เมียหลวง

ลำดับตอนที่ #7 : เมียหลวง - หวง / กวนประสาท

  

Geng   Part 

หลังจากที่มาถึงที่หมายแล้ว เซนก็กระโดดแล้วร้องด้วยความดีใจที่ได้เจอ ทะเล อีกครั้ง 

"พี่เก่ง ! ป่ะ !! ลงน้ามมมมม "  

"เย้ยยย ! มะ ตุ้มมม ! "  เซนลากมือผมพร้อมกระโดดลงทะเลซะแล้ว !

"แฮ่ก ๆ ว้าวว น้ำใสมากเลยย >< "

"เซนน เรายังไม่มีชุดเปลี่ยนเลยนะ ! จะรีบลงทำไมเนี่ย "

"เซนอยากเล่นนิ >< "

"ให้ตายสิ ! ไม่เอาแล้ว ไปหาเสื้อผ้าเปลี่ยนก่อน แล้วค่อยลงมาเล่น "

"ไม่อาวว เค้าจะเล่น >< "  ทำไมแมวมันดื้ออย่างนี้ฟร่ะ ! อย่างนี้ต้องการแกล้งซะให้เข็ด !

"ซ่าาา ! นี่แหน่ะ ! ดื้อดีนัก ฮ่า ฮ่า "  ผมวักน้ำใส่มือก่อนจะสาดเซนอย่างเต็ม ๆ

"เย้ย ! นี่แหน่ะ ! เซนไม่ยอมแพ้หรอก ฮ่า ฮ่า ซ่าาา "  จากที่เปียกอยู่แล้วก็เปียกหนักกว่าเดิมอีก ! 

"ซ่าาาา / ซ่าาา "  ทั้งสองสาดกันอยู่อย่างนั้น โดยมีอีกสายตาจับจ้องมาที่เก่งด้วยความ ' อยากได้ '


"นายท่านชวนเซนเล่นทำไมเนี่ย เห็นไหมแปปเดียวเย็นเลย ! "  เซนบ่นใส่ผมอุบอิบ

"อะไรใครกันแน่ที่ลากพี่ลงน้ำน่ะ เซนมั่วจริง ๆ เลย "

"เอ้า ! เออเนาะ ฮ่า ฮ่า "  ผมกับเซนสภาพเหมือนลูกแมวตกน้ำเลย โดยเฉพาะเซนใส่เสื้อสีขาวที่เปียกน้ำแล้วเซ็กซีชะมัด หึหึ ! ดีนะที่แถวนี้ไม่ค่อยมีคนเพราะมันเย็นแล้ว ไม่งั้นผมคงลงแดงตายถ้ามีใครมามองเซนในตอนนี้ ใช่แล้ว ! ผมดูได้คนเดียว

"นายท่าน ! ระวัง ! "

"ห้ะ ?  โอ้ย !! "  ผมล้มลงกับพื้นใครว่ะ ขับจักรยานชน ไอ้เลว ! แต่พอผมเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละ ! น่ารักว่ะ !

"เอ่อ จียอนขอโทษนะคะ คือ จียอนมัวแต่มองหาน้องน่ะคะ เลยไม่ได้มองคุณ ขอโทษนะคะ "

"มะ ไม่เป็นไรครับ "  ให้ตายสิ คนอะไรน่ารักชะมัด ! ขาว สวย ที่สำคัญ เซ็กซี่ชะมัด ใช่แล้วหล่ะ ! เธออยู่ในชุดกระโปรงสีฟ้าออ่นบาง ๆ น่ารักยั่วใจมาก

"เพี้ย ! เอ่อ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมสองคนขอตัวนะครับ "  เซนตบผมอะ TT  

"คะ ๆ "  จียอนเอ่ยก่อนจะหันมายิ้มให้ผม " แล้วเจอกันนะคะ " เธอพูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนจะปั่นจักรยานต่อ

"ไปดินายท่าน ! มองอยุ่นั่นแหละ ไม่เขมือบไปเลยล่ะ ห๊ะ !! "  เวนตวาดใส่ผมเสียงดัง ให้ตายสิ จะมาโหดอะไรตอนนี้ว่ะเนี่ย

"โหย เซนอะ พี่ขอโทษ "

"ไปเถอะ ! "  เซนเดินนำผมไปแล้ว โอ้ ! อย่าบอกว่า เซนโกรธนะ TT 

"เซนไปรีสร์อทพี่ถูกหรอ "

"ถูกดิ ! ป้ายตัวเท่าบ้านขนาดนั้น "

"ฮ่า ฮ่า แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นรีสอทของพี่ "

"ดูชื่อดิ  'GZ วาโยรีสอร์ท'   เซนไม่รู้ก็บ้าแล้ว "

"เก่งนิ มา ๆ ให้รางวัล ฮ่า ฮ่า "

"ไม่ต้องเลย ! เรื่องเมื่อกี้ไม่ได้เคลียเลยนะ "

"เอ้ะ ! เรื่องอะไร ไม่มีนิ >< "

"เหอะ ! ช่างเถอะ เซนไม่พูดกับนายท่านล่ะ "

