[Fic]For give me!! my Junsoo - 2KIM

ลำดับตอนที่ #11 : unHidden

Part 10 "มะ......มาโนแอน" ++++++++++++++++++++ เช้าอันสดใส หลังจากที่บอกลาคนรัก แจจุงเดินแบกข้าวกล่องซึ่งกับข้าววันนี้ก็คือ แกงกิมจิ อีกเช่นเคย เค้าเดินแบกกระเป๋าโน๊ตบุ๊กกับสัมภาระอีกบางส่วนวางไว้ที่เบาะหลังก่อนจะหันมาหอมแก้มคนรัก "พี่ไปแล้วนะครับ จุนซู"หลังจากหอมแก้มไปฟอดใหญ่ "ไปได้แล้ว ไอ้แก่"จุนซูดูเขิลๆ แล้วก็หอมแก้มกลับเช่นกัน . . . วันนี้รถติดชะมัดเลย ทำเอาแจจุงถึงกับอารมณ์เสีย ยิ่งสายๆอยู่วันนี้ ก็เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน เพราะไฟห้องน้ำอ่าซิ มันขาด แจจุงจึงต้องปั่นจักรยานไปซื้อซื้อหลอดไฟ ไหนจะเปลี่ยนอีก แจจุงหยิบมือถือของตนโทรไปหาใครบางคน ไอ้น้องออทิสไม่เต็มอัจฉริยะปัญญานิ่ม ไหนๆรถมันก็ติดแล้ว .... //สวัสดีครับพี่//ยังไม่ทันได้พูดอะไร ปลายสายก็ตอบมาเสียแล้ว "อื้อ ชางมิน กลางวันนี้นายว่างมั๊ย" //กลางวันหรอ ผมมีนัดเซ็นสัญญานิดหน่อยอะครับ แต่พี่มากับผมก็ได้ ไม่มีปัญหา// "งั้นหรอ ที่ไหนอะ" //"ที่ห้างข้างที่ทำงานพี่แหละ ร้านเดิมนะพี่ ไว้เจอกันครับ"// "เออๆ" . . ++++++++++++++ เมื่อถึงเวลานัด แจจุงเดินเข้ามาในร้านประจำอย่างเซ็งๆ ไอ้ร้านประจำของไอ้เจ้าชางมินเนี่ยคือ ร้านอาหารเกาหลี เดินผ่านมามันมีแต่คนส่งแกงกิมจิกันทั้งนั้นเลย ระหว่างที่รอแจจุงก็อยากจะอาเจียนไปด้วย มันมีแต่กิมจิ...... พึ่งกินข้าวกล่องของจุนซูจากที่ทำงาน มาเจอกลิ่นพวกนี้ พาจะอาเจียน "คุณชางมินรึป่าวคะ" มีเสียงแหม่มสาวที่เสียงดูจะพุดเกาหลีชัดซะด้วย "ป่าวคับ คุณมาเซ็นสัญญากับชางมินช่ายมั๊ย ครับเชิญนั่งก่อนครับ"แจจุงพ้ายมือให้หญิงสาวนั่ง "ขอบคุณมากค่ะ"หญิงสาวนั่งลง "คุณชื่ออะไรหรอครับ?"แจจุงชวนคุย "เอ่อ....โรสค่ะ"หญิงสาวยิ้มตอบ "แล้วคุณ.....?" "ผมคิม แจจุงครับ"เค้ายิ้มตอบกลับเช่นกัน และในที่สุดคนนัดก็ตามมา "โทษทีครับที่มาช้า ขอโทษจริงๆนะคับ" ชางมินถือเอกสารมา พร้อมกับยกมือขอโทษ "งั้น นี่ครับเอกสาร ช่วยเซ็นหน่อยครับ" ชางมินส่งกระดาษให้เรส จากนั้นหลังจากเซ็นเรียบร้อยฝรั่งสาวก็ขอตัวเพราะมีธุระที่อื่น "มื้อนี้พี่เลี้ยงปะเนี่ย"พอส่งเรสเสร็จชางมินก็เดินกลับมา พร้อมกับคำถามที่จะทำให้เส้นเลือดปูด มันจะเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้องรึงัยฟระ "นายก็รู้ว่าชั้นไม่มี"แจจุงทีที่หน้าตักของตัวเอง แสดงให้เห็นว่าตัวเองไม่มีเลย "เชอะ ออกเองก็ได้ ผมเอาแกงกิมจิครับ"ชางมินยังคงติดใจในรสแกงกิมจิในวันเกิดยุนโฮ จึงสั่งแกงกิมจิกิน "เห้ย ไอ้น้องเวร"แจจุงเผลอหลุดปาก "พี่ว่าไรนะ พี่น่านแหละ นัดแล้วก็ไม่เลี้ยง จะกินไรอะ เดี่ยวจะได้สั่ง เชอะๆๆๆ"ชางมินยื่นเมนูส่งให้ "กินมาแล้ว"แจจุงปักเมนูออก "เอาโซจูขวดนึงครับ แค่นั้นแหละครับ" แจจุงบอกพนักงาน . . . "แล้วพี่มีอะไรจะถามผมละ" ชางมินมองหน้าแจจุงก็รู้แล้วว่าต้องมาอะไรมาถามแน่นอน "ก็คือ...."แจจุงเลื่อนหน้าไปใกล้ๆชางมิน เพราะนี่มันเป็นเรื่องความลับสุดยอด " ยาคุมเนี่ย มันยังไงอะ" "ห๊า !!!!!!???? อุ๊ปส์"ชางมินอุทานดัง แต่ดีที่แจจุงปิดปากมันไว้ทัน "ฉันแค่ถามว่าเค้ากินกันเพื่ออะไรเท่านั้นแหละ ฉันไม่หน้ามึดคิดจะกินหรอกน่า" "ครับๆๆ เดี๋ยวบอก ผมขอโซ้ยยก่อนเหอะ เวลาหิวสมองมันไม่แล่น"ชางมินอ้างและก็ก้มหน้าก้มตารับประทานแกงกิมจิเหมือนไปอยู่ทะเลทรายมา3ปีงั้นละ ส่วนแจจุงก็ได้แต่นั่งผะอืดผะอม เมื่อนึกถึงเวลาที่ผ่านมา3วัน อยากจะอาเจียนเป็นที่สุด "เอาละ อิ่มแล้ว ก็คือ"ยังมีเบรคกินน้ำอีกแหนะ "ก็คือ.......ยาคุมเนี่ยมันมีสองประเภท ก็คือ ที่เป็นฮอร์โมนเพศชาย กับ ที่เป็นฮอร์โมนเพศหญิง ถ้าเป็นฮอร์โมนเพศชายเนี่ย มันจะทำให้สิวขึ้น ขนขึ้น เค้าเลยไม่ค่อยจะนิยมกัน ส่วนฮอร์โมนเพศหญิงจะนิยมมาก เพราะกินแล้วหน้าจะ ใส ไม่มีสิว ด้วย แต่ก็จะน้ำหนักขึ้นนะถ้ากิน แต่ก็แล้วแต่อีกอะ เพราะถ้าฮอร์โมนไม่สูงมากน้ำหนักก็จะขึ้นไม่เยอะ"ชางมินหยุด และหันมองดูแจจุงที่ดูจะสนใจเป็นพิเศษ "อ้าวหยุดไมอะ เล่าต่อดิ"แจจุงสะกิดชางมิน "ผมถามพี่ก่อนเหอะ ทำไมถึงถามผมเรื่องนี้อะ"ชางมินสงสัยมานานและ ท่าทางดูจะชอบ หรื่อพี่แจจุงคิดจะกิน เอะ หรือ ยังไง "ก็นายมันอัจฉริยะไงละชางมิน มีไรให้ดู"แจจุงล้วงที่กระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบกล่องยาสีชมพูบานเย็นมาให้ชางมิน "มาโนแอน ทำไมอะ??"ชางมินยังงง มาโนแอนทำไม ก็แค่ยาคุม "ชั้นเจอไอ้ยานี่หล่นอยู่ที่บ้านอะ"แจจุงอธิบาย "พี่กำลังคิดว่า..."