ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Part - 8 Nobody Knows
Title: Addicted to Love�
Author: Bell2Kim
Couple: Jaejoong x Junsu
Rate: NC-17
Part 8
ภายในรถบัสที่จะพาลูกทัวร์ทุกคนเข้าไปยังร้านเนื้อย่างสำหรับมื้อกลางวัน � �ร้านที่กำลังจะไปนั้นเป็นร้านที่รวบรวมสุดยอดของเนื้อวัวของประเทศญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ � �คนที่พึ่งนั่งคุยโทรศัพท์กับเลขาส่วนตัวเสร็จจ้องมองอีกคนที่นั้งก้มหน้าก้มต่อ่านโปรแกรมทัวร์
"นี่ คิมจุนซู"เจ้าของร่างสูงเดินไปนั่งข้างๆกับอีกฝ่าย พร้อมทั้งโอบเอวบางเอาไว้ �ยิ่งทำให้คนในอ้อมแขนยิ่งพยายามถดตัวหนี
"อะ... อะไร ปล่อยเลยนะ"จุนซูพยายามขืนตัวหนี แต่คนที่กำลังยกยิ้มอยู่นั้นก็ตามมา
"นี่เงยหน้ามาคุยกับชั้นก่อนสิ... ก้มหน้าก้มตาอยู่ได้ "คิมแจจุงใช้มือเชยคางมนของคนตรงหน้าขึ้นมาเพื่อสบตา แต่จุนซูก็ยังหลบสายตาเค้าอยู่ดี
"มีอะไรก็ว่ามาสิ" �จุนซูทำคิ้วขมวด ทำเอาแจจุงยิ่งยกยิ้มเข้าไปใหญ่
.....ตั้งแต่ตื่นมา คิมจุนซูก็เอาแต่มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม � �พอจะคุยก็เดินหนี ไม่สบตา สงสัยจะเขินสินะ หึหึ
"นี่ เรามาทำงานนะครับที่รัก คุยกันดีๆสิ นี่ผมมาง้อเลยนะ"แจจุงทำหน้าออดอ้อนเพื่อแกล้งให้จุนซูอาย � เค้าชอบเวลาที่เห็นจุนซูโวยวาย
"คุณนี่เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว!!!! คุยอยู่นี่ไง มีอะไรก็รีบๆว่ามา 'ผมมาทำงานนะ' ไม่ได้มาเล่นละครแบบคุณ"จุนซูที่หน้าแดงกร่ำได้แต่แยกเคี้ยวด้วยความหงุดหงิดที่โดนอีกฝ่ายแหย่เล่นให้เค้าอาย เพราะตอนนี้ทุกคนบนรถหันมามองที่จุนซูหมดแล้ว
"อะฮ่าๆๆๆๆๆ โอเคครับ ผมกลัวแล้ว... "
"รีบๆว่าธุระของคุณมาสิคุณแจจุง"จุนซูกอดอกพร้อมทั้งทำสีหน้าไม่สอบอารมณ์
"ต่อจากเราไปกินเนื้อย่างกันเราจะไปย่านกินซ่ากัน � แล้วมื้อเย็นก็จะไปกินปลาดิบกัน คืนนี้พักที่โรงแรมในโตเกียว ชั้นจัดการเรื่องห้องเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้ไปที่ชินจุกุแล้วเราก็จะบินไปเซี่ยงไฮ้ต่อเลย นายว่าไง? หรือว่าจะอยู่ต่ออีกคืน"
"คุณไหวแน่นะ ถ้าไปแบบนั้นอ่า"จุนซูสบตาแจจุง �ด้วยสายตาเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด
"ไหวน่า แต่นายว่าไง "
"ผมว่าอยู่ต่ออีกคืนดีกว่านะฮะ"จุนซูจับคางตัวเองอย่างใช้ความคิด �"เราจะได้นอนพักเต็มอิ่นก่อนแล้วค่อยบินไปเซี่ยงไฮ้ "
"เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวจะได้ให้เพื่อนชั้นจัดการ"แจจุงยกยิ้มก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมา �ทำเอาจุนซูต้องทำตาโต ไม่คิดว่าอีกคนจะตัดสินใจอะไรเร็วเหลือเกิน
"นี่นายจัดการเรื่องโรงแรมให้หน่อยสิ สงสัยต้องนอนเพิ่มอีกคืนว่ะ"แจจุงพูดกับปลายสายด้วยภาษาญี่ปุ่น � ร่างสูงพูดได้เหมือนกับเป็นภาษาบ้านเกิดงั้นอ่ะ
"อืม ที่เดิม แล้วก็จะไปเซี่ยงไฮ้ต่อว่ะ จัดการเรื่องที่สนามบินให้ด้วยนะเว่ย เออ ขอบใจ"จุนซูฟังที่แจจุงพูดออกทุกประโยค ถ้าจะไวปานนั้น
"เรียบร้อยแล้วนะ จุนซู"แจจุงเก็บมือถือเข้าประเป๋ากางเกงอย่างเดิม
"อืม"จุนซูพยักหน้ารับ
"จะถึงแล้ว "ว่าแล้วร่างสูงผู้บริหารหนุ่มไฟแรงที่สุดของเกาหลี ณ เวลานี้เดินตรงไปเพื่อคุยกับคนขับรถ
เมื่อมาถึงร้านอาหารหรูซึ่งเป็นร้านเนื้อย่างที่ผ่านการการันตีมาเรียบร้อยแล้วว่าเนื้อนั้นทั้งอร่อย สด และคุณภาพชั้นยอดจากหลากหลายสถาบัน � ร้านนี้เนื้อที่มาเสิร์ฟแต่ละจานราคาจัดว่าแพงมาก แต่สำหรับทริปนี้ ทุกคนกินฟรี
เมื่อลูกค้าทุกคนนั่งประจำที่ที่จองไว้เรียบร้อย �โดยจะแบ่งไว้เป็นครอบครับละ1กระทะ แล้วก็สั่งได้ไม่อั้น � �ทุกคนต่างหยิบเมนูเตรียมสั่งอาหาร �ในร้านมือทั้งเนื้อวัวดำซึ่งมีราคาแพงที่สุดในโลก�จะมีฟองไขมันเม็ดละเอียดแทรกซึมอยู่ในอณูเนื้อแดง ทำให้เนื้อมีความนุ่ม ประหนึ่งจะละลายในปาก �เนื้อโกเบ เนื้อมัทซึซากะ เนื้อโอมิ เนื้อโยเนซาวา และ เนื้อฮิดะ มาให้สั่งได้อย่างจุใจ � นอกจากเนื้อวัวแล้ว ยังมีหมูดำติดมันชั้นดีอีกด้วย
"สั่งไปเลยนะเต็มที่"แจจุงที่นั่งทานกระทะเดียวกับจุนซูส่งเมนูให้อีกฝ่ายหลังจากนั้นไปสั่งเครื่องดื่ม
"แต่มันแพงมากเลยนะคุณ"จุนซูก้มดูราคาเนื้อแต่ละจานแล้วก็แทบจะกินไม่ลง
"สั่งมาเหอะน่า นายจะสั่งซักร้อยจาน �ขนหน้าแข้งชั้นไม่ร่วงหรอกน่า สั่งไปซะ"แจจุงบอกพร้อมกับยกยิ้ม
"ผมจะสั่งให้คุณหมดตัวเลย!!!!!" จุนซูเห็นหน้าอีกฝ่าแล้วก็หมั่นไส้ � � ก่อนจะเลือกสั่งแบบไม่คิดชีวิต�
.
.
.
.
++++++++++++
'นอ ออบ ชี ซา นึน กอด โด แฮ โบ นิ กา มวอ อา มู กอด โด อา นี ทอ รา โก,�โอ ฮิ รยอ พยอน ฮา ดอ รา โก Baby'
"โอ้ยยยยยยยอารายยยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"จุนฮยองที่นอนมุดอยู่ใต้ผ้าห่มโดยมีเด็กชายตัวเล็กนอนอยู่ในอ้อมกอดหันมือมือถือที่สั่งอยู่ข้างหัวเตียง �แต่ด้วยความที่สติยังไม่ตื่นดีจึงไม่ได้สนใจว่าใครเป็นคนที่โทรมา เพียงแค่สไลด์รับเท่านั้น
+นายตื่นรึยัง+�
"เฮียจะโทรมาปลุกทำไมแต่เช้าเนี่ยยยยยย "คนที่รับสายนึกได้ทันทีว่าใครโทรมา
+รีบตื่นไปอาบน้ำ นายอย่าลืมสิว่านายต้องไปส่งจุนกอลที่โรงเรียน ตื่นซะ ปลุกหลานด้วย แล้วอีกหนึ่งชั่วโมงชั้นจะโทรไปใหม่+
ยังไม่ทันได้ตอบอะไรไป ปลายสายก็วางไปเรียบร้อยยยย�
"โอ้ยยยยยยยยย ไอ้พี่บ้าาาาาา ง่วงโว่ยยยยยยยยย"จุนฮยองขยี้ตาพิงหัวเตียงขยี้หัวตัวเองอย่างไม่มีสติ �
"จุนกอลลลล ตื่นนนไปอาบน้ำ!!!!"จุนฮยองเริ่มมีสติขึ้นมาหน่อยก็เริ่มเขย่าเจ้าหนูจอมซนให้ตื่น
"ไม่เอาาาไม่ตื่นนนนน"เด็กน้องก็ร้องอย่างไม่มีสติ
"ตื่นเดี๋ยวนี้!!!!! �ไม่งั้นอาจะยึดนาฬิกาเบน10"จุนฮยองตื่นดีแล้วจึงรีบขู่หลาน
"หะ!!!!!! �ไม่เอาน้าาาา คุณอาของจุนกอลอย่ายึดน้าาา ฮือออออ"เด็กน้อยงอแงก่อนจะลุกขึ้นนั่งแต่ตาก็ยังคงปิดอยู่
"ไปอาบน้ำเร็วๆเลยยยย เดี๋ยวสาย"
"งือออออออออ ไปก๊ะได้"เด็กตัวเล็กอย่างจุนกอลจึงต้องเดินตาปิดโซๆเซเข้าไปในห้องน้ำเพื่อนาฬิกาเบน10
"หมอนั่นตื่นรึยังนะ...."มือหน้าก้มมองที่เครื่องมือสื่อสารซักพัก �ก่อนจะส่ายหัวน้อยๆแล้วค่อยๆเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
.
