ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องไม่จริงทั้งนั้น
    “ความจริงแม่ก็ไม่อยากพูดเรื่องนี้เท่าไหร่หรอกนะ แต่มันจำเป็น คือว่า ตาปื๊ด  สามี
ของลูกหนะ รู้สึกจะมีอคติกับแม่มากเกินไปหน่อยนะ เขาคิดว่าแม่เป็นคนพูดมาก จู้จี่ ขี้
บ่น ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ และที่สำคัญชอบสอดรู้สอดเห็น อยากรู้เรื่องของ
ชาวบ้านไปทั่วจนดูเหมือนเป็นคนไม่มีมรรยาท ลูกช่วยวานไปบอกเขาหน่อยละกัน ว่า ที่
เขาคิดน่ะ ไม่จริงเลยสักนิดเดียว” คุณนายสมศรี กระสิบบอกลูกสาวเสียงเครียด
    “แหม !! ร้ายจริงๆเลย กลับมาเมื่อไหร่จะต้องมียกหกชนิดแอลตาซิลไม่กล้าจ่าย
เพราะกลัวเจ๊งซะแล้ว หนอยแน่ ตาปื๊ด!! กล้าดียังไงมาว่าคุณแม่ชั้น เสียๆหายๆแบบนี้
แต่คุณแม่ค่ะ ผัวหนูไปว่าคุณแม่ที่ไหน เมื่อไหร่ค่ะ”
    “เอ่อ.......ความจริงเขาไม่ได้พูดกับแม่ตรงๆหรอกนะ” คุณนายสมศรีตอบ
    “เพียงแต่ว่า...แม่ไปอ่านเจอเข้าในสมุดไดอารี่เล่มที่อยู่ในลิ้นชักโต๊ะทำงานที่ล็อกด้วย
กุญแจ 3 ชั้น นั่นเข้าโดยบังเอิญแบบไม่ได้ตั่งใจเข้าน่ะ ก็เลยทราบ” คุณนายสมศรีตอบ
เสียงอ่อยๆ
ของลูกหนะ รู้สึกจะมีอคติกับแม่มากเกินไปหน่อยนะ เขาคิดว่าแม่เป็นคนพูดมาก จู้จี่ ขี้
บ่น ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ และที่สำคัญชอบสอดรู้สอดเห็น อยากรู้เรื่องของ
ชาวบ้านไปทั่วจนดูเหมือนเป็นคนไม่มีมรรยาท ลูกช่วยวานไปบอกเขาหน่อยละกัน ว่า ที่
เขาคิดน่ะ ไม่จริงเลยสักนิดเดียว” คุณนายสมศรี กระสิบบอกลูกสาวเสียงเครียด
    “แหม !! ร้ายจริงๆเลย กลับมาเมื่อไหร่จะต้องมียกหกชนิดแอลตาซิลไม่กล้าจ่าย
เพราะกลัวเจ๊งซะแล้ว หนอยแน่ ตาปื๊ด!! กล้าดียังไงมาว่าคุณแม่ชั้น เสียๆหายๆแบบนี้
แต่คุณแม่ค่ะ ผัวหนูไปว่าคุณแม่ที่ไหน เมื่อไหร่ค่ะ”
    “เอ่อ.......ความจริงเขาไม่ได้พูดกับแม่ตรงๆหรอกนะ” คุณนายสมศรีตอบ
    “เพียงแต่ว่า...แม่ไปอ่านเจอเข้าในสมุดไดอารี่เล่มที่อยู่ในลิ้นชักโต๊ะทำงานที่ล็อกด้วย
กุญแจ 3 ชั้น นั่นเข้าโดยบังเอิญแบบไม่ได้ตั่งใจเข้าน่ะ ก็เลยทราบ” คุณนายสมศรีตอบ
เสียงอ่อยๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น