้านนองที่ระเบียง ทิ้งให้จุนซูร้องเพลงกล่อม เอิ่มมม .... เสียงจุนซูจะกล่อมลูกหลับไหมเนี่ยย เหอะๆ
"แม่ครับ"
//ว่าไงพ่อตัวดี เมื่อไหร่จะเอาหลานมาให้แม่อุ้ม//
"แม่รอหน่อยสิ ตอนนี้กำลังวุ่นเลย "
//หลานน่ารักไหม เหมือนใครเนี่ย ลูกหรือหนูจุนซู//
"ก็ผมกะจุนซูผสมๆกันนั้นแหล่ะ แต่ว่า... เหมือนจะแฝดกันหมดเลย"
//ดีจัง แม่เตรียมของไว้รับหลาน ทอง10บาท 3เส้น แล้วก็ที่ดินพร้อมบ้านอีกสามหลังใหหลานๆ ไว้แกพาหลานมาหาแม่ แล้วแม่จะให้//
"โอ้ววววววว "ผมได้ยิน เกินคาด รุงี้มีเมียตั้งนานแว้ววว โฮกกกกกกกกกก "เย็นนี้ยังได้เลยครับแม่"
//เอาเถอะ จะมาก็โทรบอกแม่ด้วย//
"ครับๆ" ผมวางสายแล้วเดินเข้ามาข้างใน จุนซูก้ร้องเพลงกล่อมลูกต่อไป ผมก็ไปนั่งข้างๆจุนซูอย่างแผ่วเบา เพราะกลัวลูกจะตื่น
"พี่แจจุง เรายังไม่ได้ตั้งชื่อลูกเลยนะ"
"เออ นั้นดิ"
"ตั้งสามคนแหล่ะ "
"5555555 ให้แฟนคลับช่วยกันตั้งดีไหม"
"ดีเลยฮะ พี่แจจุงโพสในทวิตเลย"
--------------------------------------
END
"หึหึ"นั้นไง ผมว่าแล้ว ตอนนี้ผมกำลังนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนคิงไซส์ อ่ะนะ สมฐานะไรงี้ หลังจากที่ไล่จุนซูไปอาบน้ำ คือแบบว่าผมแขนชาไปหมดแล้ว เพราะคุณจุนซูเนี่ยมันหนุนแขนผมทั้งคืน หัวมันก้หนักจริงๆเลย ผมเงยหน้ามองที่ประตูห้องน้ำ พี่เตือนนายแล้วนะจุนซู เชื่อสิเดี๋ยวอีกสามวิมันจะวิ่งจู๊ดดดดออกมา แล้วก็ร้องว่า พี่แจจุง ช่วยด้วย ฮือออ แล้วก็เอาแขนผมไปเช็ดขี้มูกอีก แบบนั้นแหล่ะคืออีกเหตุที่ผมอาบน้ำทีหลังมัน คนไรวะเนี่ยย ทั้งหล่อทั้งฉลาดดดด แม่งโค่ดจะเพอร์เฟค
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่แจจุง"หึ ไปเป็นหมอดูดีกว่ากู จุนซูที่ห่อผ้าเช็ดตัวตั้งแต่ใต้ไหปาหร้าลงมานั่งลงบนเตียงผม เขย่าแขนผมไปมา ผมเด้งตัวขึ้นมา แล้วมันก้เอาหัวหนักๆมาซบผม
"อะไร"ผมโอบเอวอวบๆของไอ้คนท้องป่อง ผมรู้แล้ว พี่เตือนนายแล้วนะ
"ฮืออออ จุนซูเปิดกระเป๋าหน้าท้องไม่ได้ฮะพี่แจจุง ฮืออออออออออออออออ เอาไงอ่าาา ท้องจุนซูก้ป่องอยู่อ่าา ฮือออ"มันก้น้ำหูน้ำตาน้ำลายและน้ำมูกไหลพรากแล้วก้เอาหน้ากลมๆมาเช็ดคราบต่างๆที่แขนเป็นมัดกล้ามของผม อึ๋ยยย แขนกรู
"หึ พี่เตือนนายแล้วนะ จุนซู"ผมลูบหัวมันเบาๆ งานเข้าแล้วครับพี่น้อง
"ฮืออออออ ใครจะไปรู้ล่าาา แล้วคอนเสิร์ตพรุ่งนี้อ่าา ฮือออออ เอาไงดีฮะ ฮือออออออออออ ทำไงดีพี่แจจุง "จุนซูสะอึกสะอื้น ผมรู้อยูแล้วแหล่ะ ว่าต้องเป็นแบบนี้ ผมได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้ว
"ช่างมันเถอะจุนซู เดี๋ยวพี่จัดการเอง"ผมค่อยๆจับไหล่จุนซู แล้วสบตาจุนซูเพื่อบอกว่า ทุกอย่างจะเรียบร้อย"อาบน้ำเสร็จรึยังเนี่ยจุนซู"
"ยังฮะ"จุนซูส่ายหัวดี๊ก
"งั้นรีบไปอาบ พี่จะได้อาบบ้าง ออกมาอย่าให้พี่เห็นน้ำตานายเชียวนะ อย่าเครียด มันจะเรียบร้อย...... เพื่อลูกของนาย"ผมปาดที่รอบขอบตาที่แดงกล่ำไปหมด ไม่คิดว่าสีหน้าจุนซูจะเป็นแบบนี้ ผมไม่ชอบเลย เห็นแล้วมันรู้สึกสะเทือนไปหมด
"ขอบคุณนะฮะพี่แจจุง"จุนซูสีหน้าดีขึ้น ทำให้ผมก้มลงแล้วประทับฝีปากลงบนเปลือกตาบวมช้ำ
"เชื่อพี่นะ พี่จะดูแลนายเอง"ผมค่อยๆลูกจากเตียงแล้วพาจุนซูไปส่งที่หน้าห้องน้ำ "อาบดีๆ ระวังๆด้วยนะจุนซู ไม่ต้องล๊อกประตูห้องน้ำนะ"
"ฮะ"จุนซูยิ้มก่อนจะปิดประตู จุนซูยิ้มซะที เห็นที่ผู้ชายแห่งศตวรรทจะต้องออกโรงแล้วครับ เฮืออออออออออออออออกกกกกก
ผมที่สวมเพียงกางเกงนอนเดินไปหยิบเครื่องมือสื่อสาร เอิ่มมม เอาเครื่องไหนดี พอดีมีเยอะ................ อ่า เฮชทีซีก๊ะได้ ผมหยิบมาเซิชหาเบอร์พี่มินคยองในคอนแทคลิสท์ เจอแล้วครับเจอแล้วววว
"พี่สาววสุดที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกคร๊าบบบ ช่วยสุดหล่อด้วย"พอโทรไม่ถึงสองตื๊ด พี่สาวของกระผมก็รับอย่างรวดเร็ว
//อะไรอีก จะให้ชั้นไปกวาดบ้านนายอีกรึไง//
"โห่ววว เจ๊คนสวย ตอนนี้น้องชายกำลังต้องการความช่วยเหลืออยู่นะครับบ"ผมเดินออกมาคุยที่ด้านนอกห้องนอน
//อะไรล่ะ//
"พี่พอจะหา....................................................
.
.
.