"เอ้ะ เดี่ยวนะเซน ... แสดงว่า เซนน หึงพี่ใช่ไหม ฮ่า ฮ่า "

"บะบ้า ! ใครเค้าจะไปหึงนายท่าน บ้ารึเปล่า อย่าคิดไปเองได้ไหม "

"อะไรเซนพี่แค่สันนิฐาน ทำไมต้องอธิบายยาวขนาดนั้นล่ะ แถวบ้านพี่เรียกร้อนตัวนะ "

"เย้ยย ! เซนเปล่านะ "

"หึหึ ดีใจ คนแถวนี้หึงด้วยย "

"ใครหึง ไม่มี๊ >< "

"น่ารักว่ะเซน ! มาหอมแก้มทีดิ "

"มะ ... ฟอดดด "

"ฮ่า ฮ่า ป่ะ ๆ เข้าข้างในได้แล้ว "

"อะ อืมม "


"เซน เดี่ยวเซนไปอาบน้ำก่อนนะ เดี่ยวพี่ไปเคลียเด็กข้างนอกแปปนึง "

"โอเค "  เมื่อผมเอาของไปเก็บข้างนอกแล้ว ผมก้ต้องเดินตามหาเจ้าของผ้าเช็ดหน้าที่ทิ้งไว้ซะก่อน ใช่แล้วหล่ะ ผู้หญิงที่ขับจักรยานชนผมแอบเอาผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋าผมตอนเธอล้มใส่ผมน่ะสิ หึ ! ในเมื่อทอดสะพานให้ผมขนาดนี้นี้แล้ว ทำไมผมถึงจะไม่คว้ามาล่ะ

ว่าแต่ว่า เธอคนนั้นอยู่ไหนกันนะ ?  ผมเดินรอบ ๆ รีสอร์ทแล้วก็ไม่เจอ ให้ตายสิ เธออยู่ไหนกัน ?  ต้องลองไปหาริมหาดแล้วแหละ เผื่อจะเจอ และเมื่อผมเดินมาริมหาดก็เจอเธอนั่งอยู่คนเดียว

"เอ่อ ... คุณจียอนครับ "

"เอ้ะ ?? อ๋อ คุณนั้นเองที่จียอนขับจักรยานชนใช่ไหมคะ "

"ใช่ครับ ... "

"เอ่อ แล้วคุณรู้จักชื่อจียอนได้ไงคะ "

"ก็คุณเรียกแทนตัวเองว่าจียอนตอนที่คุยกับผมนิครับ ผมก็เลยรู้ "

"อ๋อ คะ "

"คุณลืมไอ้นี่ไว้น่ะครับ "  ผมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอ

"ถึงว่าหายไปไหน ขอบคุณมากนะคะ "

"ครับ ยินดีเป็นอย่างยิ่ง "  ผมยิ้มโปรยเสน่ห์ให้เธอ หึ ! คงไม่รอดหรอก

"คะ ... เอ่อ แล้วแฟนคุณไปไหนหรอคะ "

"แฟน ?? "  คงหมายถึงเซนสินะ 

"ใช่คะ แฟนคุณที่หน้าหวาน ๆ น่ะคะ "

"อ้ออ ไม่ใช่แฟนหรอกครับ น้องชายผมน่ะครับ "

"จริงหรอคะ "  เปล่า ผมโกหก !

"ครับ ^^ "

"คะ ดีแล้วว "  

"อะไรนะครับ ? "

"อ๋อ จียอนบอกว่า น่ารักดีคะ "

"ครับ ฮ่า ฮ่า ... เอ่อ ผมต้องไปแล้วนะครับ "

"คะ "

"ผมขอเบอร์ติดต่อคุณไว้ได้ไหมครับ "  ผมพูดพลางยื่นไอโฟน 4 ให้เธอ

"ได้สิคะ ^^ "  เธอจิ้ม ๆ อยู่แปปนึงก็ส่งมันคืนมาให้ผม 

"ครับ ขอบคุณมาก งั้นผมไปนะครับ "

"ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ "

"ครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ "

"เช่นกันคะ "  ผมยิ้มบาง ๆ ให้เธอก่อนจะรีบกลับมาหาเซนที่ห้อง ..


"ไปไหนมาอะ นายท่าน "

"ไปทำธุระครับ ทำไมคิดถึงหรอ "

"บ้าสิ ! ไปอาบน้ำเถอะ เซนง่วงแล้ว "

"โอเค . "   ผมเดินมาหลังบ้านพร้อมกดโทรศัพท์หาจียอน

"ฮัลโหล จียอนหรือเปล่าครับ "

[ใช่คะ ]

"ครับ ผมเก่ง นะ ที่ขอเบอร์คุณเมื่อสักครู่นี้ "

[คะ แหมพึ่งแยกจากกันเมื่อกี้เองนะคะ ]

"ครับ ก็ผมคิดถึงคุณนิ "

[ปากหวานจังเลยนะ]

"ผมก็ปากหวานเฉพาะคุณนั่นแหละครับ "

[ให้มันจริงเถอะคะ .. เด๊่ยวจียอนขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ แล้วค่อยคุยกัน]

"ครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ "

[คะ ]  ' ติ้ด '  พี่ขอโทษานะเซน พี่แค่อยากหาของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้นเอง !

