ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro - ผิดอะไร
Intro
โรงเรียนชื่อดังของบรรดาลูกท่านหลานเธอผู้มีเงินและผู้มีอำนาจมักจะนิยมส่งลูกล่งหลานมาเรียนที่นี่ ใครเรียนที่นี่ก็จะดูชื่นชมและอิจฉากันทั้งนั้น
ร่างโปร่งผมสีดำตัดกับผิวขาวละเอียดก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ศึกษาในสถาบันยิ่งใหญ่แห่งนี้ ชายหนุ่มนั่งเล่นเกมเบิร์นเอาท์ในเกมพกพาด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือใช้ในการเล่นเกมนีทฟอสปีดในไอพอตทัช หูสองหูก็ถูกยัดด้วยเฮดโฟนกันแบคทีเรียอย่างดีส่วนคนที่นั่งข้างๆเค้าก็คือเพื่อนร่างหนาหน้าเหมือนหมีขั่วโลกก็กำลังเล่นรูบิกระหว่างรอเพื่อนและรุ่นน้องอีกสองคนมาเจอกันโดยพร้อมเพรียงในวันเปิดเทอมวันแรก
"นี่นายอ่ะ"มือเล็กๆของใครบางคนดึงหูฟังออกก่อนจะมาสกิดที่ไหล่ ใบหน้าคมเงยขึ้นจากเกมทั้งสองขึ้นมามองที่ ชายร่างเล็กสวมแวนตาเลนส์หนาผมสีน้ำตาลผิวขาวใสซึ่งมองแจจุงอย่างไม่เป็นมิตรเท่าไหร่
"แต่งกายให้มันดีดีหน่อยได้ปะ"เสียงแหบแหลมเล็กที่ดูแอบจะกวนนิดๆ เพราะคนที่ชื่อคิม แจจุงที่ไส่ชุดนักเรียนธรรมดาแต่ว่าปลดกระดุมสามเม็ดแรก จุนเห็นร่องระหว่างแผงอกแกร่ง
"แล้วนายมาเกี่ยวอะไรด้วย"ร่างโปร่งยืนขึ้นสุดความสูงก้มมองอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิดพร้อมกับมือหนากำปกเสื้อของอีกฝ่าย
"ที่นี่สถานศึกษานะ ให้เกียรติสถานที่หน่อยเซ่"พูดจบมือเล็กก็สะบัดมือของอีกฝ่ายที่กุมเสื้อเจ้าตัวเอาไว้ออก แล้วมองด้วยสายตาเอาเรื่องก่อนจะเดินชนไหล่แจจุงอย่างแรงแล้วเดินหายไป
ร่างโปร่งนั่งลงที่เดิมแล้วหยิบเกมทั้งสองขึ้นมาเล่นอย่างหัวเสีย ไอ้ที่เล่นคาไว้เทคดาวไปแล้ว 37คัน กับอีกเกมที่กำลังจะดริฟได้อยู่แล้วเชียวเริ่มใหม่เรย แถมเสื้อยับอีก หงุดหงิดชะมัด
"เห้ย ไอ้แจเบาๆเว้ยย ตังกูเว้ยย"ยุนโฮสะกิดเพื่อนรักที่เคาะเครื่องเสียงดัง
"ไอ้เด็กแว่นมะกี๊ กล้ามาก มันไม่รู้จักคิมแจจุงลูกมาเฟียรึงัยวะ เชี่ย แม่งแพ้เรย สาดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ใจเย็นๆๆๆ เพื่อน กุเข้าใจมึง"ยุนโฮตบหลังแจจุงเพื่อให้กำลังใจ
"เจ็บเว้ยย หลังคนไม่ใช่หลังอูฐ ไม่มีใครเคยมาทำท่าทางจองหองแบบนั้นกับคิมแจจุงคนนี้เรยนะเว้ย กุไม่ปล่อยไว้แน่" ใบหน้าขาวซีดตอนนี้แดงจัดด้วยความโมโห