ชางมินชี้หน้า และแจจุงก็พยักหน้า "ถ้าไม่ใช่ของพี่ก็ต้องเป็นของจุนซูแน่ เพราะบ้านพี่ก็อยู่กันแค่2คน" "พี่แจจุงดูนี่ดิ"ชางมินสำรวจดูหลักฐานก็พบว่า มียาเหลืออยู่ เว้นไว้บาง ท่าทางจะลืมกินบ่อย แน่นอน "กินแบบนี้มันจะทำให้ฮอร์โมนเพี้ยน" "ฮอร์โมนเพี้ยนแล้วไงอะ"แจจุงเกาหัว ฮอร์โมงเพี้ยน เอะ ยังไง "อารมมันก็จะแปรปรวนไง แบบนั้น"แจจุงได้ฟังก็แน่ใจ อารมณแปรปรวน หน้าใส สงสัยจะจิง แต่ก็ยังไม่เห็นกะตา ขอแจจุงคนนี้ไปพิสูจน์ก่อนเหอะ "ขอบใจมากนะ พี่ออกให้หมื่นวอน ไปและ มีประชุม ไว้เจอกันไอ้น้องรัก" แจจุงลุกออกไปทันที ชางมินก็ได้แต่มอง อะไรของเฮียเค้าฟระ มาๆไปๆ . . . +++++++++++++++++++ หลังจากประชุมเสร็จ "ไอ้แจ ไหนหละ ของขวัญชั้น"พอเดินมาถึงโต๊ะมันก็ทวงทันที "ไม่มี ไม่ให้"แจจุงเก็บของลงกระเป๋าบอกอย่างจริงใจ ก็มันไม่มีตัง ก็เลยไม่มีจะให้ "ไอ้เพื่อนบ้า แกอยากเละเป็นหมูปรุงรสช่ายมั๊ยไอ้แจจุง"ยุนโฮยกยิ้ม "อะไรของแก ชั้นคนนะเว้ย ไม่ช่ายหมูนะเว้ย กลับบ้านไปเลยไป"เค้าสะบัดมือไล่ "หึหึ ไม่ใช่หมูก็เละได้เว้ย ถ้าไม่อยากให้ไอ้นี่ถึงมือน้องจุนจังแก"ยุนโฮหยิบรูปๆนึงออกจากกระเป๋ามาโชว์ "เห้ย แกไปแอบถ่ายตอนไหนว่ะ"เมื่อแจจุงเห็นรูปก็แทบจะกระชากมา "ก็แอบถ่ายไง ถ้าวันนี้ฉันไม่ไปหายูชอนที่ร้านนะ ไม่ได้รูปดีๆแบบนี้มาหรอก ส่งของขวัญมา"ยุนโฮแบมือขอของให้ได้ "ชั้นไม่กลัวแกหรอก นั้นมันลูกค้าเจ้าชางมิน ไม่ได้กิ๊กกันเว้ย"แจจุงเยาะเย้ยกลับ "กว่านายจะได้บอกแกคงเละก่อนอะไอ้แจจุง เร็วๆ จะเอาอะ จะเอาๆๆๆ"ยุนโฮยังไม่ลดความพยายาม แต่แจจุงนี่สิ เริ่มคิดหนัก ที่ไอ้ยุนพูดมันก็จริง กว่าจุนซูจะยอมฟัง เค้าก็มักจะโดนทุกที "เออๆๆ จะเอาวันนี้มั๊ยละ ถ้าจะเอาวันนี้ก็จะเป็นดอกไม้จันแล้ว พรุ่งนี้ซื้อให้ละกัน แต่แกห้ามให้จุนซูเห็นเด็ดขาดเรยนะเว้ย" "เออ สัญญาเว้ย ห้ามลืมนะ"ยุนโฮกล่าวก่อนกะเดินออกไปเพื่อกลับบ้าน . . . +++++++++++++++++++++ ณ บ้าน ทูยู "นี่ หมีอ้วน ยูชอนยืมคอมแปปนะ"ยูชอนตะโกนเรียกคนที่นั่งจมอยู่บนกองเอกสาร "ครับๆ เอาซิ"ยุนโฮบอกอะนุญาต ยูชอนเดินไปหยิบโน๊ตบุ๊กที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะจัดแจงวางและเปิด แต่................ "เอ๊ะ!" ยูชอนเจอกระดาษหล่นอยู่ที่พื้น และหยิบมันขึ้นมาดู นี่มันรูป.......... ยูชอนจึงรีบนำรูปนั้นไส่กระเป๋าตัวเองทันที . . . . TBC -----------------------