Gun  Part ..

"นายมาสายไป 2 นาที ! "

"โหย ลุงถ่านจะอะไรกับผมมากมายเนี่ย ! แค่ไม่กี่นาทีเองทำเป็นบ่นไปได้ "

"แต่นายต้องรักษาเวลานะ ! "

"เอาเถอะ ขี้เกียจเถียง มีอะไรให้ทำว่ามา "

"นายต้องคิดบัญชีของเดือนที่แล้วให้ฉันดูก่อน แล้วฉันจะตัดสินใจว่านายจะทำงานได้หรือเปล่า "

"โหย ก็แค่คิดบัญชี กระจอกมาก "

"หึ ! แล้วนายจะได้รู้ ... "  มันไม่ง่สยอย่างที่นายคิดหรอกไอซ์ บัญชีนั่นน่ะ ผมปลอมมันขึ้นมาเพื่อให้ดูยุ่งยากและตัวเลขมากกว่าหลัก ร้อยล้าน นายจะคิดได้หรือเปล่า ! ยังไง นายไม่มีทางได้ทำงานนี้หรอก ฮ่า ฮ่า !

"เอามาสักทีดิ ยืนดำอยู่นั้นอ่ะ "

"อะ เอาไป ! " ผมวางแฟ้มไว้ตรงโต๊ะทำงาน ก่อนจะเดินออกจากห้องนั้นไปด้วยความสะใจ ! นายไม่มีทางชนะฉัน !!

Ice  Part ...

โว้ยย ! ทำไมเลขมันเยอะขนาดนี้ว่ะ ! ไอ้บริษัทบ้านี่จะรวยไปไหน แค่เดือนเดียวรายรับมากกว่าร้อยล้าน แล้วไหนจะต้องแยก ๆ ๆ ๆ !!! ยากชะมัด !

"เป็นชั่วโมงแล้วนะ จะเอากลับไปนั่งคิดที่บ้านเลยไหม "

"ก็ดี ! "  ผมตอบกลับไปอย่างกวนประสาท

"ไอ้เด็กกวนประสาท "  ผมชินแล้วกับคำนี้ ไม่ด่าผมด้วยคำนี้สักวันสงสัยไอ้ลุงถ่านมันจะเฉาตาย

"นี่ ผมถามอะไรหน่อยดิลุง เดือนนึงนี่รายรบเข้ามา มากกว่า ร้อยล้านเลยหรอ "

"อะ เออ ! "

"ไม่เชื่ออะ ผมพอจะดูออกนะ ลุงอะ ทำขึ้นมาเองใช่ไหม "

"ปะ เปล่าาา "

"ไม่เชื่อ ! "  ผมลุงขึ้นและเดินเข้าไปประชิดตัวไอ้ลุงถ่านหน้าหวานจนลุงต้องถอยหนี แต่ผมก็ไล่ต้อนไแจนหลังชิดกำแพง พร้อมเอามือก่ายกำแพงไว้

"ลุงบอกมา ! "

"อะ อะไร ! "

"ลุงปลอมมันขึ้นมาใช่ไหม "

"ปะ เปล่า "

"ลุงโกหก งั้นผมจูบนะ "

"บะ บ้าดิ ! "

"บอกมา ! "

"เปล่าจริง ๆ "

"ปากแข็งหรออ "

"จะ จริง ๆ นะ " เสียงคนตรงหน้าผมเริ่มออ่นลงเรื่อย ๆ เมื่อผมเลื่อนหน้าลงไปเรื่อย ๆ จนปากจะชิดกับปากของคนตรงหน้าอยู่แล้ว

"จริงหรือเปล่าา "

"มะ ... โอเค ! ฉันบอกก็ได้ ฉันทำขึ้นมาเอง พอใจยัง ! "

"ก็แค่นั้น ... แต่ว่า ... "  

"แต่อะไร อุ้บ .. ! "  ผมประกบปากคนร่างบางพร้อมมอบสัมผัสอันเร่าร้อนให้ทันที หึ ! ใครเจอจูบของผมก็ต้องออ่นระทวยทั้งนั้นแหละ

"อ่าา  พะ พอออ "

"หึ ! ช่วยไม่ได้ "

"ฉันบอกไปแล้ว นายจะมาจูบฉันทำไม ! "

"เอ้า ! ก็ปากลุงมันยั่วผมนิ หว๊านนน หวานนน "

"บะ บ้า ! "  พี่กันว่าผมพลางผลักผมออก ก่อนจะตวาดลั่น

"เอาของจริงไปทำ ! เสร็จแล้วเอามาส่งที่ห้องฉัน "

"ฮ่า ฮ่า โอเค ๆ "  แกล้งพี่กันนี่สนุกเป็นบ้า คนอะไรปากหวานชะมัด ! นี่แหละ น่าหลงไหล หึหึ ! อีกไม่นานพี่ต้องตกเป็นของผม !!!!!