ไม่นานหลังจากนั้นบุคคลที่คอยมานานก็มาถึง(ซะที) หนุ่มร่างบางมัดผมไว้ด้านหลังเปิดเหม่งพร้ามจะสั้งเคราะห์แสงกับร่างสูงผิวสีน้ำผึ้นเดินมายังโต๊ะม้าหิน แต่เมื่อสองคนเห็นหน้าตาคิ้วขมวด สายตาที่เหมือนมีไฟพวยพุ่งออกมาของหัวหน้ากลุ่มก็ถึงกับผวา รีบถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์โดยเร็ว ว่าสาเหตุที่ทำให้แจจุงลุกเป็นไฟขนาดนั้นได้อย่างไร
หลังจากฟังเหตุการณ์ทั้งหมดโดยสะเอียด มือของยุนโฮชี้ไปทางตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนั้นคือ ร่างเล็กไส่แว่นผมสีน้ำตาลที่นั่งวาดรูปอยู่ข้างสนามฟุตบอล ทำให้ชิมชางมินลูกชายคนโตของผู้อำนวยการโรงเรียนต้องร้องอ๋อออกมาทันที
"พวกพี่จะให้ผมเบ่งใช่มะ ถ้าจะยากอ่ะ มันชื่อคิมจุนซู แม่มันเป็นเพื่อนแม่ผมตอมตอนสมัยยังวัยรุ่น เลยฝากเข้ามากลางเทอมกระทันหัน เหมือนว่าไม่อยากเรียนโรงเรียนประจำ อยู่ห้องเดียวกับผมอีกกก ขอโทษนะพวกพี่ชาย"
"ไม่เป็นไรหรอก พี่เข้าใจ"ยุนโฮเข้าใจทุกคน -*-
"จะไปยากอะไร จับฟันเลยดิวะ น่าหนุก"ดำพูดล้อเล่นของหนุ่มเพลย์บอยกลับทำให้คนที่นั่งคิ้วขมวดอยู่เมื่อกี๊ ยกยิ้มที่มุมปาก
"เออ น่าสนใจว่ะ "แจจุงยกยิ้มที่มุมปากพลางลูบคางอย่างใช้ความคิด ทำเอาสามหนุ่มทียืนอยู่รอบๆ ต้องผวาอีกรอบ รอยยิ้มนี้ ซาตานแจจุงคัมแบ็ค "ชางมินขอดีเทว"
"กะ..ก๊ ..ก็ คิมจุนซูมีพี่ชายฝาแฝดชื่อคิมจุนโฮ แต่เรียนเร็วเลยเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง"
"หึ งั้นไปตามมันมา"แจจุงหัวเราะในลำคอ เพื่อจะเริ่มแผน ฟันแล้วทิ้ง ผู้จุดประกาย ... ปาร์ค ยูชอน
.
.
.
คิมจุนโฮถูกลากตัวตัวมาตรงม้าหิน จุนโฮถูกจับให้นั่งขุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าใหญ่เงยขึ้นมองชายที่กำลังหันหลังให้แล้วกำลังหันกลับมา คนๆนี้ทำเอาจุนโฮถึงกับมือสั่นเรยทีเดียว แค่เห็นหน้าอันร้ายกาจของคิมแจจุง
"นายเองหรอ นึกว่าใคร"แจจุงเดินวนรอบจุนโฮ คิมจุนโฮ คนที่แพ้พนันบอลในบ่อนของบ้านแจจุง
"คุณแจจุง ผม..เอ๋อ จะหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุดครับ"
"เรื่องนั้นช่างมัน แต่ถ้านายไม่อยากถูกโยนลงแม่น้ำฮันนายก็ต้องร่วมมือกับชั้น แล้วชั้นจะยกหนี้ให้ ว่าไง" แจจุงวนมาตรงหน้าจุนโฮแล้วก้มมอง
"คะ..ครับ"จุนโฮไม่มีทางเลือก
