Hooroo สายลับไฮสคูล ภารกิจที่ 1

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ:รวมตัวสายลับ

B B

บทนำ

รวมตัวสายลับ

    ณ ไฮสคูลแห่งหนึ่ง  ที่ห้องผู้อำนวยการ

“โธ่ พ่อครับ ผมจะทำอย่างนั้นได้ไง พ่อก็รู้ว่าผมโง่จะตาย ในรายชื่อที่พ่อให้ผมมา ผมก็รู้จักแค่ ไอ้ซันคนเดียว ”

นายเอริคลูกชายคนเดียวของผู้อำนวยการบ่นขึ้นทันทีที่ได้รับงานใหญ่จากพ่อของตน

“ก็ทางการเขาเลือกแกแล้ว แกก็ต้องทำ แล้วข้อมูลต่างๆ ของทีมแกมันก็มีบอกอยู่ในประวัติอย่างละเอียดอยู่แล้ว”

       คงจะสงสัยกันสินะ ว่างานอะไร ทำไมเหมือนเป็นงานที่สำคัญนัก  ใช่ มันสำคัญมากเลยทีเดียว คือว่า เนื่องจาก หลายปีที่ผ่านมานี้ ได้มีข่าวสารซึ่งเกี่ยวกับครูหรือไม่ก็นักเรียนในแง่ลบเกิดขึ้นบ่อย จนคล้ายๆว่าจะเป็นแฟชั่นที่ทำตามๆกันมา มีผลทำให้ประเทศเสื่อมเสียชื่อเสียงเป็นอย่างมาก ปีนี้รัฐบาลจึงจัดให้ทุก โรงเรียนในประเทศไทย ทั้งภาครัฐและเอกชน ได้มีสายลับไว้ในโรงเรียนและจะต้องไม่มีผู้ใดรู้นอกจาก ผอ.และสายลับเท่านั้น และในไฮสคูลแห่งนี้ก็เช่นเดียวกัน

“แต่พ่อครับ ผมเพิ่งจะเกรดสิบนะครับ ผมจะทำงานแบบนี้ได้ไง ผมไม่เข้าใจเลยทำไมทางการถึงเลือกผม”

      นายเอริคหนุ่มหล่อขี้บ่นคนนี้ ก็ยังบ่นไม่เลิก  พ่อของเขาถึงกับถอนหายใจยาวๆ เพียงเพราะเหนื่อยที่จะคุยกับเขาแล้ว

“ถ้าแกอยากจะรู้เหตุผล แกก็เปิดอ่านดูในข้อมูลของตัวแกละกันนะ ออกไปได้แล้ว”

      พูดจบท่าน ผอ.ก็ถึงกับเอามือกุมขมับอย่างเหนื่อยล้า ที่ลูกของเขาไม่ยอมโตสักที

“ก็ได้ครับ ถ้าผมทำมันไม่ได้ พ่ออย่ามาว่าผมละกัน” เอริคพูดแล้วเดินออกจากห้องนั้นไป และเขาก็เปิดดูข้อมูลของแต่ละคน เพื่อเริ่มงาน

คนแรก

ชื่อ เอริค นาสกุล วิเชียรสกุล ชื่อเล่น เอริค

เชื้อชาติ : อังกฤษ      สัญชาติ:ไทย

ส่วนสูง: 182       น้ำหนัก : 68

ความสามารถ : -

ประโยชน์ต่อทีม : บ้านรวย สามารถช่วยเรื่องเงิน

คนที่สอง

ชื่อ สมพล  นามสกุล มานะ  ชื่อเล่น ซัน

เชื้อชาติ: ไทย   สัญชาติ : ไทย

ส่วนสูง:185   น้ำหนัก: 70

ความสามารถ: กีฬาทุกชนิด

ประโยชน์ต่อทีม: เนื่องจากพ่อและแม่ของเขาเป็นสายลับในหน่วยราชการลับของประเทศ จึงมีประโยชน์ในเรื่องข้อมูลและ การปลอมตัว