.
.
"ไม่ลืมอะไรแน่นะ"วันนี้คุณอาที่มารับหน้าที่ส่งหลานแทนพี่ชาย
"ไม่มีน้าฮะ"จุนกอลเปิดกระเป๋าเบน10ดู หนังสือและกล่องดินสออยูครบ
"งั้นถ้าเลิกแล้วโทรหาอานะ... ตั้งใจเรียนล่ะ " � เด็กชายจุนกอลเดินลงมาจากรถพอชสีชมพู ก่อนจะโบกมือแล้ววิ่งไปหาเพื่อนๆ �ทำเอาคุณอาหลุดยิ้มออกมา
'นอ ออบ ชี ซา นึน กอด โด แฮ โบ นิ กา มวอ อา มู กอด โด อา นี ทอ รา โก, โอ ฮิ รยอ พยอน ฮา ดอ รา โก Baby'
"ครับพี่ชาย"
+จุนกอลถึงโรงเรียนรึยัง+
"เรียบร้อยครับผม"
+ดี.... นายขับรถขับราให้มันดีๆ ตั้งใจเรียนเข้าล่ะ ดูแลบ้านด้วย อยากได้อะไรนายสไกป์มาละกัน +
คิมแจจุงวางสายอย่างรวดเร็ว-*- ทำเอาน้องชายได้แต่นั่งงง
"หมอนั่นจะอยู่ไหนนะ"รถสีชมพูยังคงจอดอยู่ที่เดิม เพราะตอนนี้คนขับใจจดใจจ่ออยู่กับโทรศัพท์ในมือ เพื่อกำลังค้นหาคอนแทคของใครบางคนในเครื่อง
+โอ้ยยยยยย มีอะไร+ �เสียงหงุดหงิดดังมาจากปลายสาย
"นายอยู่ไหน คิมโยซอบ"
+อยู่บ้านสิ กำลังกินข้าวเช้า นายมีอะไรห๊ะ ถึงได้กล้ามากวนความสุขบนโต๊ะอาหารของชั้น+
"เดี๋ยวไปรับ รีบกิน อีก10นาทีถึง" �จุนฮยองไม่รอให้อีกฝ่ายได้โวยวาย รีบชิงตัดสายทิ้งแล้วค่อยขับรถออกไปในเส้นทางที่คุ้นเคย
PORSCHE 911 GT3 RS 4.0สีชมพูเข้มออกแดงจอบอยู่หน้าร้านอาหารเกาหลีที่เรียกได้ว่ามาจะแทบทุกวัน � สายตาเหลือบไปเห็นคนหน้ากลมๆคุ้นตายืนท้าวเอวอยู่ริมถนน � � เหมือนโยซอบจะรู้ว่ารถคันนี้เป็นของเค้า �คนตัวเล็กเดินตรงมาพร้อมกับเปิดประตูเข้ามานั่ง
"เร็วดีเหมือนกันนี่"เจ้าของ(?)รถหรูหันมาถาม
"มีใครบางคนเร่งน่ะสิ เร่งแล้วก็รีบๆไปสิ "โยซอบคาดเข็มขัดนิรภัย
"ตอนเช้าเรียนไร"คนขับชวนคนที่ทำหน้ามุ้ยคุยไม่ให้ภายในรถนั้นเงียบเกินไป
"ภาษาอังกฤษมั้ง"โยซอบยังคงกอดอกทำหน้าไม่สบอารมณ์
"นี่คุณโยซอบ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าหงิกงี้อ่ะ"คนขับเหลือบมอง
"ชริ ไม่ต้องทำมาพูดดีเลย นายจุนฮยอง !!!! �"
"อะไร ชั้นทำอะไรงั้นหรอ"คนที่ขับรถไปในเส้นทางที่ใช้แทบทุกวัน
"นายนี่มัน!!!!! �"โยซอบกัดปาก ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา "นี่!!!!!! นายเอามาจากไหนห๊าาาาาาา!!!!"
"อ๋ออออ ฮ๊าฮ่าๆๆๆ"จุนฮยองใช้หลังมือปิดปากขำหลังจากคืนมือถือให้โยซอบ �รูปแอบถ่ายที่ยังโยซอบทำหน้ามึนๆเหวอๆ
"ถ้าเกิดรูปพวกนี้หลุดล่ะก็ �นายตายแน่!!!!"โยซอบกัดฟังพร้อมกับทำเสียงเลือดเย็น
"คิดว่าชั้นกลัวนายหรอไง"
"อยากลองไหมล่ะ"ยังโยซอบแลบลิ้น ก่อนจะหยิบรูปที่จุนฮยองนอนหลับในห้องเรียนน้ำลายยือที่อยู่ในมือถือขึ้นมาโชว
"เห่ยยยยยยยยย!!!! �ลบเดี๋ยวนี้นะ"จุนฮยองถึงกับรับไม่ได้กับภาพที่เห็น
"นายเอามือถือนายมานี่สิ ชั้นจะลบรูปของชั้น แล้วชั้นจะลบรูปของนาย!"โยซอบแบมือ
"เอาไป"มือหนาล้วงกางเกงหยิบไอโฟนสีขาวไส่ให้
"เดี๋ยวลบให้ดูพร้อมกัน"โยซอบเปิดรูปขึ้นมา �บนมือถือทั้ง2เครื่อง ก่อนจะลอบให้เห็นจะๆ
"ลบแล้ววววววววววววว จบกัน ชั้นจะนอนล่ะนะ �ถึงม.แล้วบอกด้วย"ว่าแล้วคนที่นั่งด้านข้างคนขับก็กอดกระเป๋าแล้วปิดตา
"หึหึ"
.
.
.
+++++++++++++
"มากินซ่าทั้งทีไม่ซื้ออะไรหรอไง"หลังจากนัดแนะหาจุดนัดพบของลูกทัวร์เรียบร้อยเจ้าของทัวร์พิเศษนี้ก็เดินตามสจ๊วตหน้าหวานที่เดินกอดอกไม่สนใจสินค้าโดยรอบ
"ไม่เอาอ่ะ"
"ทำไม �ชั้นจ่ายให้อยู่แล้วน่าาา อยากได้อะไรไม่ต้องเกรงใจ"คิมแจจุงเนียนๆโอบไหล่ของจุนซู
"ไม่เอาหรอก ผมมาที่นี่บ่อยแล้ว"จุนซูส่ายหน้าก่อนจะเดินต่อไปเรื่อยๆ
"เอาเหอะน่า มาเองนายจ่ายเองนะจุนซู"แจจุงยังขยั้นขยอให้อีกฝ่ายซื้ออะไรซักอย่าง
"ไม่อ่ะ กระเป๋าพวกนี้ผมรอไปซื้อที่ฝรั่งเศสดีกว่า"จุนซูตอบก่อนจะเดินมองไปตามร้านแบรนเนมที่ตั้งอยู่เรียงราย
"อย่างนี้นี่เองสินะ... �"แจจุงที่เดินตามไม่เรื่อยๆ �มองจุนซูที่เดินมองนู่นนี่ไปเรื่อย~�
"นี่... นายไม่จุกหรอ"เสียงทุ้มทำให้คนที่เดินนำชะงัก
"ก็อิ่มอ่ะ"
"ชั้นเดินจนเริ่มจุกแล้ว ไปหาที่นั่งกันเหอะ"มือหนายกขึ้นกอบกุมมือของอีกฝ่ายแล้วเดินนำไปเฉยเลย ��
เจ้าของร่างสูงที่จูงหนุ่มหน้าหวาน � �แจจุงเดินตรงไปยังร้านคอฟฟี่ช๊อปเล็กๆที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงนั้น
"นายไปนั่งก่อน จะเอาอะไรไหม"
"ไม่เอาอ่ะ � ผมอิ่มอยู่"จุนซูเดินไปนั่งที่โซฟาภายในร้าน แล้วก็หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน ��
"คาปูชิโน่ร้อน �กลางแก้วนึงครับ"ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินไปสั่งเครื่องดื่ม �
"คะ"พนักงานยิ้มเคลิ้ม(กับความหล่อของลูกค้า) � "จะนำไปเสิร์ฟให้ที่โต๊ะค่ะ งานทอนค่ะ"
"ครับ"แจจุงยิ้มให้ ก่อนจะหันกลับมามองคนที่นั่งไขว้หั่งอ่านนิตยาสารอย่างสบายใจ ทำให้แจจุงยกยิ้ม � ก่อนจะเดินตรงไปนั่งข้างๆ
"จุนซู ขอกระเป๋าหน่อย"แจจุงเข้ามานั่งประชิด พร้อมกับเรียกทำให้จุนซูเสียอารมณ์ในการอ่านหนังสือ
"เอ้าาาา"จุนซูหยิบกระเป๋าของแจจุงขึ้นมาวางแรงเพราะรุสึกเซ็งๆ
"เบาๆสิครับที่รัก"แจจุงแกล้งหยอกให้จุนซูอารมณ์ไม่ดี � �มือหนาหยิบไอแพดออกจากประเป๋าขึ้นมา
"คาปูชิโน่ค่ะ"พนักงานเสิร์ฟสาวสวยเดินมาเสิร์ฟถึงที่
"ขอบคุณครับ"ปจจุงยิ้มหว่านเสน่ห์ไส่พนักงานอย่างเคยชิน
"ชริ �หยอดเชียวนะคนเจ้าชู้"คนที่นั่งจ้องหนังสือพูดลอยๆ
"อะไร"แจจุงเงยหน้าจากไอแพดขึ้นมาแล้วทำหน้าเหมือนไม่รู้เรื่อง
"เมื่อกี้อ่ะ คุณมันคนเช้าชู้ ชอบหยอดคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย" จุนซูเงยหน้าขึ้นสะบัดหน้าเชิ่ด
"หึงหรอ"แจจุงแกล้งโอบไหล่เนียน พร้อมกับแกล้งกระซิบด้วยเสียงวาบหวิว
"ออกไปนะ คนบ้า"จุนซูพยายามดันอีกฝ่าย �
"หึหึ"
.