"นายเป็นพี่ชายของคิมจุนซูสินะ"ว่าแล้วแจจุงก็บอกข้อตกลงที่ปฏิเสธไม่ได้ให้กับจุนโฮ ซึ่งนั้นก็ถูกใจจุนโฮอยู่เหมือนกัน "ยิ่งเร็วเท่าใหร่ยิ่งดี ชั้นจะให้ยืมคนของชั้นไปเป็นสมุนของนายก็ได้นะจุนโฮ"
"ครับ ตกลงครับ แล้วผมจะจัดการให้คับ"จุนโฮโค้งให้แจจุง
"ดี ไปได้แล้ว" แจจุงสั่งลูกน้องให้ปล่อยจุนโฮไปซะ ก่อนจะหัวเราะหึหึๆดังๆ แล้วมองไปยังริมสนามฟุตบอล ร่างเล็กที่คาบดินสอจดจ่อกับรูปภาพนั่น "หึ คิมจุนซู"
"พวกแกไปกับชั้นด้วย"ทุกคนพร้อมใจพยักหน้า เพราะชายแจขัดมิได้
"แล้วชางมินนายจะไปกับใคร" แจจุงหันไปถามน้องรัก
"น่าจะพี่ยุนแหล่ะ ปลอดภัยสุด" ชางมินคิดอยู่นาน
"ทำไมต้องชั้นอ่ะ "ยุนโฮเกาหัวแกร่กๆ
"ก็ถ้าไปกะเฮียแจจุง ขับอย่างกะอยู่ในแบทเทิวฟอสงั้นอ่ะ ไม่รู้ผมจะรอดกลับมาหาพ่อหาแม่ได้ไหม ไปกะพี่ยูชอนก็นะ รถแรงซะปล่าว มัวแต่ศิลจัด ขับให้สิบล้อแสง หิวไส้ขาดพอดีอ่ะ พี่ก้รู้ว่ากรดไฮโครคลอลิกในกระเพราะผมเยอะขนาดใหน ดังนั้น ไปกะพี่ยุนดีสุด ชางมินคอนเฟิร์ม" ชางมินร่ายยาว ปกติชางมินไม่ได้พูดเยอะเท่าไหร่ วันนี้เยอะ ทำเอาพี่ๆถึงกับหน้าเหวอเรยทีเดียว
"เออๆๆ เจอกันที่ร้านเลยละกัน"แจจุงกล่าวสรุปก่อนจะ แยกย้ายไปเข้าคลาสของตน
.
.
.
++++++++++++++++
* คิมแจจุง - เป็นทายาทคนที่9 (เลขสวย)ของตระกูลคิมตระกูลที่ครองพื้นที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี และเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลทำให้ทุกคนตามใจ พ่อของแจจุงเป็นมาเฟียจอมโหดดแระใหญ่มาก ทำให้ทุกคนต่างเกรงกลัวคิมแจจุง
* ชอง ยุนโฮ - คุณหนูใหญ่ของตระกูลชอง ตระกูลอภิมหาเศรษฐี กูกเลี้ยงมาแบบลูกคุณหนู แต่พอมีเพื่อนอย่างแจจุงก็ทำพ่อยุนโฮผู้แสนซื่อ(บื้อ)กลายเป็นยุนโฮจอบกะหล่อนไปเลยซะงั้น
* หปาร์ค ยูชอน เนื่องจากแม่และน้องชายอาศัยอยู่ที่อเมริกา ยูชอนก็ขออยู่ที่บ้านเกิดตามลำพัง เไม่มีคนคอยคุม ใช้ชีวิตอย่างอิสระ และเป็นเพื่อนเที่ยวของแจจุง ยูชอนจึงเป็นคนที่รีแล็กซ์ที่สุด
* ชิม ชางมิน - ลูกชายคนโตของผู้อำนวยการโรงเรียน ถึงจะชอบอยู่หลังห้อง แต่ก็เป็นที่หนึ่งของระดับชั้นตลอด เคยโดนล้อว่าเด็กเส้นอยู่บ่อยๆจนมานั่งร้องไห้ในทิ่นของพวกพี่ๆทั้งสาม ทำให้ชางมินมาเป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มเด็กผู้มีอิทธิพลของโรงเรียนน นิสัยเงียบๆก็กลายเป็นกวนบาทา24ชั่วโมง นิสัยเอามาจากใครหน่ะหรอ ก็คิมแจจุงกะชองยุนโฮไงล่ะ แจโฮ ทำน้องเสียสติ ----
.
.
