ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 10 - แม่ศรีเรือน
Chapter
"โอ่ยยยยยย อะไรอีกฮะแม่" วันเสาร์อาทิตย์อันแสนสุขของเซฮุนที่ได้กลับมานอนที่บ้านอันแสนอบอุ่นดับวับ
"นี่บัตรนักเรียนนะคะน้องฮุน"เซนากระดาษแข็งขนาดเล็กที่เคลือบมาอย่างดีโดยมีชื่อโอเซฮุนตัวใหญ่
"ไม่เอา น้องฮุนไม่เรียน"เซฮุนไม่ยอมรับบัตรนักเรียนจากคุณหญิงของบ้าน ร่าบางกับหลังหันทันที
"แม่เช็คตารางเรียนของน้องฮุนแล้วนะคะ วันอังคารน้องฮุนเลิกเที่ยงครึ่ง.... ที่เรียนห่างจากมหาลัยน้องฮุนนิดเดียว"
"ทำไมต้องเรียนด้วยฮะแม่ ไม่เอาอ่ะ ไม่เรียน"
"ไม่ได้ค่ะ น้องฮุนต้องไปเข้าคอสเรียนทำอาหาร ….. ต่อไปน้องฮุนจะต้องทำกับข้าวให้น้องจื่อเทาทาน"
"ทำไมต้องทำให้ผู้ชายคนนั้นด้วยฮะแม่ อยากกินก็ทำกินเองสิ"เซฮุกอดอกสบัดหน้าไปทางอื่น
"ภรรยาต้องทำกับข้าวให้สามีทานสิคะน้องฮุน"
"เป็นภรรยาที่ไหน เหอะ"
"อีกไม่กี่เดือนก็ต้องแต่งงานแล้วนะคะลูก ขุ่นแม่ต้องให้หนูเตรียมเข้าคอสเจ้าสาวเดือนหน้าด้วย"
"น้องฮุนไม่พูดกับคุณแม่แล้ว"เจ้าของขาเรียวสวยภายใต้กางเกงสามส่วนเดินหนีทันที
"เริ่มเรียนจันทร์นี้นะคะน้องฮุน " คุณแม่ตะโกนไล่หลังไป
.
.
.
.
+++++++++++++++++++
"เห่อออออออออ เป็นเพราะพี่คนเดียวเลยพี่เทาบ้า" เซฮุนนั่งบ่นไปตลอดทางหลังจากที่จื่อเทามารับที่บ้านทุกๆวันอาทิตย์
"หื้ม อะไรครับ"คนที่เป็นคนขับยังคงไม่ละสายตาจากทางด้านหน้า
"พรุ่งนี้ต้องไปเรียนทำอาหาร เพราะพี่เทาคนเดียว"
"จริงหรอ"จื่อเทาไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนว่าคู่หมั่นของตนจะต้องไปเรียน
"จริงสิ จะโกหกเพื่ออะไรล่ะ เชอะ......... เรียนทำไมก็ไม่รู้ วุ่นวายจริง " เซฮุนที่บ่นราวกับสาววัยทองทำเอาจื่อเทายิ้มขำ หน้าของเซฮุนหงิกงอดูน่ารักอย่างบอกไม่ถูก
"ก็ดี...... จะได้เลิกซื้ออาหารแช่แข็ง"
"คนอะไรก็ไม่รู้เอาเปรียบคนอื่นชะมัด เหอะะะะะ อยากกินก็ไปเรียนเองสิ"
"แล้วถ้าอยากกินโอเซฮุนต้องไปเรียนที่ไหนหรอ"
"แหว่ะ …… "
"แพ้ท้องหรอ"
"บ้า!!! เสี่ยวไปนะ ….. เลิกพูดได้แล้ว"
"ฮ่าๆ ทำไมแม่นายไม่เห็นบอก ….. นี่ยังไม่เย็นเท่าไหร่ แวะไปซื้อเครื่องครัวกันไหม"จื่อเทาหันมองนาฬิกา ตอนนี้พึ่งจะบ่ายสองโมง
"ไม่เห็นจำเป็นซะหน่อย "
"จำเป็นสิ …… ต่อไปจะมีคนน่ารักๆมาทำกับข้าวให้กินก็ต้องเตรียมพร้อมสิ"
"ตามใจ ทำครัวพังห้ามมาบ่นด้วย แล้วจะไปซื้อของก็รีบไปเข้าใจมะ"
"ครับๆคุณนาย" คำพูดขำของจื่อเทาทำให้เซฮุนต้องแยกเขี้ยวใส่ โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองหน้าแดงระเรื่อขนาดไหน
.
