[Fic] Crazy mafia - 2KIM

ลำดับตอนที่ #3 : Part II - ไปสเดาะเคาะห์เหอะ คิมจุนซู

Part II

ห้อง A ชั้นปีที่ 1 ห้องรวมเด็กเก่งหัวกระทิ และเด็กที่เส้นใหญ่ๆถึงจะให้อยู่ห้องนี้ เรียกว่าห้องเอ็กคลูซีฟ

"นักเรียน ส่งการบ้าน"เสียงคนแก่ที่อยู่หน้าห้อง บรรดานักเรียนพอได้ยินอย่างนั้นก็ก้มลงควานหาสมุดกันยกใหญ่ แต่มีหนึ่งคนที่หน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด

"คิม จุนซู ทำไม่คุณไม่ส่งการบ้าน คุณเห็นงานที่ดิชั้นสั่งไม่มีความหมายเรยใช่ไหม"

"เอ่อ คือ พอดี...."จุนซูรีบอธิบาย

"ไม่ต้องมาแก้ตัว พึ่งเข้ามาในโรงเรียนนี้วันเดียวคุณก็ทำให้ดิชั้นผิดหวังแล้วนะคะ เย็นนี้ไปทำความสะอาดห้องน้ำด้วย"ก่อนจะเดินผ่านโต๊ะจุนซูไป แล้วสอนต่อ แล้วก็ตีกองการบ้านเพื่อประชดจุนซตลอดทั้งคาบเรียน


ณ ห้องบนหัว

"นี่ คิมแจจุง เธอกำลังทำลายบรรยากาศแห่งการเรียนรู้ของห้องเสียนะ"เสียครูที่นักเรียนชอบแอบเรียกกันว่า -อาม่า ทำเสียงแว๊ดไส่คนที่นั่งแคะขี้ฟันมาดีดเล่น

"เรียนรงเรียนรู้อะไร เด็กนั่งเอ๋อแถวบ้าน'จารย์เรียกเรียนรู้รึงัย ชิ สอนอะไรไม่รุ พูดอะไรให้คนอื่นรู้เรื่องด้วยดิ อย่าพูดแล้วรู้เรื่องอยู่คนเดียว มันบั่นทอนการเรียนรู้ของผม"แจจุงพูดท่ามกลางความเงียบ แล้วก็แคะขี้ฟันต่อ

"ชั้นไม่สอนแล้ว คิมแจจุง ไปทำความสะอาดห้องน้ำด้วย"พูดเส็ดก็เดินงอนไป คงคิดว่าจะมีคนมาง้อ -*- ไม่มีหรอก


*ติ๊ง ต่อง กาง ต่อง เลิกเรียนๆๆ

ร่างหน้าที่กำลังเอาไหมแคะฟันแคะพลางส่งกระจกรีบเก็บอุปกรณ์โดยเร็ว แล้วเดินนำเพื่อนอีก2คน คิมแจจุงเดินไปตามทางอย่างหัวเสีย ทุกสายที่เห็นร่างของคนๆจะต้องก้มหัวลงเล็กน้อย แจจุงเดินลงบันไดไปยังห้องน้ำชั้นสองและเดินหงุดหงิดไปตลอดทาง

"ดูดิ สอนแกรมม่าข้าตกยังจะโทษข้าอีก แม่ง เดะบัดได้รีทรายปีนี้แน่"แจจุงกระทืบเท้าทุกขั้นบันไดที่ก้าว

"เห้ย ชั่งแกเหอะ สงสารคนแก่นะเว้ยย ยังไงเค้าก็จะเกษียณเร็วๆนี้ยุและ ข้าก็ไม่รุเรื่องเหมือนกัน "ยุนโฮผีคนดีเข้าสิงชั่วคราว