คนที่สาม

ชื่อ แอนดริว นามสกุล มาร์โตสัน  ชื่อเล่น แอนดริว

เชื้อชาติ ออสเตรเลีย   สัญชาติ ออสเตรเลีย

ส่วนสูง:187   น้ำหนัก 70

ความสามารถ: คณิตศาสตร์

ประโยชน์ต่อทีม: มีความสามารถทางคณิตศาสตร์มาก จะช่วยในด้านการคำนาณต่างๆ หากมี

คนที่สี่

ชื่อ ณัฐชัย  นามสกุล เปรมสุนทรี  ชื่อเล่น นัท

ส่วนสูง: 178   น้ำหนัก: 67

เชื่อชาติ:ไทย    สัญชาติ: ไทย

ความสามารถ : ดนตรีไทยและคอมพิวเตอร์

ประโยชน์ต่อทีม: จะช่วยในเรื่องของเทคโนโลยีต่างๆและข้อมูลลับหรือเอกสารที่ถูกปกปิด เพราะเขาคือ แฮกเกอร์มือโปร

คนที่ห้า

ชื่อ มะลิ   นามสกุล แสงสุริยะ  ชื่อเล่น มะลิ

เชื้อชาติ:ไทย    สัญชาติ:ไทย

ส่วนสูง : 155    น้ำหนัก : 40

ความสามารถ: เก่งวิทยาศาสตร์และความจำเป็นเลิศจดจำทุกสิ่งที่ผ่านตาได้เป็นอย่างดี

ประโยชน์ต่อทีม: เนื่องจากเธอมีความฝันอยากจะเป็นนักสืบ จึงทำให้เธอเก่งในเรื่องการสังเกต และจับผิดคนอื่น แถมความรู้รอบตัวในหัวเธอมีมากมาย และอีกอย่างพ่อของเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์ประยุกต์ซึ่งอาจช่วยในเรื่องอุปกรณ์ที่ล้ำสมัยต่างๆได้

ปล.ถึงเธอคนนี้จะเก่งแค่ไหนก็ตามแต่จุดอ่อนของเธอคือเชื่อคนง่าย อ่อนต่อโลกมาก ทำให้ถูกแกล้งหรือโดนหลอกอยู่บ่อย ๆดูแลเธอให้ดีๆ เธอคนนี้คือคนที่ดีที่สุดในทีม แต่ก็อาจแย่ที่สุดในทีมก็เป็นได้

คนสุดท้าย

ชื่อ ฤดี   นามสกุล  อุ่นมณี  ชื่อเล่น ลี

เชื้อชาติ:ไทย   สัญชาติ : ไทย

ส่วนสูง : 170  น้ำหนัก : 52

ความสามารถ : มวยไทย

ประโยชน์ต่อทีม : บ้านของเธอเปิดค่ายมวย เธอจึงมีทักษะด้านการต่อสู้สูงและไหวพริบในการเอาตัวรอดก็เช่นเดียวกัน

ขอให้โชคดี…และมีความสุขกับงานนะ

“นี่มันบ้าชัดๆ ทำไมความสามารถฉันไม่มีล่ะหะ!! โธ่ แน่จริงลองมาแข่งเล่นกีต้าร์ฮีโร่กับฉันดูสักรอบไหมล่ะ ยังไม่มีใครเอาชนะฉันได้สักคน  อย่าให้เจอเชียวนะ! ”  เอริคก็ยังคงบ่นเป็นเด็กๆเหมือนเดิม จนกระทั่งเดินมาถึงห้องเรียน และ งานชิ้นแรกของเขาก็คือรวบรวมคนในทีมให้พร้อม ก่อนวันพรุ่งนี้ และคนแรก ที่เขาจะไปหาก็คือเพื่อนรักตั้งแต่เกิดของเขา  ‘ซัน’นั่นเอง

“เฮ้ย! ไอ้ซันๆ ไปห้องน้ำกับฉันที” เอริคกระซิบบอกเพื่อนเขาอย่างรีบร้อนและเดินออกจากห้องทันที   มันช่างเป็นการกระทำที่ไม่มีพิรุธอะไรเล๊ยยยย -_-

ใน ห้องน้ำชาย

“เฮ้ยไอ้เอ อะไรของแกวะ ทำท่าแปลกๆ อย่างกับไปฆ่าคนมางั้นน่ะ”  ซันพูดยิ้มๆ หลังจากที่เดินตามเอริคมาที่ห้องน้ำแล้ว

“มีใครตามแกมาไหม” เอริคพูดพร้อมชะโงกหน้ามองไปด้านหลังของซัน ทำให้ซันอดหัวเราะกับท่าทางประหลาดของเขาไม่ได้

“ทำไมวะ แกเป็นสายลับหรือไง ถึงต้องระวังตัวขนาดนั้นน่ะ ฮ่าๆ” ซันพูดไปขำไปทำให้อีกคนในห้องน้ำถึงกลับเหงื่อตกเพราะความกลัว

“กะ..แกได้ยินฉันคุยกับพ่อด้วยเหรอวะ ” คนฉลาดน้อยพูดจาชวนงงเล็กน้อยกับคนตรงหน้า

“เฮ้ย ไอ้เอ นี่แกไปทำไรมาวะ วันนี้พูดจาชวนงงชิบ!”

