แผนลับร้ายสะกดใจให้รับรัก ตอนที่1

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ...

           แผนลับร้ายสะกดใจ ให้รับรัก  

T           The snolping^^
    g       บทนำ....

บท

      ฉันเคยวาดฝันไว้ว่าชีวิตฉันจะต้องเหมือนกับซิลเดอร์เรร่าในนิทานปรัมปรา 
แต่ว่านะ...โชคชะตาดันเล่นตลกเพราะฉันไม่ได้มีแม่เลี้ยงใจร้าย   
ไม่ได้มีพี่สาวใจมารและที่สำคัญฉันยังเกิดมาหน้าตาเหมือนกบเคโระเอาเถอะฉันไม่โทษใคร
เฮ้อ~ชีวิตนี้มันเศร้าอาคร้าพี่น้อง....

     ก่อนอื่นขอแนะนำตัวนะคะฉันสาวน้อยวัยสิบหกย่างสิบเจ็ดปีมีชื่อว่าปั้นหยา  
มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อปั้นจั่น ฉันเรียนยู่ชั้นม.ปลายห้องเอฟ(อนาถแท้) 
หน้าตาก็พอควงไปวัดไปวาได้(มั้งนะ)แต่ไอ้พี่ชายตัวดีมานชอบบอกว่าฉันหน้าตาเหมือน
เขียดโดนรถทับ
คิดสภาพดูสิคะว่าหน้าตาฉันจะเป็นไง สวยไม่เบา...เหอๆๆ

    เอาล่ะเข้าเรื่องซะที

   “ยัยขี้เหร่ เร็วหน่อยสิ แต่งยังไงก็ไม่สวยหรอกโว้ยยยยย”

เสียงห้าวๆของพี่ปั้นจั่นดังขึ้นมาจากทางหน้าบ้านทำเอาฉันที่นั่งอยู่ในห้องสะดุ้งโหยงเลย

   “ค้า~คนเพิ่งตื่นจะเร่งอะไรหนักหนาเล่า”ฉันตะโกนออกไปทางระเบียงห้อง
เนื่องจากห้องนอนของฉันอยู่บนชั้นสอง

   “ยัยคางคก กินขี้อยู่รึไงหา!...”

ดูมัน...ช่างเป็นพี่ชายที่น่านับถือจริงๆจะให้กำลังใจน้องสาวตัวเองสักหน่อยก็ไมได้(ถึงมันจะเป็นเรื่องโกหกก็เหอะ)

   “เออ!   รู้แล้วกำลังลงไป”ฉันตอบอย่างไม่พอใจ สุดๆ

ฟิ้ววววว~ คิคว่ามันคือเสียงวิ่ง แล้วกัน

   “กว่าจะเสด็จ”

 เจ้าพี่ตัวดียืนกอดอกไม่พอใจอยู่ข้างรถเก๋งบีเอ็มคันหรูที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดปีที่แล้ว   เออ...ฉันไม่ได้บ้างให้มันรู้ไปเซ่ อะโธ่เอ๊ยยย

 “ไม่ต้องพูดมากจะไปไม่ไปโรงเรียนอ่ะ   รีบนักไม่ใช่หรอ”พูดจบฉันก็รีบเปิดประตูขึ้นมานั่ง
บนรถทันที  
สักพักหลังจากที่ทำหน้าไม่พอใจไอ้คุณท่านพี่ก็รีบขึ้นตามมา

 “มีอะไรจะบอกว่ะ...”

   “อะไร...จะพูดก็พูด”

   “เดือนนี้พ่อโอนเงินมาให้เพิ่มคนละพันห้า...เมื่อวานไปเบิกมาแล้ว”

    พี่พูดอย่างยิ้มๆก่อนจะขับรถไปตามทางไปโรงเรียนหา...ว่าไงนะ พอโอนตังมาให้เพิ่มอย่างนั้นหรอ 
ไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ อิอิ แต่ก็ดีไปจะได้เอาไปจ่ายค่าเข้าค่ายซัมเมอร์
ปลายปีเหอๆๆ

   “งั้นเอาส่วนของปั้นหยามาด้วยจะเอาไปทำธุระ”

   “หึหึ                           "..สงสัยจะไม่ได้นะไอ้น้อง”หมายความว่าไง...

