[Fic]For give me!! my Junsoo - 2KIM

ลำดับตอนที่ #10 : ๋ีJunsu secret

Part 9 แอท โฮมมมมม ออฟ 2คิม "จุนซูคร๊าบบบ ไม่เบื่อหรอ"ผมถามไปตามตรง "ไม่อะ จะกินก็รีบๆกิน"จุนซูใช้อำนาจอีกแว้วววละครับ แจจุงกลัววว "ครับๆ"ผมก็ต้องก้มหน้าก้มตาทนกินต่อไป พวกคุณคงยังงๆกันใช่มั๊ยครับว่ามันเรื่องอะไร เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง มันก็มีอยู่ว่า . . Flash back ก่อนวันเกิดไอ้ยุนโฮ ประมาณสองทุ่มเศษ จุนซูสุดที่รักของผมกำลังนอนซบอยู่ที่อกของผมขณะที่ดูสารคดีชีวิตสัตว์โลกใต้น้ำ นานๆทีครอบครัวของผมจะได้ดูอะไรที่มันมีสาระก็วันนั้นแหละ "จุนซู แจจุงขอมั๊งจิ๊"ผมร้องขอจะเอาป๊อบคอร์นจากจุนซู และเค้าก็ป้อนให้ผม และเราก็ตั้งหน้าตั้งตาดูกันต่อไปและ.... //amuttaena call me call me neodo nae mameul algo itdamyeon call me// "ว่าไง ยูชอน"จุนซูรับโทรศัพท์พร้อมกับกินป๊อปคอร์นไปด้วย "จะเอากี่ใบละ" "งั้นเดี๋ยวไปหาก่อนละกัน " และก็วางสาย ผมไม่รู้ว่าไอ้ ใบๆที่บอกเนี่ยมันหมายถึงอะไร "เค้าฝากไว้ก่อนนะ"จุนซูฝากกระจาดใส่ป๊อปคอร์นไว้กับผมแล้วก็เดินหายไปที่ห้องใต้บันได หลังจากนั้นจุนซูที่น่ารักเดินถือหม้อขนาดยักษ์มาสองใบตรงมาหาผม "ไปบ้านยูชอนกัน"ยังไม่ทันได้ถามจุนซูก็รีบวิ่งไปหยิบเสื้อคลุมในห้องเสื้อผ้าสะแล้ว ผมได้แต่เกาหัวจะไปทำไม และเอาหม้อไปเพื่อ??? "นี่จะยื่นเกาหัวอีกนานม้ายยย เร็วๆดี๊"จุนซูยื่นหม้อสองใบให้ผมถือซะงั้นอะ ส่วนจุนซูน่ะหรอ หยิบกุญแจรถผมไขแล้วไปนั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว ผมเปิดกระโปงหลัง จัดวางหม้อให้เข้าที่ ไขรั้ว "แล้วจะไปบ้านไอ้ยุนโฮทำไมอะครับ"ผมถาม อะไรกัน เอาหม้อไปบ้านมันเนี่ยนะ ไอ้ยุนบ้านมันออกจะร๊วย รวย "ก็ยูชอนจะยืมหม้อเราไปไส่แกงไง วันเกิดพี่ยุนโฮ"จุนซูตอบผมพร้อมกับรอยยิ้ม มันแปลกอยู่นะปกติแล้วเวลาคนจะยืมอะไรจุนซูก็จะมีลังเลบ้าง แต่ก็นะ ยูชอนเป็นเพื่อนนี่เนอะ "อ๋อ "แล้วผมก็มุ่งหน้าไปบ้านไอ้เพื่อนตัวแสบของผม . . "ทำไมต้องเอาหม้อใหญ่ขนาดนั้นวะ"ผมถามยุนโฮ งานจัดเล็กๆหม้อขนาดใหญ่เหมือนจะปิดซอยเลี้ยงงั้นอะ "สงสัยจะรองรับกระเพาะเจ้าชางมินมั๊ง นายก็รู้นี่ว่าเจ้านั้นมันกินจุขนาดไหน เมื่อวันเกิดยูชอนก็กินซะหมดหม้อ น่าจะนะเว้ย ข้าก็ไม่รู้ ปล่อยให้ สาวๆ(?)