"นี่แหล่ะ ถ้าไม่รุเรื่องแล้วจะมาเรียนทำห่าอะไร ดังนั้นต้องเปลี่ยน ของเสื่อมๆ กุต้องการความรุนะมึง ไม่ได้มานั่งแคะฟัน ค่าเทอมไม่ช่ายถูกๆ"พี่แจผีนักปราชญ์เข้าสิง

"ก้พยายามดิวะ "ยุนโฮเอามือวางไว้ที่ไหล่แจจุง

"มึงพยายามปะล่ะ ถ้ามึงพยายามแล้วก็ยังไม่เข้าใจ เปลี่ยนอาม่าแกไปดีกว่าเหอะว่ะ"แจจุงอารมเย็นขึ้นหน่อย แต่ยุนโฮก็เถียงไม่ออกเพราะเป็นอย่างที่แจจุงพูดจริงๆ

ถึงห้องน้ำ

"โชคดีนะเพื่อน ยุนจ๋าเราไปกันเถอะ"ยูชอนหลังจากที่เดินตามมาอย่างเงียบๆ กระโดดไปหายุนโฮแล้วควงแขนแนบชิดเอาหัวซบอีก

"หยุดเรยอีปาร์ค กุขนลุก"ยุนโฮก้มมองยูชอนที่เกาะเป็นปลิงอย่างกลัวๆ

"เชิญคุณสามี-ภรรยาพลอดรักกันตามสบาย กุจะไปขี้แระ"ว่าแล้วแจจุงก็วิ่งเข้าส้วมทันทีหลังจากอัดอั้นมานาน

"เห้ยย แจจุง เค้าให้มึงมาขัดส้วม ไมได้มาขี้เว้ย"ยุนโฮเดินตามเข้ามาให้ห้องน้ำ

"แล้วใครบอกมึงว่ากุมาขัดส้วม มาขี้เว้ยย ท่าทางจะบุกหนักว่ะ ไม่ต้องรอกุ กลับกันไปเลย"เสียงทุ้มตะโกนจากด้านใน

"ส้วมบ้านก็มีทำไมไม่เข้าวะ"ยุนโฮจะถามเพื่อ..?

"ไอ้นี่ กุอั้นตั้งแต่กลางวันแระ ถึงบ้านขี้แข็งพอดี อย่าถามมาก จะขี้เว้ย"พูดไปก็มีเสียงปุ๊ดป๊าดไปด้วย แล้วยูชอนกับยุนโฮก็ก้าวถอยหลังออกจากห้องน้ำ ตอนแรกมีแต่เสียง กลิ่นเริ่มมาแระ

"งั้นพวกชั้นไปนะ"แล้วสองคนก็หายไปโดยไว ขอไปอวกก่อน มันกินมาเน่ามารึป่าวเนี่ย

.
.
.

//Nothing come close, but you're choosey lover donna shigeki mo kanai yashi nai//

"มีไรชางมิน"เสียงของแจจุงดูจะไม่สบายอารมนัก

+ ทำไมเสียงเป็นงั้น +

"ขี้อยู่ เสียหนักว่ะ"พูดไปก็พรวดเป็นโจ๊กก

+ ฮ่าฮ่า สมน้ำหน้า ... ผมแช่งเองล่ะ วันนี้กลับบ้านไปผมอวกเป็นชีสเลย+

"ถ้าจะโทรมาแค่นี้ วางแระ คนต้องการสมาธิ"

+เห้ย พี่ยุส้วมชั้นไหน 2 ปะ+

"เออออออออออ"แจจุงทรมานมาก ณ จุดนี้

+55555 พี่วันนี้จุนซูโดนทำโทษทำความสะอาดส้รมชั้นสองอ่ะ พึ่งออกจากห้องไปตะกี๊+

"หึ ดี...เอาให้ตายคาห้องน้ำเลย "แจจุงโล่งท้องขึ้น เพราะได้ยินเรื่องที่ถูกใจไม่น้อย

+โอ้ววว ห้องน้ำเรยหรอพี่ ไม่ดีมั้ง+

"เอาเหอะ แกสั่งให้คนมาล๊อกห้องน้ำดิ๊ แล้วก็มาเปิดอีกที ทุ่มนึง"แจจุงเริ่มเกาคางแล้ว