TBC
-------------------------------------------
โรงเรียนชื่อดังของบรรดาลูกท่านหลานเธอผู้มีเงินและผู้มีอำนาจมักจะนิยมส่งลูกล่งหลานมาเรียนที่นี่ ใครเรียนที่นี่ก็จะดูชื่นชมและอิจฉากันทั้งนั้น
ร่างโปร่งผมสีดำตัดกับผิวขาวละเอียดก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ศึกษาในสถาบันยิ่งใหญ่แห่งนี้ ชายหนุ่มนั่งเล่นเกมเบิร์นเอาท์ในเกมพกพาด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือใช้ในการเล่นเกมนีทฟอสปีดในไอพอตทัช หูสองหูก็ถูกยัดด้วยเฮดโฟนกันแบคทีเรียอย่างดีส่วนคนที่นั่งข้างๆเค้าก็คือเพื่อนร่างหนาหน้าเหมือนหมีขั่วโลกก็กำลังเล่นรูบิกระหว่างรอเพื่อนและรุ่นน้องอีกสองคนมาเจอกันโดยพร้อมเพรียงในวันเปิดเทอมวันแรก
"นี่นายอ่ะ"มือเล็กๆของใครบางคนดึงหูฟังออกก่อนจะมาสกิดที่ไหล่ ใบหน้าคมเงยขึ้นจากเกมทั้งสองขึ้นมามองที่ ชายร่างเล็กสวมแวนตาเลนส์หนาผมสีน้ำตาลผิวขาวใสซึ่งมองแจจุงอย่างไม่เป็นมิตรเท่าไหร่
"แต่งกายให้มันดีดีหน่อยได้ปะ"เสียงแหบแหลมเล็กที่ดูแอบจะกวนนิดๆ เพราะคนที่ชื่อคิม แจจุงที่ไส่ชุดนักเรียนธรรมดาแต่ว่าปลดกระดุมสามเม็ดแรก จุนเห็นร่องระหว่างแผงอกแกร่ง
"แล้วนายมาเกี่ยวอะไรด้วย"ร่างโปร่งยืนขึ้นสุดความสูงก้มมองอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิดพร้อมกับมือหนากำปกเสื้อของอีกฝ่าย
"ที่นี่สถานศึกษานะ ให้เกียรติสถานที่หน่อยเซ่"พูดจบมือเล็กก็สะบัดมือของอีกฝ่ายที่กุมเสื้อเจ้าตัวเอาไว้ออก แล้วมองด้วยสายตาเอาเรื่องก่อนจะเดินชนไหล่แจจุงอย่างแรงแล้วเดินหายไป
ร่างโปร่งนั่งลงที่เดิมแล้วหยิบเกมทั้งสองขึ้นมาเล่นอย่างหัวเสีย ไอ้ที่เล่นคาไว้เทคดาวไปแล้ว 37คัน กับอีกเกมที่กำลังจะดริฟได้อยู่แล้วเชียวเริ่มใหม่เรย แถมเสื้อยับอีก หงุดหงิดชะมัด
"เห้ย ไอ้แจเบาๆเว้ยย ตังกูเว้ยย"ยุนโฮสะกิดเพื่อนรักที่เคาะเครื่องเสียงดัง
"ไอ้เด็กแว่นมะกี๊ กล้ามาก มันไม่รู้จักคิมแจจุงลูกมาเฟียรึงัยวะ เชี่ย แม่งแพ้เรย สาดดดดดดดดดดดดดดดด"
"ใจเย็นๆๆๆ เพื่อน กุเข้าใจมึง"ยุนโฮตบหลังแจจุงเพื่อให้กำลังใจ
"เจ็บเว้ยย หลังคนไม่ใช่หลังอูฐ ไม่มีใครเคยมาทำท่าทางจองหองแบบนั้นกับคิมแจจุงคนนี้เรยนะเว้ย กุไม่ปล่อยไว้แน่" ใบหน้าขาวซีดตอนนี้แดงจัดด้วยความโมโห