เค้าทำไปเหอะ ส่วนข้ากะเอ็ง ไปแดกเหล้ากัน พึ่งได้ของแพงมาเว้ย"ไอ้ยุนโฮเอาแขนมาเกี่ยวคอผม เราสองคนสบตากันอย่างเข้าใจ และค่อยๆย่องออกจากห้องครัว แต่.... "ไอ้แก่ หยุดนะ/หมีอ้วน หยุดเดี๋ยวนี้"สองเสียงดังขึ้นโดนมิได้นัดหมาย ทำเอาผมกะยุนโฮต้องหันกลับไปยิ้มเจือนๆ และต้องกลับมาช่วยหั่นผักเหมือนเดิม ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจบ้านครอบครัวทูยูเนี่ยมีคนใช้ออกเต็มบ้าน ไหงผมต้องมาทำอ่าเนี่ยยย . . วันที่ 6 กุมภา หลังจากจัดงานเลี้ยงยุนโฮเสร็จ ชางมินมากินได้แปปเดียว เพราะต้องไปทำงานต่ออีกนิดหน่อย ทำให้กับข้าวเหลือเกือบครึ่งหม้อ นั้นเองทำให้ผมเข้าใจ "อ้า พี่แจจุงกลับบ้านกัน ไปก่อนนะยูชอน"จุนซูดึงแขนของผม "จะกลับแล้วหรอ"ผมยังไม่ทันได้เมาเลย นานๆทีผมจะได้กินเหล้าแพงๆแบบนี้ "ก็ช่ายน่ะซิ ถือหม้อกลับบ้านด้วย"จุนซูชี้ไปที่หม้อสองใบ ถูกต้องหม้อที่แบกมาเมื่อวานนั้นเอง ผมยกหม้อ2ใบที่ยังมีแกงเหลืออยู ไปใส่ท้ายรถ ผมรู้ซึ้งเลยครับ ที่จุนซูยอมเอาหม้อมาให้ยูชอนยืมก็งานนี้ ก็เพราะด้วยความงกหรือประหยัดอะไรผมก็บ่ทราบ รู้แต่ว่าจุนซูคิดจะขนแกงกลับบ้านง่ายๆ ไม่ถ้องแบกถุงให้ลำบาก เมียใครวะแม่งฉลาด หลักแหลมจิง ไม่แม้แต่จะเหลือไว้ให้เจ้าภาพกินซักมื้อ คุณเธอเล่นขนกลับหมด ผมนี่ละซวย "ขับรถดีๆนะเว้ยเพื่อนคิม อย่าลืมของขวัญที่สัญญากันไว้"ทันทีที่ผมกำลังจะกลับบ้านมันก็ทวงของขวัญ "เออๆ"ผมตอบตกลงกับมัน ไหนๆเดือนนี้ผมก็แทบจะไม่มีตังกินอยู่แล้ว ผมก็กะจะไปทำโอทีวันเสาร์อาทิตย์หาเงินกิน ถ้าเหลือจะได้เอาไปซื้อของให้มัน . . Flash come และนั้นเองครับก็คือสาเหตุที่ทำให้ผมแทบจะอวกเป็นแกงกิมจิ ผมต้องอดทนกินมันมาเป็นเวลาเกือบสามแล้ว ปกติจุนซูมักจะตื่นสาย แต่ช่วงนี้ตื่นเช้าผิดปกติ ที่ตื่นเร็วก็เพื่อจะห่อข้าวไปให้ผมกินที่ทำงานนี่เอง ไอ้เราก็คิดว่าเป็นห่วง ที่ไหนได้ จะได้กินให้หมดก่อนเสีย เฮ้ออ ที่แท้ก็กัวเสียของนี่เอง ก็ว่าละทำไมแกงกิมจิมันเค็ม สงสัยความเค็มจากจุนซูมันออสโมซิสลงแกงนี่เอง