.
.
++++++++++++++
"นี่ ทำการบ้านอิ้งให้หน่อยสิ"คนที่นอนก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงในห้องนอนของตน
" อะไรของนายยยย"โยซอบที่กำลังช่วยจุนกอลระบายสีการบ้านของเด็กอนุบาล
"นั้นสิ อาจุนฮยองทำการบ้านเองสิฮะ กอลยังทำเองเรย"
"แล้วที่พวกนายทำเรียกว่าอะไรไม่ทราบ"จุนฮยองหันมองสองคนที่ถือดินสองสี�
"ช่วยกันต่างหาก"สองคนพูดพร้อมกัน
"ชริ �"จุนฮยองพลิกตัวหันไปทางอื่น �เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ
"อาจุนฮยอง ดูนี่ๆๆๆ เสร็จแว้ว"มือเล็กๆสะกิดเบาๆที่หลังของคนที่อยู่บนเตียง
"อะไร"จุนฮยองผลิกตัวกลับมา�
"ป๋มวาดรูปครอบครัวฮะ �นี่ผม นี่ป๊ะป๋า และก็อาจุนฮยอง"เด็กชายไล่นิ้วไปตามรูป
"สวยดีนี่ ถ่ายไปให้พ่อนายดีกว่า" �ว่าแล้วจุนฮยองก้หยิบมือถือขึ้นมา แล้วกดถ่าย �แล้วiMessageให้พี่ชายทันที �มืออีกข้างลูบหัวหลานตัวน้องที่มีสีหน้ามีความสุข
"เรียบร้อย"
"นี่ นายทำการบ้านให้ชั้นมั่งสิ"จุนฮยองมองหน้าคที่กำลังนั่งเล่นกับจุนกอลภายในห้องนอนของเค้า
"นี่!!! "ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สนใจเค้าสักนิด จึงต้องเรียกอีกรอบ
"อะไร!!!!"โยซอบเงยหน้ามามอง�
"นายช่วยชั้นทำการบ้านหน่อยสิ"
"ทำเองสิ มันการบ้านของนาย"โยซอบยังคงไม่ยอมใจอ่อนทำให้ง่ายๆ
"นายอย่าลืมสิว่านายเป็นเบ้ชั้น"จุนฮยองยังคงใช้มุกนี้
"การบ้านมันต้องของใครของมันสิ"คนตัวเล็กกว่ายังคงไม่ยอม
"ทำซะ"จุนฮยองหยิบชีทการบ้านโยนไส่ตักของโยซอบ
"ชั้นทำไม่เป็นนนนนน!!!!!"
"ก็บอกให้ช่วยกันทำไง"จุนฮยองหันมาพร้อมกับลุกขึ้นมานั่งข้างๆกับโยซอบ �แลัวจัดการหลานตัวน้อยให้ไปนั่งบนเตียงแทน
"เอางั้นก็ได้ ชริ"
"ทำการบ้านเสร็จเราไปกินพิซซ่ากันไหม"จุนฮยองเสนอ เพราะเค้าเบื่อที่จะต้องอุดอู้อยู่ที่บ้าน
"ไปฮะ!!!!"เด็กน้องตะโกนลั่นด้วยความดีใจ
"ตามใจ"โยซอบตอบนิ่มๆ
"ตามนั้นนนน ทำการบ้านกันเหอะ ก่อนที่ชั้นจะหลับ"
.
.
.
+++++++++++++++
หลังจากกินปลาดิบสดๆกันมามื้อใหญ่ทุกคนจะเข้ามาพักในโรงแรมในใจกลางของโตเกียวเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น � � โรงแรมหรูระดับ5ดาวที่มีชื่อเสียงแห่งนี้มีห้องพักขนาดกว้างจัดแต่งสไดล์โมเดิร์นและราคาต่อคืนสูงมาก � � แต่ก็เต็มแถบทุกวัน
ภายในห้องสวีทที่อยู่ชั้นบนสุด � มีเจ้าของธุรกิจหลายหมื่นล้าน(วอน)ที่พึ่งออกจากห้องน้ำโดยสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ เดินเข้าไปหาใครบางคนที่ทำหน้ามุ้ยอยู่บนโซฟา
"ไปอาบน้ำสิ"แจจุงบอกจุนซูที่นั่งคดตัว เพราะโดนขัดใจ
"คุณมันจอมบงการที่สุดเลย"จุนซูยังคงหงุดหงิดไม่หาย ที่อีกฝ่ายให้ตนมานอนห้องเดียวกัน
"คืนนึ่งตั้ง6แสนวอน นายไม่สงสารชั้นหรอ �อีกอย่างห้องก็เต็มด้วย"แจจุงนั่งลงที่ปลายเตียง
"ชริ คุณขี้โม้ที่สุดเลย ไม่อยากพูดด้วยแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า"จุนซูลุกจากโซฟา � เดินลงน้ำหนักไหยังห้องน้ำ
"หึหึ"คนที่นั่งที่เตียงยกยิ้มที่มุมปาก � � ก่อนจะหยิบกางเกงยางยืดที่สวมไส่สบายไม่อึดอัด � ทันที่ที่สวมกางเกงนอนเสร็จแจจุงหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือชาร์จอยู่พื้นขึ้นมา � �เค้าเช็คNotification พบว่ามีรูปที่ส่งจากน้องชาย � �เป็นรูปที่ลูกชายเค้าวาดรูปครอบครัว �ทำเอาใบหน้าคมเผลอยิ้มจนเต็มแก้ม
รูปเด็กตัวเล็กที่มือทั้งสองข้างจับมือกับผู้ชายสองคน � คนนึงไส่สูทผูกไทน์ ส่วนอีกคนไส่ขาเดปและเสื้อสีแสบ ถึงจะไม่ใช่รูปที่สวยหรือเหมือนจริงๆเท่าไหร่ เพราะเป็นฝีมือเด็กอนุบาล แต่ก็ทำให้ร่างสูงยิ้ม � ��
หลังจากดูรูป เค้าหยิบแมคมากางเพื่อจะวีดีโอคอลล์ไปหาลูกชายตัวน้อย
"อะไรอ่าฮยอง"
"ไปตามจุนกอลหน่อยสิ"แจจุงมองหน้าน้องชายที่จ้องมา จากที่มองในภาพ น้องชายเค้ามานอนที่ห้องลูกชายเค้า �
"อ้าจุนกอล พ่อนายถามหา" � จุนฮยองหันแมคไปทางหลานที่นอนดูการ์ตูน�
"ป๊ะป๋าาาาา" �จุนกอลเด้งตัวขึ้นมา แล้วก็ต้องยิ้มกว้าง�
"พ่อคิดถึงจุนกอลนะ... "
"จุนกอลคิดถึงปะป๋าที่สุดเลยยยย ... � มะไหร่ป๊ะป๋าจะกลับฮะ "
"สอบเสร็จเมื่อไหร่ จุนกอลบินมาเที่ยวกับพ่อ โอเคไหม"แจจุงรีบพูด เพราะดูเหมือนลูกชายจะเริ่มร้องไห้
"อาทิตย์หน้าจุนกอลจะสอบแล้วววว ป๊ะป๋ามารับจุนกอลนะ"
"ได้สิ... �แล้ววันนี้ทำอะไรบ้าง"
"วันนี้จุนกอลไปโรงเรียนฮะ วันนี้จุนกอลปั่นดินเผาด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้จุนกอลต้องไประบายสีต่อด้วยฮะ "
"ทำการบ้านแล้วใช่ไหม ... "
"ทำแล้วฮะ พี่โยซอบมาช่วยจุนกอลด้วย"จุนกอลพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ใครน่ะ?"