“ก็วันนี้ พ่อเรียกฉันไปคุย ว่าโรงเรียนเราต้องมีสายลับไว้คอยเฝ้ามองคนในโรงเรียน” เอริคคอยๆอธิบายอย่างใจเย็นที่สุด เพื่อไม่ให้เพื่อนของตัวเองตกใจมากนัก

“แล้วยังไงวะ…….อ๊ะ!!!... เฮ้ย! คุณอาให้แกเป็นสายลับเหรอวะ!!!O_O” ซันตะโกนออกมาอย่างลืมตัว ทำให้เอริคต้องยื่นมือไปปิดปากเขาอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ย เบาๆดิวะ มันไม่ใช่แค่ฉันคนเดียว แกด้วย” เอริคตะคอกใส่ซันเบาๆ ในขณะที่ซันก็ถึงกับนิ่งเงียบพูดไม่ออกเลยทีเดียว

“นอกจากนี้ก็ยังมีอีกสี่คนที่ฉันต้องบอกให้พวกนั้นรู้และแกก็ต้องมาช่วยฉัน”

“ฉะ…ฉันเคยเห็นพ่อกับแม่ของฉันแล้ว และฉันไม่อยากทำงานนี้ ฉันไม่เอาด้วยหรอกวะ!” ซันปฏิเสธทันทีที่ตั้งสติได้ เพราะเขารู้ดีว่าการเป็นสายลับมันยากและเหนื่อยแค่ไหน ถึงมันจะเป็นการสืบเรื่องทั่วไปภายในโรงเรียนก็เถอะ

“ไม่ได้! ฉันก็ปฏิเสธพ่อไปแบบแกนี่แหละ พ่อตอบฉันว่าไงรู้ไหม….พ่อบอกว่า ทางการเขาเลือกเราแล้ว เราก็ต้องทำ บลาๆ”

เอริคพูดพร้อมทำท่าทางล้อเลียนพ่อตัวเอง

“เฮ้ออออ…ฉันต้องทำจริงๆเหรอวะ” ซันพูดพร้อมก้มหน้าลงอย่างหมดหวัง

“เออ...แล้วแกพอจะรู้จักใครในนี้บ้างไหม” เอริคยื่นแฟ้มประวัติในมือให้ซันดู เขาดูอย่างตั้งใจก่อนที่จะปิดมันลง

“ก็เคยคุยอยู่สองคนวะ มีไอ้นัท ไอ้นี่มันเป็นหัวหน้าชมรมคอมพิวเตอร์ เพิ่งคุยกันเมื่อสองวันก่อนแล้วก็ลีเป็นนักมวยที่โคตรเก่งแถมยังสวยอีกด้วยนะเว้ย สวยกว่าในรูปอีกก”

“เออ…งั้นแกรีบพาฉันไปหาเลย ใครก่อนก็ได้” เอริคพูดอย่างรีบร้อน

“ตามมา”

        ซันพาเอริคเดินขึ้นไปที่ชั้นสามห้องคอมพิวเตอร์ คงจะไม่สงสัยกันหรอกนะ ว่า จะมาหาใครก่อน

“เฮ้ย นัท” ซันพาเอริคเดินเข้าไปในห้องคอมพร้อมกับทักคนที่นั่งอยู่หน้าคอมเพียงคนเดียวในห้อง

“อ้าว ว่าไง ซัน มีไรให้ช่วยอีกไหม จะเอาคลิปอะไรอีกล่ะทีนี้ ^^” นัทพูดติดตลกเพราะเมื่อสองวันก่อน ซันได้มาขอให้นัทโหลดหนังผู้ใหญ่มาให้เขา-_-

“โธ่ ไอ้นัท เรื่องใหญ่กว่านั้นอีกเว้ย ไอ้เอ แกบอกมันดิ” ซันยืนกอดอกแล้วบอกให้เอริคช่วยพูด