"พี่แจจุง อาบเสร็จแล้วฮะ"จุนซูเดินออกมาหลังจากผมพึ่งเดินกลับเข้ามาในห้องไม่นาน
"อืม จุนซูนายนอนเล่นในห้องก่อน พี่อาบน้ำเสร็จเดี๋ยวพี่จะพาไปกินอะไรข้างนอก"ผมบอกจุนซูก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำต่อบ้าง
"พี่แจจุง พี่มินคยองมาครับบ"เสียงจุนซูตะโกนออกมาจากด้านนอก ผมกำลังยัดลูกรักไส่กางเกงอยู่ โอ้ยยยย ทำไมมันใหญ่จังวะ ..... หึหึ
"เออ แปปนึงใกล้เสร็จแล้ว" ผมสวมกางเกงเสร็จผมก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับสวมเสื้ออย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าพี่จะหลุดปากไหมเนี่ยยย โอ้ยย กรุเครียด
"หวัดดีครับพี่"ผมเดินมาก้เห็นพี่สาวนั่งอยู่กับจุนซู
"อืม"พี่สาวมองหน้าผมอย่างคาดโทษ ชิพหายแระ "ของที่แกอยากได้ นี่ไง"
"เอ๋? ที่รัดหน้าท้องหรอฮะ"จุนซูมองของที่มินคยองนำออกมาวาง
"ใช่จ่ะ แจจุงสั่งให้พี่เอามา แร้วนี้แจมัน อุ๊บบ"ผมรีบปิดปากเจ๊อย่างรวดเร็ว
"จุนซูนายลองไส่ดูก่อนนะ พี่ขอคุยกะเจ้แปปนึง"ผมมองจุนซูที่พยักหน้าหงึกๆ ผมก็รีบลากแขนพี่เข้ามาในห้องนอนทันที
"เกือบไปแล้วไหมล่ะ"ผมถอนใจเฮือกใหญ่ มองดูพี่สาวที่นั่งกอดอกมองผมอย่างคาดโทษ
"ชั้นได้ยินว่าแกกำลังจะมีหลานให้ม๊า แต่ไม่คิดว่าแม่ของลูกแกจะเป็นจุนซูน่ะสิ"พี่สาวทำสายตาดุ
"โหยยยย พี่ก้ มันเป็นอุบัติเหตุ"ผมพยายามยิ้มแบ๊วๆ ให้พี่เค้าไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้น
"หึ พี่รู้ว่านายรู้จักป้องกัน แกก้รู้อยู่แกใจนี่ พี่คุยกับจุนซูแล้วเมื่อกี๊"พี่มินคยองมองผมอย่างผิดหวังง นั้นไง ไอ้แจจุงเอ๊ยย ตายหยังเขียดแน่มึง
"เห้ยยย จุนซูรู้แล้วหรอเจ๊"โฮกกกกก ยังไม่พร้อมจะพูดตอนนี้ ไม่น่าเลยกู
"ยัง"คำตอบของพี่สาวทำให้ผมรู้สึกดีเป็นอย่างยิ่ง แต่"แกไปทำเค้าท้องป่องแบบนี้ แกไม่ได้บอกเค้าเนี่ยนะ แจจุง"
"มันไม่ใช่นะ ผมยังไม่พร้อม"
"แกจะปล่อยให้เมียกะลูกแกอยู่แบบนี้หน่ะหรอ นายรู้ไหมเมื่อกี๊ที่พี่ได้คุยกับจุนซู เขาค่อนข้างจะคิดมากเหมือนกัน แกลองคิดดูว่า อยู่ดีๆตัวเองก็ออกลูกเป็นไข่ แกว่าจุนซูเค้าจะรู้สึกยังไง แล้วจุนซูเป็นผู้ชายอีกนะ แจจุง"
"ผมรู้ ครับผมรู้ ... ผมก็รับผิดชอบอยู่นี่ไง ผมจะจัดการเอง"ผมคิดว่าผมจัดการมันได้ ไม่มีอะไรที่แจจุงทำไม่ได้หรอก
"ชั้นจะรอดู"เจ้ยังคงทำหน้าโหดดดดด แจกลัวจังเรยยย กลัวตายล่ะ
"ครับๆๆ ออกไปดูจุนซูเหอะ ผมเป็นห่วงเมีย"ผมเดินนำหน้าออกไปก่อน
"สตอเบอร์รี่" เอะ เสียงแว่วๆจากข้างหลัง โอ้วววเจ๊
"จุนซู เป็นไงบ้าง"ผมเห็นจุนซูถือที่รัดท้องอยู่ในมืออย่างกล้าๆกลัว
"เอ่ออ ผมไส่ไม่เป็น กลัวฮะ"สายตาที่จุนซูมองมาก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
"ไม่เป็นไรจุนซู แขม่วท้อง แล้วเอานี่รัดหน่อย ไม่ต้องกลัวนะ พวกเค้าจะไม่เปนไร "พี่ผมจับมือจุนซูไว้ แล้วจุนซูก็ทำตามอย่างว่าง่าย
"โอเคเลยฮะ พี่มินคยอง"จุนซูก้มมองท้องตัวเองที่ยุบลงไปเหมือนจะคล้ายคนปกติ แต่ก้ยังดูอวบๆอยู่บ้าง
"รัดไปไหม ไม่อึดอัดแน่นะ พี่เป็นห่วง" พี่สาวลูบท้องของจุนซู แล้วยิ้มให้ ผมเองก็ได้แตยืนกอดอกพิงผนังอยู่อย่างนั้นแหล่ะ ปล่อยให้เค้าจัดการกันเอง
"โอเคฮะ "จุนซูหมุนไปมาอยู่ที่หน้ากระจก "พี่แจจุง ผมผอมแล้ว คิคิ"
"ครับๆๆ เก่งๆๆ"จุนซูยิ้มกว้าง ผมมองจุนซูแล้วก็อดยิ้มไม่ได้กับอาการดีใจแบบโอเว่อของจุนซู แต่ตอนนี้ผมกลับรับรู้ถึงรังสีอมหิตของพี่สาวจอมโหดซะแล้ว เชี่ยยเอ๊ยยย รู้งี้เรียกพี่ซุกจินดีกว่า
"จุนซู ช่วงนี้ดูแลตัวเองเยอะๆหน่อยนะ กินอาหารบำรุงตัวเอง กินเยอะๆ ไม่ต้องกลัวอ้วน แล้วก็อย่าหักโหมนักนะ พี่เป็นห่วงเรามากๆเลย ว่าที่คุณแม่"พี่มินคยองยิ้มแล้วลูบหัวจุนซูอย่างใจดี แต่พอหันมาทางผม หน้าที่ดูเหมือนแม่ทูนหัวในซินเดอเรล่าก็กลายมาเป็นแม่มดใจร้ายทันที "แจจุง นายก้ดูน้องดีๆด้วย ดูทุกอย่าง มันเป็นหน้าที่แก"
"แต่พี่มินคยองฮะ ผมแค่คนมาอาศัยฮะ แค่นี้ผมก็เกรงใจจะแย่แล้ว"จุนซูบทมาโค่ดดดนางเองอ่ะ จุนซูมองพี่ผมตาแป๋วเลย -รู้ไหมจุนซู คำพูดนายมันทำร้ายชั้นอยู่
"โธ่ จุนซู ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ ไม่ต้องไปเกรงใจแจจุงมันหรอก จุนซูไม่ใช่คนอาศัยสักหน่อย ที่นี่ก็คือบ้านจุนซูเหมือนกันนะ"จุนซูยิ้มรับแล้วพยักหน้าหยึกๆ "แจจุงชั้นไปก่อนละกัน มีธุระต่อ ไปส่งหน้าบ้านที"
"อืม"ผมเด้นตัวจากผนังห้องแล้วตรงมาหาพี่สาว
"จุนซูพี่ไปแล้วนะจ๊ะ ไม่ต้องไปส่งหรอก ถอดออก แล้วค่อยไส่ตอนขึ้นเวทีพอนะ ดูแลตัวเองด้วย"
"ขอบคุณมากๆฮะ สวัสดีครับ"จุนซูยิ้มแล้วก้มขอบคุณพี่มินคยองเป็นการใหญ่ พอพี่เดินนำหน้าผมออกไปจากห้องนี่ดิ พี่สาวหันกลับมาทำหน้าโหดดดดสุดๆ "ไอ้แจ"
"ครับพี่สาวสุดสวยของผม"ประจบซะหน่อย เพื่อชีจะได้ซอฟท์ลงบ้างไรบ้าง
"นี่แหน่ะ" *โป๊กกก
"เห้ยย มาดีดหน้าผากทำไมเนี่ยยย โหยย แดงหมดเลย คนหล่อเสียเครดิดหมด"ดีดท่ได้
"เออ ไอ้หล่อ ชั้นหมั่นไส้แก ดูแลเมียดีๆ ชั้นไปล่ะ"แล้วเจ้ก้หายไปในพริบตา
"จุนซู เราไปหาไรกินข้างนอกดีกว่า"ผมเดินขี้นไปจุนซูก้ถอดที่รัดออกแล้วป่องเหมือนเดิม แล้วจะไปกินยังไงเนี่ยยยย "เห้ยย จุนซู ไปอย่างนี้หน่ะหรอ"
"พี่แจจุง ไม่อยากให้ลูกอึดอัดอ่ะ ตั้งสามคนเลยนะ เค้าสงสารลูก"จุนซูพัดผ้ารัดๆเก็บ
"แล้วเอาไง ไปทั้งอย่างนี้"ผมมองจุนซูตั้งแต่หัวจรดเท้า "แฟนคลับนายคงช๊อคที่นายอ้วนขึ้นอย่างรวดเร็ว"
"พี่แจจุงอ่ะ เค้าเปลี่ยนไปไส่เสื้อระบายๆหน่อยไง เสื้อพองๆ เขาไม่รู้หรอกน่าา"จุนซูหยิบเสื้อที่จะเปลี่ยนมาให้ผมดู ก้โอนะ น่าจะดูไม่รู้ "อืม เดี๋ยวพี่ไปรอที่รถ แล้วล๊อกบ้านให้ด้วยล่ะ
.
.
.
