คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 (แฟนหลอกๆ)
“เอาล่ะ ต่อไปเป็นภารกิจนี้แล้วสินะ...” พีชเอ่ยเบาๆ หลังจากขอกระดาษลายกระต่ายน้อยสีชมพูที่เธอเขียนภารกิจให้ฉันเมื่อวานเพื่อเอาไปอ่านซ้ำอีกรอบ
“เขียนเองแท้ๆ แต่กลับลืมเองเนี่ยนะ? ”
“มันก็ต้องมีบ้างล่ะน่า โธ่~ ” พีชพูดจบก็หัวเราะเบาๆ ให้กับความขี้ลืมของเธอ “ว่าแต่... เธอรู้ใช่มั้ยว่าต้องทำอะไรต่อ”
“รู้... จับมือสินะ” ฉันพูดแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ
นี่ฉันต้องทำภารกิจแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่นะ? (หนึ่งเดือนไม่ใช่เหรอ? )
“ใช่! แต่อันนั้นฉันจะเลื่อนให้เป็นภารกิจหน้าล่ะกัน เพราะตอนนี้ฉันมีภารกิจที่หนักกว่านั้นเป็นการลงโทษเธอที่ถูกเนเวอร์ของฉันจูบ(มือ)เธอ”
“อะไรนะ!? อยู่ๆ จะมาเปลี่ยนกะทันหันเพราะเรื่องแบบนั้นเนี่ยนะ” ฉันโวยวายออกไปบ้าง
ว่าแต่... เนเวอร์เป็นของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะนั่น?
“ไม่งั้นฉันจะหักเงินเธอให้เหลือพันเดียว” พีชรีบขู่ฉันโดยใช้เรื่องเงินมาอ้าง
“ม่ายยยยยย! เธออย่าเอาความรักของเธอมารวมกับภารกิจฉันนะ! ”
ไม่งั้นแม่ฉันด่าฉัน(เรื่องเงิน)แน่เลย (สรุปว่า แม่งกสินะ? )
“งั้นก็ได้ เธอจะทำภารกิจนี้ก่อนก็ได้ แต่ว่า... ฉันจะเพิ่มภารกิจบางอย่างลงไปในก่อนที่เธอจะปิดเกมส์นี้ดีมั้ยล่ะ? ” พีชยิ้มมุมปาก
“โอเคๆ จะอะไรก็ได้แต่อย่าหักเงินฉันน้า! ”
เวลานี้ยังจะห่วงเงินอีกฉัน...
“เธอรู้เหรอว่าภารกิจที่ฉันจะเพิ่มให้คืออะไร? ”
“ไม่รู้หรอก อะไรเหรอ? ” ฉันถามเพราะความอยากรู้
“หึๆ ” พีชหัวเราะในลำคอราวกับว่ามีแผนที่ชั่วร้ายอยู่อย่างงั้นล่ะ “ให้เธอหักอกโซเฟอร์ด้วยการพูดว่า ‘ฉันไม่เคยชอบนายตั้งแต่แรก’ หรือจะพูดอะไรก็ได้ที่ทำให้เขาเสียใจและเสียความรู้สึกมากที่สุด แบบนี้โอเคมั้ย? ” พีชแสยะยิ้มเล็กน้อย
“ตะ แต่แบบนั้นมัน...”
มันจะเป็นการทำร้ายความรู้สึกเขาเกินไปหรือเปล่า
ฉันต้องทำแบบนั้นจริงๆเหรอ? ไม่อยากทำเลย ไม่อยากทำร้ายเขา ให้เขาเสียใจ เสียความรู้สึก ไม่อยากเป็นคนทำให้เขาร้องไห้...
