[Fic]For give me!! my Junsoo - 2KIM

ลำดับตอนที่ #7 : Nacissus

Part 6 10 นาฬิกา ณ บ้านทรูคิม "ห้าวววววว "จุนซูพึ่งตื่น ร่างป้อมๆลุกขึ้น จิงๆก็ง่วงอยู่บ้าง ก็เมื่อวานตื่นตั้งแต่เช้า ที่ตื่อนเช้าเพราะคนแถวบ้านเค้าจุดปะทัดดังปั๊งๆๆๆ เลยต้องตื่น พอดีวันนี้ไม่มีเลยนอนได้มากขึ้น จุนซูเดินมาด้านล่างโดยยังสวมชุดนอนสีชมพูตัวเดิมอยู่ มองซ้ายมองขวา ก็ไม่พบแจจุง สงสัยไปทำงานแล้วละมั๊ง หัวกลมๆพยักหน้าเล็กๆ ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็น "ดีจัง"จุนซูยิ้มให้ตู้เย็น เพราะสิ่งผลไม้เมื่อวานถูกล้างและวางจัดไว้อย่างเป็นะเบียบ "ฮิย๊ะฮ่าฮ่า"จุนซูหัวเราะขึ้นมาซะเฉยๆ จากนั้นจุนซูก็รีบวิ่งไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดและหอบสเตอเบอรรี่กับเชอร์รี่ที่จับใส่ทัปเปอร์แวร์ไส่หน้าจักยาน แล้วมุ่งหน้าไปที่ร้านเบการี่ของตน . . +++++++++ "สวัสดีครับ พี่จุนซู"เสียงเด็กในร้านทักทาย "ดีจ้า ซึงรี วันนี้ลูกค้าเยอะมั๊ย"จุนซูถามพนักงานดีเด่นประจำร้าน ซึงรี หรือ ลีซึงฮยอน พนักงานที่จุนซูไว้ใจที่สุด เพราะเป็นพนักงานคนเดียวที่เอาค่าจ่างแค่50% (ที่แท้เจ๊แกงก) และเป็นแฟนคลับของเค้าตั้งแต่ประถม "ก็เรื่อยๆฮะ แล้วพี่หอบอะไรมาเยอะแยะอะ มาเดี๋ยวผมช่วย"พูดจบเด็กหนุ่มก็เอื้อมไปหยิบของในมือจุนซูทันที "ขอบใจนะ นี่พี่ซื้อสตอเบอร์รี่กับเชอร์รี่มา นายช่วยไปจัดการให้หน่อยนะ"จุนซูส่งยิ้มให้ "ล้างหรอครับ"ซึงรียังงง ที่ให้จัดการนี่มันหมายถึงอะไร "ฮ่าฮ่า พี่ให้พี่แจจุงล้างไปแล้วแหละ"จุนซูตอบ พลางนั่งนับเงินที่เคาเตอร์ "ละ..แล้ว จะให้ทำอะไรละครับ"พอได้ยินชื่อใครคนนั้นก็ทำให้เด็กหนุ่มสะดุด "ช่วยทำเค้กหน้าสตอเบอรรี่ให้หน่อยนะ พี่ซื้อกล้วยหอมมาด้วย ทำตามสบายเรยนะ"จุนซูจัดการยัดเงินลงกระเป๋า "ได้ครับ"ซึงรีตอบรับ "นี่ๆ พี่ขอโดดอีกวันนะ ฝากร้านด้วย"สั่งงานเสร็จก็รีบบึ่งกลับบ้านโดยเร็ว . . . มือเล็กๆหยิบวัตถุดิบต่างๆมาจัดเตรียม เมื่อวานที่ซื้อมาเยอะแยะก็เพื่องานนี้โดยเฉพาะ จุนซูมองนาฬิกาไปด้วยระหว่างทำ ถึงจุนซูจะทำกับข้าวไม่อร่อย แต่ถ้าเป็นขนมหวานพวกเค้กหรือคุ๊กกี้ห้ามมาดูถูกกันเด็ดขาด ของพวกนี้จุนซูถนัด มือเล็กหยิบเนื้อเค้กออกจากเตา ก่อนจะทาครีมให้ทั่ว