"พี่แจจุง"ระหว่างที่นั่งในรถ วันนี้รถติดชะมัด วันนี้ว่าจะไปกินหมูผัดร้านประจำ จุนซูเรียกผมทำให้ผมหันมอง พอดีรถหยุดนิ่งอยู่
"หื้ม ว่าไง"
"ผมว่า สงสัยผมจะท้องกับเอเลี่ยน"
"ห๊าาา"ผมเผลออุทานไปเต็มๆ มองหน้าจุนซู เอ้ออ ไอ้นี่ กูไม่ใช่เอเลี่ยนเว้ยย
"คิดว่าผมตอนที่ผมหลับอยู่อาจจะโดนเอเลี่ยนจับขึ้นไปบนยานเพื่อไปทำมิดีมิร้าย แล้วก็ส่งกลับมาแน่ๆเลยย "จุนซูดูจะเชื่อทฤษฎีของตัวเองสุดๆเลย
"จะบ้าหรอไง ไปเอาความคิดนี้มาจากไหน"ผมมองจุนซูด้วยความเอือมถึงขีดสุด มาว่ากูเป็นเอเลี่ยน เอเลี่ยนที่ไหนหล่อ ดูดี เพอร์เฟคทุกรูขุมขนอย่างนี้ห๊ะ
"เดอะซิม"((เอามาจากไอ้คนแต่งนั้นแหล่ะ))
"คือไรวะ"เออ เกมไรวะ แจจุงไม่รู้จัก
"โหยยยยย พี่ไปอยู่ไหนมา ไปอยู่กะเอเลี่ยนหรออไง เกมสร้างคนสร้างครอบครัว ปกติผู้ชายท้องได้ก้ต้องท้องกับเอเลี่ยนเท่านั้นไง พี่แจจุงเนี่ยยย "จุนซูกอดอกมองผมประมานว่า เออ กูบ้านนอก
"ไร้สาระ จินตนาการมากไปแล้วนะนายน่ะ" ผมมองกลับแล้วยีหัวจุนซูไปด้วย มันท่าจะบ้า เล่นเกมอะไร"เกมบ้าอะไร"
"เค้าไม่ได้เล่นซะหน่อย แต่ได้ยินมา "จุนซูมุ้ยหน้าสบัดหน้าหนี
"หรอออออ เอเลี่ยนทำไมถึงได้เลือกคนอย่างนายน้าา กลมก้กลม อ้วนก้อ้วน ขี้งอนก้ขี้งอน"ผมแกล้งคนขี้งอนต่อ ทำเอาจุนซูยู่ปากเป็นหมูเลย
"ใช่เส้ เค้ามันกลม อ้วน ขี้งอน .... ไม่ถูกใจใครทั้งนั้นแหล่ะ"จุนซูสะบัดหน้าไปอีกทางปากยู้ บอกได้ทันทีว่างอนสุดๆ
"หึหึ รู้ตัวด้วย"ผมแกล้งต่อ จุนซูงอนแล้วมันตลกจริงๆ ดูสิปากแทบจะชิดจมูกแล้ว
"เชอะ ไม่ถูกใจคนแถวนี้แล้วไง อย่างน้อยผมก็ถูกใจเอเลี่ยนละกัน"จุนซูปากยื่นกลับมา -*- เอเลี่ยน ที่แกว่าคือพี่เอง
"พอเถอะน่าจุนซู เพ้อเจ้ออ"ผมยีหัวจุนซูให้หายหมั่นไส้ ไอ้ทำท่างอนแล้วเชิ่ดๆเนี่ยย น่าหมั่นไส้จริงๆ
"หยุดเลยพี่แจจุง ผมหิวแล้ววนะ หลานพี่ก็หิว"จุนซูหินมาทำหน้ายักไส่ คำว่า หลานพี่มันทำเอาผมรู้สึก .... จุกยังไงก็ไม่รู้
"ครับๆ รถมันติดดด คุณจุนซูใจเย็นๆนะครับ"ก่อนที่หน้าจุนซูจะหยิกไปมากกว่านี้ ผมก็ขอกระแหนะกระแหนพอหอมปากหอมคอ พอผ่านแยกนรกนี้ไปได้รถก็เคลื่อนตัวไปได้อย่างสบาย ผมก็ลัดเลาะไปเรื่อยๆไปยังร้านหมูผัดแสนอร่อย
"โหหหพี่แจจุง พี่โทรมาสั่งก่อนหรอ"จุนซูดูดี๊ด๊ามาก พอถึงร้านผมก็เดินพาจุนซูมายังชั้นสอง ซึ่งมีมุมที่มีที่กั้นเป็นเขตส่วนตัวที่มีกิมจิหลากชนิด และกระทะหมูผัดวางรอไว้อยู่แล้ว
"อืม ใช่สิ ... มาถึงจะได้กินเลย ชั้นก็หิวเหมือนนายแหล่ะจุนซู"ผมและจุนซูเดินมานั่งประจำที่ โดนมีเจ้าของร้านเดินมาเปิดเตาแก๊สให้ด้วยตนเองเลยทีเดียว ก้นะพอบอกว่าชื่อคิมแจจุงใครๆก็ต้องยิ้นดีให้บริการอยู่แล้ว "จุนซูกินข้าวเสร็จกินแคลเซียมด้วยนะ แล้วเราจะได้ไปซ้อมต่อ"
"ฮะ "จุนซูพยักหน้ารับอย่าไม่เหน็ดเหนื่อย จุนซูนายไม่เหนื่อยเลยไงเนี่ย "พี่แจจุงหิวแล้ว มะไหร่หมูจะสุก"
"แปปสิ เดี๋ยวพี่จัดการเอง กินกิมจิเล่นไปก่อน" ผมส่ายหน้ามองจุนซู หิวก็ทำเองสิวะ -*- แค่คนๆ หมูไสลด์มาอย่างบาง เอาเถอะ ผมหยิบกรรไกรจากข้างโต๊ะ ค่อยๆตัดหมูที่สไลด์บางๆแล้วคลุกๆหมูกับกะหล่ำปลีซอยแล้วก็วุ้นเส้นเกาหลี
"เอานี่"ผมขีบผมูสามสี่ชิ้นโยนไส่ถ้วยข้าวของจุนซู
"ขอบคุณฮะ"จุนซูก้มมองหมูในจาน
"นี่ด้วย"ผมคีบผัดไส่ไปด้วย เดี๋ยวจะอ้วนพอดี .... ลูกผมต้องกินสารอาหารให้ครบ
"พี่แจจุงเอาน้ำซุปด้วย"พอได้ยินอย่างนั้นผม็ก็ตักน้ำซุปสีน้ำตาลหวานๆเค็มๆขึ้นมาลาดลงบนหมูที่อยู่บนจานข้าว ผมตักไปเรื่อยๆๆ จนมันท่วมมาจะครึ่งถ้วย อ่าวเห้ยย .... ทำไมต้องทำตามสั่งมันด้วยวะ ผมเงยหน้ามองจุนซูที่มองผมด้วยสายตาพอใจ เหมือนผมเป็นเบ้ไรงี้
"พอยัง"ผมมองจุนซูเหยียดๆ กล้าสั่งลูกพี่เชียวเรอะจุนซู นายช่างกล้า
"พอก้ได้ ขอหมูอีกหน่อยสิ"จุนซูยิ้ม -- -*- ผมก็ต้อคีบหมูสองชิ้นให้มัน ตอนแรกว่าจะไม่ตักให้แตพอเห็นท้องป่องๆของมันแล้ว ผมก็ต้องคีบไปให้จุนซูโดยอัตโนมัติ
"พอรึยัง"ผมมองหน้าจุนซูอีกครั้ง มันขำ -*- ขำอะไร เดะบัดเสยร่วง มันมองผมกรุ่มกริ่ม อะไรวะ เกิดไรขึ้น .... ไอ้บ้า เห็นคนหล่อแล้วขำ
"อะไรของนาย ขำไรวะ"ผมทำหน้าโหดมองจุนซู จุนซูก็เปลี่ยนมาขำแบบผู้ดี ดัดจริตจริง ไอ้ท่าขำปิดปากของมันเนี่ย "น้องๆๆ ของโซจูสองขวด"
"พี่แจจุง!!!! ยังจะกินเหล้าอีก จุนซูไม่ให้กิน"อยู่ดีๆจุนซูก็เอามืออวบๆมีตีมือผม -*- มือหนักว่ะแม่งง "พี่ฮะ ไม่เอาโซจูนะฮะ เปลี่ยนเป็นโค๊กกกฮะ แล้วก็ขอเติมหมูด้วยนะฮะ"
"เห้ยยย ไม่เอาโค๊กกก นายก็รู้ว่าพี่เมาโค๊กกก เอาน้ำแดงๆๆ"ไอ้ผมอ่ะเมาโค๊กกแต่ไม่เมาเหล้าอ่ะ "น้องเอาน้ำแดง เอาซ่าๆ ไม่ซ่าไม่กิน เห้ยย หมูไปไหนหมดวะ"
"คิคิคิ อยู่ที่ลูกหมดแล้วฮะพี่แจจุง ดูสิ"จุนซูยื่นท้องโตๆให้กระผมดู -*- จากที่คนชื่อคิมแจจุงเรียนมา กว่าจะดูดซึมเสร็จกว่าจะลำเลียงไปไห้ถึงลูก -*- อยู่ที่นายคนเดียวมากกว่ามั้งจุนซูเอ้ยย เห้ยย ลืมไปจุนซูไม่ได้ท้องแบบคนปกตินี่หว่าา
"อยู่บนชั้นไขมันนายมากกว่า นะพี่ว่า"ผมแกล้งต่อ จุนซูยู่หน้าอีกแล้ว 555 ชอบว่ะ
"แรงอ่ะพี่แจจุง ตัวเองเป็นคนตักให้เค้าตาหากกก เชอะ" หื้ออ ผมตักให้จุนซูหมดกระทะเลยหรอ เห้ยยย ชั้นทำขนาดนั้นเลยหรอ
"เอาเหอะ กินผักด้วย เอ้านี่ๆๆ"ผมคีบกะหล่ำปลีซอยละเอียดที่ต้มจนซุกอยู่ในกระทะตรงกลางโต๊ะใส่จานที่อยู่ข้างๆถ้ายข้าวอีก คือ...ผมอยากให้ลูกได้วิตามินด้วย ไม่ใช่ไขมัน เดี๋ยวจะได้กลมเหมือนแม่ซะก่อน
"วุ้นเส้นด้วยจิ"จุนซูเพยิดๆหน้าไปที่หม้ออ ผมก้คีบให้มันอีก แล้วจุนซูก็ยิ้มหวานเป็นการขอบคุณแล้วกินไปด้วยยิ้มไปด้วย แล้วพนักงานคีบหมูสไลด์บางๆไส่กระทะ ผัก วุ้นเส้นตามด้วยน้ำซุบสีน้ำตาล แล้วก็เติมกิมจะทั้งหกอย่าง แล้วก็มาเสิร์ฟน้ำแดง
"พีแจจุงกินมั่งสิ ตักให้ผมอยู่ได้ ... แล้วก็ชอบว่าผมอ้วน" แล้วจุนซูก็คีบหมูในจานที่ผมพึ่งให้ไปเมื่อกี๊คีนมา แล้วก็คืบให้ผมเพิ่มจากในกระทะ ทั้งผักและวุ้นเส้น "พี่แจจุง กินข้าวบ้างนะ อย่ากินแต่เหล้าสิ"
"อืม จุนซู นายกินให้หมดเลยด้วยนะ ...... กินเยอะๆ ของที่นายกินนายไม่ได้ได้คนเดียวซะหน่อย เอา"ผมตักหมูที่เหลืออยู่อีกเยอะแยะลงไปในจานจุนซูอีก
"ขอบคุณฮะ"
.