+ จัดไปครับพี่ +

"ดีมากๆๆ ท่าทางจุนซูของชั้นจะมาแล้ว"แจจุงกดสายทิ้งทันที เพราะเค้าเริ่มได้ยินเสียงแหล่มที่บ่นอุบอิบๆจากอ้านนอก

"ฮึ่มๆๆ ทำไมคนที่น่ารักที่สุดในโลกอย่างคิม จุนซูต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยอ่ะ โหยยย อาจารย์ใจร้าย แค่เค้าไม่ทำการบ้าน ต้องประชดขนาดนั้นเรยรึงัย รก็เมื่อวานต้องอยู่ร้านจนดึก เลยไม่ได้ทำ ไม่ฟังกันบ้างเลยย ง๊องแง๊งๆๆๆ"แต่พอเริ่มก้าวเข้ามาในห้องน้ำชายที่มีใว้สำหรับทำโทษก็ได้กลิ่นทะแม่งๆลอยมาเข้าจมูกเต็มๆ มือเล็กรีบบีบจมูกตัวเองทันที

"ใครมันอึแล้วไม่ลาดเนี่ยย"จุนซูเดินไล่ตั้งแต่ห้องแรก ค่อยๆแง้มประตูห้องน้ำทีละบาน แต่ก็พบเพียงชักโคร่กที่ว่างเปล่า จนมาถึงห้องสุดท้าย

"ใครอยู่ในห้องนั้นอ่ะ ออกมานะ "จุนซูทุบประตูรัว แล้วก็ไม่มีเสียงตอบรับ หรือว่ามีคนแกล้งล๊อกประตูแล้วไม่ลาดแน่เลย จุนซูเลิกทุบ เปลี่ยนมาเดินไปยังห้องติดกัน ขาอวบเหยียบลงที่ขอบชักโครก แล้วยืนขึ้นสุดความสูง แต่ก็ยังมองไม่เห็นอยู่ดี จุนซูเอื้อมไปพาดที่ขอบผนังกั้นแล้วยกตัวเองขึ้นเพื่อดูสะว่า มันเป็นอย่างที่เค้าสันนิฐานไว้หรือไม่ จุนซูหน้าเหวอสุดขีด ใบหน้าขาวซีดเหมือนขาดเลือด ผมสีดำสลวยเงยขึ้นมาสบตากับจุนซู

"ไอ้โรคจิตต"จุนซูตะโกนว่าคนตรงหน้า แต่แขนเล็กเริ่มรับกับน้ำหนักที่มันไม่บาลานส์ของตัวเองไม่ไหว ทำให้เสียหลัก

**โครมม

"โอ๊ยย ฮืออ เจ็บๆ"ทำให้แจจุงที่ยังตกใจอยู่ ไม่คิดว่าจุนซูจะทำถึงขั้นปืนห้องน้ำ แจจุงรีบลุกขึ้นดึงกางเกงขึ้นรูดซิบอย่างรวดเร็วไปยังห้องข้างๆทันที

"จุนซู เป็นอะไรรึป่าว"แจจุงเปิดประตูเข้ามา เห็นจุนซูนั่งจุ้มปุกอยู่หน้าชักโครก แวบแรกแจจุงรู้สึกเป็นห่วงอย่างมาก เมื่อเห็นน้ำตาที่ไหลจากขอบตาของจุนซู

"เอาก้นลงอ่ะ แขนขูดกะกระเบื้องด้วย เจ็บอ่ะ ฮืออออออออ ไปไกลๆเรยนะ คนโรคจิต จะทำอะไร"จุนซูปาดน้ำตาลวกๆ พยายามปัดมือแจจุงที่กำลังจะมาโดนตัวเค้า