ไม่นานหลังจากนั้นบุคคลที่คอยมานานก็มาถึง(ซะที) หนุ่มร่างบางมัดผมไว้ด้านหลังเปิดเหม่งพร้ามจะสั้งเคราะห์แสงกับร่างสูงผิวสีน้ำผึ้นเดินมายังโต๊ะม้าหิน แต่เมื่อสองคนเห็นหน้าตาคิ้วขมวด สายตาที่เหมือนมีไฟพวยพุ่งออกมาของหัวหน้ากลุ่มก็ถึงกับผวา รีบถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์โดยเร็ว ว่าสาเหตุที่ทำให้แจจุงลุกเป็นไฟขนาดนั้นได้อย่างไร
หลังจากฟังเหตุการณ์ทั้งหมดโดยสะเอียด มือของยุนโฮชี้ไปทางตัวต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนั้นคือ ร่างเล็กไส่แว่นผมสีน้ำตาลที่นั่งวาดรูปอยู่ข้างสนามฟุตบอล ทำให้ชิมชางมินลูกชายคนโตของผู้อำนวยการโรงเรียนต้องร้องอ๋อออกมาทันที
"พวกพี่จะให้ผมเบ่งใช่มะ ถ้าจะยากอ่ะ มันชื่อคิมจุนซู แม่มันเป็นเพื่อนแม่ผมตอมตอนสมัยยังวัยรุ่น เลยฝากเข้ามากลางเทอมกระทันหัน เหมือนว่าไม่อยากเรียนโรงเรียนประจำ อยู่ห้องเดียวกับผมอีกกก ขอโทษนะพวกพี่ชาย"
"ไม่เป็นไรหรอก พี่เข้าใจ"ยุนโฮเข้าใจทุกคน -*-
"จะไปยากอะไร จับฟันเลยดิวะ น่าหนุก"ดำพูดล้อเล่นของหนุ่มเพลย์บอยกลับทำให้คนที่นั่งคิ้วขมวดอยู่เมื่อกี๊ ยกยิ้มที่มุมปาก
"เออ น่าสนใจว่ะ "แจจุงยกยิ้มที่มุมปากพลางลูบคางอย่างใช้ความคิด ทำเอาสามหนุ่มทียืนอยู่รอบๆ ต้องผวาอีกรอบ รอยยิ้มนี้ ซาตานแจจุงคัมแบ็ค "ชางมินขอดีเทว"
"กะ..ก๊ ..ก็ คิมจุนซูมีพี่ชายฝาแฝดชื่อคิมจุนโฮ แต่เรียนเร็วเลยเป็นรุ่นพี่ผมปีนึง"
"หึ งั้นไปตามมันมา"แจจุงหัวเราะในลำคอ เพื่อจะเริ่มแผน ฟันแล้วทิ้ง ผู้จุดประกาย ... ปาร์ค ยูชอน
.
.
.
คิมจุนโฮถูกลากตัวตัวมาตรงม้าหิน จุนโฮถูกจับให้นั่งขุกเข่าลงกับพื้น ใบหน้าใหญ่เงยขึ้นมองชายที่กำลังหันหลังให้แล้วกำลังหันกลับมา คนๆนี้ทำเอาจุนโฮถึงกับมือสั่นเรยทีเดียว แค่เห็นหน้าอันร้ายกาจของคิมแจจุง
"นายเองหรอ นึกว่าใคร"แจจุงเดินวนรอบจุนโฮ คิมจุนโฮ คนที่แพ้พนันบอลในบ่อนของบ้านแจจุง
"คุณแจจุง ผม..เอ๋อ จะหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุดครับ"
"เรื่องนั้นช่างมัน แต่ถ้านายไม่อยากถูกโยนลงแม่น้ำฮันนายก็ต้องร่วมมือกับชั้น แล้วชั้นจะยกหนี้ให้ ว่าไง" แจจุงวนมาตรงหน้าจุนโฮแล้วก้มมอง
"คะ..ครับ"จุนโฮไม่มีทางเลือก
"นายเป็นพี่ชายของคิมจุนซูสินะ"ว่าแล้วแจจุงก็บอกข้อตกลงที่ปฏิเสธไม่ได้ให้กับจุนโฮ ซึ่งนั้นก็ถูกใจจุนโฮอยู่เหมือนกัน "ยิ่งเร็วเท่าใหร่ยิ่งดี ชั้นจะให้ยืมคนของชั้นไปเป็นสมุนของนายก็ได้นะจุนโฮ"