.
.
หลังจากคอนเสิร์ต ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี จุนซูสวมที่รัดของพี่มินคยองด้วย และชุดทุกคนทั้งของผมกับยูชอบก้สั่งมาให้ใหญ่ขึ้น เพื่อจุนซูดูตัวเล็กลง คุณเคยเห็นไอ้ห้อยทำตาโตสุดชีวิตไหม พอมันรุว่าจุนซูท้องเท่านั้นแหล่ะ มันแบบว่า เกินจะบรรยายยย ผมพูดจริงๆนะ ถ้าผมไม่รุจักป้องกันละก้ ไอ้ปาร์คมันคงออกลูกมาเป็นโหลแล้ววว ช่วงนี้มันไม่ค่อยว่างไปสหวีวี้วีกะผมเลย ท่าผัวใหม่คงจะเร้าใจ-*- เอาเถอะ ตอนนี้ก้เฉาต่อไป ยิ่งไปกว่านั้นผมไม่ได้อยู่คนเดียวแล้ว ยังมีไอ้อ้วนกลมที่นั่งกินขนมในตู้เย็นของผมจนจะเกลี้ยง อยู่แค่3วัน เอิ่ม หมดตู้เรยครับคุณจุนซู
"พี่แจจุง จุนซูหนาวอ่ะ เริ่งฮีตเตอร์ที"กูกล่ายเป็นคนใช้ไปแล้ว -*- ผมก็ต้องเดินไปทำตามคำสั่ง
"จุนซู บุหรี่พี่ไปไหมหมด เห็นบ้างปะ"ผมเดินมานั่งลงข้างๆจุนซูที่นั่งดูเบนเท็นอย่างมีความสุข -*- แทนที่กูจะได้ดูมวย
"เอาไปทิ้งหมดแล้ว ผมไม่ไห้พี่สูบ "
"เห้ยยยยยย แพงนะว้อยยยย"
"รู้ฮะ "จุนซูยิ้มเหมือนตัวเองไม่ได้ทำไรงั้นแหล่ะ เอาบุหรี่ไปทั้งสามหีบเลยนะ เห้ยยย
"ไปซื้อมาใช้เลย จุนซู"
"ก้ได้ โอ้ยยย"แล้วมันก็เริ่มใช้มุกเดิม มุขที่ว่าปวดเนื้อปวดตัว -*-
"ปวดตัวหรอจุนซู"ผมรีบไปพยุงคนที่ทำถ้าจะล้มลงไป
"ก็ใช่หน่ะสิฮะ โอ้ยๆๆๆ ปวดเหมือนกันดูกจะหัก"จุนซูคล้องแขนรอบคอผมแล้วผมก็ต้องแบกมันไปที่โซฟา หนักนะเว่ย
"เออ ไปซื้อเองก็ได้วะ นายอยู่นี่ เดี๋ยวชั้นมา"ผมหันหลังรมเสียว่ะ อยากดูดบุหรี่เว้ย แต่มือของผมก็ถูกรั้งเอาไว้
"ไม่เอา จุนซูจะไปด้วย .... เค้าอยากกินแอ๊ปเปิ้ลเขียว แล้วก็จะซื้อของด้วย คิคิ ไปนะ นะฮะ"จุนซูเอาแก้มถูกที่แขนไปมา -*- คิดว่าคนอย่างแจจุงจะใจอ่อนหรือไง ไอ้น้อง
"ปวดอยู่ ไม่ใช่ไง"ผมมองด้วยสายตาเหี้ยมโหด
"ไม่เอาอ่ะ อยู่บ้านคนเดียวได้ไง ... เค้าไม่เอาหรอก นะพี่แจจุงนะ ไปด้วยยยยย"
"ไปนอนซะ"
"ไม่เอาอ่ะ จะไปด้วย"จุนซูก็ยังรั้งแขนผมไว้
"....."
"นะนะนะนะ พี่แจจุงสุดหล่อ พี่แจจุงคนใจดี พี่แจจุงคนฉลาด พี่แจจุงผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุดในโลก ให้จุนซูไปด้วยนะฮะ"จุนซูพูดพร้อมกับทำสีหน้าบ้องแบ๊ว
"เอออ"พูดถูกใจว้ะก็นะ มันเป็นความจริง งี้ค่อยน่าพาไปหน่อย
ณ ซุปเปอร์มาเก็ต
"อ๊าาาาาาาาาาา พี่แจจุงไปดูผ้าอ้อมกัน"หลังจากผมถูกลากไปตามร่างอวบๆที่ปกปิดตัวเองซะสุดริด จุนซูไส่ชุดคลุมท้องและไส่หมวกเพื่อไม่ให้ใครจับได้ ส่วนผมเองก็...ต้องปิดเหมือนกัน ถ้าใครเห็นคิมแจจุงนักร้องซุปเปอร์สตาร์ ชื่อดังเดินมากะหญิงท้องไม่ทราบชื่อ จากรูปภัณฑ์สันฐานหน้ากลมๆไส่ชุดคลุมท้อง ไส่ส้นสูงเป๋ๆงี้ อายเค้าตาย ((พี่แจจจ นั้นเมียพี่นะ งือ))
"ห๊าาาาา"ผมมองจุนซูที่ตรงไปยังแผนกเด็กในซุปเปอร์มาร์เก็ท แล้วก็หยิบแพมเพิส ผ้าอ้อม นมผง ขวดนม ที่น้อนเด็กสามอัน เซ็ตเสื้อผ้าอีก12อัน จุนแถบจะเต็มรถเข็น
"เห้ยจุนซู พอแล้ว"จุนซูที่หยิบของไส่รถเข็นอย่างเมามันหยุดกึ๊ก แล้วมองหน้าผม
"หง่ะ "
"พอแล้ว ไปซื้อเอาใหม่ก็ได้ อยากกินแอปเปิ้ลเขียวไม่ใช่หรอไง เดี๋ยวก็ไม่พอไส่หรอก"แล้วจุนซูก็ยอมเอาของที่อยู่ในมือวางกลับเข้าไปที่เชวฟ์เหมือนเดิมแล้วก็เดินควงแขนผมที่เข็นรถเข็น
"พี่แจจุงฮะ เอาเลม่อนด้วย อยากกินน้ำเลม่อน"จุนซูกระซิบกับผมระหว่างที่จะเดินไปฝั่งผักผลไม้
"เอาสิ" เอาเถอะ ผมมีตังอ่ะนะ จะหยิบไรก็เชิญเหอะ
"น่ารักที่สุด จุ๊บ"จุนซูจุ๊บแรงๆที่แก้มของผม กลางที่สาธารณะ แล้วที่จุ๊บมาเนี่ยย จุนซูมันเอาลิปสีส้มแปร๊ดมาทา เฮือกกกก ลิปสติกติดแก้มกรู๊ แต่พอผมจะหันมาดุจุนซูก็หายไปอยู่ที่กองแอปเปิ้ลเขียวซะและ -*- ตกลงมันปวดกระดูกจริงปะวะ
ผมเองก็วางรถเข็นไว้ชิดๆ แล้วก็เดินไปดูอะไรบ้าง มาซุปเปอร์มาเก็ตทั้งที วันนี้ผมก็ไส่แค่แว่น แต่จุนซูนี่ดิ มันเอาหนวดปลอมมาติดให้ผมเฉย .... ฮิตเล่อมาก -*- ผมเดินมาที่ตู้ที่มีนมหลายยี่ห้อหลากรสวางเรียงกัน ผมก็เดินตรงไปหยิบนมที่บรรจุกล่องขนาดใหญ่รสจืดมา กับนมกล้วยสูตรไลท์อีกสี่ขวดและมอสซาเลล่าอีกหนึ่ง แล้วเดินกลับไปที่รถเข็นที่จอดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
"พี่แจจุง ... ผมขอซื้อเชอร์รี่มาด้วยนะฮะ"จุนซูยกแพ็กเชอร์รี่สีแดงเข้มให้ดู
"เอาสิ "แล้วพอวางลงจุนซูก็คล้องแขนผมอีกครั้ง
"เฮ้ พี่แจจุง"จุนซูมองผมที่กำลังหยิบขวดโซจูลงในรถเข็น ไรวะแค่3ขวดเอง
"อะไรของนาย จะกินเองเว่ย ไม่ต้องเลย วันนี้จะกินอะไร จะได้ซื้อของไปทำกิน"ผมถามคนเรื่องมาก
"กินไรดีอ่ะ..... แล้วแต่พี่แจจุงอะแหล่ะ เค้ากินไรก้ได้"
"งั้นกินเหล้า"
"บ้า พี่แจจุงอ่ะ... เชอะ เอาไปห่างๆผมเลยเหล้าอ่ะ ... กินมาม่าก็ได้"
"อืม งั้นเดี๋ยวหาเครื่องไปไส่ละกัน"
ผมกับจุนซูเดินเลือกเครื่องที่จะไส่ลงในมาม่าเกาหลี ผมว่าก็ว่าจะไส่ไข่ต้ม แล้วก็ซื้อวาคาเมะไปด้วย แล้วก็กิมจิผักกาด แล้วก็ปลาหมึก แต่จุนซูนี่ดูมันหยิบแต่ละอย่าง แฮม -*- แตงกวา -*- ไส้กรอก -*- ต๊อก กินไปคนเดียวเหอะจุนซู
"เอาไรอีกไหม"ผมอยู่แถวๆแคชเชีย หลังจากพึ่งไปหยิบบุหรี่มาอีก 6หีบ จุนซูมองทุกอย่างแล้วก็
"อ๊ะ.. โลชั่นจุนซูหมด แปปนะ" ดีที่ตรงที่ผมยืนกันอยู่นั้นอยู่ใกล้ส่วนที่เป็นครีมพอดี จุนซูก็เดินกลับมาพร้อมกับจอนสันแอนด์จอนสันของมันขวดใหญ่"มาแล้ว โอเค ครบฮะ"
"อืม"ผมเข็นเข้าไปเพื่อคิดเงิน เท่าไหร่วะเนี่ยยยย -*-
.