"แฟนอาจุนฮยอง อิอิ.. "
"อะไรของนายห๊ะ"คนที่เหมือนนอนเล่นได้ยินจึงรีบพลิกตัวมาทำหน้าโหดไส่ �
"ป๊ะป๋า... อาจุนฮยองแกล้งจุนกอลลลลล"
"อะไร เด็กพูดมาก"เสียงจุนฮยองดังขึ้น
"พวกนายอย่าทะเลาะกันได้ไหมเนี่ยยยย"แจจุงทำเสียงโหดผ่านการโฟนอิน"จุนกอล อย่าลืมกินนมก่อนนอนนะ"
"ฮะ!!! จุนกอลจะดื่มเยอะๆจะได้กล้ามใหญ่แบบป๊ะป๋า ไม่อยากกล้ามเล็กแบบอาจุนฮยอง"
"ไอ้เด็กแก่แดด"เสียงจุนฮยองลอดออกมาให้แจจุงได้ยิน
"ฮ่าๆๆๆๆๆ �"แจจุงหลุดขำ ที่เห็นกุนกอลแลบลิ้นไส่น้องชายของเค้าที่กำลังทำหน้าโหด"จุนกอลรีบนอนนะ พ่อรักลูกนะ"
"กอลก็รักคุณพ่อที่สุดดดดดในโลกกกกเลยยยยย "
"พ่อขอคุยกับอาเราหน่อยสิ"
"ฮะ"จุนกอลหันแมคไปทางคนที่นอนหงายกดไอโฟนยิกๆ
"จุนฮยองงงงงง "แจจุงพูดเสียงดัง
"อะไรอีกอ่ะ"จุงฮยองรีบเก็บมือถือแล้วหันมามองหน้าพี่ที่เปลี่ยนไป ทีคุยกับลูกทำหน้าใจดีเว่อร์มพออย่างนี้ทำหน้าโหด
"พรุ่งนี้มีประชุมที่บริษัท ตอนบ่าย เรื่องฟังรายงารผลกำไร นายเข้าแทนชั้นด้วยนะ"แจจุงทำเสียงเข้ม
"ห๊ะ?!?!? �"จุนฮยองทำตาโต
"นี่ท่านรองประธานคิม ... ประชุมสำคัญ นายต้แงไปเข้าร่วม "
"พี่ก็โฟนอินเอาดิ "
"ชั้นว่างคงทำไปแล้ว ทำแทนชั้นด้วยแล้วกัน นายก็นอนได้แล้ว เงินขาดหรือมีปัญหาอะไรโทรมาละกัน พี่เปิดโรมมิ่งไว้ พรุ่งนี้ไปส่งหลานด้วย"แจจุงเลิกวางมาดผู้บริหาร �แล้วพูดด้วยเสียงปกติ แต่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง
"อื้มม เฮียมีอะไรก็โทรมานะ ผมจะพาหลานลงไปกินนอมแล้วก็จะนอนแล้วแหล่ะ"
"ตอนนี้นายต้องดูแลทุกอย่างแทนพี่ ฝึกไว้นะ นายเป็นครอบครัวของพี่ ดูเจ้าตัวแสบแปรงฟันด้วยละ วางนะ"แจจุงกดปิดทันที ก่อนจะหันกลับไปเห็นคนที่หยิบหมอนจากเตียงใหญ่ไปวางบนโซฟา
"ทำอะไรน่ะ"แจจุงมองจุนซูที่หยิบหมอนกับผ้าห่มไปกองที่โซฟา
"นอนสิถามได้ ผมไม่นอนกับคุณหรอก คนฉวยโอกาส"จุนซูแลบลิ้น ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาแล้วทำท่าเตียมมุดเข้าไปนอน
"อะไรกันล่ะ เตียงก็ออกจะกว้าง"แจจุงที่เปลือยท่อนบนตบเตียงข้างที่ยังว่างเสียงดัง
"กว้างแต่ไม่ปลอดภัย"จุนซูที่ไส่ชุดนอนเข้าชุดสีเทาดึงผ้าห่มมาคลุมตัว
"ตามใจ "แจจุงยิ้ม ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วพับคอมกลับไปวางไว้ที่ข้างเตียง � � ร่างสุงขยับตัวมานอนตรงกลางของเตียงกว้าง "เตียงนี้สบายจังเลย"
"...."จุนซูผลิกตัวหนีไปทางอื่น �เพราะเห็นท่าทีสบายอกสบายใจของอีกฝ่ายแล้วหมั่นไส้
"เตียงมีกลิ่นอโรม่าด้วย หมอนนี่ยัดสมุนไพรหองลงไปด้วย �ฮ้าาา สบายจังเล้ยยย"แจจุงแกล้งทำเสียงให้ดูมีความสุขปนเยาะเย้ย
"นี่คุณ!!!! �จะนอนก็ปิดไฟสิ"จุนซูทำเสียงปนหงุดหงิดเล็กน้อย เพระาไฟในห้องเปิดสว่างมาก ใครจะไปนอนได้
"ปิดก็ได้"แจจุงที่นอนแผ่เป็นเจ้าของเตียงขนาดใหญ่ลุกขึ้นแล้วเอื้มมือไปกิดที่สวิตช์ไฟ
"คุณแจจุง ปิดตรงนี้ด้วยสิ"จุนซูมองร่างสูงที่กดปิดไปแต่ตรงเตียงตัวเอง�
"ทางเดินไปห้องน้ำ ใครเค้าปิดไฟกัน"แจจุงที่ตั้งท่าเกรียมจะห่มผ้านอนหันมองแล้วทำเป็นไม่สนใจจุนซู
"ผมเดินไปปิดเองก็ได้ ชริ! �คนแล้งน้ำใจ"จุนซูที่ตอนแรกทำท่าจะได้นอนก่อนจำต้องเอาตัวออกจากผ้าห่ม เพื่อจรงไปยังสวิตช์ไฟข้างเตียง
"อ๊ะ!" ทำทีที่ทั้งห้องอยู่ในความมืด � �คนตัวเล็กก็ถูกดึงทั้งตัวสัมผัสกับพื้นเตียงนุ่มที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ "ปล่อยนะ คุณแจจุง"
"อย่าดิ้นสิ"แจจุงโอบรัดจุนซูแน่นจากด้านหลัง �แล้วแกล้งสูดกลิ่นหอมจากผมนุ่ม�
"ปล่อยนะ คุณจะทำอะไร "จุนซูดิ้นไปมาในความมืด
"ก็แค่จะ'กอด'นายเท่านั้นเอง"แจจุงยิ่งเพิ่มแรงในการโอบกอด
"ไม่เอานะคุณแจจุง ไม่เอานะ"จุนซูดิ้นพล่านเพื่อจะให้ตัวเองรอดพ้นจากภัยนี้
"ถ้านายดิ้นมากกว่านี้ชั้นจะเอาจริงนะ"แจจุงแกล้งกระซิบที่หูด้วยเสียงวาบหวิวดูโรคจิต(ไปบ้าง)
"สัญญานะ"จุนซูเริ่มเหนื่อยจึงยอมหยุด
"ชั้นจะไม่ทำอะไรนาย เพียงแค่นอนยอมเป็นหมอนข้างให้ชั้น"แจจุงผลิกตัวอีกฝ่ายเค้ามาหาตน ก่อนจะกอดกระชับแน่นให้อีกคนฟซุกอยู่ที่อกอุ่นเปลือยเปล่า
"ก้ได้!!!! อย่าโม้ด้วย ผมง่วงจะแย่วแล้ว"จุนซูเริ่มไม่ดิ้น ยอมนอนหนุนแขนแจจุงแต่โดยดี �แต่ก้วยความที่วันนี้ใช้พลังงานไปทั้งวัน �ขอพักผ่อนให้เต็มที่
"มันก็ไม่แน่" �แจจุงยกยิ้ม �ก้มมองคนที่นอนซุกอกเค้า
TBC
++++++++++++++
สวัสดีคค่ะรีดเดอร์ทุกท่านนนน รอนานใช่ไหมอ่าาา
อัพแล้วน้าาาาาาาา
มีเรื่องจะแจ้งเล็กน้อย เดี๋ยวเบลจะอัพเรื่อง "คิมแจจุงเจ้าพ่อหนังโป๊"พาร์ทจบเร็วๆนี้ แต่มันเป็นเอ็นซี ยังไงเบลจะเพิ่มตอนใน2Kim Short Ficนะ สำหรับเม้น�
อีกเรื่อง
NC ทุกเรื่องสามารถขอผ่านtwitterคะ เบลจะส่งลิ้งให้ดาวน์โหลด เมนชั่นมาได้เลยนะคะ^^ @bell2kim
ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยังติดตามอยู่นะคะ จะหาเวลาพยายามอัพค่ะ^^
Author: Bell2Kim
Couple: Jaejoong x Junsu
Rate: NC-17
Part 8
ภายในรถบัสที่จะพาลูกทัวร์ทุกคนเข้าไปยังร้านเนื้อย่างสำหรับมื้อกลางวัน � �ร้านที่กำลังจะไปนั้นเป็นร้านที่รวบรวมสุดยอดของเนื้อวัวของประเทศญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ � �คนที่พึ่งนั่งคุยโทรศัพท์กับเลขาส่วนตัวเสร็จจ้องมองอีกคนที่นั้งก้มหน้าก้มต่อ่านโปรแกรมทัวร์
"นี่ คิมจุนซู"เจ้าของร่างสูงเดินไปนั่งข้างๆกับอีกฝ่าย พร้อมทั้งโอบเอวบางเอาไว้ �ยิ่งทำให้คนในอ้อมแขนยิ่งพยายามถดตัวหนี
