อลิส ลิดเดลล์ กับ คำสาบร้าย

ลำดับตอนที่ #2 : อลิส ลิดเดลล์

       ‘เส้นผมสีทองพลิ้วไสวลอนยาวเหมือนสายน้า ดวงตากลมใสเป็นประกายสีท้องนภา ใบหน้าขาวเนียนดังหิมะดูเรียบลื่นดุจกระเบื้องเคลือบตุ๊กตาชั้นดีและตัวเล็กน่าทะนุถนอม’

       นั้นแหละคะคือตัวฉันอลิส  ลิดเดลล์ น่ารักใช่มั้ยคะ แหม ตอบช้าจัง งั้นเรามาเริ่มข้าเรื่องกันดีกว่า

       เรื่องที่ฉันโดนคำสาบ ‘เท่าตัว’เมื่อ 5 ปีก่อน จากคนที่ฉันรักมากด้วย พี่ชายที่แสนดี

       บันนี่  เอลิเซีย เพราะความผิดพลาดในครั้งนั้นทำให้เขาหายตัวไปจากฉันเอาซะดื้อๆแต่ว่าฉันก็ไม่โกรธเคืองเขามากหรอก เพียงแต่พอเจอตัวแล้วแม่จะจับมาเทศนาให้เข็ดลาบโทษฐานทิ้งฉันไปโดยไม่บอกกล่าว เป็นผู้ชายที่ใช้ไม่ได้ในหลายๆความหมายเลยใช่ไหมคะ คิดแล้วก็อารมณ์เสียขึ้นเฉยๆไม่รู้เพราะอะไรนะคะ

       ส่วนคำสาบ ‘เท่าตัว’ ตามชื่อนั้นแหละคะ จะว่าไงดีคือแบบว่าถ้าฉันโดนมีดบาดงี้จะกลายเป็นแผลฉกรรจ์  เป็นไข้เท่ากับไข้หวัดใหญ่  อาหารเป็นพิษท้องเสีย  ตกใจความดันโลหิต  ออกแรงมากเกินไปเป็นลมหรือไม่ก็ร้ายแรงที่สุดคือหัวใจวายคะ  สรุปคำสาบของฉันแค่โดนนิดเดียวจะกลายเป็นเท่าตัวหมด

       ส่งผลให้ชีวิตวัยเยาว์ของฉันอยู่แค่ในบ้านแทบไม่ได้ออกไปไหนเพราะทุกคนกลัวฉันตาย  และด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลที่ว่ามาฉันจึงต้องไปหาคนสร้างเรื่องที่ได้ข่าวมาว่าไปเป็นครูอยู่เอเธนส์แต่ก็พอดีกับที่ฉันต้องเลือกโรงเรียนสอบเข้าแล้วหลังจากนั้นฉันจะได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นได้เต็มที่โดยไม่ต้องกลัวหรือค่อยระวังตัวอีกแล้วววววววว

 เอาใจช่วยฉันด้วยนะคะ ^v^