.
.
"ให้จุนซูช่วยไหมฮะ"จุนซูเดินเข้ามาในห้องครัว หลังจากเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อตัวใหญ่กับกางเกงยางยืด จุนซูก็มายืนท้าวแขนอยู่ที่เค้าเตอร์
"ไม่ต้องๆๆ ใกล์เสร็จแล้ว นายไปรอที่โต๊ะ แล้วหยิบโซจูของชั้นมาวางด้วย"ผมหันหลังมาตอบแล้วดูมาม่าสีแดงน่ากินที่เดือดปุ่ดๆอยู่ที่เตา ผมขนเล็กน้อยแล้วชิมเป็นครั้งสุดท้าย
"อร่อยมาก หึหึ"ผมชิมแล้ว รสชาติกำลังดี วันนี้เปิดหน้าต่างซะหน่อยดีไหมน้าา กินมาม่าร้อนๆ ซดน้ำซุปร้อนๆตอนอากาศเย็นๆน่าจะดีเหมือนกันเนอะ ผมก็เลยยกไปทั้งหม้อเลย
"จุนซูหลบๆๆ ร้อนๆๆ"ผมเดินถือหม้อร้อนๆรีบไปวางที่กลางโต๊ะที่เป็นหินอ่อน
"ว๊าววว น่ากินจัง"จุนซูก้มมองหม้อสีขาว แล้วสูดกลิ่นหอมๆของอาหารเย็น
"พี่แง้มหน้าต่างให้ลมเข้ามาหน่อยนะ"ผมลุกขึ้นเพื่อไปแง้มประตูกระจกบานเลื่อน ให้ภายในห้องเย็นยิ่งขึ้น
"จุนซูหยิบตะเกียบเหล็กกับช้อนเหล็กมาให้แล้วนะฮะ" จุนซูยื่นปลายช้อนตะเกียบมาให้ ผมเองก็นั่งลงแล้วก็ดูจุนซูที่กำลังจ้องหม้อด้วยสายตาซุกซน
"อ๊ะ.... พี่แจจุงแย่งหนวดปลาหมึกเค้า"
"อะไรของนาย พี่ซื้อนะ"
"แต่พี่ก็เห็นอยู่ว่าผมกำลังจะคีบ"
"พอดีชั้นไม่รู้หน่ะ"
"พี่แจจุงอ่ะ"
"เห้ยจุนซู เอาเส้นไปหมดเลยได้ไง"
"อะไรเล่าา ผมก็ม้วนๆแล้วกินมันผิดตรงไหน"
"ก็นายเล่นม้วนเยอะนี่จุนซู"
"ผมกินเผื่อลูก พี่แจจุงอ่ะ ไม่เป็นแก่ลูกในท้องจุนซูหรือไง" นิ่งสิครับ มุกนี้ ผมก็เลยเลิกแกล้งจุนซู
"จุนซูเอาซีกนี้นะ"จุนซูชี้ที่ไข่ต้มผ่าครึ่งที่อยู่ในหม้อ
"นายกินให้หมดเลย พี่ไม่กิน"ผมเขี่ยไข่อีกซีกไปทางจุนซู
"อ่าา ได้ไงอ่ะ มันก็ไม่ยุติธรรมสิ"จุนซูจะเขี่ยไข่คืนผม
"ไม่ต้อง นายกินไข่ไป จะกินโซจู พี่อิ่มแล้ว กินให้หมดเลยนะจุนซู"ผมวางช้อนกะตะเกียบ
"พี่แจจุงอย่างนี้ทุกที ให้เค้ากิน พอกินก็มาว่าเค้าอ้วน เชอะ"
"เอาเถอะน่า กินเสร็จทิ้งไว้เดี๋ยวพี่มาล้าง"
"แล้วพี่จะไปไหนฮะ "จุนซูมองผมที่กำลังจะลุกไปที่โซฟา
"กินเหล้าหน้าทีวีอ่ะ"
ผ่านไปซักพัก ผมก็กินโซจูของเก่าที่มีอยู่สามขวด ผมวางทั้งสามขวดไว้ที่โต๊ะเตี้ยๆกลางห้อง เปิดทีวีดูทีวีโชว์บ้าง ไปดูช่องกีฬาบ้าง
"พี่แจจุง จุนซูไปอาบน้ำก่อนนะฮะ"จุนซูเดินมาแล้วบอกผม
"อืม อาบเสร็จกินนมด้วยนะ พี่ซื้อมาให้"ผมสั่งเสีย ก่อนจะนั่งกินเกล้าเพลินๆต่อไป
Junsu mode
"หนาววจังเลยย"พอผมอาบน้ำเสร็จก็ออกมาจากห้องน้ำ แต่ลมหนาวที่มากจากพี่แจจุงแอบแง้มประตูเอาไว้ตอนเย็นทำให้ในบ้านเย็นไปด้วย พอผิวที่ยังเปียกๆเจอลมเย็นๆที่ทำเอาสะดุ้งทีเดียว
ผมเดินออกไปปิดประตูกระจกให้สนิด ก่อนจะเดินไปยังห้องครัวเพื่อทำตามที่พี่แจจุงจอมบงการสั่ง ผมเห็นหม้อสีขาวถูกล้างไปเรียบร้อยแล้ว ผมหยิบนมในตู้เย็นที่พึ่งซื้อมามารินนมไส่แก้วกระเบื้องขนาดใหญ่ มองดูในตู้เย็น พี่แจจุงหั่นแอปเปิลไว้ให้ผมเรียบร้อยแล้วด้วย พี่แจจุง พี่จะทำให้ผมหวั่นไหวอีกแล้วนะ ผมกินแอปเปิลไปด้วย แล้วก็คิดอะไรไปเพลินๆ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวผม จริงๆแล้วผมก็รู้สึกแย่เหมือนกัน แต่ผมว่า... เราควรจะคิดแต่เรื่องดีๆไม่ใช่หรอ เพราะเมื่อถึงเวลานั้น ผมก็จะมีความสุขเองแหล่ะ ผมจะอดทนเพื่อพวกเค้านะ
*หมับ
ผมนั่งคิดไรไปเรื่อย อยู่ดีๆผมก็ถูกใครบางคนโอบลอบคอจากด้านหลัง
"จูนซู๊.. นายไม่โสนจายพี่เลยยย เอิ๊ก.. น้า"เสียงที่กระซิบที่ข้างหู เสียงที่แจจุง และกลิ่นเหล้าก็คลุ้งมากเลย
"พี่แจจุงฮะ"ผมพยายามขืนแรง แต่ผมก็ถูกกอดรัดมากขึ้น
"พี่รักจุนซูน้าาา นายไม่รักพี่หรอออ"
"เอ่อ..... ผม"พี่แจจุงกระซิบ อ๊ากกกก พี่แจจุงพี่เมา
"จุนซู พี่รักนายน้าา ขอหอมหน่อยนะ"
"พี่แจจุง พี่เมาหรอฮะ"ผมเองก็แอบตกใจ ผมไม่ค่อยได้เห็นพี่แจเมาเท่าไหร่
"นะ จูนนนซู ขอพี่หอมหน่อย"
"อ๊าาา"แล้วพี่แจจุงก็หอมผมแรงมาก กดจมูกลงมาแรงจนผมรู้สึกได้ ผมพยายามลุกขึ้น พอผมลุกขึ้นยืนได้พี่แจจุงก็กอดผมไม่ปล่อย
"จูนนนซู ... พี่ง่วงงงงแล้ว พาไปนอนหน่อยยย" พี่แจจุงท่าจะเมามากก ผมหันมองแล้วสิ่งที่เห็นคือขวดโซจูเปล่าๆ7ขวดกับวอดก้าอีก2 พี่แจจุงกินเข้าไปได้ยังไงเนี่ยย แล้วจะนอนอยู่นี้น่ะหรอ
"ฮะ"ผมพยุงคนตัวใหญ่อย่างทุลักทุเล
"จุ๊บ"พี่แจจุงจุ๊บแก้มผมแรงๆอีกครั้ง หลังจากพาเข้ามาให้น้องนอนได้แล้ว
"พี่แจจุงเมามากเลยนะฮะ ทำไมถึงได้กินเยอะขนาดนั้นล่ะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า "แล้วพี่แจจุงก็หัวเราะอย่างบ้าคลั้ง
"นอนได้แล้วฮะ" ผมพาพี่แจจุงให้นอนลงกับเตียงกว้าง ผมเองก็ตองนอนด้วยสะนะฮะ
"น่ารักกกจังเลยยย เมียพี่ นี่สี่ ค่อย..โสม ก่า เปนน แม่ ของลูกกหน่อย ฮ่าฮ่า เอิ๊กก"พี่แจจุงหลับตาแล้วเลอเสียงดัง แต่สิ่งที่ผมได้ยิน หมายความว่าไง
"พี่แจจุง พี่ว่าอะไรนะ" ผมปีนเตียงมานั่งลงข้างๆ แล้วเขย่าแขนพี่แจจุง
"ครอกก ฟี่ ....คือ ...รอก ฟี้"พี่แจจุงกรนดังมาก พี่แจจุงตอนเมาน่ากลัวชะมัดเลย วันนี้ต้องเป็นจุนซูสินะที่ต้องเป็นคนดูแลบ้านแล้วปิดไฟนอน ปวดตัวก็ปวด โฮกกกก
.