“เอาล่ะ ถ้าฉันพูดไปแล้วนายห้ามตกใจหรือโวยวายอะไรทั้งสิ้น และนายก็ไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่มันจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ได้ด้วย”

“อ่าๆ ว่ามาสิ” นัทพูดไปยิ้มไป เหมือนไม่รู้สึกตื่นเต้นอะไรเลย

“ทางการให้นายเป็นสายลับประจำโรงเรียนนี้!” เอริคและซันลุ้นอย่างมากกับท่าทางของนัท แต่ … เขาไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยนอกจาก ยิ้ม

“เอาสิ น่าสนุกดี^_^”  พ่อหนุ่มหน้าซื่อคนนี้ตอบตกลงไปเหมือนจะไม่คิดด้วยซ้ำ

“สะ…สนุกงั้นเรอะ นายไม่รู้หรอกว่ามันยากแค่ไหนน่ะ” ซันพูดขึ้นมาทันทีหลังจากเห็นท่าทีของเขา

“ฮ่าๆ พวกนายตลกดีนะ ว่าแต่มันจะเริ่มเมื่อไรล่ะ^^”

“ตอนนี้เลยนายต้องช่วยหาคนที่เหลือให้ครบ ถ้ายิ่งเสร็จภายในคาบชมรมก็ยิ่งดี” เอริคยื่นแฟ้มไปให้นัทดูอย่างที่เคยทำกับซัน

“อ่อ…คนนี้ ชื่อมะลินี่เอง พ่อของเธอน่ะดังมาก ฉันหาโอกาสคุยกับเธอหลายครั้งแล้ว แต่เธอวิ่งหนีฉันตลอดเลย สงสัยคงคิดว่าฉันจะแกล้งล่ะมั้ง”

“งั้นไปกันเลย” 

          หนุ่มหล่อทั้งสามคนเดินเข้ามาในห้องสมุดและเดินหาอะไรบางอย่าง ใช่แล้ว พวกเขากำลังหาใครบางคนที่คิดว่าน่าจะอยู่ที่ห้องสมุด และที่มุมห้องนั่น ไม่มีใครอีกแล้วนอกจากเด็กสาวผมหยิกฟูที่ถูกมัดแบบลวกๆกับแว่นที่หนาและใหญ่ เกินกว่าจะมีใครเหมือน

“เธอ คือมะลิใช่ไหม” เอริคนั่งลงข้างๆ เด็กสาวคนนั้น พร้อมกับยิ้มให้

“ชะ…ใช่ พวกนายต้องการอะไร ฉะ…ฉัน ไปทำอะไรให้พวกนายยย><” เด็กสาวที่ชื่อมะลิพูดพรางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว

“นี่…อย่าร้องสิ ไอ้เอรีบบอกเขาดิ เขากลัวจะตายอยู่แล้ว” ซันเร่งเอริคที่ทำท่าทางไม่ถูก

“เธอได้เป็นสายลับของโรงเรียน นี่ เอาไปดู” เอริคพูดและยื่นแฟ้มประวัติให้มะลิดู เธอหยุดร้องไห้ทันทีและอ่านข้อมูลทั้งหมดอย่างตั้งใจ

 “จะ…จริงเหรอ อย่าหลอกฉันนะO_O” ท่าทีเธอดูเปลี่ยนไปทันทีที่อ่านมันจบ

“อือ แล้วตอนนี้เธอต้องมาช่วยฉันหาคนให้ครบ โอเคไหม” เอริคพูดอย่างใจเย็นพร้อมกับยื่นมือไปให้มะลิจับ

“โอเค ^^” มะลิจับมือเอริคและเก็บหนังสือไว้ที่ชั้นทันที

       พวกเขาทั้งสี่เดินมาถึงที่หน้าชมรมมวยไทย ซึ่งรู้กันดีว่าเป็นที่อยู่ของใคร

“เฮ้ ลีคนสวย คิดไว้แล้วว่าต้องอยู่ที่นี่^^” ซันทักหญิงสาวหน้าตาน่ารักพร้อมทั้งยังมีความเซ็กซี่ป่นอยู่ด้วย

“ว่าไงแก แล้วนี่มาทำไรกันเยอะแยะ” ลีถามหน้าตาย

“ไอ้เอ บอกลีสิ ลี ฉันรับรองว่าเธอต้องอึ้ง!”