จากนั้นก็ถึงเวลาตกแต่งหน้าเค้ก จุนซูโป๊ะ (ขอบอกว่าโปะ) ผลไม้ดลงไปเ จนมันกลายเป็นดงสตอเบอรรี่ไปแล้ว และเขียนข้อความว่า ....Happy Birth Day JaeJoong....... แล้วก็นำผมงานชิ้นนี้เก็บไส่ตูเย็นกะว่าจะเซอร์ไพร์สักหน่อย . . . บ่ายสาม จุนซูขับรถออกไปดูสุริยุปราคาที่สวนสาธารณที่มีนิทรรศกาลเพื่อดูสิ่งนี้โดยเฉพาะ เค้าพกฟิวเตอร์ไปเพื่อจะได้ดูอย่างปลอดภัย ระหว่างรอดู จุนซูเดินไปดูที่กล้องโทรทัศน์ที่จัดเตรียมไว้กว่า 20 ตัว มีคนต่อแถวดูเป็นสิบๆคน จุนซูไม่ทันมอง "ขอโทษครับ"จุนซูเดินไปชนผู้หญิงคนหนึ่งที่มากับแฟน(?)อย่างไม่ได้ตั้งใจ ผู้หญิงคนที่เดินชนไม่ได้ว่าอะไร แต่คนที่ยื่นหันหลังให้ หลังกว้างๆ กล้ามใหญ่ๆ แบบนี้ มันนนนน หวังว่าคงไม่ใช่ที่เค้าคิด "ไอ้แก่"จุนซูพูดเบาๆ ถ้าเกิดเป็นไอ้แก่ที่บ้านก็ต้องสะดุ้งบ้างแหละ "เฮือก"หูเล็กได้ยินเสียงกลืนน้ำลาย ต้องใช่แน่ๆ "ไอ้แก่แจจุง"และจุนซูก็ตัดสินใจเดินไปบิดแขน จนคนที่สงสัยนิ่วหน้าหันมา "อันนี้คาหนังคาเขาเลยนะ ตายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" "จุนซูครับ แจจุงป่าว"แจจุงที่โดนบิดแขนพยายามดิ้นรน "ป่าว บ้าอะไร แล้วนี่น้องอะไรอีกล่ะ?!"จุนซูถาม "น้องซันนี่ คร้าบบบบบ" แจจุงก็ตอยตามที่จุนซูถาม "ฮึ ซันนี่งั้นหรอ"จุนซูหันไปมองหน้าหญิงสาว คนใหม่อีกละซิ หน้าไม่คุ้นเลย "หล่อนหน๊ะ เลิกยุ่งกะสามีชั้น เด็ดขาดเข้าใจมั๊ย" จุนซูตะคอก "คะๆ. เข้าใจคะ" และหญิงสาวผู้นั้นก็วิ่งหนีไป "ถึงตานายแล้วไอ้แก ผมอุส่าคิดว่าวันเกิดพี่ ผมจะใจดีซะหน่อย มาทำกันแบบนี้อย่าหวังเลย"จุนซูบิดแขนแรงๆจากที่ดูในกีฬามวยปล้ำ "โอ้ยยยย จุนซูพี่ป่าวนะ"แจจุงอวดครวญ แขนจะหลุดแล้ว "ไม่ต้องดูมันแล้ว พระอาทิตย์ กลับบ้านมาเด๋วนี้เรยยย"จุนซูลากแจจจุงไปที่รถ ช่างมัน สุริยุปราคามีอีกที่ 26 กค. ไม่เป็นไร . . . +++++++++++++++ "โอ้ยยย จุนซู"แจจุงโดนจุนซูลากมาถึงที่โซฟากลางบ้าน "นั่งลง แล้วก็ห้ามไปไหนเด็ดขาด"จุนซูปล่อยชายหนุ่มและเดินหายไปในห้องครัว แล้วก็กลับมาพร้อมมีดเล่มใหญ่ "จุนซูแจจุงป่าววววววววววววว"พอเห็นมีด แจจุงก็นึกถึงคราวก่อน มันเจ็บไม่ใช่เล่นเลย จุนซูนั่งลงบนตักแจจุงและหันหน้าเข้าหากัน "ป่าวไรอีกละ บอกผมมาให้หมด ว่าพี่ไปทำไรมามั๊ง ไม่งั้นผมจะเอามีดนี่กรีดหน้าพี่เลยคอยดูสิ"จุนซูขู่ เพราะรู้ว่าไอ้พี่แจจุงเนี่ยมันเป็นพวก นาซิสซัส "ครับๆ บอกแล้วๆ"ผมอยากร้องไห้ ถ้าไอ้มืดคมๆมากรีดบนหน้าเนี่ย ถ้าผมเสียโฉมไปใครจะรับผิดชอบ อีกอย่างเดือนนี้ผมหมดเงินแล้วจะเอาตังที่ไหนไปทำหน้าละครับ "เร็ว"จุนซูยื่นมีด "ก็...