.
.
++++++++++++++++
เที่ยงของอีกวัน
Jaejoong mode
"อื้ออ"ผมมึนหัวชมัด หนักๆที่หัวยังไงบอกไม่ถูก
"อื้ม"เสียงครางของอีกคนทำให้ผมต้องลืมตาขึ้นมาดูเล็กน้อย จุนซูก็ยังคงนอนด้วยกานเอาแขนผมหนุนแทนหมด แต่ตามันหนักๆไงมะรุ ผมก็ขอนอนต่อละกันนะ
"อื้ออออออออออออ"จุนซูพลิกตัวเต็มแล้วหันหลังให้ผม แล้วดึงผ้าห่มไปด้วย
"อื้อออ "ผมก็เลยเข้าไปชิดหลังจุนซู เพื่อจะได้อยู่ในผ้าห่มดีๆ ตื่นไม่ไหวจริงๆนะเนี่ยย
"จูนซู อืออ ...กี่โมงแล้ว"ผมซุกหน้ากับหัวกลมๆเพื่อหล่บแสงที่รบกวนการนอน
"อื้ออ พี่แจจุง... เที่ยงสี่สิบเอง ปลุกเค้าทำไมล้า เค้าจะนอน"
"ใครปลุกนายกัน แค่ถามเฉยๆ จะนอนก็นอนไปสิ ชั้นก็ง่วง"ผมหลับตาซุกกับจุนซู
"ไม่ช่ายยศ้าหน่อยย พี่แจจุง คนซกมกไม่อาบน้ำ กลิ่นเหล้าหึ่งเลย แล้วจุนซูจะหลับได้ยังไง"
"คิมจุนซู อย่าพึ่ง พี่ขอนอนก่อน"
"พี่แจจุงไปอาบน้ำเถอะนะ ผมของร้อง งืออออออ "หลังจากผมกับจุนซูนอนด้วยกันจนตอนนี้จะบ่ายสามแล้ว
"อื้ออ ก็ได้"ผมก็ยอมถ่างตามองไปรอบๆ ขอหาวอีกทีด้วย ง่วงว่ะ แต่ก็ตื่นมาแล้ว ผมนั่งลงกับเตียงพอลืมตาไหวผมก็หลับมามองจุนซูที่ขดตัวเป็นก้อนอยู่ในผ้าผม
"โอ้ยยย ปวดตาเว้ยยย"ผมบ่นก่อน แล้วก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เออว่ะ กลิ่นเหล้านี่หึ่งเลย -*-
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เอาอีกแร้ว พอผมตื่นขึ้นมาเต็มตา ผมกำลังไส่เสื้อผ้าอยู่หลังจากอาบน้ำเสร็จ แล้วเสียงนั้นก็คือจุนซู เห้ยย ครบสี่วันแล้ว หรือว่าจะคลอดแล้ววะ ผมเริ่มร้อนใจก่อนจะรีบสวมกางเกงทั้งๆที่ซิปยังไม่ทันรูดเลย
"จุนซูนายเป็นอะไร"ผมออกมาดูจุนซูที่นั่งลงที่เตียง แล้วร้องออกมาเสียงดัง
"พี่แจจุง สะโพกผม"ห๊ะ สะโพกงั้นหรอ
"ไหนๆๆจุนซู " ผมรีบวิ่งไปนั่งลงข้างๆของจุนซู นั้นไง โฮกกกกกกกกกก คิมแจจุงเอ๋ยยย
"น้ำนมมันไกลออกมาจากสะโพกจุนซูฮะ ฮือออ มันคืออะไรฮะ" ผมเห็นคราบน้ำนมที่กางเกงนอนของจุนซู
"ท่อน้ำนมน่ะ มีข้างเดียวด้วย"ผมลองคลำที่สะโพกอีกข้างก็ไม่มีอะไร
"อะไรนะฮะ ท่อน้ำนม" จุนซูเบิกตากว้าง "อ๊ะ พี่แจจุง"
"..."ผมเลิกเสื้อนอนตัวยาวสีข้าวของจุนซูขึ้น
"อ๊ะ อื้อ" ผมโลมเลียยอดอกสีหวาน และ
"จุนซู น้ำนมออกมาจากนมนายแล้ว"ผมผละออกมา
"ห๊าาา"จุนซูยิ่งตกใจมากกว่าเดิม
ระหว่างวันผมกับจุนซูก็นอนดูหนังที่เช่ามาดู วันนี้แหล่ะ แต่ไม่รู้ว่ากี่โมง
"เอาอีก "ผมร้องให้จุนซูหยิบเชอร์รี่เข้าปากผม
"อาอ้ำ"จุนซูหยิบผลไม้สีแดงเข้มจนออกมาม่วงส่งให้ผมถึงปากเลยทีเดียว ไม่ง๊องแง๊งเหมือนเมื่อเช้าค่อยน่ารักหน่อย
"งับ"อื้ม ผลนี้หวานแหะ
"อร่อยไหมฮะ "จุนซูยิ้มหวาน
"พี่แจจุง หนังมาแล้ววว" ผมกับจุนซูก็ไปสนใจหนังแผ่นต่อ
จุนซูก็ดูปกติตลอดเวลาไม่มีทีท่าอะไร ขอร้อง อย่าวั้นนี้เลยนะ เพี้ยง
"อื้อ โอ้ยย พี่แจจุง"อะไรวะ พอเพี้ยงปุ๊บมันเจ็บท้องเลย
"นั้นไง -*- จุนซูเจ็บท้องหรอ"จุนซูที่นั่งดูหนังข้างๆก็มีสีหน้าโอญครวน
"ฮะ โอ้ยยยยยยยย เจ็บมากเลย"
"เอ่ออ จุนซู นายนอนลงก่อนนะ"ผมลุกออกจากโซฟา แล้วจุบให้จุนซูนอนลง เฮือกกกก -*-
"เดี๋ยวพี่มา แปปนะจุนซู" โอ๊ยยย ทำไงดีครับ ทำไงดี ... ไม่เคยร้อนใจอย่างนี้เลยนะเนี่ยย ใช่ๆๆๆ โทรศัพท์ เมมว่าไรวะ...โอ๊ยๆๆๆ เจอแล้วๆๆ บีบี เมมไว้ไหนนนเนี่ยยยย ........... เจอแล้ว แพทย์ประจำตระกูล
"คุณหมอออ ช่วยด้วยครับ นำทีมแพทย์มาที่บ้านผมด้วยตอนนี้ เมียผมจะคลอดด"ผมเดินออกมาโทรข้างนอก ไปยังแพทย์ประจำตระกูล เพราะคนในตระกูลผมทั้งหมดไม่สามารถไปโรงพยาบาลได้ปกติ
"รีบมาด่วนนะครับ"ผมรีบวางสาวแล้วไปดูจุนซูทันที
"จุนซู"ผมคุกเข่าอยู่ที่ข้างโซฟา จุนซูบีดไปมาอย่างทรมาน ผมทำได้ตอนนี้ก็มีแค่จับมือจุนซูไว้
"พี่แจจุง อื้อ จุนซูเจ็บ เจ็บจังเลย"จุนซูส่ายหน้าไปมาเพราะความไม่สบายตัว
"จุนซู หมอกำลังจะมานะ หายใจเข้าลึกๆ"ผมเห็นจุนซูน้ำตาไหล
"จุนซูอย่าร้องสิ "ผมรีบเช็ดน้ำตาจากขอบตาของจุนซูที่ซึมออกมา ผมไม่ชอบเลยนะบรรยากาศแบบนี้
แล้วทีมแพทย์ประจำตระกูลของผมก็เข้ามาในบ้าน ทุกคนทำงานอย่างมืออาชีพ ผมเองก็อุ้มจุนซูไปยังเตียงอีกห้อง เพราะไม่อยากให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าไปในห้องนอนของผม อุปกรณ์ทุกอย่างพร้อม ผมก็นั่งบนเตียงข้างๆกับจุนซู พร้อมกับจับมือจุนซูไปด้วย แต่อยู่ดีๆผมก็หงุดหงิดขึ้นมาครับ เพราะว่าให้หมอนี่มันดึงกางเกงของจุนซูแล้วแยกออกกว้างอย่างที่ผมทำ
"คุณจุนซู เอาล่ะครับ เบ่งออกมาเลยครับ"ทีมแพทย์ใช้สมุนไพรทาที่รอบๆช่องทางสีหวานของจุนซูจะช่วยลดความเจ็บลง
"อื้ออดด"จุนซูออกแรงเบ่ง แล้วกำมือของผมแน่น
"จุนซูร้องออกมา "
"อ๊าาาา พี่แจจุง"
.
.
.