“คือ ว่า เธอคือสายลับของโรงเรียนนี้” เอริคพูดอย่างง่ายๆ เพื่อไม่ให้มันเสียเวลามากนัก

“ไร้สาระ นี่นายจะหลอกจีบฉันสินะ อย่าคิดว่าฉันโง่นะ” ลีโมโหจัดที่คิดว่าตัวเองเสียเวลาคุยกับพวกเขา

“นี่เธอจะไม่หลงตัวเองไปหน่อยเหรอ ห๊ะ! หน้าตาดีก็จริง แต่กล้ามเป็นมัดๆอย่างนี้ใครเขาจะไปจีบเธอ!!” เอริคก็โมโหไม่แพ้กัน เพราะน่าตาอย่างเขาไม่จำเป็นต้องจีบใครก่อนอยู่แล้ว

“นี่นาย!!!”

“เฮ้ยๆๆๆ พอเลยๆ ทั้งคู่ นี่ลี ถ้าเธอไม่เชื่อก็ถามสองคนนี้ดู” ซันชี้ไปทาง มะลิกับนัท

“อือ จริงๆนะ ฉันสาบานได้” มะลิพูดพรางยกนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเหมือนลูกเสือสามัญ ทำให้นัทอดขำในความไร้เดียงสาของเธอไม่ได้

“อือใช่ รัฐบาลจัดให้ทุกโรงเรียนในประเทศไทยมีสายลับประจำโรงเรียน เอนายเอาแฟ้มให้เธอดูสิ” นัทช่วยอธิบาย

เอริคยื่นแฟ้มให้ลีอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ลีก็รับมาอย่างไม่เต็มใจเหมือนกัน

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ยยย!!” ลีเริ่มเชื่อในสิ่งที่พวกเขาบอกหลังจากที่อ่านมันจบ

“อือ…มันค่อนข้างจะบ้ามากกกก” ซันเสริม

“ถ้างั้น ก็คงขาดแค่นายแอนดริวอะไรนี่สินะ” ลีเป็นผู้หญิงที่ใจร้อนมากคนหนึ่งเพราะฉะนั้นเธอจึงชอบที่จะทำอะไรไวๆเสมอ

“ใช่เธอพอจะรู้จักบ้างไหม ในนี้ไม่มีใครรู้จักหมอนี่เลย” ซันว่า

“อย่าว่าแต่รู้จักเลย อยู่ในโรงเรียนฉันยังไม่เคยเห็นหน้าหมอนี่สักครั้ง”

“เราน่าจะไปที่ประชาสัมพันธ์แล้วบอกว่า ผอ.เรียกพบเขาดีไหม” มะลิออกความเห็น

“งั้นก็รีบไปกันเถอะ”

        หลังจากที่พวกเขาได้ประกาศหาแอนดริวที่ห้องประชาสัมพันธ์แล้ว พวกเขาก็มายืนรอกันอยู่ที่หน้าห้อง ผอ.เพื่อรอเวลาแอนดริวมาถึงและจะได้ไปรายงานตัวกับ ผอ.ทันทีที่ คนครบ

เวลาผ่านไปไม่นานเท่าไร…..และแล้ว ชายหนุ่มหัวทองที่ดูยังไงก็ไม่น่าใช่คนไทยเดินตรงมาที่ห้องของ ผอ.หลังจากที่ประกาศได้สักพัก

“นี่นายน่ะ แอนดริวใช่หรือเปล่า” ลีผู้หญิงใจร้อนเดินตรงเข้าไปหาหนุ่มผมทองทันทีที่เห็น

“นี่ยัยคนสวย ให้มันน้อยๆหน่อย เจอกันครั้งแรกถามอย่างกับจะไปหาเรื่อง เขาเข้าใจภาษาไทยหรือเปล่าก็ไม่รู้”เอริคก็บ่นตามมาติดๆ

“พอเลยๆ สองคนนี้เลิกทะเลาะกันได้แล้วน่ารำคราญ”ซันขัดทันทีที่เห็นพวกเขาทะเลาะกัน

“มีธุระอะไรกับฉันงั้นเหรอ” น่าประหลาดใจ หนุ่มผมทองคนนี้พูดไทยชัดมากเลยทีเดียว ดูเหมือนไม่ใช่คนต่างประเทศเลย

