คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : intro
Intro
ปราสาทวองโกเล่ ชายหนุ่มทั้ง7คน กำลังยืนที่แท่นพิธีบางอย่างอยู่
“ทุกคนพร้อมไหม”ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น เขาผู้มีทรงฟูฟ่องรากไทร้ยาวลงไปหน่อยสีน้ำตาลเข้ม ดวงตาสีโกโก้ นามว่า ซาวาดะ สึนะโยชิ
“จะทำอะก็รีบทำเจ้าสัตว์กินพืช ซาวาดะ”ชายหนุ่มพูดอย่างเบื่อหน่าย เขาผู้มีผมซอยสีดำรัตติกลกาล ดวงตาสีนิลประดุจเหยี่ยวผู้ทรงพลัง นามว่า ฮิบาริ เคียวยะ
“แกน่ะเงียบๆไปเลย พร้อมครับรุ่นที่10”ชายหนุ่มผู้มีผมสีเงิน ดวงตาสีมรกตฉายแววหงุดหงิด นามว่า โกคุเดระ ฮายาโตะ
“คุฟุฟุ ผมจะรีบกลับไปหาโคลมสุดที่รักของผม ช่วยเร็วๆหน่อยได้ไหมครับ”ชายหนุ่มผู้มีผมทรงประหลาด? ดวงตาสองสีดูน่ากลัว นามว่า โรคุโด มุคุโร่
“นั่นสิ ฉันกับฮานะจะได้ไปเที่ยวกันสักทีแบบสุดขั้ว”ชายหนุ่มผู้มีผมสีขาว ดวงตสีมน มีพลาสเตอร์แปะอยู่ที่บนจมูก นมว่า ซาซางาวะ เรียวเฮ
“ผมนัดกับอีผิ้งไว้จะไปติวหนังสือกันนะครับ”ชายหนุ่มผู้มีผมสีดำ ดวงตาสีเขียว มีเขาวัวอยู่หัว นามว่า โบวีโร่ แรมโบ้
“55555+ รออีกเดี๋ยวเองทั้งสามคน สึนะเอาเลย”ชายหนุ่มผมชี้ขึ้นสีดำ ดวงตาสีมนๆฉายแววขี้เล่น นามว่า ยามาโมโตะ ทาเคชิ
“อืมจะเริ่มล่ะนะ ทุกคนเอาแหวนมาวางไว้ตรงกลาง”ทุกคนค่อยๆทำตามที่สึนะว่า
“ข้าวองโกเล่เดซิโม่ ต้องการคำชี้แนะแนวทางจากท่านวองโกเล่พรีโม่”สิ้นเสียงสึนะ แหวนทุกวงก็ส่องแสงตามธาตุ เผยให้เห็น บอสและผู้พิทักษ์วองโกเล่รุ่นที่1ทุกคน
“เรียกเรามา เช้นนี้ต้องการคำชี้แนะใช่ไหม”พรีโม่พูด
“ครับท่านพรีโม่”สึนะรับ
“อืม ต่อจากนี้วองโกเล่ต้องตามหา หญิงสาวผู้มีพลังวิเศษทั้ง4 เธอทั้งสี่มีพลังธาตุที่จะทำให้วองโกเล่ ไม่เกิดภัยได้ อันได้แก่ ธาตุ ดินหรือปฐมพีผู้เป็นพื้นแผ่นดินของเรา ธาตุ น้ำ หรือ วารี ผู้ให้ความสดชื่นแก่ทุกสรรพสิ่ง ธาตุ ไม้ หรือ พฤกษา ผู้ให้ความสมบูรณ์แก่ธรรมชาติและผู้คน ธาตุ ไฟ หรืออัคคี ผู้เผาผลาญสิ่งเลวร้ายให้มอดไหม้”
“เราจะพบเธอได้อย่างไร”สึนะดูมีสีหน้ากังวลเล็กน้อย