"อะ... อะไร ปล่อยเลยนะ"จุนซูพยายามขืนตัวหนี แต่คนที่กำลังยกยิ้มอยู่นั้นก็ตามมา
"นี่เงยหน้ามาคุยกับชั้นก่อนสิ... ก้มหน้าก้มตาอยู่ได้ "คิมแจจุงใช้มือเชยคางมนของคนตรงหน้าขึ้นมาเพื่อสบตา แต่จุนซูก็ยังหลบสายตาเค้าอยู่ดี
"มีอะไรก็ว่ามาสิ" �จุนซูทำคิ้วขมวด ทำเอาแจจุงยิ่งยกยิ้มเข้าไปใหญ่
.....ตั้งแต่ตื่นมา คิมจุนซูก็เอาแต่มุดอยู่ใต้ผ้าห่ม � �พอจะคุยก็เดินหนี ไม่สบตา สงสัยจะเขินสินะ หึหึ
"นี่ เรามาทำงานนะครับที่รัก คุยกันดีๆสิ นี่ผมมาง้อเลยนะ"แจจุงทำหน้าออดอ้อนเพื่อแกล้งให้จุนซูอาย � เค้าชอบเวลาที่เห็นจุนซูโวยวาย
"คุณนี่เพ้อเจ้อไปใหญ่แล้ว!!!! คุยอยู่นี่ไง มีอะไรก็รีบๆว่ามา 'ผมมาทำงานนะ' ไม่ได้มาเล่นละครแบบคุณ"จุนซูที่หน้าแดงกร่ำได้แต่แยกเคี้ยวด้วยความหงุดหงิดที่โดนอีกฝ่ายแหย่เล่นให้เค้าอาย เพราะตอนนี้ทุกคนบนรถหันมามองที่จุนซูหมดแล้ว
"อะฮ่าๆๆๆๆๆ โอเคครับ ผมกลัวแล้ว... "
"รีบๆว่าธุระของคุณมาสิคุณแจจุง"จุนซูกอดอกพร้อมทั้งทำสีหน้าไม่สอบอารมณ์
"ต่อจากเราไปกินเนื้อย่างกันเราจะไปย่านกินซ่ากัน � แล้วมื้อเย็นก็จะไปกินปลาดิบกัน คืนนี้พักที่โรงแรมในโตเกียว ชั้นจัดการเรื่องห้องเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้ไปที่ชินจุกุแล้วเราก็จะบินไปเซี่ยงไฮ้ต่อเลย นายว่าไง? หรือว่าจะอยู่ต่ออีกคืน"
"คุณไหวแน่นะ ถ้าไปแบบนั้นอ่า"จุนซูสบตาแจจุง �ด้วยสายตาเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด
"ไหวน่า แต่นายว่าไง "
"ผมว่าอยู่ต่ออีกคืนดีกว่านะฮะ"จุนซูจับคางตัวเองอย่างใช้ความคิด �"เราจะได้นอนพักเต็มอิ่นก่อนแล้วค่อยบินไปเซี่ยงไฮ้ "
"เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวจะได้ให้เพื่อนชั้นจัดการ"แจจุงยกยิ้มก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมา �ทำเอาจุนซูต้องทำตาโต ไม่คิดว่าอีกคนจะตัดสินใจอะไรเร็วเหลือเกิน
"นี่นายจัดการเรื่องโรงแรมให้หน่อยสิ สงสัยต้องนอนเพิ่มอีกคืนว่ะ"แจจุงพูดกับปลายสายด้วยภาษาญี่ปุ่น � ร่างสูงพูดได้เหมือนกับเป็นภาษาบ้านเกิดงั้นอ่ะ
"อืม ที่เดิม แล้วก็จะไปเซี่ยงไฮ้ต่อว่ะ จัดการเรื่องที่สนามบินให้ด้วยนะเว่ย เออ ขอบใจ"จุนซูฟังที่แจจุงพูดออกทุกประโยค ถ้าจะไวปานนั้น
"เรียบร้อยแล้วนะ จุนซู"แจจุงเก็บมือถือเข้าประเป๋ากางเกงอย่างเดิม
"อืม"จุนซูพยักหน้ารับ
"จะถึงแล้ว "ว่าแล้วร่างสูงผู้บริหารหนุ่มไฟแรงที่สุดของเกาหลี ณ เวลานี้เดินตรงไปเพื่อคุยกับคนขับรถ
เมื่อมาถึงร้านอาหารหรูซึ่งเป็นร้านเนื้อย่างที่ผ่านการการันตีมาเรียบร้อยแล้วว่าเนื้อนั้นทั้งอร่อย สด และคุณภาพชั้นยอดจากหลากหลายสถาบัน � ร้านนี้เนื้อที่มาเสิร์ฟแต่ละจานราคาจัดว่าแพงมาก แต่สำหรับทริปนี้ ทุกคนกินฟรี
เมื่อลูกค้าทุกคนนั่งประจำที่ที่จองไว้เรียบร้อย �โดยจะแบ่งไว้เป็นครอบครับละ1กระทะ แล้วก็สั่งได้ไม่อั้น � �ทุกคนต่างหยิบเมนูเตรียมสั่งอาหาร �ในร้านมือทั้งเนื้อวัวดำซึ่งมีราคาแพงที่สุดในโลก�จะมีฟองไขมันเม็ดละเอียดแทรกซึมอยู่ในอณูเนื้อแดง ทำให้เนื้อมีความนุ่ม ประหนึ่งจะละลายในปาก �เนื้อโกเบ เนื้อมัทซึซากะ เนื้อโอมิ เนื้อโยเนซาวา และ เนื้อฮิดะ มาให้สั่งได้อย่างจุใจ � นอกจากเนื้อวัวแล้ว ยังมีหมูดำติดมันชั้นดีอีกด้วย
"สั่งไปเลยนะเต็มที่"แจจุงที่นั่งทานกระทะเดียวกับจุนซูส่งเมนูให้อีกฝ่ายหลังจากนั้นไปสั่งเครื่องดื่ม
"แต่มันแพงมากเลยนะคุณ"จุนซูก้มดูราคาเนื้อแต่ละจานแล้วก็แทบจะกินไม่ลง
"สั่งมาเหอะน่า นายจะสั่งซักร้อยจาน �ขนหน้าแข้งชั้นไม่ร่วงหรอกน่า สั่งไปซะ"แจจุงบอกพร้อมกับยกยิ้ม
"ผมจะสั่งให้คุณหมดตัวเลย!!!!!" จุนซูเห็นหน้าอีกฝ่าแล้วก็หมั่นไส้ � � ก่อนจะเลือกสั่งแบบไม่คิดชีวิต�
.
.
.
.
++++++++++++
'นอ ออบ ชี ซา นึน กอด โด แฮ โบ นิ กา มวอ อา มู กอด โด อา นี ทอ รา โก,�โอ ฮิ รยอ พยอน ฮา ดอ รา โก Baby'
"โอ้ยยยยยยยอารายยยเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"จุนฮยองที่นอนมุดอยู่ใต้ผ้าห่มโดยมีเด็กชายตัวเล็กนอนอยู่ในอ้อมกอดหันมือมือถือที่สั่งอยู่ข้างหัวเตียง �แต่ด้วยความที่สติยังไม่ตื่นดีจึงไม่ได้สนใจว่าใครเป็นคนที่โทรมา เพียงแค่สไลด์รับเท่านั้น
+นายตื่นรึยัง+�
"เฮียจะโทรมาปลุกทำไมแต่เช้าเนี่ยยยยยย "คนที่รับสายนึกได้ทันทีว่าใครโทรมา
+รีบตื่นไปอาบน้ำ นายอย่าลืมสิว่านายต้องไปส่งจุนกอลที่โรงเรียน ตื่นซะ ปลุกหลานด้วย แล้วอีกหนึ่งชั่วโมงชั้นจะโทรไปใหม่+
ยังไม่ทันได้ตอบอะไรไป ปลายสายก็วางไปเรียบร้อยยยย�
"โอ้ยยยยยยยยย ไอ้พี่บ้าาาาาา ง่วงโว่ยยยยยยยยย"จุนฮยองขยี้ตาพิงหัวเตียงขยี้หัวตัวเองอย่างไม่มีสติ �
"จุนกอลลลล ตื่นนนไปอาบน้ำ!!!!"จุนฮยองเริ่มมีสติขึ้นมาหน่อยก็เริ่มเขย่าเจ้าหนูจอมซนให้ตื่น
"ไม่เอาาาไม่ตื่นนนนน"เด็กน้องก็ร้องอย่างไม่มีสติ
"ตื่นเดี๋ยวนี้!!!!! �ไม่งั้นอาจะยึดนาฬิกาเบน10"จุนฮยองตื่นดีแล้วจึงรีบขู่หลาน
"หะ!!!!!! �ไม่เอาน้าาาา คุณอาของจุนกอลอย่ายึดน้าาา ฮือออออ"เด็กน้อยงอแงก่อนจะลุกขึ้นนั่งแต่ตาก็ยังคงปิดอยู่
"ไปอาบน้ำเร็วๆเลยยยย เดี๋ยวสาย"
"งือออออออออ ไปก๊ะได้"เด็กตัวเล็กอย่างจุนกอลจึงต้องเดินตาปิดโซๆเซเข้าไปในห้องน้ำเพื่อนาฬิกาเบน10
"หมอนั่นตื่นรึยังนะ...."มือหน้าก้มมองที่เครื่องมือสื่อสารซักพัก �ก่อนจะส่ายหัวน้อยๆแล้วค่อยๆเดินตรงไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
.