“พูดไทยได้สินะ ดีเลย ฉันจะบอกนายว่า นายต้องเป็นสายลับให้โรงเรียน” เอริคไม่รอช้า พูดสิ่งที่ต้องการออกมาทันที

“สายลับงั้นเรอะ จะมีไปเพื่ออะไร” แอนดริวถามอย่างสงสัย

“เพราะ ช่วงที่ผ่านมา มีข่าวแง่ลบเกี่ยวกับสถาบันการศึกษาไทย รัฐบาลเลยตั้งให้มีสายลับประจำโรงเรียนและ ห้ามให้ใครรู้”

เอริคอธิบาย

“งั้นเหรอ” แอนดริวทำท่าคิด

“โอ๊ยยย ไม่ต้องคิดแล้ว นายปฏิเสธไม่ได้ เพราะทางการเลือกนายแล้ว ไปห้อง ผอ.กันเลยดีกว่า” ลีแสดงความใจร้อนของเธอออกมาอย่างต่อเนื่องและลากแอนดริวเข้าห้อง ผอ. ไปพร้อมกับคนอื่นๆ

 “แกทำมันสำเร็จจนได้เลยนะไอ้ลูกรัก ^^” ท่าน ผอ.ปลื้มอกปลื้มกับความสำเร็จครั้งแรกของลูกชายของตัวเอง (ไม่นับตอนเล่นกีต้าร์ฮีโร่หรอกนะ - -)

“ผอ.จะให้เราสืบเรื่องอะไรบ้างคะ เราสัญญาว่าจะทำให้ได้ค่ะ!!” มะลิพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นและจริงจัง ทำให้ภายในห้องเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ “ฉะ...ฉันพูดอะไรผิดงั้นเหรอ V_V”

“ฮ่าๆ ไม่หรอกมะลิ เธอตลกดี^^” ซันที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดปลอบใจ

“เอาล่ะ งั้นพวกเธอตามฉันมาเลย อ๊ะ! แล้วคอยสังเกตด้วยนะว่ามีคนตามมาหรือเปล่า” พูดจบ ท่าน ผอ.ก็เดินนำออกจากห้องไป ผอ.พาเด็กๆขึ้นไปที่ชั้นหกหรือชั้นบนสุดของอาคาร ซึ่งชั้นนี้เป็นชั้นเปล่า ที่ถูกปิดตายมาตั้งแต่ คุณปู่ของเอริคยังเป็น ผอ.ของ โรงเรียนนี้ เพราะมีข่าวว่า สมัยนั้น มีนักเรียนผูกคอตายในห้องเรียนบนชั้นหกนี้ เหตุผลที่เป็นข่าวคือเรื่องชู้สาว แต่ คุณปู่ของเอริคไม่คิดเช่นนั้น เพราะหลังจากเกิดเหตุ คุณปู่ของเอริค ได้ให้สัมภาษณ์กับนักข่าวไปว่า ‘ผมรู้จักเด็กคนนี้ดี เขาเป็นคนสวย เรียบร้อย และฉลาด เขาไม่ผูกคอตายเพราะเรื่องงี่เง่าอย่างนี้แน่นอน คุณคอยดูแล้วกัน ผมจะพิสูจน์ให้พวกคุณได้เห็น’ หลังจากนั้น ไม่กี่อาทิตย์ คุณปู่ของเอริคก็เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในช่วงนั้นก็มีคนคิดไปต่างๆนาๆว่ามันเป็น อาถรรพ์ของชั้นหก เพราะ ก่อนหน้าที่คุณตาของเอริค จะขับรถออกไปแล้วประสบอุบัติเหตุนั้น ได้มีการสั่งให้คนงาน ภารโรงต่างๆทุบห้องเรียนที่อยู่บนชั้นหกให้หมด ทุกคนคิดกันไปว่า เด็กสาวคนนั้นอาจหาตัวตายตัวแทนหรือไม่ก็อาจโกรธที่คุณปู่ของเอริคพูดกับสื่อแบบนั้นก็เป็นได้  ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับชั้นหกนี้อีกเลย มีก็แต่วันนี้