.
.
.
"ไม่ทราบว่าที่บ้านเป็นเตาแบบไหนคะ เตาไฟฟ้าหรือว่าเตาแม่เหล็ก"พนักงานสาวแผนกเครื่องครัวภายในห้างระดับห้าดาวหันมาบริการลกค้าซึ่งเป็นชายหนุ่มใบหน้าคมเข้มกับอีกคนที่ตัวบางกว่าแต่หน้าออกไปทางหวาน
"เตาไฟฟ้าครับ อยากได้ชุดที่ใหญ่ที่สุดและทน" จื่อเทาบอกสิ่งที่ต้องการกับพนักงานในขณะที่อีกคที่มาด้วยมัวแต่หยิบจับตะหลิวทัพพาแถวๆนั้นดู "พอดีแฟนผมมือหนักน่ะครับ เลยต้องเอาทนๆหน่อย"
"พี่เทา!!!!"เซฮุนได้ยินเต็มสองหูถึงกับถลึงตาด้วยความโหด
"อยากได้เครื่องปั่น ที่นึ่ง เตาย่างด้วย"จื่อเทามือไปรอบๆที่มีอุปกรณ์ทำครัวมากมาย ก่อนจะไปยักคิ้วใส่" ตอนนี้เขากำลังหัดทำครัวครับ เลยอยากได้อุปกรณ์ทำครัวยกเซ็ตเลยครับ"
"ได้คะ นี่เป็นแคตาลอกนะคะ " หญิงสาวหันไปยิ้มกับคนตัวบางข้างๆ "ส่วนนี้เป็นแผ่นพับเมนูอาหารง่ายๆคะ"
"อ๋อ….. เอาชุดทำขนมด้วยก็ดีครับ.... อีกไม่นานคงต้องทำเค้กงานแต่งงานน่ะครับ" มือหนาฉวยโอกาสโอบเอวบางเอาไว้
"คิคิ คุณสองคนน่ารักกันจังเลยนะคะ ……….. เดี๋ยวดิฉันจะไปออเดอร์ให้คะ จะรับอะไรเพิ่มไหมคะ"
"พี่ฮะ....... ผมอยากได้มีดซักชุดด้วยฮะ เอาที่คมๆนะฮะ" เซฮุนยิ้มหวานให้พนักงาน ก่อนจะยิ้มหวานให้จื่อเทา "พี่เทาฮะ ….. ผมจะหัดใช้มืดเฉือนเนื้อนะฮะ"
"หึหึ"
"หัวเราะไร"เซฮุนคิ้วขมวดจากตอนแรกที่ยิ้ม
"ช่วงนี้พี่มีเรียนฟันดาบพอดี ….. เราจะได้มาลับด้วยกันไง" เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างใบหูนิ่ม
"ไอ้บ้า !!! ทะลึ่ง"
.
.
.
.
++++++++++++++++++++++++
ภายในห้องครัวที่พึ่งตกแต่งใหม่ภายใน4ชั่วโมง
"จะไปแล้วนะ"หลังจากที่ตกลงกันว่าวันนี้เซฮุนจะต้องไปเรียนก่อนเองแล้วก็ต้องไปเรียนทำอาหารต่อ เพราะวันนี้จื่อเทาเรียนสายแล้วเรียนแค่วิชาเดียว
"ขับรถดีๆล่ะ " จื่อเทาที่พึ่งเดินออกมาจากห้องนอนยีผมตัวเองก่อนจะหันบอกคนตัวบางที่นั่งงับแซนวิช "เลิกเรียนโทรมาบอกด้วยนะ"
"รู้แล้วน่าาา" เซฮุนยกนมสดในแก้มขึ้นดื่ม "แล้ววันนี้จะกลับกี่โมง?"