ก็ คนที่เจอที่สวนสนุกอะครับ ชื่อน้องทิฟฟานี่ เป็น..เอ่อ..เป็น รุ่นน้องที่..เอ่อ..ที่มหาลัย เออช่าย มหาลัย "แจจุงดูจะสะดุดๆ "แล้วมีใครอีกละ"จุนซูยังไม่หยุด มันต้องมีมากกว่านี้แน่ "ส่วน..น้องเจส กะ..ก็ เป็นน้องที่ทำงาน" "ยังไม่หมด แล้วน้องซันนี่ไรของพี่อีกละ"จุนซูยังไม่เลิก "คือ ก็ไปเจอกันวันนี้แหละ ตั้งใจจะชวนจุนซูมาดู ยังไม่ทันโทร จุนซูก็..."แจจุงอธิบาย "ก็อะไร ผมไม่เชื่อหรอก"ร่างเล็กตะคอก "จิงๆนะ ดูข้อความที่แจจุงส่งไปรึยังครับ"ว่าแล้วไง ไอ้โรคคิดไปเองของจุนซูท่าทางจะหนักเอาการ "รอดตัวไป ชริ"จุนซูเปิดอ่านข้อความ ...จุนซูมาหาแจจุงหน่อยนะ... คราวน่าไม่มีพลาด จุนซูเอาหัวเป็นประกันเล้ย จุนซูเลยรีบเอามีดไปเก็บและถือบางอย่างมาแทน "โหห จุนซูทำเองหรอ"แจจุงเห็นจุนซูถือเค้กชิ้นใหญ่มา "ก็ถ้าไม่ใช่ผมแล้วหมาที่ไหนมันจะทำละ"คนน่ารักยอกย้อน "ครับๆ น่ากินจัง สตอเบอรรี่เต็มเลย"เยอะเกินไป แจจุงคิด "ก็ต้องน่ากินอยู่แล้วสิ สุขสันวันเกิดฮะ"จุนซูยิ้มให้ "จุ๊บ"แจจุงแอบหอมแก้มจุนซู วันเกิดคงจะไม่โดนไรละมั๊ง "จุนซูแจจุงอยากได้ของขวัญ" ของขวัญในหัวของแจจุงมาคือ อ่านะ...รู้ๆกันอยู่ "ก็เค้กนี่ไง จุนซูตั้งใจทำมากเลยนะ "จุนซูหยิบมีดมาหั่นเค้กประมาน 1ในห้าของก้อน "อะ...อ้ามมม"และยัดมันเข้าปากคนตรงหน้า อยากเรื่องมากดีนัก ถ้าของขวัญแบบนั้น ไม่เอาหรอกก "แค่กๆ "เค้กติดคอ "อย่อยยย ยับ"(อร่อยครับ) เค้กมันโดดอัดเข้าไปเต็มปาก ที่จิงจะสำลักแล้วเนี่ย "อร่อยหรอ งั้นก็กินของจุนซูให้หมดนะ เค้าอุส่าทำ"แจจุงพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ "ไม่หมดผมจะเอาไม้ตะพดไล่ฟาดด้วยขอบอก" จุนซูกระซิบที่หูอีกฝ่าย แล้วก็แกล้งชิมครีมที่ริมฝีปากแจจุง "อร่อยจิงๆแหะ "ก่อนจะเอาปากที่เปื้อนเค้กของตัวเองจุ๊บแก้มแจจุงคืน . . TBC -------------------- คือว่าแต่งไว้เมื่อนานมาแล้วตอนช่วงวันเกิดเฮียแจอ่าคะ