ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อลวนวุ่นนักฉันหลงรักนายกระล่อน

    ลำดับตอนที่ #2 : รักผลิบาน (สุดหวาน)

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 50


    !  ซิน

    ซินมาจับแขนฉัน อยากจะร้องไห้เพราะไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี ดีใจสิซินคุงแคร์เรานิไม่ดีใจได้ไง แค่จับแขนเองไม่เรียกว่าแคร์หรอกน่า หันไปหาเลย สู้กับความจริงเป็นไงเป็นกันวะ

    มิกะหันกลับมายังซินแล้วมองซินก่อนจะหลบตาแล้วกลมมองพื้น ส่วนซินก็จองหน้ามิกะยกใหญ่ทำเอามิกะไม่กล้าหันขึ้นมาสบตากับซินเลย

    คือว่าฉันบังเอิยมาเจอเรโกะน่ะ มิกะละมาทำอะไร        

    ฉันไปนะเรโกะพูดขึ้นแล้ว

    เดินออกไปจากซอย

    ฮืม ตกลงว่ามาทำอะไรซินถามอีกครั้งไม่สนใจริโกะที่เดินออกไป

    อ๋อพอดีนัดจูนะกับริซะไว้น่ะ ไปด้วยกันสิ

    ฉันต้องไปซื้อไม้แบดก่อนนะซินว่าแล้วทำหน้าอูมๆ

    คนอะเนียขนาดหน้าอูมยังน่ารักน่ารัก แล้วถ้ายิ้มจะเป็นไงเนี่ย อยากเห็นใกล้ๆ ชิดๆ แนบสนิทติดๆกับซินจังเลยน้า  แต่เสียดายจังที่ไม่ได้ไปด้วยกัน

    อ๋อ งั้นเอาไว้วันหลังก้อได้มิกะว่า

    ว่าแล้วมิกะก้อเดินออกมาจากซินอย่างช้า ๆ ๆและก้อหยุดเป็นหนที่สามด้วยเสียงของซิน

    มิกะ คือว่าพอจะไปช่วยเลือกไม้แบดได้ไหม

    มิกะที่ยังไม่หันหน้าไปหาซินก็ยิ้มแฉ่งก่อนจะหันกลับมาหาซิน

    ก็ได้ งั้นขอโทรหาจูนะก่อนนะ

    งืม ^-^”

     

    ครั้งที่สองของวันสำหรับการโทรไปหาจูนะ เบอร์เดิม (แดนบีม) แล้วกดโทรออกไปหาจูนะ

    ฮัลโหล จูนะหรอจร้า

    (ก็เอออะสิ แกโทรมาหาใครละ ถามได้)

    จร้า

    (แหม อย่ามาทำกระแดะพูดเพาะเลยฟังไม่ขึ้นหรอกนะแก)

    ด่าฉันเหรอ นังจูนะคอยดูนะลับหลังซินฉันจะฆ่าแกให้ตายแล้วตายอีกเลยคอยดูนะ แกนะแก จำไว้ด่าฉันนะ แกเป็นโจ๊กแน่

    จร้า จูนะ คือว่า

    (รู้แล้วทำไมยังพูดอีกละ แกนี่สำออยกับเพื่อนได้ด้วยนะเนี่ย)

    นี่แกะ

    โอ้ยหลุด !oops

    นี่ฉันอยู่กับซินนะ ฉันคงไปไม่ได้

    (ฮะ อะไรนะ ซินเหรอ) เสียงจูนะกับริซะที่ฟังอยู่ประสานเสียงเข้ามาในโทรศับมิกะจนยกออกมาห่างหู

    (ไม่น่าละมันถึงสำออย บวก กระแดะ ไม่เลือกที่ขนาดนี้)

    แค่นี้นะจร้า บายจร้า

    (นี่ๆ มิกะรู้ไหมแถวบ้านฉันเรียกว่าอะไร แรดวะ)

    จร้าเหมือนเธอไง

    ว่าแล้วมิกะก้อว่างสายแล้วหันมายิ้มให้ซิน

    ซินกับมิกะกำลังเดินอยู่ในพารากอน ซินเลือกไม่แบดส่วนมิกะก้อทำเป็นมองมองไม้แบดหยิบไปหยิบมา ทำเป็นเล่นได้ซะอย่างนั้น

    นี่อีนนี้สวยมะซินพูดยื่นไม้แบทในมือมาให้มิกะดู

    อืม สีสวยดี

    งั้นเอาอันนี้ละคับซินว่าแล้วยืนให้คนขายพร้อมหยิบเงินให้

    แล้วเราจะไปไหนกันต่อละซินพูดขึ้น

    ไปไหน ??? ดีอ่า ร้องคาราโอเกะ ไม่ไหว เดี๋ยวแดนซ์กระจาย  กินข้าว ??? ไม่เอาอะกินใหมดอายแย่ เดินเล่น ??? อืมเป็นความคิดที่เลิศมาก

    เดินเล่นดีกว่า

    อืมซินว่าหยิบถุงไม้แบทจากคนขายแล้วเดินออกมา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×