แต่ว่า... แล้วเรื่องเงินล่ะ? เงินที่คุณแม่ต้องการ... ถ้าฉันไม่ทำ ฉันจะหาเงินที่ไหนไปให้คุณแม่นะ แต่จะว่าไป ภารกิจนี้ที่จริงมันก็ดีกับตัวฉันที่ไม่เคยมีแฟนด้วยเหมือนกันนะ
ฉันจะเลือกเงิน... หรือความรู้สึกของเขา
“ว่าไงล่ะ เธอจะเลือกข้อเสนอนี้มั้ย?” พีชถามอีกครั้ง
“...” เลือกแบบนี้คงดีแล้วสินะ “ขอโทษนะ ฉันคงไม่เลือกข้อเสนอภารกิจสุดท้ายที่ว่านั่นของเธอหรอก” ฉันพูดปฏิเสธพีชไป
“แปลว่าให้ฉันหักเงินเธอเลยสินะ” พีชถามเป็นเชิงลองใจ “เธอจะไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอ? ” เธอพยายามยุยงให้ฉันเลือกแบบที่เธอเสนอ แต่ยังไงฉันก็ทำไม่ได้...
“ยังไงฉันก็ขอปฏิเสธ... ฉันไม่อยากเห็นเขาเสียใจหรอกนะ ไม่ว่าใครๆ ก็ไม่อยากเห็น”
“ทำไมล่ะ หรือว่าเธอตกหลุมรักเขาซะแล้ว...” พีชเริ่มยิ้มอย่างยินดี
“หยุดคิดเลยนะ! ไม่มีทางซะหรอก” ฉันรีบปฏิเสธ “ก็บอกแล้วไงว่าไม่อยากเห็นใครเสียใจ”
“แหม พูดเป็นนางเอกเชียว” พีชแซว
“เปล่าซะหน่อย แค่พูดตามที่คิดเท่านั้น”
แต่ว่านะ จะว่าไปเรื่องนี้น่ะ ฉันก็เป็นนางเอกจริงๆ นี่นะ “ว่าแต่...ตกลงภารกิจนี้คือ? ”
“จริงด้วยสิ ฉันลืมบอกไป...” พีชเงียบไปสักครู่ “งั้นจะบอกล่ะนะ...”
กลับเข้าสู่ช่วงภารกิจจีบหนุ่ม(?)เพลย์บอยกันดีกว่า ทุกคนรู้คงรู้สินะว่าฉันอยู่ที่ไหน... ไม่สิ ทุกคนคงไม่รู้หรอก เพราะฉะนั้นฉันจะบอกทุกคนเอง
หน้าห้องเรียนของโซเฟอร์ไงล่ะ!
เหตุมันเกิดจากพีชวางแผนไว้ เธอบอกให้ฉันมารออยู่ที่หน้าห้องเรียนของโซเฟอร์แล้วเดี๋ยวพอโซเฟอร์กลับขึ้นมาเรียนหลังจากพักรับประทานอาหารกลางวันเธอจะส่งผู้ชายสุดหล่อที่เธอ(หลอก)ว่าเป็นแฟนของฉันเข้ามาทำท่าทีเป็นว่ากำลังทะเลาะกันอย่างรุนแรง จนโซเฟอร์ต้องรีบมาช่วยและคอยประคบประหงมฉันเลยทีเดียว
ซึ่งภารกิจนี้ก็คือ! อือ อือ อือ (ใส่เอคโค่เพื่อ? )
ทำให้เขารู้สึกเป็นห่วงนั่นเอง!
ฮือ ฉันรู้สึกว่าอยากตายจริงๆ นี่ฉันต้องเสี่ยงกับภารกิจนี้จริงๆ เหรอเนี่ย!? (เสี่ยงโดนหมอนั่นเมินอ่ะนะ)
“หึ งั้นเหรอ? สมควรแล้วล่ะคนอย่างมันน่ะ โดนแบบนั้นซะบ้างก็ดี จะได้เข็ดซะมั่ง” เสียงของชายหนุ่มปริศนาคนที่หนึ่งดังขึ้นมาทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์
“นั่นสินะ คราวที่แล้วก็ทำกับพวกเราไว้ซะแสบเลย คิดแล้วยังเจ็บไม่หาย” เสียงของชายหนุ่มปริศนาคนที่สองที่ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“มาแล้วๆ ” ฉันส่งซิกให้พีชที่กำลังอธิบายแผนการให้แฟนหลอกๆ ของฉันอยู่ข้างในห้องข้างๆ ห้องเรียนของโซเฟอร์ พีชพยักหน้าแล้วเรียกหนุ่มหุ่นดีแถมหน้าตาดีที่นั่งข้างๆ เธอให้ลุกขึ้นมาเพื่อปฏิบัติการแสดงบทคนรักสุดโฉด โหด หื่น เอ๊ย! ขี้หึงของฉัน
[Sofer Part]
“ฉันเปล่านะ! มันไม่ใช่อย่างที่นายคิด! ” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นในระหว่างที่ผมกับเนเวอร์กำลังเดินขึ้นบันไดเพื่อจะไปยังห้องเรียน
จะว่าไป... ผมเคยได้ยินเสียงนี้ที่ไหนนะ?