"แฮ่กๆ"จุนซูหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ก้มมองใข่ใบเท่าเด็กทารกที่ออกมาจากตัวสามใข โดยไข่แต่ละใบมีสีขาวลายจุดเหลี่ยมๆสีดำ
"พี่แจจุง"จุนซูเอนหัวลงพิงที่ไหล่ผม จุนซูห่มผ้าที่ท่อนล่าง
"จุนซู"ผมโอบไหล่จุนซู แล้วผมเองก็ก้มมอง
"อ๊ะ พี่แจจุง "จุนซูตาลุกวาวมองไข่ทั้งสามที่กำลังค่อยๆร้าว
"อุเว๊ แง๊ แว"ไข่ทั้งสามใบค่อยๆร้าว แล้วทุกคนก็ได้เห็นท่อนแขนเล็กๆ ที่เห็นเป็นส่วนแรก และจากนั้นเปลือกไข่หนาก็แยกแตกทั้งสามใบ เด็กทารกที่มีใบหน้าจิ้มลิ้มหน้ากลมๆผิวขาวๆตัวแดงๆ แต่ที่ทำให้จุนซูตกใจคือ
"พี่แจจุง ลูกจุนซูมีปีกกอ่ะพี่แจจุง"จุนซูก้มมองเด็กทารกทุกคน ทุกคนมีปีกสีดำสนิทเล็กๆที่หลัง
"อืม"ตอนนี้ผมเองก็ดีใจ ผมมีลูกแล้วสินะ .... และปีกสีดำนั้นด้วย
"จุนซูให้ลูกกินนมสิ"ผมอุ้มลูกคนนึง แล้วจุนซูก็ต้องเลิกเสื้อขึ้น แล้วให้ลูกสองคนดูดน้ำนมจากอกทั้งสองข้าง และอีกคนก็กินจากที่สะโพก ผมก็รองตัวลูกเอาไว้ด้วย
"คุณแจจุง เซ็นชื่อรับรองบุตรด้วยครับคุณแจจุง"ทีมแพทย์ส่งใบให้ผมเซ็นแล้วผมก็เซ็นแล้วส่งคืน และทีมแพทย์ที่เหลือก็อุ้มลูกของผมไปอาบน้ำแล้วก็ห่อผ้าอ้อมให้
"พี่แจจุง!!!"จุนซูตาเบิกกว้าง แล้วก็รั้งผมไว้มี่ทัน
"อะไรของนาย"
"พวกเค้าเป็นลูกของจุนซู พี่จะมาเซ็นได้ไง พี่แจจุงไม่ต้องมารับผิดชอบจุนซูหรอกฮะ"จุนซูช้อนตามองผม
"จุนซู..."
"แค่นี้ผมก็กวนพี่แจจุงจะแย่แล้ว ยังจะให้ผมรบกวนพี่อีกหรอ"
"จุนซู...."
"ยังไงพวกเค้าก็ลูกของผมนะฮะ พี่แจจุงจะลำบากนะฮะ"
"จุนซู...."
"แล้วพี่แจ.."
"ฟังพี่บ้างสิจุนซู"ผมจับมือทั้งสองข้าง ให้จุนซูยอมสบตา
"ฮะ?"
"นายจำอะไรไม่ได้จริงๆน่ะหรอจุนซู"ผมจ้องลึกเข้าไปในตาของจุนซู
"เรื่องอะไรฮะ"
"ถ้าพี่จะบอกว่าชั้นเป็นพ่อของลูกนายล่ะ"
"พะ..พี่แจจุง"จุนซูทำตาโต"ล้อเล่นหรอ"
"ใครเค้าจะล้อเล่นกันจุนซู พี่พูดจริง"ผมมองจุนซูอยากหนักแน่น
"พี่แจจุง"จุนซูจ้องลึกที่ตาผม
"นายจำไม่ได้จริงๆหรอ"
"....."จุนซูเอียงคอ ก่อนจะสีหน้าจะแดงระเรื่อ
"วันที่นายไม่สบาย เมื่อสองเดือนก่อน"
"พะพี่แจจุง จริงหรอฮะ"จุนซูหน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่
"จิงสิ จุนซูหน้านายแดงใหญ่แล้ว หรือจะไม่สบาย"
"จุนซูยังเหนื่อยๆอยู่เลยฮะ"
"อ่ะ งั้นนานนอนพักแล้วพี่ดูลูกเอง "ผมดันตัวจุนซูให้นอนลงไปกับเตียง ก่อนจะก้มลงไปจุ๊บบนหว่างคิวสวย
.
.
.
หลังจากทีมแพทย์กลับไปหมดแล้ว ผมจัดการเตรียมที่นอนทั้งสามชุดไว้ให้เรียบร้อย ผมเอาลูกชายทั้ง3คนมานอนเรียงกันเอาไว้ ผิวขาว จมูกโด่ง ตาโต ลักษณะทุกอย่างนั้นแสดงออกมาจากใบหน้าของทั้งสาม ที่หาววอดๆ ผมก็เลยฮัมเพลงไปเบาๆเพื่อจะกล่อมให้นอน ลูกของผมไม่งอแงซักเท่าไหร่
"ป๊ะป๋าไปหาที่นอนก่อนนะ"ผมห่มผ้าให้กับลูกๆ ที่หลับตาพริ้ม ผิวเด็กขาวๆ มันช่างน่าจับเสียจริง วันนี้คิมแจจุงจะนอนที่ห้องนั่งเล่นกับลูก เพราะจุนซูนอนที่ห้องผมอยู่ ส่วรอีกห้องก้เปื้นเลือดเต็มไปหมด
ผมเดินไปหยิบฝูกกับผ้าห่มจากตู้ที่ห้องเก็บของ หมอนเมล็ดพืชที่พับไว้เป็นเซ็ตเพื่อไปปูข้างๆผ้าปูของลูกๆ
"ทำไรต่อดีวะกู"ผมนอนลงข้างๆเด็กๆที่หลับปุ๋ย ผมเขยิบเพื่อลูบพุงน้อยๆ ผมนึกถึงอีกคนที่อยู่ในห้อง
"มื้อเย็นนี้จะทำอะไรดีเนี่ย"ผมบ่นกับตัวเอง
"อุแว๊!! "
"แง๊"
"แว๊ แว๊"
"นั้นไง"ผมแค่บ่นกับตัวเอง แล้วลูกทั้งสามก็เริ่มตื่นแล้วร้องลั่นบ้าน ไอ้แจงานงอก...ผมลุกขึ้นแล้แล้วเอาลูกคนนึงนั่งตัก อีกสองอุ้มไว้คนละข้าง คลอดทีเดียว3ทำได้ไงวะ
"โอ๋ๆๆๆ หิวนมหรอครับ โอ๋ๆเดี่ยวปะป๋าพาไปหามะม๊านะ "ผมเอาลูกซุกที่อกแล้วเอาแขนรองไว้ที่ก้นก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปยังห้องนอน
"จุนซู"ผมใช้หลังดันประตูที่ปิดไม่สนิท ผมเห็นจุนซูนอนสะลึมสะลืออยู่
"ฮะ"จุนซูเงยหน้า
"ลูกหิวน่ะ"ผมเดินตรงไปที่เตียง แล้วค่อยๆวางลูกลงที่เตียง ใกล้ๆกับที่จุนซูนอน
"อ๋อฮะ"จุนซูเอาลูกมาวางไว้บนตัวและลูกทุกคนก็เงียบ จุนซูเลิกเสื้อขึ้นแล้วก็ปล่อยให้ลูกกินนมต่อไป
"ท่าทางจะหิวสุดๆเลยเนอะ"ผมชวนจุนซูที่นั่งเงียบ ผมไม่ชอบบรรยากาศนี้เลย
"เย็นนี้เดี๋ยวพี่ทำอาหารอ่อนๆให้นายกินดีกว่า ไก่ตุ๋นโสมเป็นไง"ผมยิ้มแล้วก็เนียบๆทราบที่มือบางที่วางไว้หลังเด็กๆ
"พี่แจจุงฮะ พรุ่งนี้ผมจะกลับไปอยู่กับแม่ล่ะ"จุนซูไม่แม้แต่จะมองหน้าผม
"อะไรนะ?"
"ผมพอจะนึกออกแล้ว..ตอนนั้นผมคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน แต่มันคงเป็นเรื่องจริงสินะ"จุนซูเงยหน้ามายิ้มทำให้ผมชาวาบไปทั้งตัว
"อืม พี่ขอโทษนะจุนซู"
"ครับ ผมรู้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจ ผมก็จะกลับบ้าน ผมเลี้ยงคนเดียวก็ได้ฮะ"
"จุนซู!! หยุดพูด พี่ไม่ให้นายไปไหนทั้งนั้น"
"ผมไม่ต้องการอะไรจากพี่อีกแล้วฮะ "
"อุแว๊ แง๊"แล้วลูกๆก็ร้องเสียงดัง
"จุนซู พี่ขอร้อง..อย่าไปไหนเลย พี่ต้องการลูกนะ"ผมบีบมือจุนซูแล้วจ้องตาจุนซู
"ผมก็จะให้พี่มาหาลูกบ้าง เพราะยังไงผมกับพี่เราก็ยังเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม พี่จะมาดูลูกก็ได้ เราไม่ได้มีอะไรกันแบบนั้นซะหน่อย "
"จุนซูฟังพี่นะ นายไม่เข้าใจเลยหรอ...พี่ทำอะไรให้นายไปทั้งหมด นายคิดว่าพี่ทำเพื่ออะไร"
"ผมรู้ว่าพี่ทำเพื่อลูก ไม่ใช่ผม"
"พี่ทำเพื่อนายจุนซู!! พี่ทำเพื่อนายเหมือนกัน เพราะ.."
"เพราะอะไรฮะ พี่ทำเพื่ออะไร แล้วพี่เป็นใครกันแน่?"
"เพราะพี่รักนาย"
.
.
.
Junsu mode
"จิงหรอฮะ" หลังจากที่ผมรู้ว่าพี่แแจุงเป็นพ่อของลูกผม ผมก็ดีใจนะ แต่ผมรู้ว่าเค้าไม่ได้รักผมแบบนั้น ผมรู้ว่าเหตุการในวันนั้นผมก็ทำอย่างที่ผมฝันไว้บ่อยๆโดยไม่รู้ว่านั้นคือความจริง แต่พี่แจจุงรักผมจริงๆงั้นหรอ
"ตอนไหน"
"พี่ตอบไม่ได้ รู้แต่ว่าตอนนี้พี่รักนายจุนซู"พี่แจจุงเข้ามากอดผมกับลูก
"แล้วพี่เป็นใครกันแน่"ผมเองก็สงสัย ผมไม่มีมุดลูก ไม่มีรังไข่ แม่มีเต้านม แล้วผมท้องได้ไง แล้วทำไมออกลูกเป็นไข่ แล้วผมมีน้ำนมได้ยังไง ทำไมลูกผมถึงมีปีก
"เอ่ออ พี่เป็น..."