"ซักหกโมง มีซ้อมบาส อันนี้คีย์การ์ดของลิฟท์ กับอันนี้กุญแจห้องนะ"จื่อเทาพึ่งได้มาจากนิติของเพนท์เฮาส์เมื่อวันก่อนตอนที่เซฮุนกลับไปอยู่บ้าน
"อือ จะไปแล้ว"เซฮุนหยิบกุญแจรถใส่ในกระเป๋ากางเกง
"อย่าลืมทำอาหารอร่อยๆไว้นะครับ ที่รัก"
"ฝันไปเถอะ" เซฮุนปิดประตูเสียงดัง
"น้องชานมไข่มุกของพี่"เซฮุนลูบรถสีชมพูขาวของตนก่อนจะเตรียมไปมหาลัย
.
.
.
.
+++++++++++++++++
วันนี้เซฮุนเข้าคลาสทำอาหารวันแรก บรรยากาศในการเรียนดีมากเพราะคุณครูมาสอนอย่างเอาใจใส่ คุณครูแต่ละคนก็เป็นถึงเชฟในโรงแรมระดับห้าดาวทั้งนั้น การเรียนวันแรกยังเป็นอาหารง่ายๆก็คือ ลาซัญญ่า ผักคมอบชีส กับพาสต้าอบชีสแบบง่ายๆ
วันนี้เซฮุนเรียนเสร็จแค่ประมาณบ่ายสาม ก่อนจะกลับ...... เซฮุนตัดสินใจแวะที่ซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆเพื่อแวะซื้อวัตถุดิบนิดหน่อย อันที่จริงก็เยอะเหมือนกัน เพราะห้องครัวของบ้านจื่อเทามีแต่อาหารแช่แข็งกับเครื่องดื่มเท่านั้น ดีที่นอกจากจื่อเทาจะให้ค่าขนมเซฮุนวันละ70000วอนทุกเช้าแล้ว อีกฝ่ายยังให้บัตรเครดิทไว้ด้วย ของทั้งหมดเท่ากับว่า เซฮุนได้มาฟรี!!!!
พอกลับมาถึงบ้านก็ปาเข้าไปห้าโมงเย็นแล้ว เซฮุนเคลื่อนรถออกจากลิฟท์มาจอดที่ที่จอดข้างหน้าประตูบ้าน เซฮุนจัดการไขกุญแจและรีบขนของทั้งหมดเข้าไปกองไว้ ก่อนจะคว้างเครื่องมือสื่อสารสีขาวออกมา
"ถึงบ้านแล้วนะ"
[ อืม ….. อยู่บ้านดีๆละ]
"รู้หรอกน่า ตั้งใจซ้อมบ้าสด้วยนะ" เซฮุนรีบชิงตัดสายทั้งทันที
"เพราะเห็นว่าอุตส่าห์ทำห้องครัวให้ทั้งคืนละนะ" เซฮุนแบะปากก่อนจะตรงไปยังห้องครัวพร้อมกับข้าวของที่พึ่งซื้อมา ร่างบางวางของไว้ที่เค้าเตอร์ก่อนจะคว้าเอาผ้ากันเปื้อนลายคิตตี้มาสวมทับเสื้อสีขาวที่ใส่อยู่
"ยังไงน๊าาาา" มือบางหยิบสมุดที่ตนจดเอาไว้วันนี้มาดูขั้นตอนการทำทั้งหมดอย่างตั้งอกตั้งใจ
.
.
.
.
ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง
"ไหม้นิดนึงคงไม่เห็นไรมั้งT_____T" เซฮุนก้มดูลาซัญญ่าที่ชีสด้านบนมีรอยดำๆนิดหน่อย เพราะลืมเอาออกจากเตา
"น้ำเดือดแล้ว" พอเห็นว่าน้ำเกลือที่ต้มไว้เดือดปุดๆ เซฮุนก็รีบจุ่มผักโขมลงไปพอเขียวก็เอาออกมาพักทันทีตามที่วันนี้ได้เรียนมา
ตึ๊ง
"อ๊ะ เสร็จแล้วหรอ"เซฮุนที่กำลังผัดผักมกับเครื่องเทศรีบจัดการเอาผักไปใส่ในถ้วยกระเบื้องก่อนจะโรยด้วยมอซซาเรลล่าชีส มือบางรีบเอาเข้าเตาอบอีกอันทันที และรีบกลับมาดูไส้กรอกชีสที่เวฟไว้ใส่จาน
"หกโมงครึ่งแล้ว" เซฮุนแหงนมองนาฬิกาแขวนผนัง ก่อนจะค่อยๆเทสปาร์เก็ตตี้อัลเฟรโด้กุ้งลงในจานสวย
"อ๊ะ"!!!
"ฟอด …." แก้มใสถูกรุกรานอย่างรวดเร็ว
"คนบ้า ไม่ให้สุ่มให้เสียง ตกใจเอาตะหลิวเคาะทำไง"เซฮุนทุบลงแรงๆบนแขนแร่งที่โอบรอบเอวอย่างไม่ยั้งมือ
"ขอโทษครับบบบ คุณเจ้าของบ้าน ฟอด"
"อื้อ หยุดเดี๋ยวนี้นะคนลามก"เซฮุนตีแรงๆที่มือหนาของคนที่ฉวยโอกาสตลอดเวลา
"หอมจัง ท่าทางจะอร่อย "จมูกโด่งของเทาซุกไซ้ไปที่คอระหงตรงหน้า
"พอเลยนะ คนทะลึ่ง"เซฮุนเริ่มดิ้น มือบางคว้าเอามีพลาสติกสีเขียวขึ้นมา
"ครับๆ กลัวแล้วครับ" จื่อเทายอมปล่อยแต่โดยดี
"ไปนั่งที่โต๊ะ แล้วก็เตรียมจานกับช้อนส้อมด้วย จะเสร็จแล้ว"เซฮุนสั่งพร้อมกับใช้มีดเมื่อกี้ชี้ไปที่โต๊ะอาหาร
"ครับๆๆ" ร่างสูงยกมือขึ้นสองข้างอย่างยอมแพ้ ก่อนจะเดินไปหยิบจานและช้อนส้อมไปวางที่โต๊ะอาหาร รวมถึงบริการหยิบน้ำมารินให้
"ว้าวววว ……. ของโปรดทั้งนั้นเลย" จื่อเทามองทุกอย่างบนโต๊ะอาหารที่เซฮุนจัดวางเมนูอาหารแต่ละอย่างด้วยตัวเอง
"……."เซฮุนนั่งลงพร้อมกับกอดอกเหมือนทุกครั้ง
"ท่าทางน่าจะอร่อย หน้าตาก็ใช้ได้นะเนี่ย "
"พูดมาก! จะกินก็รีบๆสิ เดี๋ยวก็เย็นหมดหรอก" เซอุนที่พูดแว๊ดๆกลบเกลื่อนบ่น
"น่าอร่อยหมดเลย เลือกไม่ถูก ….. น้องฮุนเลือกให้พี่เทาหน่อยสิครับ"
"ชริ…… "เซฮุนสบถออกม แต่มือบางก็จัดการตักสปาร์เก็ตตี้ใส่ลงในจานของอีกฝ่าย
"……." หลังจากรับประทานเข้าไป ใบหน้าหล่อกลับนิ่ง แก้มทั้งสองข้างป่องเหมือนอมเอาไว้ไม่ยอมเคี้ยว
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ" เซฮุนเองก็ลุ้นสุดตัว เขาว่ารสชาติมันโอเคนะ
"……." ขากรรไกรของจื่อเทาขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้าเรียกได้ว่าเขี้ยวเอื้อง