.
.
"ไม่ลืมอะไรแน่นะ"วันนี้คุณอาที่มารับหน้าที่ส่งหลานแทนพี่ชาย
"ไม่มีน้าฮะ"จุนกอลเปิดกระเป๋าเบน10ดู หนังสือและกล่องดินสออยูครบ
"งั้นถ้าเลิกแล้วโทรหาอานะ... ตั้งใจเรียนล่ะ " � เด็กชายจุนกอลเดินลงมาจากรถพอชสีชมพู ก่อนจะโบกมือแล้ววิ่งไปหาเพื่อนๆ �ทำเอาคุณอาหลุดยิ้มออกมา
'นอ ออบ ชี ซา นึน กอด โด แฮ โบ นิ กา มวอ อา มู กอด โด อา นี ทอ รา โก, โอ ฮิ รยอ พยอน ฮา ดอ รา โก Baby'
"ครับพี่ชาย"
+จุนกอลถึงโรงเรียนรึยัง+
"เรียบร้อยครับผม"
+ดี.... นายขับรถขับราให้มันดีๆ ตั้งใจเรียนเข้าล่ะ ดูแลบ้านด้วย อยากได้อะไรนายสไกป์มาละกัน +
คิมแจจุงวางสายอย่างรวดเร็ว-*- ทำเอาน้องชายได้แต่นั่งงง
"หมอนั่นจะอยู่ไหนนะ"รถสีชมพูยังคงจอดอยู่ที่เดิม เพราะตอนนี้คนขับใจจดใจจ่ออยู่กับโทรศัพท์ในมือ เพื่อกำลังค้นหาคอนแทคของใครบางคนในเครื่อง
+โอ้ยยยยยย มีอะไร+ �เสียงหงุดหงิดดังมาจากปลายสาย
"นายอยู่ไหน คิมโยซอบ"
+อยู่บ้านสิ กำลังกินข้าวเช้า นายมีอะไรห๊ะ ถึงได้กล้ามากวนความสุขบนโต๊ะอาหารของชั้น+
"เดี๋ยวไปรับ รีบกิน อีก10นาทีถึง" �จุนฮยองไม่รอให้อีกฝ่ายได้โวยวาย รีบชิงตัดสายทิ้งแล้วค่อยขับรถออกไปในเส้นทางที่คุ้นเคย
PORSCHE 911 GT3 RS 4.0สีชมพูเข้มออกแดงจอบอยู่หน้าร้านอาหารเกาหลีที่เรียกได้ว่ามาจะแทบทุกวัน � สายตาเหลือบไปเห็นคนหน้ากลมๆคุ้นตายืนท้าวเอวอยู่ริมถนน � � เหมือนโยซอบจะรู้ว่ารถคันนี้เป็นของเค้า �คนตัวเล็กเดินตรงมาพร้อมกับเปิดประตูเข้ามานั่ง
"เร็วดีเหมือนกันนี่"เจ้าของ(?)รถหรูหันมาถาม
"มีใครบางคนเร่งน่ะสิ เร่งแล้วก็รีบๆไปสิ "โยซอบคาดเข็มขัดนิรภัย
"ตอนเช้าเรียนไร"คนขับชวนคนที่ทำหน้ามุ้ยคุยไม่ให้ภายในรถนั้นเงียบเกินไป
"ภาษาอังกฤษมั้ง"โยซอบยังคงกอดอกทำหน้าไม่สบอารมณ์
"นี่คุณโยซอบ ไม่ทราบว่าเป็นอะไรครับ ทำไมทำหน้าหงิกงี้อ่ะ"คนขับเหลือบมอง
"ชริ ไม่ต้องทำมาพูดดีเลย นายจุนฮยอง !!!! �"
"อะไร ชั้นทำอะไรงั้นหรอ"คนที่ขับรถไปในเส้นทางที่ใช้แทบทุกวัน
"นายนี่มัน!!!!! �"โยซอบกัดปาก ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา "นี่!!!!!! นายเอามาจากไหนห๊าาาาาาา!!!!"
"อ๋ออออ ฮ๊าฮ่าๆๆๆ"จุนฮยองใช้หลังมือปิดปากขำหลังจากคืนมือถือให้โยซอบ �รูปแอบถ่ายที่ยังโยซอบทำหน้ามึนๆเหวอๆ
"ถ้าเกิดรูปพวกนี้หลุดล่ะก็ �นายตายแน่!!!!"โยซอบกัดฟังพร้อมกับทำเสียงเลือดเย็น
"คิดว่าชั้นกลัวนายหรอไง"
"อยากลองไหมล่ะ"ยังโยซอบแลบลิ้น ก่อนจะหยิบรูปที่จุนฮยองนอนหลับในห้องเรียนน้ำลายยือที่อยู่ในมือถือขึ้นมาโชว
"เห่ยยยยยยยยย!!!! �ลบเดี๋ยวนี้นะ"จุนฮยองถึงกับรับไม่ได้กับภาพที่เห็น
"นายเอามือถือนายมานี่สิ ชั้นจะลบรูปของชั้น แล้วชั้นจะลบรูปของนาย!"โยซอบแบมือ
"เอาไป"มือหนาล้วงกางเกงหยิบไอโฟนสีขาวไส่ให้
"เดี๋ยวลบให้ดูพร้อมกัน"โยซอบเปิดรูปขึ้นมา �บนมือถือทั้ง2เครื่อง ก่อนจะลอบให้เห็นจะๆ
"ลบแล้ววววววววววววว จบกัน ชั้นจะนอนล่ะนะ �ถึงม.แล้วบอกด้วย"ว่าแล้วคนที่นั่งด้านข้างคนขับก็กอดกระเป๋าแล้วปิดตา
"หึหึ"
.
.
.
+++++++++++++
"มากินซ่าทั้งทีไม่ซื้ออะไรหรอไง"หลังจากนัดแนะหาจุดนัดพบของลูกทัวร์เรียบร้อยเจ้าของทัวร์พิเศษนี้ก็เดินตามสจ๊วตหน้าหวานที่เดินกอดอกไม่สนใจสินค้าโดยรอบ
"ไม่เอาอ่ะ"
"ทำไม �ชั้นจ่ายให้อยู่แล้วน่าาา อยากได้อะไรไม่ต้องเกรงใจ"คิมแจจุงเนียนๆโอบไหล่ของจุนซู
"ไม่เอาหรอก ผมมาที่นี่บ่อยแล้ว"จุนซูส่ายหน้าก่อนจะเดินต่อไปเรื่อยๆ
"เอาเหอะน่า มาเองนายจ่ายเองนะจุนซู"แจจุงยังขยั้นขยอให้อีกฝ่ายซื้ออะไรซักอย่าง
"ไม่อ่ะ กระเป๋าพวกนี้ผมรอไปซื้อที่ฝรั่งเศสดีกว่า"จุนซูตอบก่อนจะเดินมองไปตามร้านแบรนเนมที่ตั้งอยู่เรียงราย
"อย่างนี้นี่เองสินะ... �"แจจุงที่เดินตามไม่เรื่อยๆ �มองจุนซูที่เดินมองนู่นนี่ไปเรื่อย~�
"นี่... นายไม่จุกหรอ"เสียงทุ้มทำให้คนที่เดินนำชะงัก
"ก็อิ่มอ่ะ"
"ชั้นเดินจนเริ่มจุกแล้ว ไปหาที่นั่งกันเหอะ"มือหนายกขึ้นกอบกุมมือของอีกฝ่ายแล้วเดินนำไปเฉยเลย ��
เจ้าของร่างสูงที่จูงหนุ่มหน้าหวาน � �แจจุงเดินตรงไปยังร้านคอฟฟี่ช๊อปเล็กๆที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงนั้น
"นายไปนั่งก่อน จะเอาอะไรไหม"
"ไม่เอาอ่ะ � ผมอิ่มอยู่"จุนซูเดินไปนั่งที่โซฟาภายในร้าน แล้วก็หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน ��
"คาปูชิโน่ร้อน �กลางแก้วนึงครับ"ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินไปสั่งเครื่องดื่ม �
"คะ"พนักงานยิ้มเคลิ้ม(กับความหล่อของลูกค้า) � "จะนำไปเสิร์ฟให้ที่โต๊ะค่ะ งานทอนค่ะ"
"ครับ"แจจุงยิ้มให้ ก่อนจะหันกลับมามองคนที่นั่งไขว้หั่งอ่านนิตยาสารอย่างสบายใจ ทำให้แจจุงยกยิ้ม � ก่อนจะเดินตรงไปนั่งข้างๆ
"จุนซู ขอกระเป๋าหน่อย"แจจุงเข้ามานั่งประชิด พร้อมกับเรียกทำให้จุนซูเสียอารมณ์ในการอ่านหนังสือ
"เอ้าาาา"จุนซูหยิบกระเป๋าของแจจุงขึ้นมาวางแรงเพราะรุสึกเซ็งๆ
"เบาๆสิครับที่รัก"แจจุงแกล้งหยอกให้จุนซูอารมณ์ไม่ดี � �มือหนาหยิบไอแพดออกจากประเป๋าขึ้นมา
"คาปูชิโน่ค่ะ"พนักงานเสิร์ฟสาวสวยเดินมาเสิร์ฟถึงที่
"ขอบคุณครับ"ปจจุงยิ้มหว่านเสน่ห์ไส่พนักงานอย่างเคยชิน
"ชริ �หยอดเชียวนะคนเจ้าชู้"คนที่นั่งจ้องหนังสือพูดลอยๆ
"อะไร"แจจุงเงยหน้าจากไอแพดขึ้นมาแล้วทำหน้าเหมือนไม่รู้เรื่อง
"เมื่อกี้อ่ะ คุณมันคนเช้าชู้ ชอบหยอดคนนู้นคนนี้ไปเรื่อย" จุนซูเงยหน้าขึ้นสะบัดหน้าเชิ่ด
"หึงหรอ"แจจุงแกล้งโอบไหล่เนียน พร้อมกับแกล้งกระซิบด้วยเสียงวาบหวิว
"ออกไปนะ คนบ้า"จุนซูพยายามดันอีกฝ่าย �
"หึหึ"
.