"ครับ ตกลงครับ แล้วผมจะจัดการให้คับ"จุนโฮโค้งให้แจจุง
"ดี ไปได้แล้ว" แจจุงสั่งลูกน้องให้ปล่อยจุนโฮไปซะ ก่อนจะหัวเราะหึหึๆดังๆ แล้วมองไปยังริมสนามฟุตบอล ร่างเล็กที่คาบดินสอจดจ่อกับรูปภาพนั่น "หึ คิมจุนซู"
"พวกแกไปกับชั้นด้วย"ทุกคนพร้อมใจพยักหน้า เพราะชายแจขัดมิได้
"แล้วชางมินนายจะไปกับใคร" แจจุงหันไปถามน้องรัก
"น่าจะพี่ยุนแหล่ะ ปลอดภัยสุด" ชางมินคิดอยู่นาน
"ทำไมต้องชั้นอ่ะ "ยุนโฮเกาหัวแกร่กๆ
"ก็ถ้าไปกะเฮียแจจุง ขับอย่างกะอยู่ในแบทเทิวฟอสงั้นอ่ะ ไม่รู้ผมจะรอดกลับมาหาพ่อหาแม่ได้ไหม ไปกะพี่ยูชอนก็นะ รถแรงซะปล่าว มัวแต่ศิลจัด ขับให้สิบล้อแสง หิวไส้ขาดพอดีอ่ะ พี่ก้รู้ว่ากรดไฮโครคลอลิกในกระเพราะผมเยอะขนาดใหน ดังนั้น ไปกะพี่ยุนดีสุด ชางมินคอนเฟิร์ม" ชางมินร่ายยาว ปกติชางมินไม่ได้พูดเยอะเท่าไหร่ วันนี้เยอะ ทำเอาพี่ๆถึงกับหน้าเหวอเรยทีเดียว
"เออๆๆ เจอกันที่ร้านเลยละกัน"แจจุงกล่าวสรุปก่อนจะ แยกย้ายไปเข้าคลาสของตน
.
.
.
++++++++++++++++
* คิมแจจุง - เป็นทายาทคนที่9 (เลขสวย)ของตระกูลคิมตระกูลที่ครองพื้นที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี และเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของตระกูลทำให้ทุกคนตามใจ พ่อของแจจุงเป็นมาเฟียจอมโหดดแระใหญ่มาก ทำให้ทุกคนต่างเกรงกลัวคิมแจจุง
* ชอง ยุนโฮ - คุณหนูใหญ่ของตระกูลชอง ตระกูลอภิมหาเศรษฐี กูกเลี้ยงมาแบบลูกคุณหนู แต่พอมีเพื่อนอย่างแจจุงก็ทำพ่อยุนโฮผู้แสนซื่อ(บื้อ)กลายเป็นยุนโฮจอบกะหล่อนไปเลยซะงั้น
* หปาร์ค ยูชอน เนื่องจากแม่และน้องชายอาศัยอยู่ที่อเมริกา ยูชอนก็ขออยู่ที่บ้านเกิดตามลำพัง เไม่มีคนคอยคุม ใช้ชีวิตอย่างอิสระ และเป็นเพื่อนเที่ยวของแจจุง ยูชอนจึงเป็นคนที่รีแล็กซ์ที่สุด
* ชิม ชางมิน - ลูกชายคนโตของผู้อำนวยการโรงเรียน ถึงจะชอบอยู่หลังห้อง แต่ก็เป็นที่หนึ่งของระดับชั้นตลอด เคยโดนล้อว่าเด็กเส้นอยู่บ่อยๆจนมานั่งร้องไห้ในทิ่นของพวกพี่ๆทั้งสาม ทำให้ชางมินมาเป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มเด็กผู้มีอิทธิพลของโรงเรียนน นิสัยเงียบๆก็กลายเป็นกวนบาทา24ชั่วโมง นิสัยเอามาจากใครหน่ะหรอ ก็คิมแจจุงกะชองยุนโฮไงล่ะ แจโฮ ทำน้องเสียสติ ----
.
.
TBC
-------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น