เหอะๆ ผมว่าเดือนนี้จะไม่กินแล้ว กิมจิจีเกเนี่ย เห็นแล้วมันจะอวกกก แต่พรุง่นี้คงต้องทนกินอีกวันแน่ๆอะครับ เพราะมันยังเหลืออีก1ในสามของหม้อ ............. "ฝากล้างด้วยนะ ไปอาบน้ำละ จุ๊บๆ"จุนซูเดินมาวางจานที่ข้างๆจานผมแล้วก็หอมแก้มผมสองข้างก่อนจะเดินดุ๊กดิ๊กๆไปอาบน้ำ พอผมเห็นจุนซูเข้าห้องน้ำแล้ว อย่างแรกที่ผมทำก็คือ การอาเจียน โอ้ยยยยย หน้าผมอย่างซีดเลยครับ แกงกิมจิทั้งนั้นเลยที่มันออกมา หรือผมแพ้ท้องแทนเมียจิงๆ โอ้วววว . . . "เห้ยย คว่ำ"ผมาเดินออกมาหลังจากล้างจานเสร็จ ก็สะดุดอะไรบางอย่าง จนหน้าคว่ำลงไปดีนะไม่เอาหน้าหล่อลง ถ้าเสียโฉมไปผมก็แย่สิครับ เสียตำแหน่งบุคคลที่หล่อที่สุดในบริษัทหมด ผมไม่ยอมยกตำแหน่งนี้ให้ไอ้ยุนมันหรอก ช่วงนี้ทุกคนว่ามั๊ยว่าไอ้ยุนสิวขึ้น เม็ดใหญ่เลย ไม่รู้เคยได้ยินกันรึป่าวว่าคนหื่นมักสิวขึ้นอะเนี่ย 5555 (นอกเรื่องแล้วคุณแจจุง // เบลค่า) ผมสะดุดกับอะไรซักอย่างที่เป็นกล่องสีชมพู ผมก็ยังไม่ทันดูหรอกว่ามันคืออะไร ผมก็ได้แต่รีบยัดมันใส่กระเป๋ากางเกงก่อน เดี๋ยวค่อยเอาไปดูว่ามันคืออะไร *แคร่ก* มันคือเสียงประตูเปิด "เป็นอะไรอะ"จุนซูเดินออกมาจากห้องน้ำกับผ้าเช็ดตัวผืนเดียว โอ้ววกำเดาผมจะให้ครัยท่านผู้อ่าน จุนซูวิ่งตรงมาหาผม "ลื่นนิดหน่อยอะครับ"ผมทำเหมือนครั้งก่อน เกาหัวแอ๊บแบ๊วครับ จุนซูจะได้เห็นใจ "ไอ้แก่นิ สงสัยสายตายาวช่ายมั๊ยเนี่ย ไปตัดแว่นได้แล้ว ชริ พื้นปาร์เก้ด้วยย ถ้าเป็นรอยไปจะเอาอะไรจ่ายเล้า แล้วนี่เป็นไรมากป่าวเนี่ย"โอ้โห พึ่งคิดจะห่วงครับ น่ารักจิงๆ (ประชต) "ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ"ตอบไปตามฟอร์ม ถ้าบอกว่าเจ็บกระผมอาจจะโดนเตะซ้ำก็เป็นได้ เอาจิงๆผมโคตรปวดตูดเลยครับ "ก็ดี จะได้ไม่ต้องเปลืองยา"จุนซูดึงผมยืนแล้วก็เดินสะบัดตูดไปอาบน้ำต่อ นี่จะอาบน้ำกันเป็นชั่วโมงเลยหรือเนี่ย ค่าน้ำเดือนนี้ เวรกรรม . . . ก่อนอื่นผมขอดูก่อนละกันอะไรมันทำให้ผมสะดุดหน้าคว่ำขนาดนั้น ผมหยิบกล่องสีชมพูบานเย็นลายดอกไม้ออกจากกรัเป๋า ผมแทบจะซ๊อก มันคือ "มะ...... มาโนแอน " ผมอุทานเบาๆ . . . TBC -----------------------