.
.
++++++++++++++
"นี่ ทำการบ้านอิ้งให้หน่อยสิ"คนที่นอนก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงในห้องนอนของตน
" อะไรของนายยยย"โยซอบที่กำลังช่วยจุนกอลระบายสีการบ้านของเด็กอนุบาล
"นั้นสิ อาจุนฮยองทำการบ้านเองสิฮะ กอลยังทำเองเรย"
"แล้วที่พวกนายทำเรียกว่าอะไรไม่ทราบ"จุนฮยองหันมองสองคนที่ถือดินสองสี�
"ช่วยกันต่างหาก"สองคนพูดพร้อมกัน
"ชริ �"จุนฮยองพลิกตัวหันไปทางอื่น �เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ
"อาจุนฮยอง ดูนี่ๆๆๆ เสร็จแว้ว"มือเล็กๆสะกิดเบาๆที่หลังของคนที่อยู่บนเตียง
"อะไร"จุนฮยองผลิกตัวกลับมา�
"ป๋มวาดรูปครอบครัวฮะ �นี่ผม นี่ป๊ะป๋า และก็อาจุนฮยอง"เด็กชายไล่นิ้วไปตามรูป
"สวยดีนี่ ถ่ายไปให้พ่อนายดีกว่า" �ว่าแล้วจุนฮยองก้หยิบมือถือขึ้นมา แล้วกดถ่าย �แล้วiMessageให้พี่ชายทันที �มืออีกข้างลูบหัวหลานตัวน้องที่มีสีหน้ามีความสุข
"เรียบร้อย"
"นี่ นายทำการบ้านให้ชั้นมั่งสิ"จุนฮยองมองหน้าคที่กำลังนั่งเล่นกับจุนกอลภายในห้องนอนของเค้า
"นี่!!! "ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่สนใจเค้าสักนิด จึงต้องเรียกอีกรอบ
"อะไร!!!!"โยซอบเงยหน้ามามอง�
"นายช่วยชั้นทำการบ้านหน่อยสิ"
"ทำเองสิ มันการบ้านของนาย"โยซอบยังคงไม่ยอมใจอ่อนทำให้ง่ายๆ
"นายอย่าลืมสิว่านายเป็นเบ้ชั้น"จุนฮยองยังคงใช้มุกนี้
"การบ้านมันต้องของใครของมันสิ"คนตัวเล็กกว่ายังคงไม่ยอม
"ทำซะ"จุนฮยองหยิบชีทการบ้านโยนไส่ตักของโยซอบ
"ชั้นทำไม่เป็นนนนนน!!!!!"
"ก็บอกให้ช่วยกันทำไง"จุนฮยองหันมาพร้อมกับลุกขึ้นมานั่งข้างๆกับโยซอบ �แลัวจัดการหลานตัวน้อยให้ไปนั่งบนเตียงแทน
"เอางั้นก็ได้ ชริ"
"ทำการบ้านเสร็จเราไปกินพิซซ่ากันไหม"จุนฮยองเสนอ เพราะเค้าเบื่อที่จะต้องอุดอู้อยู่ที่บ้าน
"ไปฮะ!!!!"เด็กน้องตะโกนลั่นด้วยความดีใจ
"ตามใจ"โยซอบตอบนิ่มๆ
"ตามนั้นนนน ทำการบ้านกันเหอะ ก่อนที่ชั้นจะหลับ"
.
.
.
+++++++++++++++
หลังจากกินปลาดิบสดๆกันมามื้อใหญ่ทุกคนจะเข้ามาพักในโรงแรมในใจกลางของโตเกียวเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น � � โรงแรมหรูระดับ5ดาวที่มีชื่อเสียงแห่งนี้มีห้องพักขนาดกว้างจัดแต่งสไดล์โมเดิร์นและราคาต่อคืนสูงมาก � � แต่ก็เต็มแถบทุกวัน
ภายในห้องสวีทที่อยู่ชั้นบนสุด � มีเจ้าของธุรกิจหลายหมื่นล้าน(วอน)ที่พึ่งออกจากห้องน้ำโดยสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ เดินเข้าไปหาใครบางคนที่ทำหน้ามุ้ยอยู่บนโซฟา
"ไปอาบน้ำสิ"แจจุงบอกจุนซูที่นั่งคดตัว เพราะโดนขัดใจ
"คุณมันจอมบงการที่สุดเลย"จุนซูยังคงหงุดหงิดไม่หาย ที่อีกฝ่ายให้ตนมานอนห้องเดียวกัน
"คืนนึ่งตั้ง6แสนวอน นายไม่สงสารชั้นหรอ �อีกอย่างห้องก็เต็มด้วย"แจจุงนั่งลงที่ปลายเตียง
"ชริ คุณขี้โม้ที่สุดเลย ไม่อยากพูดด้วยแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า"จุนซูลุกจากโซฟา � เดินลงน้ำหนักไหยังห้องน้ำ
"หึหึ"คนที่นั่งที่เตียงยกยิ้มที่มุมปาก � � ก่อนจะหยิบกางเกงยางยืดที่สวมไส่สบายไม่อึดอัด � ทันที่ที่สวมกางเกงนอนเสร็จแจจุงหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือชาร์จอยู่พื้นขึ้นมา � �เค้าเช็คNotification พบว่ามีรูปที่ส่งจากน้องชาย � �เป็นรูปที่ลูกชายเค้าวาดรูปครอบครัว �ทำเอาใบหน้าคมเผลอยิ้มจนเต็มแก้ม
รูปเด็กตัวเล็กที่มือทั้งสองข้างจับมือกับผู้ชายสองคน � คนนึงไส่สูทผูกไทน์ ส่วนอีกคนไส่ขาเดปและเสื้อสีแสบ ถึงจะไม่ใช่รูปที่สวยหรือเหมือนจริงๆเท่าไหร่ เพราะเป็นฝีมือเด็กอนุบาล แต่ก็ทำให้ร่างสูงยิ้ม � ��
หลังจากดูรูป เค้าหยิบแมคมากางเพื่อจะวีดีโอคอลล์ไปหาลูกชายตัวน้อย
"อะไรอ่าฮยอง"
"ไปตามจุนกอลหน่อยสิ"แจจุงมองหน้าน้องชายที่จ้องมา จากที่มองในภาพ น้องชายเค้ามานอนที่ห้องลูกชายเค้า �
"อ้าจุนกอล พ่อนายถามหา" � จุนฮยองหันแมคไปทางหลานที่นอนดูการ์ตูน�
"ป๊ะป๋าาาาา" �จุนกอลเด้งตัวขึ้นมา แล้วก็ต้องยิ้มกว้าง�
"พ่อคิดถึงจุนกอลนะ... "
"จุนกอลคิดถึงปะป๋าที่สุดเลยยยย ... � มะไหร่ป๊ะป๋าจะกลับฮะ "
"สอบเสร็จเมื่อไหร่ จุนกอลบินมาเที่ยวกับพ่อ โอเคไหม"แจจุงรีบพูด เพราะดูเหมือนลูกชายจะเริ่มร้องไห้
"อาทิตย์หน้าจุนกอลจะสอบแล้วววว ป๊ะป๋ามารับจุนกอลนะ"
"ได้สิ... �แล้ววันนี้ทำอะไรบ้าง"
"วันนี้จุนกอลไปโรงเรียนฮะ วันนี้จุนกอลปั่นดินเผาด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้จุนกอลต้องไประบายสีต่อด้วยฮะ "
"ทำการบ้านแล้วใช่ไหม ... "
"ทำแล้วฮะ พี่โยซอบมาช่วยจุนกอลด้วย"จุนกอลพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"ใครน่ะ?"