“แล้วที่ฉันเห็นมันคืออะไร เธอคิดว่าฉันโง่มากหรือไง! ” เสียงที่ค่อนข้างทุ้มของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ท่าทางคงจะเป็นแฟนทะเลาะกันสินะ?
“ฟังเธอก่อนสิ นี่!” เสียงของผู้หญิงอีกคนดังขึ้น
รักสามเศร้าแล้วสิงานนี้...
“เดี๋ยวค่อยไป เนเวอร์” ผมหันไปบอกเพื่อนที่เดินมาด้วยกันให้หยุดเดินก่อน เพราะขืนเข้าไปตอนนี้อาจจะพลอยโดนลูกหลงก็เป็นได้ ดูเหมือนหมอนั่นจะเห็นด้วยเลยพยักหน้าแล้วหยุดเดิน
“เธอไม่เกี่ยว อย่ายุ่ง! ” สิ้นเสียงจากฝ่ายชายก็มีเสียง ‘ปึง!’ ตามมาซึ่งดังพอที่จะกลบเสียงร้องของผู้หญิงที่ถูกหาว่าไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
“เฮ้ย… เราไม่เข้าไปช่วยจะดีเหรอ? ” เนเวอร์เริ่มคิดจะเปลี่ยนใจ ผมจึงค่อยๆ พยักหน้าให้อย่างไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่ผมก็อยากฟังสถานการณ์อีกหน่อยนี่
“พีช! ไม่เป็นไรนะ... นี่นายจะทำเกินไปแล้วนะ! ” ผู้หญิงที่(น่าจะ)เป็นแฟนของฝ่ายชายดูเหมือนจะเริ่มโกรธ
“ช่างยัยนั่นสิ! อยากเข้ามาสอดเองทำไมล่ะ” ฝ่ายชายตอบไปอย่างไม่แคร์
“นี่มันเรื่องของเรา อย่าเอาเพื่อนฉันเข้ามาเกี่ยวนะตาบ้า! ฉันเกลียดนาย! ” แฟนของฝ่ายชายตะโกนป่าวประกาศซะเสียงดัง
“งั้นก็ดี จำไว้นะว่าฉันก็เกลียดเธอเหมือนกัน! ” เสียง ‘ปึง!’ ดังขึ้นอีกรอบพร้อมกับเสียงฝ่ายหญิงทั้งสองที่ร้องออกมา
“นายมันเป็นผู้ชายที่เลวที่สุดที่ฉันเคยเจอมา ไร้ความอ่อนโยน ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ เอาแต่รังแกคนไม่มีทางสู้ ทุเรศที่สุด! ” ฝ่ายหญิงสบถคำด่าออกมามากมาย
“โซเฟอร์ ถ้านายไม่ไปช่วยผู้หญิงพวกนั้น...ฉันไปเอง! ” เนเวอร์ที่ดูเหมือนจะทนไม่ไหวกับทั้งคำพูดและการกระทำของผู้ชายคนนั้นรีบเกินเข้าไปในห้องเรียนข้างๆ ห้องผมทันที
“เฮ้ย! เดี๋ยวสิ รอฉันด้วย...” ผมรีบวิ่งตามเนเวอร์ไปด้วยความเป็นห่วง
END *
ความคิดเห็น