"ไหนดูสิ" แจจุงจับศอกจุนซูพลิกดู แล้วหยิบที่ฉีดน้ำมาฉีดไส่ลอยเลือดเป็นทาง

"อ๊ากกกกกกกก แสบๆๆ มาแตะแผลเค้า ล้างมือยังอ่ะ "แจจุงไม่ได้สนใจคำถ้วงเท่าไหล่ เอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชู่มาซับที่แผลจุนซู ค่อยๆซับเลือดดที่ไหลซึมออกมา

"เลือดหยุดไหลแล้วล่ะ"แจจุงโยนทิชชู่ลถั้งขยะไป แล้วเป่าแผลให้

"เอ่ออ .. ขอบคุณนะ งือออ ทนไม่ไหวแล้วว เหม็นอ่ะ"แก้มลูกชิ้นขึ้นสีอย่างเห็นได้ชัด "อ๊ะ"

"เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอ" แขนแกร่งช้อนร่างเล็กขึ้นมาแนบอก เดินตรงไปยังเค้าน์เตอร์อ่างล้างหน้า วางจุนซูลงอย่างนิ่มนวล

"เอ่อ แต่เค้าของทำความสะอาดห้องน้ำ"จุนซูก้มหน้ารู้สึกผิดเล็กๆ

"งั้นพี่จะขัดแทนละกัน แต่นายคอยช่วยลาดน้ำด้วยละกัน"แจจุงท้าวกับขอบกระเบื้องหินอย่างดียิ้มให้จุนซู

"..ก็ ได้ แต่ไปลาดลาดน้ำก่อน เค้าเหม็นอ่ะ"จุนซูพูดเสียงค่อย ก่อนจะรับสายยางมาจากแจจุง ร่างสูงตรงไปลาดชักโครกที่พึ่งเข้า แล้วออกมาพร้องกับแปรงขัดและน้ำยาที่เก็บอยู่ในเค้าเตอร์ แจจุงถกแขนเสื้อขึ้นก่อนจะสาดน้ำยาลงพื้น เตรียมจะขัด

30 นาทีผ่านไป

"55555 เสร็จแล้ว"จุนซูยกมือขึ้นอย่างดีใจ แล้วมองสภาพที่เปียกปอนอย่างหมดสภาพของคิมแจจุง เค้าแค่แกล้งฉีดน้ำไส่แค่นั้นเอง

"แหว่ะ หล่อตายล่ะ" จุนซูเหลือบมองแจจุงที่หลังจากเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดก็มายืนเซ็ตผมอยู่หน้ากระจก "ไปกันได้ยังอ่าา"

"อืม "แจจุงตอบแค่นั้น หลังจากเซ็ตผมตัวเองเสร็จ เค้าจงใจเดินไปหมุนลูกบิดประตู แต่.... "เห้ย ล๊อก"

"ห๊ะ ล๊อกจริงอ่ะ"จุนซูตกใจเด้งตัวกระโดดลงจากเคาน์เตอร์ ทั้งที่ยังเจ็บบ้านท้ายอยู่ทำให้เสียหลักอีก แจจุงรีบวิ่งมาคว้าเอวบางไว้ทันที

"ระวังหน่อยสิ "แจจุงช้อนจุนซูขึ้นมานั่งที่เดิม แล้วไปส่องกระจกต่อ

"ไอ้โรคจิต กี่โมงแล้ว"จุนซูแว๊ดๆถาม

"ใครชื่อโรคจิต"แจจุงพูดพลางหันหน้าสายขวามองกระจก

"ชริ คุณคิม แจจุงลูกมาเฟียใหญ่ กี่โมงแล้วครับ"จุนซูประชด แจจุงหันมองจุนซู แล้วหยิบมือถือราคาแพงออกจากกระเป๋ากางเกงส่งให้

"ว๊ากก เอามาจากไหนห๊ะ"แจจุงตกใจกับรูปหน้าจอโทรศัพท์ของแจจุง ใช่แล้วมันเป็นรูปของเค้า เค้าถ่ายเก็บไว้เล่นๆ มาอยู่ในมือถือแจจุงได้อย่างไร