“อะ…อาจารย์คะ นะ…นี่มันชั้นหก” ลีพูดเสียงสั่นด้วยความกลัว

“เธอกลัวใช่ไหมล่ะ ยัยคนสวย” เอริคพูดเยาะเย้ย

“นี่! ใครๆเขาก็รู้ว่าชั้นนี้มีอะไร” ลีเถียงทันที

“พอเลยๆ พวกเธอไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว ฉันจะเปิดประตูแล้วนะ” ผอ. เปิดประตูที่ปิดตายมานาน ราวๆ สามสิบปีได้ แต่ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ คอมพิวเตอร์ที่เรียงกันราวๆห้าเครื่อง ทีวีที่ฉายภาพจากกล้องวงจรปิด ทุกมุมภายในโรงเรียน กุญแจห้องทุกห้องของโรงเรียน ชั้นหนังสือมากมายราวกับห้องสมุด อุปกรณ์ของตำรวจมากมายที่ใช้ในการสืบค้น  ที่เด็ดไปกว่านั่นคือ ชุดและเครื่องแต่งหน้าต่างๆ ที่สามารถใช้ในการปลอมตัว

“นี่มันอะไรกันครับพ่อ ผมไม่เห็นเคยรู้มาก่อน” เอริคถามพ่อของตนแต่สายตายังมองไปรอบๆห้อง

“ข่าวนั่นน่ะ มันทำให้ทุกคนกลัว ตอนนั้นน่ะพ่ออายุประมาณ20ได้ คุณปู่ของลูกบอกกับพ่อว่า คุณปู่รู้ว่าเรื่องนั้นน่ะ มันคือฆาตกรรม และก็รู้ว่าใครทำ ขาดก็แต่หลักฐานในการเอาผิด ที่คุณปู่สั่งให้คนมาทุบห้องเรียนบนชั้นหกน่ะ ก็เป็นเพราะ จะสร้างเป็นห้องนี้แหละ แต่ว่าคุณปู่ก็เสียชีวิตลงซะก่อน แต่มันไม่ใช่อุบัติเหตุหรอกนะ เพราะตำรวจบอกพ่อว่า มีการตัดสายเบรกที่รถของคุณปู่ แต่ที่ไม่เป็นข่าวก็เพราะ พ่อบอกตำรวจไปว่า ถ้าเกิดว่าเขารู้ว่าพ่อรู้เรื่องการฆาตกรรมนี้ เขาอาจจะมาฆ่าพ่ออีกคนก็ได้ ตำรวจเลยเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ และพ่อก็ได้มาเป็น ผอ.ทั้งที่ตอนนั้นยังเรียนไม่จบด้วยซ้ำ แต่มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก พ่อต้องการรู้ว่าใคร เป็นคนฆ่าคุณปู่ของลูก เพราะท่านไม่บอกอะไรพ่อเลย นอกจากบอกแค่ว่า เป็นคนในโรงเรียน แต่จนถึงทุกวันนี้ พ่อก็ยังหาไม่เจอ พ่อนี่มันโง่จริงๆ ” ท่านผอ.พูดจบก็เอามือขึ้นมาปิดหน้า

“โธ่พ่อครับ มันยากขนาดนั้นใครจะไปหาเจอ พ่ออย่าโทษตัวเองเลย” เอริคปลอบใจพ่อของตัวเอง

“แต่ผอ.คะ ถ้าตำรวจรู้ว่ามันคือการฆาตกรรม แล้วทำไมตำรวจถึงไม่ช่วยในเรื่องนี้” มะลิถามด้วยความสงสัย

“ก็อาจารย์บอกว่าจะไม่เอาเรื่องกับคนคนนั้น เรื่องมันจะได้จบๆ เพราะอาจารย์อยากจะสืบเอาเองมากกว่าน่ะ”

“ไม่เป็นไรหรอกนะครับคุณอา พวกเราจะช่วยคุณอาเอง อย่าลืมนะครับว่าผมลูกใคร^^” ซันพูดเพื่อให้ ท่าน ผอ.รู้สึกดีขึ้น และ ผอ.ก็รู้ดี ว่าเขาฉลาด พอๆกับพ่อแม่ของเขาที่เป็นเพื่อนรักกันมาแต่ไหนแต่ไร

“ดีมาก งั้นอาจารย์ขอสั่งการให้พวกเธอทำภารกิจแรกให้สำเร็จ!!!” ผอ.พูดด้วยความมุ่งมั่นและติดตลกเล็กน้อย เรียกเสียงหัวเราะจากบุคคลในห้องนั้นได้มากเลยทีเดียว