"แฟนอาจุนฮยอง อิอิ.. "
"อะไรของนายห๊ะ"คนที่เหมือนนอนเล่นได้ยินจึงรีบพลิกตัวมาทำหน้าโหดไส่ �
"ป๊ะป๋า... อาจุนฮยองแกล้งจุนกอลลลลล"
"อะไร เด็กพูดมาก"เสียงจุนฮยองดังขึ้น
"พวกนายอย่าทะเลาะกันได้ไหมเนี่ยยยย"แจจุงทำเสียงโหดผ่านการโฟนอิน"จุนกอล อย่าลืมกินนมก่อนนอนนะ"
"ฮะ!!! จุนกอลจะดื่มเยอะๆจะได้กล้ามใหญ่แบบป๊ะป๋า ไม่อยากกล้ามเล็กแบบอาจุนฮยอง"
"ไอ้เด็กแก่แดด"เสียงจุนฮยองลอดออกมาให้แจจุงได้ยิน
"ฮ่าๆๆๆๆๆ �"แจจุงหลุดขำ ที่เห็นกุนกอลแลบลิ้นไส่น้องชายของเค้าที่กำลังทำหน้าโหด"จุนกอลรีบนอนนะ พ่อรักลูกนะ"
"กอลก็รักคุณพ่อที่สุดดดดดในโลกกกกเลยยยยย "
"พ่อขอคุยกับอาเราหน่อยสิ"
"ฮะ"จุนกอลหันแมคไปทางคนที่นอนหงายกดไอโฟนยิกๆ
"จุนฮยองงงงงง "แจจุงพูดเสียงดัง
"อะไรอีกอ่ะ"จุงฮยองรีบเก็บมือถือแล้วหันมามองหน้าพี่ที่เปลี่ยนไป ทีคุยกับลูกทำหน้าใจดีเว่อร์มพออย่างนี้ทำหน้าโหด
"พรุ่งนี้มีประชุมที่บริษัท ตอนบ่าย เรื่องฟังรายงารผลกำไร นายเข้าแทนชั้นด้วยนะ"แจจุงทำเสียงเข้ม
"ห๊ะ?!?!? �"จุนฮยองทำตาโต
"นี่ท่านรองประธานคิม ... ประชุมสำคัญ นายต้แงไปเข้าร่วม "
"พี่ก็โฟนอินเอาดิ "
"ชั้นว่างคงทำไปแล้ว ทำแทนชั้นด้วยแล้วกัน นายก็นอนได้แล้ว เงินขาดหรือมีปัญหาอะไรโทรมาละกัน พี่เปิดโรมมิ่งไว้ พรุ่งนี้ไปส่งหลานด้วย"แจจุงเลิกวางมาดผู้บริหาร �แล้วพูดด้วยเสียงปกติ แต่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง
"อื้มม เฮียมีอะไรก็โทรมานะ ผมจะพาหลานลงไปกินนอมแล้วก็จะนอนแล้วแหล่ะ"
"ตอนนี้นายต้องดูแลทุกอย่างแทนพี่ ฝึกไว้นะ นายเป็นครอบครัวของพี่ ดูเจ้าตัวแสบแปรงฟันด้วยละ วางนะ"แจจุงกดปิดทันที ก่อนจะหันกลับไปเห็นคนที่หยิบหมอนจากเตียงใหญ่ไปวางบนโซฟา
"ทำอะไรน่ะ"แจจุงมองจุนซูที่หยิบหมอนกับผ้าห่มไปกองที่โซฟา
"นอนสิถามได้ ผมไม่นอนกับคุณหรอก คนฉวยโอกาส"จุนซูแลบลิ้น ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาแล้วทำท่าเตียมมุดเข้าไปนอน
"อะไรกันล่ะ เตียงก็ออกจะกว้าง"แจจุงที่เปลือยท่อนบนตบเตียงข้างที่ยังว่างเสียงดัง
"กว้างแต่ไม่ปลอดภัย"จุนซูที่ไส่ชุดนอนเข้าชุดสีเทาดึงผ้าห่มมาคลุมตัว
"ตามใจ "แจจุงยิ้ม ก่อนจะล้มตัวลงนอนแล้วพับคอมกลับไปวางไว้ที่ข้างเตียง � � ร่างสุงขยับตัวมานอนตรงกลางของเตียงกว้าง "เตียงนี้สบายจังเลย"
"...."จุนซูผลิกตัวหนีไปทางอื่น �เพราะเห็นท่าทีสบายอกสบายใจของอีกฝ่ายแล้วหมั่นไส้
"เตียงมีกลิ่นอโรม่าด้วย หมอนนี่ยัดสมุนไพรหองลงไปด้วย �ฮ้าาา สบายจังเล้ยยย"แจจุงแกล้งทำเสียงให้ดูมีความสุขปนเยาะเย้ย
"นี่คุณ!!!! �จะนอนก็ปิดไฟสิ"จุนซูทำเสียงปนหงุดหงิดเล็กน้อย เพระาไฟในห้องเปิดสว่างมาก ใครจะไปนอนได้
"ปิดก็ได้"แจจุงที่นอนแผ่เป็นเจ้าของเตียงขนาดใหญ่ลุกขึ้นแล้วเอื้มมือไปกิดที่สวิตช์ไฟ
"คุณแจจุง ปิดตรงนี้ด้วยสิ"จุนซูมองร่างสูงที่กดปิดไปแต่ตรงเตียงตัวเอง�
"ทางเดินไปห้องน้ำ ใครเค้าปิดไฟกัน"แจจุงที่ตั้งท่าเกรียมจะห่มผ้านอนหันมองแล้วทำเป็นไม่สนใจจุนซู
"ผมเดินไปปิดเองก็ได้ ชริ! �คนแล้งน้ำใจ"จุนซูที่ตอนแรกทำท่าจะได้นอนก่อนจำต้องเอาตัวออกจากผ้าห่ม เพื่อจรงไปยังสวิตช์ไฟข้างเตียง
"อ๊ะ!" ทำทีที่ทั้งห้องอยู่ในความมืด � �คนตัวเล็กก็ถูกดึงทั้งตัวสัมผัสกับพื้นเตียงนุ่มที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ "ปล่อยนะ คุณแจจุง"
"อย่าดิ้นสิ"แจจุงโอบรัดจุนซูแน่นจากด้านหลัง �แล้วแกล้งสูดกลิ่นหอมจากผมนุ่ม�
"ปล่อยนะ คุณจะทำอะไร "จุนซูดิ้นไปมาในความมืด
"ก็แค่จะ'กอด'นายเท่านั้นเอง"แจจุงยิ่งเพิ่มแรงในการโอบกอด
"ไม่เอานะคุณแจจุง ไม่เอานะ"จุนซูดิ้นพล่านเพื่อจะให้ตัวเองรอดพ้นจากภัยนี้
"ถ้านายดิ้นมากกว่านี้ชั้นจะเอาจริงนะ"แจจุงแกล้งกระซิบที่หูด้วยเสียงวาบหวิวดูโรคจิต(ไปบ้าง)
"สัญญานะ"จุนซูเริ่มเหนื่อยจึงยอมหยุด
"ชั้นจะไม่ทำอะไรนาย เพียงแค่นอนยอมเป็นหมอนข้างให้ชั้น"แจจุงผลิกตัวอีกฝ่ายเค้ามาหาตน ก่อนจะกอดกระชับแน่นให้อีกคนฟซุกอยู่ที่อกอุ่นเปลือยเปล่า
"ก้ได้!!!! อย่าโม้ด้วย ผมง่วงจะแย่วแล้ว"จุนซูเริ่มไม่ดิ้น ยอมนอนหนุนแขนแจจุงแต่โดยดี �แต่ก้วยความที่วันนี้ใช้พลังงานไปทั้งวัน �ขอพักผ่อนให้เต็มที่
"มันก็ไม่แน่" �แจจุงยกยิ้ม �ก้มมองคนที่นอนซุกอกเค้า
TBC
++++++++++++++
สวัสดีคค่ะรีดเดอร์ทุกท่านนนน รอนานใช่ไหมอ่าาา
อัพแล้วน้าาาาาาาา
มีเรื่องจะแจ้งเล็กน้อย เดี๋ยวเบลจะอัพเรื่อง "คิมแจจุงเจ้าพ่อหนังโป๊"พาร์ทจบเร็วๆนี้ แต่มันเป็นเอ็นซี ยังไงเบลจะเพิ่มตอนใน2Kim Short Ficนะ สำหรับเม้น�
อีกเรื่อง
NC ทุกเรื่องสามารถขอผ่านtwitterคะ เบลจะส่งลิ้งให้ดาวน์โหลด เมนชั่นมาได้เลยนะคะ^^ @bell2kim
ขอบคุณรีดเดอร์ที่ยังติดตามอยู่นะคะ จะหาเวลาพยายามอัพค่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น