คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : I'M SORRY : 4
รถอานยอลแล่นมาอที่บ้าน พั่าอาาศอระูลปาร์
ผมเินลารถ่อนะเอ๋ยถาม านยอล....
" นัลู้าไว้ที่นี้หรอรับ ุานยอล
" อ่อ รับ
เ่ยวเราเ้าไปรอเ้า ้าในีว่า พี่แบ
" รับ "
านยอลเินนำเ้าไปในบ้านที่เียบมาเพราะบ้านนี้ไม่มีนอยู่
เพราะเ็บเอาไว้สำหรับนในระูลเอาไว้มาพัผ่อนเท่านั้น ......
เวลาผ่านไปั่วโมว่าๆานยอลที่นั่ื่มไวท์ั้แ่เินเ้ามาในบ้านลู้า็ยัไม่มาแบฮยอนที่นั่รออยู่อีห้อึเิมถาม้วยวามสสัย.....
" ุานยอลรับ.....ลู้าะมาถึี่โมรับ
นี้มัน็ึมาแล้ว
"ไม่มาแล้วมั้ !!!
"ั้นผมว่าเรา
ลับัีว่าเ่ยวะึไปว่านี้ อีอย่าผมไม่ไ้บอ
แม่เอาไว้ว่าะออมารับลู้า้วย
" านบอุน้าให้แล้ว
ว่าืนนี้ะมารับลู้า ไม่ไ้ลับบ้าน
" มะ..ไม่ไ้ลับบ้าน หมายวามว่าไ
"็ลู้าไม่มา แล้วอนนี้็ึแล้ว้วย
อีอย่ามเริ่มเมาแล้ว้วย เมาไม่ับ พี่ไม่รุ้หมายหรอรับ
"เ่ยว ุานยอลนั่ไป็ไ้รับ เ่ยว ผมับให้.."
" ทำไม พี่ลัวอะไรหรอรับ?"
"ุานยอลถามอะไรแปลๆ ถ้าะนอนที่นี้ริๆ ั้นเ่ยวผมอัวไปที่ห้อผม่อนนะรับ
านยอลว้า้อเล็ๆอแบฮยอน “นั่ื่มเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ
พี่ายยยย!!!
"ผมไม่ื่มอพวนี้ ุ...ุานยอลื่มไปนเียวเถอะรับ
" ั้น็นั่เป็นเพื่อนผมหน่อยนะ... เพื่อผมเมา พี่ะแบผมไปนอนที่ห้อ้วย โอเร"
พร้อมลุึ้นับแบฮยอนนั่ลที่เ้าอี้อีัวโยไม่รอฟัำอบอแบฮยอน...
เวลาผ่านไปไม่นานนั
อยู่ๆานยอล็หลับอยู่รโฟาที่ัวเอนั่ื่มไวท์ อยู่
แบฮยอนเห็นแบบนั้นึิว่าานยอลเมาแล้วหลับไป แ่วามริไม่ใ่
ทุอย่ามันือแผนที่เ้าสร้าึ้นเพื่อพิสูน์วามริ......
“ุานยอล
ุานยอล ุานยอล รับ “ แบฮยอนพยายามปลุเรียานยอลที่แล้หลับเพื่อให้ึ้นไปนอนในห้อ
แู่เหมือนะไม่เป็นผล านยอลไม่อบรับอะไรเลย..
"ัว็ให่ ะแบึ้นไปยัไ อโทษนะุานยอล ุนอนรนี้แระ เ่ยว ผมะไปเอา ผ้าห่มมาห่มให้ "
แบฮยอนพูบพร้อมเินไปหาผ้าห่มะมาห่มให้านยอล ......
ระหว่าที่แบฮยอนไปหาผ้าานยอลที่แล้ทำเป็นหลับลืมาึ้นมา พูับัวเอ "หรือว่าเราิมาไปเอ" ระหว่านั้นแบฮยอนเินมาพร้อมับผ้าห่ม และ
ะละมัับผ้าเ็ัว .....