    “เพราะ...พี่เอาไปซื้อของขวัญให้น้องแกรนด์แล้ว เสียใจด้วยมันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ”
มันยังมีหน้ามายิ้ม 

    “อะไรนะ!แล้วค่าเข้าค่ายปิดเทอมฤดูร้อนของปั้นหยาล่ะจะเอาที่ไหนจ่ายหา!...
 ที่สำคัญนั่นมันเงินตั้งสามพันนะของขวัญบ้าบออะไร

ฟระ!”

    “เธอก็ขอพ่อใหม่สิไม่เห็นยาก...ก็น้องเค้ารวยซื้อของถูกๆให้ได้ไงเสียชื่อกันพอดี   
ก็แค่ลงทุนนิดหน่อยอีกหน่อยก็ได้คืน”

แล้วพี่ไม่คิดบ้างรึไงว่ากว่าพ่อจะได้เงินมาแต่ละบาทมันยากแค่ไหน    
ต้องทำไร่ ไถนาตากแดดหน้าดำ...อ้อนั่น ไม่ใช่ป๊ะป๋า แล้ว

    “อ้อหรอ   เกาะแดกเค้าว่างั้น”ฉันทำสีหน้าดูถูกสุดๆ ไม่อยากจะเทศพี่ชายฉันแมงดา

    “ป่าว...ก็แค่...เฮ้ยแล้วจะรู้ไปทำไมเรื่องของผู้ใหญ่เด็กอย่ายุ่ง”

แต่ได้ข่าวว่าแกเอาตังฉันไปว่ะ   แล้วนายก็แก่กว่าฉันแค่สองปีนะ

 “เดือนหน้าเดี๋ยวคืนอย่าเรื่องมากไปหน่อยเลยอีกตั้งสี่เดือนกว่าจะเข้าค่ายไม่ใช่รึไง”

     ชิ ก็ได้ย่ะโธ่ถ้าไม่เห็นว่าหล่อไม่ยอมนะเนี้ย 

    .... อืมแต่จะว่าไปพี่ฉันก็ฮอตมากในหมู่สาวๆนะ หน้าตาก็...อืม หล่อมากเลยทีเดียวดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มเหมือนกับฉัน จมูกโด่งได้รูป   หน้าเรียวยาวปากอมชมมพู   ตัวสูงผิวขาว 
อานะสรุปคือหล่อ ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นพี่ชายฉันล่ะก็จีบไปแล้วละ

     เอ่อ...ว่าแต่พี่มันคงไม่เอาฉันหรอก

     “ฉันสวยขึ้นรึไงมองอยู่ได้”

ฉันพูดพรางขมวกคิ้ว ใช่แล้วฉันสังเกตเห็นว่าพี่ปั้นหยาเองก็มองฉันอยู่เหมือนกัน

     “เธอนั้นแหละมองฉันทำไม? จ้องอยู่ได้จะทะลุอยู่แล้วนะโว้ย”

เออจริง   เหอๆๆบ้าว่ะเรา

    “ป่าวก็เพิ่งสังเกตเห็นว่าพี่ก็หล่อดีเหมือนกัน”พูดไปก็อายนะนี่ อิอิมีพี่ชายหล่อ 
ชมตัวเองทางอ้อมค่ะทุกท่าน เหอๆๆๆ

    “ผิดกับฉันที่เห็นว่าเธอ...ขี้เหร่มาตั้งแต่เกิด ฮ่าๆๆๆๆ”ไปตายซะ 

   “ลงไปยัยคางคก ถึงโรงเรียนแล้ว”

พี่พูดพร้อมกับจัดการโยนกระเป๋านักเรียนของฉันมาให้ใบนึง 
และฉันก็ได้รู้อะไรอีกอย่างว่าพี่ปั้นจั่นมันไม่เคยพกอะไรมาเรียนเลย