[Fic]For give me!! my Junsoo - 2KIM

ลำดับตอนที่ #1 : Intro - What's going on??

Intro. ณ บ้านหลังเล็กน่ารักของคิมจุนซุและคิมแจจุง "พี่แจจุงฮะ" คนตัวเล็กตะโกนจาชั้นบนของบ้าน และวิ่งถลามาอย่างรวดเร็ว "หืม? ว่าไงครับ" คนที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่จำต้องหันมอง "วันนี้จุนซูนัดเจ้าชางมินไว้ คงกลับมืดๆหน่อยนะ"พลางเลื่อนแขนทั้งสองโอบรอบคอของคนรัก "ครับ"ร่างสูงลูบๆไปตามลำแขนและบอกตอบรับ "ผมไปนะ...จุ๊บ"จุนซูจุ๊บปากแจจุง และขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่แจจุงกำลังนั่งอมยิ้มอยู่กับท่าทางของจุนซูก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น 'RRRRRRRRRRRRRRRRRrrrrrrrrrrrrrrr' "สวัสดีครับ คิม แจจุงครับ"ร่างสูงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ เพราะไม่สามารถทนกับเสียงริงโทนโบราณๆของของมันได้ "อ้อ ได้ซิ ที่ไหน ? กี่โมง?" "โอเค ได้ๆ เดี่ยวขอแต่งตัวก่อนแล้วพี่จะรีบไป" "เจอกันครับ" แจจุงรีบวางสายพร้อมกับรอยยิ้มและวิ่งหายไปในห้องแต่งตัว.. . . . +++++++++++ ณ สวนสนุกแห่งหนึ่ง "พี่มาช้าอีกแล้วนะเนี่ย ชริ"เสียงบ่นอุบอิบของคนที่นั่งรอเป็นชั่วโมง "แหมๆ นิดๆหน่อยๆทำเป็น ชริ รถมันติดเข้าใจปะ"ส่วนคนที่เข้ามาเหนื่อยๆกลับต้องอารมณ์เสีย'มันจะทักกันดีๆไม่ได้รึไงห๊ะ ชิม ชางมิน' "ครับๆ รถติด แล้วนี่มาเหนื่อยๆจะกินอะไรก่อนมั๊ยครับพี่"ชางมินถามด้วยความหวังดี "ดีๆ จัดมาเลย"ว่าแล้วทั้งสองก็เดินตรงไปยังร้านค๊อฟฟี่ช๊อปที่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงนั้น . . "นี่พี่..ผมเอามาให้ เห็นพี่บ่นอยู่ว่ามันใกล้จะพังแล้ว"พูดจบก็หยิบโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดของบริษัทตนยื่นให้ "โหห^O^ ขอบคุณนะชางมิน"มือเล็กรีบคว้าโทรศัพท์มาชื่นชม "พี่รักนายจังเลย" "ผมให้พี่ใช้คนแรกเลยนะเนี่ย"ชางมินนั่งมองคนบ้าเห่ออย่างจุนซูที่ดูจะหน้าบานเป็นจานดาวเทียม 'เฮ้อออ พี่จะงกอะไรขนาดดด พูดทุกงี้ทุกวัน อยากได้อะไรมาทำงี้ทุกที ผมละเหนื่อยใจ' "นี่ แล้วนายจะมาอีกเมื่อไหร่อะ"มือหนึ่งถือมิลค์แชคอีกมือถือโทรศัพท์เครื่องใหม่ "ก็คงเดือนหน้ามั๊ง ต้องไปดูยอดขายที่ญี่ปุ่นด้วย" "งั้นหรอ....ซื้อกระทะทาโกมาให้หน่อยสิ จะเอาไปให้พี่แจจุงทำให้กิน"ละจากจอมาสบตาและส่งเสียงออดอ้อน 'น่านไง คุณนายขี้งกเอาอีกแล้ว ไม่น่าบอกเลยตรู' "คร๊าบบบ จะหามาประเคนนะครับ"ชางมินพนมมือไหว้'ใครก็ได้เอาเจ๊ขี้งกไปเก็บทีคร๊าบบ' "ไอ้นี่เล่นไงอะ"ชี้ที่หน้าจอ "อะนี่ คู่มืออยู่ในกล่อง แต่มันเป็นภาษาอังกฤษหมดเลยนะ"ชางมินส่งกล่องไปให้ "แล้วไง ระดับไหนแล้ว จิ๊บๆ"ทำหน้าสรรเสิญในความเก่งของตัวเอง 'ไม่เเห็นยากก็ให้คุณยูชอนแปลให้ แล้วก็ได้ไปอวดมันด้วย ฮิย๊ะฮ่าฮ่า' "ผมไปแล้วนะ เดี๋ยวตกเครื่อง"เหลือบไปมองนาฬิกาแบรนเนมที่ข้อมือ "อ้าวว ไหงงั้นอะ ยังไม่ได้เล่นอะไรเลยนะ"จุนซูมุ้ยหน้าด้วยความเสียดาย "ก็มันด่วนอ่าครับ ผมไปก่อนนะ"ทำท่าจะลุกแต่ก็โดนรั้งไว้"มีอะไรหรอพี่" "เอ้า ไปจ่ายด้วย ขอบคุณสำหรับโทรศัทย์นะ บ๊ายบาย"แล้วก็เดินจากไป ทิ้งผู้เคราะห์ยืนระอาอยู่หน้าแคชเชียร์ 'แหนะ คนเรา มีงี้ด้วย ได้ฟรียังจะ... โหยย จะงกไปไหนฟระเนี่ย ผมละปลง' . . "ว่าแล้ว ฝนตกจริงๆด้วย นี่มันหน้าไหนละเนี่ย"มือเล็กหยิบร่มที่หยิบเผื่อมากาง แต่ด้วยความที่โรคบ้าเห่อกำเริบ มือก็ยังคงกดเครื่องมือสื่อสาร "กล้องชัดดีจังเลย ฮิย๊ะฮ่าฮ่า"ว่าแล้วก็เลยถ่ายเล่นซะเลย ขณะเดินถ่ายรูปเล่นจุนซูก็หมุนหามุมไปเรื่อย จนไปเจอกับอะไรบางอย่างที่โชว์ในหน้าจอ "เอะ ใครอะ หน้าคุ้นๆ" จนคราวนี้จึงต้องหันมอง ชายหนุ่มกำลังยืนกางร่มโดยมีหญิงสาวอีกคนควงแขนอยู่ และต้องเบิกตากว้าง "อะ...ไอ้ พี่แจจุง!!!!" . . . TBC ---------------------------