แบฮยอน่อยๆบรร
ใ้ผ้านหนูุบน้ำแล้วเ็หน้าเ็าให้านยอลอย่าเบามือเพียเพราะลัวว่าานยอละื่น
........ ระหว่าที่แบฮยอนเ็หน้าเ็าให้านยอลอยู่นั้น านยอลับิในใ หลัาแบฮยอนเ็เส็แล้วะพูวามริับแบฮยอนและอโทษ
ที่ พิสูน์ เรื่ออะไรบ้าๆแบบนี้ .............
แ่ทว่า แบฮยอนไม่พูอะไรออมาเสีย่อน.......
"นายหลับนายไม่ไ้ยินที่พู พี่ะพูรั้เียว
นายรู้ไหมั้เ็นโ ที่รู้สึพิเศษับนายมาเลยนะ ยิ่โึ้นวามรู้สึพิเศษ็ยิ่มาึ้น มานพี่ไม่สามารถที่ะเ้าไล้นายไ้
พี่มันนบาป พี่ไม่ไ้อยาิับนายแบบนี้
แ่ไม่รุ้ทำไม .....พี่รันายนะานยอล!!! รัมานานแล้ว "
พร้อมับ้มละหอมไปที่หน้าผา....แ่านยอลับลืมาแล้วผลัแบฮยอนระเ็น ออาัวเอทันที...
" มึมันนหน้าเลีย
ทุเรศ มึิับูแบบนี้ไ้ยัไ ห๊ะ!!!
" านยอล......พี่อโทษ ฮือๆๆๆ “
แบฮยอนพูอโทษทั้น้ำา
"ูไม่สมวรเรีย
มึว่าพี่ ริๆ ไอ้แบ ไอ้วิปริผิเพศ!!!
...... ทำไมอยามาหรือไห๊ะ ไ้เ่ยวุัให้อย่าสาสม
านยอลไม่พุเปล่าลุึ้นไประาแบฮยอนอย่าแร "มานี้มึอยามาใ่ไหม "
"นายะทำไรพี่พี่อโทษ านยอล " " อย่ามาบีบน้ำามันไม่ไ้่วยใหู้สสารมึ
านยอลระาพาแบฮยอนมาที่ห้อนอน
ับแบฮยอนโยนลเียอย่าแร .....
"นายะทำอะไรานยอล ฮือๆๆ
"มึมันร่านู็ะัให้สมับวามร่านอมึไไอ้แบ
"ปล่อยพี่ไปเถอะ อย่าทำับพี่แบบนี้
านยอล ฮือฮือ...ๆๆๆๆ "
านยอลไม่ฟัำอร้อาแบฮยอนเ้า้มลระาเสื้อผ้าแบฮยอนเหมือนนบ้าลั่.......
" 5555+
ปามึบอว่าอย่า แู่ร่าายอมึสิ
ร่านน!!! "
านยอลไม่รอฟัอะไรอีแล้ว ้มลบรรเลบทสวาท ้วยวามโรธวามรัเลีย
นนใ้ร่าไม่มีแรที่ะสู้แรานยอลไ้เลย ไม่มีวามนิ่มนวลอะไรทั้นั้น านยอลับลไปแบบสๆ
นร่าอแบฮยอนสั่นสะท้าน สะุ้ึ้น้วยวามุ
วามรู้สึเ็บและแสบแล่นพล่านไปทั้ว่อทา้านหลั เล็บที่ิลที่ไหล่ว้าอานยอล ...................
" ปล่อยยพี่านยอล ฮืออๆๆ พี่อร้อ"
"บยอน แบฮยอน!!!!!
มึเป็นนทำใหู้เป็นแบบนี้ มึะมาร้อออะไร ห๊ะ มันสายไปแล้วไอ้แบฮยอน "
แบฮยอนไ้นึเลียร่าายัวเอที่ัืนไม่ไ้แล้วยัอบสนอนบนร่าอย่าเลี่ยไม่ไ้
ฮือๆๆ านยอลสมเพศและูถูเหยียหยามัวเอเ็มที!!!
วามเ็บปวที่ไ้รับ มันเ็บทั้ายทั้ใ ..... านยอลบรรเลบทสวาทยันเ้า นร่าเล็ๆแทบาย ทั้ราบน้ำาทั้ราบสวาท มันั่เ็บปวยิ่นั....................ราบาปที่านยอลสร้าให้
ความคิดเห็น