“อย่าได้กังวลไป อีกไม่นานเจ้าก็จะได้พบพวกนาง เพราะโชคชะตลิขิตเอาไว้”ว่าจบเหล่าพรีโม่ก็กลับเข้าแหวนไปทันที
“ธาตุทั้งสี่”สึนะพึมพำ
“ไม่ต้องห่วงสึนะ เดี๋ยวก็ได้เจอ”ยามาโมโตะพูด
“นั้นสิครับรุ่นที่10 ผมจะช่วยตามหอีกแรงหนึ่ง”โกคุเดระว่า
@ ร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งในย่านการค้าชื่อดังของญี่ปุ่น
กริ๊งๆกริ๊งๆ
“สวัสดีคร่า med’café ยินดีต้อนรับค่ะ มากี่ท่านค่ะ”หญิงสาวร่างบางผมสีเหลืองทอง มัดแกละทั้งสองข้างเป็นลอนๆ ดวงตาสีน้ำเงินสดใส อยู่ในชุดเมดสีส้ม นามว่า โอโตเนะ บีมมีโนะ พูดเสียงหวนต้อนรับลูกค้าอย่างสดใส
“สองคนค่ะ”ลูกค้าสาวตอบ
“เชิญทางด้านนี้เลยค่ะ”เธอผายมือก่อนจะเดินนำไปที่โต๊ะสำหรับสองที่
“น้ำเย็นๆค่ะ นายท่านนายหญิง”หญิงสาวอีกคนเดินมาเสิร์ฟน้ำ เธอผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีน้ำเงินอดมดำอยู่ในชุดเมดสีม่วงอ่อน นามว่า โลลิคาว่า ชิซาระ
“นายท่านและนายหญิงจะรับอะไรดีค่ะ”หญิงสาวคนแรกถามหลังจากที่เพื่อนเสิร์ฟน้ำแล้วเดินออกไปแล้ว
“ฉันขอ ลาเต้อาร์ต กับ ชีสเค้กบลูเบอร์รี่ค่ะ”ลูกค้าสาวพูด
“ผมเอา เอสเพรสโซ่ กับ ช็อกคโกแลตลาวาครับ”ลูกค้าหนุ่มบอก
“รอสักครู่นะค่ะ นายท่ายนายหญิง”เธอพูดก่อนจะเดินไปที่เคราเตอร์ของร้าน
“พี่คุโระ เอสเพรสโช่กับลเต้อาร์ต โต๊ะห้า อ่อ ชีสเค้กบลูเบอร์รี่กับช็อคโกแลตลาวาด้วยนะพี่แบมบี้”เธอพูด
“ได้ๆ เดี๋ยวบีมมี่เอา ช็อคโกแลตร้อนไปเสิร์ฟที่โต๊ะเจ็ดแล้วก็ พาร์เฟ่บานาน่าที่โต๊ะสองด้วยนะ”หญิงสาวผู้มีเรือนผมสีครีมเปลือกไข่ ดวงตาสีน้ำเงินอยู่ในชุดเมดสีแดง นามว่า คิริ คุโรมิ
“พี่แบมบี้ ทำทาร์ตอัลม่อนเสร็จยัง”ชิสะเดินมา
“เสร็จแล้วๆ เมื่อกี้มีออเดอร์ ช็อคโกแลตลาวา กับ ชีสเค้กบลูเบอร์รี่ใช่ไหม ฉันทำไว้แล้วอยู่ในตู้น่ะนะ”หญิงสาวผู้มีเรือยผมสัน้ำเงินเลือบดำ ดวงตาสีเดียวกันอยู่ในชุดเมดสีฟ้า นามว่โอโตนะ แบมบีโกะ พูดขึ้นแล้วหยิบ ทาร์ตอัลม่อนน่ากินส่งให้ชิสะ
“อ่ะๆจ๊ะๆ เดี๋ยวฉันจัดใส่จานให้”คุโระพูดขึ้น