"ลองพิมในเน็ตดิ ว่า คิมจูนซู เจอรูปนายเพียบเรย"แจจุงพูดนิ่งๆขณะเขี่ยหัวสิวเล่น ทำเอาจุนซูตกใจไม่น้อย

""จะทุ่มแร้วอ่ะ ป๋าด่าแน่เรยย ง่าา"จุนซูจุบแก้มตัวเองเขย่าไปมา ก่อนจะเหลือบไปหาคนข้างๆ "เห้ย จะทำอะไรอ่ะ"


ตากลมของจุนซูเบิกกว้าง ร่างโปร่งของแจจุงกำลังเดินตรงไม่ ใช้แขนยันขอบอ่างเอาไว้เหมือนกำลังกักพื้นที่ของจุนซู แจจุงยกมืออีกข้างมาที่กระดุมเม็ดแระ เค้าถอดมันอย่างชำนาญ ลงมาทีละเม็ดๆ จนเผยให้เห็นแผ่นอกแกร่งและกล้ามอกและหน้าท้องสวยงาม ใบหน้าคมสวยขยับไปจนแทบติด

"อ๊ากก จะทำอะไร หยุดนะ"จุนซูพยายามดันอีกฝ่าย แจจุงอมยิ้ม นิ้วยาวยกขี้นจับคางเล็กๆให้แหงนขึ้น แจจุงมองคนน่ารักอย่างหลงไหล ปากสีชมพูอวบอิ่มนั้น น่าลิ้มลองเหลือเกิน แจจุงไม่รอช้า

"อื้ม อือ"ปากได้รูปประกบกับอีกฝ่ายทันที มือเล็กที่พยายามจะผลักอกอีกฝ่ายแต่ก็ไม่ได้ผลเอาเสียเลย แขนก็ยังปวดอยู่ออกแรงผลักได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ลิ้นทรากแข็งทลวงเข้ามอย่างรวดเร็วจนจุนซูรับไม่ทัน แจจุงรับรู้ได้ถึงความหวานด้านในโพรงปาก แจจุงยิ่งแทรกเข้าไปลึกขึ้น ทำเอาร่างเล็กแทบหมดแรง จุนซูได้แต่คล้องคออีกฝ่ายเอาไว้

*กร๊อกก

มีคนมาเปิดห้องน้ำจนได้ สุงผู้ดูแลอาคารนี้ตกใจไม่น้อยที่ดันมาเห็นฉากเลิฟซีนในห้องน้ำ แต่คนที่ละเลงจูบก็ไม่ได้ใส่ใจ ยังคงจูบต่อ ไม่ได้รู้เลยว่าคนแกหัวใจจะวายแล้วว แต่แล้วก็ต้องผละออกอยู่ดีเพราะจุนซูดูใจกะขาด แจจุงไม่รอช้ารีบอุ้มจุนซูผาดบ่าคว้าทั้งกระเป๋าของตัวเองและของจุนซู ขายาวเดินตรงไปยังลานจอดรถซึ่งเหลือรถอยู่เพียงคันเดียวแจจุงกดปลดล๊อกลดจากกุนแจ ก่อนจะวางจุนซูลงที่เบาะข้างคนขับ ก่อนจะพาตัวเองมานั่งที่ฝั่งคนขับ สตาร์ทรถแล้วล๊อกรถเสร็จสรรพ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วปานจรวดจนจุนซูตั้งสติไม่ทัน พอหันไปอีกทีจุนซูยิ่งตกใจ