"รสชาติโอเคเลย"
"พี่เทาบ้า ชอบหลอก"เซอุนรู้สึกงอนๆนิดๆที่อีกฝ่ายเล่นเอาสะเสียเซลฟ์ ตั้งใจทำมากนะ มือเรียวสวยยืนไปฟาดคนตรงหน้าหลายที
"ครับๆๆๆ ไม่แกล้งแล้วครับ" จื่อเทายอมแพ้กับความน่าีรักตรงหน้า แขนใหญ่ยกขึ้นบัง
"กินให้หมดด้วย"เซฮุนเริ่มขี้เกียจใช้แรง
"รถชาติใช้ได้แล้วก็มีแต่ของชอบแบบนี้ ….. เลียจานทั้งโต๊ะยังได้เลยครับโอเซฮุน"
"พูดแล้วทำด้วย ไม่ทำแปลว่าไม่เด็ด"
"ครับๆๆๆๆ แหม ….. แฟนพี่นี่เก่งเนอะ เรียนทำอาหารวันแรกยังทำออกมาดีขนาดนี้" จื่อเทายิ้มกริ่ม ก่อนจะตักไส้กรอกชีสที่ราดซอสมาอย่างดีเข้าปาก
"ใครแฟนพี่เทาไม่ทราบ อย่ามามั่วนิ่มนะ"
"ไม่สิ ว่าที่ภรรยาเนอะ ….. ฮ่าๆ อุบ"
"หยุดพูดได้แล้ววววว รีบๆกินสิฮะพี่เทา "เซฮุนที่โดนล้อจนหน้าแดงเถือกรีบตักลาซัญญ่าเนื้อเข้าปากคนตรงหน้า
มื้อเย็นที่กินกันเกือบค่ำผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันนี้อาหารรสชาติใช้ได้ทำให้เจ้าของร่างสูงอารมณ์ดีจนต้องออกมานั่งจิบไวน์ที่ริมขอบสระว่ายน้ำตรงเทอเรส
"แสบขึ้นทุกวันจริงๆ" ตาคมหันไปมองคนตัวบางข้างในบ้านที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ในบ้าน "วันหลังต้องแกล้งอีกแล้วละมั้ง"
"เข้าบ้านไปอาบน้ำได้แล้วมั้งคุณจื่อเทา " ระหว่างที่กำลังนั่งมองไปด้านนอกก็มีใครบางคนเรียก
"ว่าไงนะ"
"เมาปะเนี่ยยย เข้ามาอาบน้ำได้แล้ว ถ้าไม่อาบน้ำจะไม่ให้เข้าห้องจริงๆด้วย ง่วงจะแย่แล้ว" ว่าแล้วเจ้าของผิวขาวสีน้ำนมที่สวมชุดนอนก็เดินขึ้นไปชั้นบนอย่างไม่รีรอ
ร่างสูงเดินตามเซฮุนเข้ามาในห้องนอน เซฮุนที่ตอนนี้ย้ายมานอนห้องใหญ่จนเป็นปกติตั้งท่าจะปิดไฟ จื่อเทาจำต้องเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวซึ่งอยู่ก่อนจะไปในส่วนห้องน้ำ
"ฮ่าๆ" ร่างสูงที่คว้าผ้าเช็ดตัวเข้ามาภายในห้องน้ำยิ้มขำเมื่อนึกถึงหน้าของคนที่กำลังนอนอย่บนเตียงตอนนี้
.
.
.
----------------------
TBC
ช่วงนี้ไรท์เตอการบ้านเยอะมากกกกกกกมากกกกกกคะ
แงงงง อาจจะอัพไม่ถี่
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ค่าาาาา
ช่วงนี้ไรท์เตอการบ้านเยอะมากกกกกกกมากกกกกกคะ
แงงงง อาจจะอัพไม่ถี่
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ค่าาาาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น