จากนั้นแบมบี้ก็เดินออกจากครัวแล้วไปที่ประตูร้าน เพราะว่าเมนูสำหรับวันนี้หมดแล้ว
กริ๊งๆกริ๊งๆ
“สวัสดีคร่า ร้าน med’café ยินดีต้อนรับค่ะ มากี่ท่านค่ะ”แบมบี้ต้อนรับเสียงใส
“เท่าที่เห็นย่ะ”คำพูดของลุกค้าที่มาให้ทำเอาแบมบี้คิ้งกระตุกแต่ต้องเก็บเอาไว้
“สี่ท่านใช่ไหมค่ะ เชิญทางนี้เลยค่ะ”แบมบี้จำใจรับลูกค้าก่อนจะพาแขกไปที่นั่ง
“น้ำเย็นๆค่ะ”ชิสะทำหน้าที่ประจำก่อนจะนำน้ำเย็นมาเสิร์ฟ แต่สีหน้านี่ไม่รับแขกมากๆ
“ไม่ต้องการย่ะ”หญิงสาวที่มาด้วยกันพูดขึ้น คำพูดนั่นชิสะเริ่มเดินแบบฟึดฟัดนิดๆออกไป
“จะรับอะไรดีค่ะ^^”แบมบี้ทำตามหน้าที่ ทั้งที่ในใจฝืนมากๆ
“อะไรก็ได้ที่มีแคลอรี่ต่ำๆแบบพวกพวกเธอ”หญิงสาวคนแรกพูด
“ถ้างั้นแนะนำเป็น ฟรุตตี้พาร์เฟ่ มีแคลอรี่ต่ำ แถมยังดีต่อสุขภาพด้วยนะค่ะ เพราะเบอร์รี่จะทำให้สายตาดีขึ้น จะได้ดูออกว่าใครกันแน่ที่มันต่ำ”แบมบี้เน้นย้ำเต้มๆ เส้นประสาทใกล้ขาดแล้ว
“นิ่หล่อนกล้าว่าพวกฉันหรอ เหอะคนอย่างพวกหล่อนคงจะมีแต่สมองขี้เลื่อยสินะ แล้วก็นะพวกฉันมาเพราะอยากจะดูร้านเซ็งกะบ๊วยต่างหาก อย่างที่ไว้เลย พนักงานต่ำๆ ร้านก็ไม่มีความเป็นผู้ดีไหนกริยาต่ำของพวกหล่อนอีก”คนที่มาด้วยพูด
“งั้นก็เชิญ พวกคุณไสหัวออกไปจากร้านนี้ซะ”แบมบี้พูด
“หึ นี่หรอกิริยาของพนักงานเหอะต่ำกันสิ้นดี”ผู้หญิงคนเดิมพูด
“แบมบี้/พี่แบม/พี่แบมบี้ เกิดอะไรขึ้น”สามสาวรีบวิ่งมาดู
“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่กำลังไล่หมาที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ดีมีสกุล ออกจากร้าน^^+++”
แบมบี้พูดเสียงเย็น (แว้กใครไปกระตุกโหมดดาร์กหรือแบมแบมออกมาเนี่บ)สามสาว
คิดอย่างตรงกัน ก่อนจะขนลุกซู่
“นี่หล่อนกล้าด่าฉันเป็นหมาหรอ เพลี้ยะ ผั้ว!!!”หญิงสาวในนั้นพูดทพท่าจะตบแบมบี้แต่เธอตบก่อนแล้วก็ต่อยซ้ำ จนจมุกที่ทำมามีเลือดออกอย่างมาก
“กรี๊ดดดดดดมันจะมากไปแล้วนะ”อีกคนพูดกรีดร้อง
“ยังน้อยไปด้วยซ้ำที่พวกคุณมาทำตัวสวะแถวนี้”คุโระที่เข้าโหมดโหด