"จะทำอะไร อ่า"แจจุงถอดเสื้อที่เปี้ยกออกแล้วโยนไว้ด้านหลัง จนท่อนบนเปลือยเปล่า

"ก็จะขับรถไปส่งบ้านไง"แจจุงเอาเบรกมือลง

"ทำไมต้องถอดเสื้อด้วยเล่า"หน้าจุนซูยังแดงไม่หาย

"ไส่เปียกๆก็ไม่ไหวน่ะ"แจจุงค่อยๆเปลี่ยนเกียร์

"หาอะไรมาไส่ก่อนสิ"จุนซูก้มหน้าไปอยากมองแผงอกแกร่งนั้นเรยย มองแล้วมันใจสั่นอ่ะ แจจุงยิ้มที่มุมปากก่อนจะไปหยิบเสื้อคลุมที่แขวนอยู่ด้านหลังมาไส่

"คาดเบวท์ด้วย อย่าหาว่าไม่เตือน"จากนั้นรถสีขาวก็แล่นไปปานจรวจ
.
.
.

รถคันงานจอดเทียบที่หน้าบ้านหนังเล็กน่ารัก

"นี่คิมจุนซูยังมีชีวิตอยู่ไหมเนี่ย"เพราะรถที่นั่งมานั้น แล่นอย่างกะจะไปตายงั้นอ่ะ

"ลองจูบอีกทีไหมล่ะ จะได้รู้ว่ามีชีวิตอยู่รึป่าว"มือหนากำลังจะจับที่แก้มใส พร้อมกับยื่นหน้าเข้าหา

"อย่าเข้ามานะ คนหื่น"จุนซูรีบดันหน้าผากแจจุงทันที

"งกจังเลย มะกี๊ยัง"แจจุงยกยิ้ม

"อย่าพูดนะ" จุนซูรีบยื่นมือปิดปากร่างสูง พร้อมกับแก้มที่แดงระเรื่อง แจจุงแลบลิ้นมาเลียมือบาง "อ๊ะ สกปรกนะ"

"5555 ไว้เจอกันในฝันนะครับ"แจจุงยิ้มให้ว่าที่ภรรยา แล้วดึงมือเมื่อกี๊มาจูบที่หลังมือ

"ขอบคุณที่มาส่ง"จุนซูรีบดึงมือออก "ไปได้แล้ว ไอ้โรคจิต"

จุนซูรีบลงจากรถทันที แล้วคิ้วขมวดไส่แจจุง ร่างสูงถึงค่อยๆเลื่อนรถสีขาวให้เคลื่อนตัวออกไป จุนซูเดินมาถึงหน้าประตูรั้ว มือเล็กทั้งสองจับที่แก้มใสที่กำลังแดงระเรื่อ - คิมจุนซู ไม่น๊าา นายเป็นอะไรของนาย ทำไมรู้สึกชาๆล่ะ -จุนซูคิดในใจ เผลอยิ้มออกมาเมื่อมองหลังมือขวา แล้วก็ยิ้มยิ้มอยู่อย่างนั้นเหมือนคนบ้าไร้สติ

ด้านแจจุง

"ฮึๆ จุนซู นายไม่รอดแน่ " แจจุงหัวเราะดังอย่างผู้มีชัย พลางลูบเบาที่กลีบปาก สำผัสนุ่มยังตรึงอยู่ที่ริมฝีปาก เค้ายกมือถือขึ้นมา พิมข้อความว่า -ฝันดีนะครับ โลมาน้อยของแจจุง- พร้อมแนบรูปที่จุนโฮให้มา เป็นรูปที่จุนซูจงใจถ่ายตัวเองนอนหลับตา ยิ้มเหมือนฝันหวาน

กลับมาที่ด้าน จุนซู

*ครืดๆๆ เสียงกระทบของมือถือ ทำให้จุนซูที่กำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำต้องเดินถอยหลังมาเปิดอ่านดู

"ยี๋ๆๆ จะอวก"จุนซูอ่านไปก็เผลอยิ้มไป - เอารูปมาจากไหนอีกล่ะเนี่ย- "ฮึ้มๆๆๆ"

"คืนนี้ฝันร้ายแน่ๆเหอะ คิมแจจุง"

.
.
.
TBC
------------------------------