"เป็น..."ผมพูดตามพี่แจด้วย
"พี่เป็นคนนี่แหล่ะ แต่ว่าตระกูลพี่สืบสายเลือดเทพเจ้าที่มีปีกสีดำหน่ะ "
"เอ๋?...งั้นพี่ก็มีปีกด้วยอ่ะสิ"ผมอุ้มลูกที่หลับคาอกไปแล้วมากอด
"มีสิ"แล้วพี่แจจุงก็ถอดเสื้อ อ๊ากกกกกก หุ่นพี่แจจุง กรี๊ดดด><. พอพี่แจจุงถอดเสื้อเสร็จก็หันหลัง แล้วรอยสักรูปปีกก็ค่อยๆออกมาแล้วกลายเป็นปีกสีดำใหญ่"เป็นไง"
"โอ่ววว"ผมเผลออุทาน เพราะพี่แจจุงดูดีมาก><
"ดูดีล่ะสิ"แจจุงหมุนตัวกลับมา
"อ่าว...แล้วพี่แจจุงเป็นคนตรงไหน"ผมมองแล้ว คนอะไรมีปีก?
"เอาเถอะ แต่นาย อยู่กับพี่ที่นี่เถอะนะ"
"พี่แจจุง.. พี่สัญญากับผมได้ไหม"ผมจะให้โอกาสพี่แจจุง
"ได้สิ"
"ชูขึ้นมาสามนิ้วฮะ แล้วพูดตามผม"ผมชูสามนิ้วให้ดูเป็นตัวอย่าง
"ชูขึ้นมาสามนิ้วฮะ แล้วพูดตามผม"พี่แจจุงอ่ะ พูดตามผม เดะเหอะ
"พี่แจจุง ไม่เล่นสิ เดี๋ยวพาลูกหนีเลย"ผมถลึงตาไส่
"ครับๆ โอเคไม่แกล้งแล้ว"
"ต่อไปนี้"ผมเริ่ม
"ต่อไปนี้"
"คิมแจจุง"
"คิมแจจุง"
"จะดูแลคิมจุนซูกับลูกๆให้ดีที่สุด"
"จะดูแลคิมจุนซูกับลูกๆให้ดีที่สุด"
"จะลดกินเหล้า ลดบุหรี่ให้น้อยลงด้วย"
"จะลด...เห้ยยนจุนซู ไหมไหวนะ"
"แค่ลดแต่ไม่ได้ห้ามสะหน่อย จุนซูไม่ชอบนี่ งั้นจุนซูจะกลับ"
"ครับๆ โอเค จะลดกินเหล้บ ลดบุหรี่ให้น้อยลง"
"สัญญาแล้วห้ามคืนคำด้วย"
"ครับ คุณจุนซู ผมสัญญา แล้วก็จะรักลูกๆกับจุนซูจนกว่าจะตายด้วยตับแข็งเรยย"
"บ้าาา"ผมเขินน
"อุแว๊ๆ"
"อ๊าาาา พี่แจจุงลูกร้องงง"ผมตกใจที่อยู่ดีๆลูกก้ตื่นขึ้นมาแล้วร้อง "พี่แจจุงเปลี่ยนผ้าอ้อมมมให้ลูกที"
"ห๊ะ!!"พี่แจจุงตาเหลือก
"เปลี่ยนด้วยๆๆๆๆ จุนซูลุกไม่ไหว ปะป๊าพาลูกไปเปลี่ยนผ้าอ้อมด้วย"
ผมลอบขำที่พี่แจจุงดูรุกรี้รุกรนที่วิ่งวุ่นพาลูกทีละคนไปเปลี่ยนผ้าอ้อม
"คิคิๆๆๆๆๆๆㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ"
.
.
.
จบแล้วค่ะ แต่มี่แถมนะ รอแถมแป๊ปส์!!!! ขอกลับบ้านจะมาแถมให้ค่ะ^^
++++++++++
แถมมมมมมม
"ห๊ะ อะไรนะ พี่กะแกจดทะเบียนกันแล้ว แล้วก็มีหลาน ได้ไง"ปาร์คยูชอนที่หน้าตาตื่นมาหาแจจุงแต่เช้าพร้อมกับเซ็ตขวดนมมาเป็นของขวัญรับหลาน
"เออเสะ จะให้ชั้นท้องไม่มีพ่อหรอไง ยูชอน"จุนซูทำเสียงแว๊ดๆอยู่ที่โซฟาบ้าน โดยอุ้มลูก แล้วยูชอนก็อุ้มลูกอีกคน ส่วนลกอีกคนก็สะพายอยู่ที่อกผมเนี่ยยย ผมกำลังเตรียมชงนมให้ลูกอยู่ครับ
"อ๊ายยย อิจฉา อยากจดบ้างไรบ้าง"ยูชอนก็ทำเสียงขึ้นสูงแสดงถึงความอิจฉาได้ดี
"ก็ไปจดสิ แฟนนายก็มีไม่ใช่หรอ"
"พอดีมีหลายคนอ่ะ"
"เออออออ" ผมนั่งฟัง เสียงจุนซูดูจะเอือมมากๆ
"อ่าว ยูชอนยังไม่กลับอีกเหรอ"ผมแกล้งไล่แบบมีมารยาท
"ยังอ่ะ "ยูชอนยิ้มจนแก้มบวม
"เดี๋ยวผัวก็มาลากไปหรอก"
"ไม่อ่ะ ลองทำสิ จะหาผัวใหม่คอยดู"ยูชอนก้มมองแล้วยิ้มหวานให้ลูกของผมทั้งสามคน
"หาง่ายเนอะ ผัวอ่ะ"
"ช่ายสิ"ยูชอนทำท่าเชิด
ตื๊ด
"อ่าววว กิ๊กบีบีมา ไปแล้ว"ยูชอนเปิดบีบีสีขาวขึ้นมาดู
"อื่ม ไปเถอะ"ผมยิ้มแล้วอุ้มลูกอีกคนมาจากยูชอน
"นั้นสิ ไปเถอะ ยูชอนบ๊ายบายย"ผมว่าผมไล่มันน่าเกลียดแล้วนะ จุนซูแรงกว่าอีกเว่ย
"เออออ ไม่อยากให้อยู่เป็นก้างว่างั้น เชิญอยู่กันเป็นครอบครัวไปเถอะ หมั่นไส้" แล้วยูชอนก็เดินหนีหายไปเลย แล้วก็ออกจากบ้านผมแบบไม่ต้องมีใครไปเชิญ
"พี่แจจุง นมล่ะฮะ"พอผมนั่งแทนที่ยูชอนปุ๊บ จุนซูก็ถามถึงนม
"เออ ลืม"
"แก่แล้วนะพี่หน่ะ คิคิ"
" -*- "ไอ้คุณเมีย ผมเดินไปหยิบขวดนมสามขวดที่ชงแล้วก็อุ่นพอดีแล้วมาให้จุนซูที่นอนกองอยู่กับลูก โอ้ยย ลูกสาม
"นี่ครับคุณจุนซู"
"พี่ป้อนสองคนนะ อิอิ"แล้วจุนซูก็เอาขวดนมไปแค่ขวดเดียว แล้วก็ป้อนนมลูกไม่สนใจใคร อ่าว ผมก็ต้องป้อนพร้อมกันทีเดียวสองคน อนาถและเมื่อยสุดๆเลยเว่ย
.
.
.
ผมเดินออกมาคุยโทรศัพท์ด้านนองที่ระเบียง ทิ้งให้จุนซูร้องเพลงกล่อม เอิ่มมม .... เสียงจุนซูจะกล่อมลูกหลับไหมเนี่ยย เหอะๆ
"แม่ครับ"
//ว่าไงพ่อตัวดี เมื่อไหร่จะเอาหลานมาให้แม่อุ้ม//
"แม่รอหน่อยสิ ตอนนี้กำลังวุ่นเลย "
//หลานน่ารักไหม เหมือนใครเนี่ย ลูกหรือหนูจุนซู//
"ก็ผมกะจุนซูผสมๆกันนั้นแหล่ะ แต่ว่า... เหมือนจะแฝดกันหมดเลย"
//ดีจัง แม่เตรียมของไว้รับหลาน ทอง10บาท 3เส้น แล้วก็ที่ดินพร้อมบ้านอีกสามหลังใหหลานๆ ไว้แกพาหลานมาหาแม่ แล้วแม่จะให้//
"โอ้ววววววว "ผมได้ยิน เกินคาด รุงี้มีเมียตั้งนานแว้ววว โฮกกกกกกกกกก "เย็นนี้ยังได้เลยครับแม่"
//เอาเถอะ จะมาก็โทรบอกแม่ด้วย//
"ครับๆ" ผมวางสายแล้วเดินเข้ามาข้างใน จุนซูก้ร้องเพลงกล่อมลูกต่อไป ผมก็ไปนั่งข้างๆจุนซูอย่างแผ่วเบา เพราะกลัวลูกจะตื่น
"พี่แจจุง เรายังไม่ได้ตั้งชื่อลูกเลยนะ"
"เออ นั้นดิ"
"ตั้งสามคนแหล่ะ "
"5555555 ให้แฟนคลับช่วยกันตั้งดีไหม"
"ดีเลยฮะ พี่แจจุงโพสในทวิตเลย"
--------------------------------------
END
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น