“เอาล่ะค่ะ ทุกท่านอย่าได้ตกใจไปทานเค้กให้อร่อยนะค่ะ คิดซะว่าตอนนี้พนักงานอย่างพวกเรากำลังกำจัด แมลงต่ำๆออกจากร้านเพื่อความผาสุกของทุกท่าน”บีมมี่ที่เข้าสาวโหดเตรียมเชือดคนได้แล้วพูดขึ้น
“ต่ำ สวะ โสโครก ซิลิโครนจมปลอม”ชิสะในโหมดเย็นชาออกมาแล้ว
กริ๊งๆกริ๊งๆ
“เกิดอะไรขึ้นหรอ”ชายหนุ่มที่เดินเข้าทาทั้งสี่คนถามขึ้น คนแรกมีนามว่า โอโตนะ โบตาตะ น้องชายวัย 19 ปีของแบมบี้ คนที่สองนามว่า โอโตเนะ เบตง พี่ชายและลูกพี่ลูกน้องวัย 25 ปีของบีมมี่และแบมบี้ คนที่สามนามว่า คิริ คุไค พี่ชายวัย 26 ปี ของคุโรมิ คนที่สี่นามว่า โลลิคาว่า ชิคาตะ น้องชายวัย 19 ปี ของชิสะ
“อร๊ายยยย ท่านโบตาตะ ก้ดูยัยนี่สิค่ะมันทั้งตบทั้งต่อยเพื่อนของมีเมย์อ่ะค่ะ”มีเมย์ที่เข้มาห่เรื่องคนแรกเข้าไปออดอ้อนโบตะ
“ใช่แล้วค่ะ ท่านเบตง เนี่ยแจนเจ็บมากเลยค่ะ”แจนหญิงสาวที่โดนตบวิ่งไปสำออยต่อหน้าเบตงทันที
“นั้นสิค่ะ แถมยัยพวกนี้ยังมาด่า จานี่ด้วยนะค่ะ ท่านชิคาตะ”จานี่ เข้าไปกอดแขนชิคาตะอย่างออดอ้อนอีกคน
“ฮึกๆฮือๆ ท่าคุไค ยัยพวกนี้หาว่า เมกี้เป็นสวะต่ำๆนะค่ะ”เมกี้ ทำเป็นร้องไห้
“ผมว่า พวกคุณอย่ามาสตอแถวนี้ดีกว่านะ เพราะคนที่พวกคุณกำลังกล่าวหาน่ะเป็นพี่สาวผม”โบตะด่าแรงเป็นที่หนึ่งสลัดมีเมย์ออกแล้วไปยืนข้งๆแบมบี้ ที่ยืนเชิดหน้าอย่างไม่เกรงกลัว
“ลูกพี่ลูกน้องผมคงจะไม่ต่อยคุณถ้าคุณไม่ไปทำอะไรเข้าก่อน แล้วก็น้องสาวผมน่ะไม่ใช่คนที่จะด่าใครง่ายๆซะด้วยสิ”เบตงพูด ก่อนจะยี้หัวบีมมี่ที่ยืนหน้ามุ่ยใส่
“อย่ามาแตะตัวฉัน คนต่ำๆอย่าเธอน่ะกล้าดียังไงมาหาเรื่องพี่สาวฉันแถมใส่ร้ายอีก”เสียงเย็นชาของชิคาตะดังขึ้น ก่อนจะเดินไปจับมือชิสะ
“อ่าๆครับคุณจะร้องก็ร้องไปเหอะผมไม่ใช่คนที่แพ้น้ำตาผู้หญิง แล้วก็คนที่ด่าคุณเนี่ยน้องสาวผมเองครับ”คุไคพูดอย่าสุภาพและเจ็บแสบก่อนจะเดินไปหาคุโระ
“อย่าบอกนะว่าพวกเธอคือ….”มีเมย์พูดสั่นๆ
“อ่อขอโทษที่ลืมแนะนำตัว ฉันโอโตนะ แบมบีโกะค่ะ นั่น โอโตเนะ บีมมีโนะ คิริ คุโรมิและ โลลิคาว่า ชิซาระ เก็ตไหมยัยผู้ดีติดดิน”
อ่ะ5555+ เปิดมาก็เกิดเรื่อง ตอนหน้าวองโกเล่ก็จะได้เจอกับเมดสาวแล้วคร่า
ความคิดเห็น